Edward Lear-Thermopylae-Greece-1848

Edward Lear-Thermopylae-Greece-1848
Το ιστολόγιο αυτό δημιουργήθηκε με σκοπό την προβολή της τοπικής ιστορίας της Φθιώτιδας. Παρουσιάζονται ιστορικά γεγονότα λιγότερο γνωστά στο ευρύ κοινό. Παρατίθενται μαρτυρίες ανθρώπων, οι οποίοι συμμετείχαν και βίωσαν γεγονότα του 19ου και 20ου αιώνα. Προτιμάται ο επώνυμος σχολιασμός των αναρτήσεων. Στις αναδημοσιεύσεις παρακαλούμε για την αναφορά της πηγής προέλευσης. © Σωτήριος Γ. Αλεξόπουλος.

Τετάρτη 7 Μαρτίου 2018

Ληστρική επιδρομή κατά της Στυλίδας το 1835


Edward Lear, Στυλίδα 26 Ιουνίου 1848.


Στη στήλη «ΔΙΑΦΟΡΟΙ ΕΙΔΗΣΕΙΣ» της αθηναϊκής εφημερίδας «ΑΘΗΝΑ» (φύλλο 253/29-6-1835) δημοσιεύεται η είδηση για ληστρική επιδρομή εναντίον της Στυλίδας. Ειδικότερα τα γεγονότα συνέβησαν ως εξής:
Το Σάββατο 22 Ιουνίου 1835, λίγο πρίν τη δύση του ηλίου, η ζωή στη Στυλίδα ακολουθούσε το φυσιολογικό της ρυθμό. Οι περισσότεροι κάτοικοι εργαζόταν ακόμη στα χωράφια, ήταν εποχή του θερισμού. Όσοι βρισκόταν στην κωμόπολη, απολάμβαναν τον απογευματινό τους περίπατο στην παραλία. Άλλοι ξυριζόταν γιατί ξημέρωνε Κυριακή και άλλοι βρισκόταν στα καφενεία.
Τους χαλαρούς αυτούς ρυθμούς τάραξε η αιφνιδιαστική εισβολή στην πόλη εβδομήντα ενόπλων ληστών. Έντρομοι οι Στυλιδιώτες εγκατέλειψαν τα καφενεία και διασκορπίσθηκαν στους δρόμους. Οι ληστές με την κραυγή «βαρείτε παιδιά» πυροβολούσαν εναντίον των αιφνιδιασθέντων κατοίκων. Επί τόπου σκοτώθηκε ένας κάτοικος. Άλλοι εννέα πληγώθηκαν, εκ των οποίων οι δύο βαριά. Λόγω απουσίας αντίστασης, οι ληστές με την ησυχία τους λεηλάτησαν τα σπίτια και φόρτωσαν τέσσερα άλογα με λάφυρα. Μετά από μισή ώρα έφυγαν από την πόλη κατευθυνόμενοι πρός τα σύνορα, τα οποία τότε απείχαν μερικά χιλιόμετρα από τη Στυλίδα. Ανήκαν στη συμμορία του Σπύρου Μαλισσόβα που είχε αιχμαλωτίσει τον κτηματία Σκουμπουρδή.
Η είδηση δημοσιεύεται στην εφημερίδα ως εξής:
«ΔΙΑΦΟΡΟΙ ΕΙΔΗΣΕΙΣ.
Εις τάς 22 Ενεστώτος ημέρα σαββάτω εις την Στηλίδα την δύσιν Ηλίου, ενώ ακόμη ο κόσμος δεν είχε επιστρέψει από τα χωράφια των καθότι ήδη είναι καιρός θέρους. και ενώ οι λοιποί ολιγοι Στηλιδιώται οι ευρισκόμενοι μέσα εις την Κωμόπολίν των, επεριφέροντο οι μέν εις το παράλιον, οι δε εξυρίζοντο, καθότι εξημέρωνεν Κυριακή, και άλλοι ήτον εις τα Καφφενεία, αίφνης μέγα σώμα ληστών εμβαίνει εις την Κωμόπολιν ταύτην της Στηλίδος, και ως δι’ εφόδου κυριεύουν τα καφφενεία∙ όθεν σκορπίζουν έντρομοι οι πολίται έξω εις τάς οδούς∙ τότε ακούεται πλέον γενική κραυγή ληστών «βαρείτε παιδιά» και αμέσως τουφεκισμοί και βόλια ρίπτονται από τους κακούργους εις τον σωρόν των ησύχων και αόπλων κατοίκων∙ φονεύεται είς εις τον τόπον, και λαβώνονται άλλοι εννέα Στηληδιώται εκ των οποίων δυω δύσκολα θα λυτρώσουν από τον θάνατον∙ θρήνοι γενικοί βομβούν πανταχόθεν. Ποίος θρηνεί τον φονευθέντα συζυγόν της, ποία κλαίει τον κινδυνεύοντα αδελφόν της και άλλη την περιμενομένην άγνωστον τύχην της∙ εις ταύτα οι κακούργοι ευφραίνινται, ως οι λύκοι κυλιώμενοι εις τα αίματα και ευφραίνονται διττώς, και διότι επέτυχαν τον σκοπόν των ως πρός την αρπαγήν, και διότι βλέπουν τάς Αρχάς ταπεινουμένας και την Κυβέρνησιν ανίκανον να τους αντικρούση∙ οποίας περιφρόνησις δι’ αυτήν να εμβαίνουν οι λησταί εις τάς κωμοπόλεις και πότε, ότε ακόμη δεν εκαλονύκτωσεν! Εντοσούτω με όλην την ησυχίαν των γυμνώνουν τα οσπήτια, θύουν και απειλούν, φορτώνουν 4 άλογα και μετά ημισείας ώρας διατριβήν εβγαίνουν με τα λάφυρα των θριαμβευτικώς και ησύχως και φεύγουν, αφήσαντες οπίσω των την δυστυχίαν, τον τρόμον και ύλην βαθείαν σκέψεως περί της μελούσης τύχης των εις τους κατοίκους της επαρχίας! ήτον λέγουν, περί τους εβδομήκοντα και αρχηγός ο Σπύρος Μαλισόβας, ο ίδιος ός τις εσκλάβωσε τον Σκουμπουρδήν[2].
Με την επιδρομή τους αυτή οι ληστές προξένησαν ζημιές ύψους 25.000 δραχμών σύμφωνα με αναφορά των κατοίκων πρός το βασιλιά Όθωνα.
Στο ίδιο κείμενο αναφέρεται ότι «Οι κάτοικοι της πόλεως ταύτης Μ.Β. απ’ αρχής του Ιερού υπέρ πατρίδος Αγώνος (….) υπερασπίσαμεν την πατρίδα κατά θάλασσαν με ιδικά μας πλοία και κατά ξηράν με την θυσίαν πλέον των τριακοσίων συμπολιτών μας, αι οικογένειαι των οποίων έκτοτε λοιμοκτονούν…….»
Από την παραπάνω αναφορά των κατοίκων προκύπτει ότι οι Στυλιδιώτες συμμετείχαν στην Επανάσταση του 1821 διαθέτοντας δικά τους καράβια. Επίσης έλαβαν μέρος στις κατά ξηράν επιχειρήσεις, όπου έπεσαν αγωνιζόμενοι «πλέον των τριακοσίων». [3].

ΥΠΟΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ
[1] Καλοδήμος Θ., Η ληστεία στην Επαρχία της Φθιώτιδας, σελίδες 468-526. Άρθρο στα Πρακτικά 3ου Συνεδρίου Φθιωτικής Ιστορίας (Ιστορία-Αρχαιολογία-Λαογραφία), 4,5 & 6 Νοεμβρίου 2005, Λαμία 2007.
[2] Γράφει σχετικά η ίδια εφημερίδα: «-Λησταί πάλιν εμβήκαν έξωθεν των Συνόρων μας εις την επαρχίαν της Φθιότιδος, και Λοκρίδος. Τον κύριον Σκομπουρδή εζημίωσαν σημαντικώς, λέγουν ότι τον επήραν υπέρ τάς 15.000 χιλιάδες και περιπλέον δραχμάς. Η κυβέρνησις έλαβε τα κατ’ αυτών μέτρα∙ αλλά τα αυτά πρέπει να ληφθούν και από τον εις τα σύνορα Αρχηγόν των Τουρκικών σωμάτων, διότι εκ της παραβλέψεως, διά να μην είπομε συγχωρήσεως τούτου ακολουθούν τα τοιαύτα δυστυχήματα εις τον τόπον μας.». [Εφημερίδα «ΑΘΗΝΑ» φύλλο 252/17-4-1835, σελίδα 4, ψηφιακός σελιδοδείκτης 487].
[3] Για τη συμμετοχή των Στυλιδιωτών στην Επανάσταση του 1821 βλέπε: Στυλιδιώτες αγωνιστές του 1821.

ΠΗΓΕΣ
Εφημερίδα «ΑΘΗΝΑ», φύλλο 253/29-6-1835, σελίδα 4 (ψηφιακός σελιδοδείκτης 530).





Δευτέρα 12 Φεβρουαρίου 2018

Αναφορά των κατοίκων της Καστανιάς Υπάτης πρός τον βασιλιά Όθωνα





Η πλατεία της Καστανιάς με τον Άγιο Αθανάσιο.
[Πηγή: ΚΑΣΤΑΝΙΑ ΥΠΑΤΗΣ ΦΘΙΩΤΙΔΑ -KASTANIA YPATI FTHIOTIS, εφημερίδα «Η ΦΩΝΗ ΤΗΣ ΚΑΣΤΑΝΙΑΣ» 1 (Δεκέμβριος 1979), εξώφυλλο].

Στο φύλλο 846/3-9-1841 της αθηναϊκής εφημερίδας «ΑΘΗΝΑ»* δημοσιεύεται αναφορά των κατοίκων της Καστανιάς Υπάτης πρός τον βασιλιά Όθωνα με ημερομηνία 26 Αυγούστου 1841 και θέμα το ιδιοκτησιακό καθεστώς του χωριού.
Επί τουρκοκρατίας οι κάτοικοι ήταν ιδιοκτήτες του χωριού. Στην Καστανιά κατοικούσαν τότε είκοσι οικογένειες. Μοναδική φορολογική υποχρέωσή τους ήταν η απόδοση σε κάποιους Αλβανούς ενός φόρου (κεσίμι ή μακτού, τουρκ. Kesim) ως αμοιβή για την προστασία που τους παρείχαν[1]. Συγκεκριμμένα κάθε οικογένεια έπρεπε να αποδώσει 6 κοιλά[2] σίτου και 4 κοιλά κριθάρι. Οι ποσότητες αυτές αντιστοιχούσαν σε έκταση 20 μπαστίνων. Ο όρος μπάστινα ή μπάσινα (από το σλαβικό baština) σημαίνει έκταση γής που μπορεί να οργώσει ένα ζευγάρι βόδια.
Την περίοδο του Κυβερνήτη Ιωάννη Καποδίστρια και στη συνέχεια επί βασιλείας του Όθωνα, οι κάτοικοι, ως ιδιοκτήτες του χωριού τους, πλήρωναν το φόρο της δεκάτης.
Ήδη από το 1835 μέσω δημοσίευσής τους στην εφημερίδα «ΑΘΗΝΑ» γνωστοποίησαν σε υποψήφιους αγοραστές του χωριού τους ότι δεν δικαιούνται να το αγοράσουν, εφόσον το δικαίωμα αγοράς ανήκε μόνο στους ίδιους.
Το 1836 όμως εμφανίστηκε ως αγοραστής της Καστανιάς κάποιος Αγαλίδης. Οι κάτοικοι προσέφυγαν στα τακτικά δικαστήρια και κέρδισαν τη δίκη.
Ειδικότερα το κείμενο της αναφοράς έχει ως εξής:
«Αναφορά Καστανιωτών πρός την Α.Μ.
Μεγαλειότατε!
Την 26 Αυγούστου 1841, Αθήναι.
Πάς τις θέλει φρίξει όταν ακούση τα δεινά τόσων πιστών Σου υπηκόων, κατοίκων του πρός την δεξιάν όχθην του Σπερχειού κειμένου χωρίου Καστανιάς∙ δεινά τα οποία μας επροξένησε και προξενεί κάποιος κερδοσκόπος Αγαλίδης.
Το χωρίον μας είναι αναμφισβήτητος ιδιοκτησία μας∙ και πασίδηλος πλέον όχι μόνον εις όλους τους κατοίκους της Φθιώτιδος, αλλά και εις αυτήν ακόμη την Κυβέρνησίν Σου, ήτις ενώ λαμβάνει από τα γειτονικά μας χωρία, ως οθωμανικά ποτέ, της επικαρπίας τον φόρον, από το ιδικόν μας ποτέ δεν έλαβε τίποτε περισσότερον από απλούν δέκατον.
Την λεπτομερεστέραν έκθεσιν των διατρεξάντων και διατρεχόντων εις την υπόθεσιν ταύτην, Βασιλεύ, παραλείπωμεν πρός το παρόν, διά να καθυποβάλωμεν ενώπιον του Σού Θρόνου, αν ποτέ ευρεθώμεν εις τοιαύτην λυπηράν ανάγκην.
Μεγαλειότατε! η ιστορία την οποίαν υποφέρομεν δεινών είναι μοναδική.
Α. Επί Τουρκοκρατίας είμεθα ιδιοκτήται, με μόνην την υποχρέωσιν του να δίδωσιν εις τινας Αλβανούς προστάτας είκοσι οικογένειαι έν είδος κεσιμίου από 6 κοιλά σίτον εκάστη, και 4 κριθής επί είκοσι λεγομένων μπαστίνων.
Β. Επί της Κυβερνήσεως του Καποδιστρίου και επί Κυβερνήσεως της Υ.Μ., ως ιδιοκτήται των γαιών ολοκλήρου του χωρίου μας, εδίδαμεν και δίδομεν εισέτι απλούν δέκατον.
Γ. Αγορασταί πρώτοι των λεγομένων αυτών μπεστίνων του ρηθέντος κεσιμίου, διεμαρτυρήθημεν και διά της εφημερίδος Αθηνάς από τα 1835, καθ’ οποιουδήποτε δευτέρου αγοραστού, ενώ ο αντίδικός μας εφάνη ως τοιούτος το 1836.
Δ. Δικασθέντες ενώπιον των τακτικών δικαστηρίων, ημείς μέν εκερδήσαμεν την νόμιμον αγοράν μας, ο δε αντίδικός μας κατεδικάσθη ως ήτο επόμενον.
Ε. Υπαγόμεθα, εις την κατηγορίαν των εισέτι διαφιλονεικουμένων χωρίων, κειμένων εις την δεξιάν όχθην του Σπερχειού και κατεχομένων ήδη παρά της Κυβερνήσεώς σου, περί των οποίων ηυδόκησας να δώσης το δικαίωμα προτιμήσεως αγοράς πρός τους κατοίκους των ιδίων χωρίων∙ και περί του αντικειμένου τούτου έγιναν πολλαί επίσημοι εργασίαι παρά της Κυβερνήσεως της Υ.Μ. και των πληρεξουσίων της Υ.Πόρτας.
ΣΤ. Τέλος, απατάται παρά του αντιδίκου μας και εις επίτροπός μας, του οποίου η πληρεξουσιότης δεν ήτον να συμβιβασθή, αλλά ν’ ανακόψη μίαν κατ’ ερήμην απόφασιν της Μ.Επιτροπής, την οποίαν και ανεκόψαμεν μετά ταύτα νομίμως∙ και λαμβάνει παρ’ αυτού ο κύριος Αγαλίδης 5.180 δραχ. απέναντι 7.000 περίπου δραχ. διά την οποίαν μετ’ αυτού είχε συμφωνήσει παράνομον πώλησιν παρανομοτέρας αγοράς.
Ζ. Έν από τα οποία μας επροξένησαν και μας προξενούν τόσα δεινά, αν και περίεργον, είναι και το εξής περιστατικόν∙ ενώπιον της Μ.Επιτροπής, ότε ανεκόψαμεν την κατ’ ερήμην ρηθείσαν απόφασιν, και ενάξαμεν διά τούτο τον Οθωμανόν, ηθέλησε να επεμβή ως τρίτος ο Κ.Αγαλίδης, κατά της αιτήσεως του οποίου γενομένης εννόμου ενστάσεως περί της μη επεμβάσεώς του, δεν παρεδέχθη η αίτησίς του, ως αποδεικνύεται από τα πρακτικά της Μ.Επιτροπής∙ αλλά μετά παρέλευσιν δύω ολοκλήρων ετών, αφότου η Επιτροπή έπαυσε να δέχεται αγωγάς, ευρίσκεται αίφνης αγωγή του αντιδίκου, εισαγμένη εγκαίρως ενώπιον της Μ.Επιτροπής!! πως ο αντίδικος ούτος, όταν ηθέλησε να παρεμβή ως τρίτος, δεν επαρουσίαζε την αγωγήν του ταύτην;!
Και όμως, οι υποφαινόμενοι βασανίζονται εισέτι ενώπιον της Μ.Επιτροπής, και κινδυνεύουν να γίνωσι θύματα, της πλέον απανθρώπου πλεονεξίας∙ όθεν και επικαλούμενοι την δικαιοσύνην του Βασιλέως, καθικετεύομεν να μας απαλλάξη πλέον από την δυσπραγίαν μας ταύτην.
Υποσημειούμεθα ευσεβάστως.
Ο πληρεξούσιος επίτροπος των κατοίκων του χωρίου Καστανιάς.
Δ.Α.Παππά Σταμούλας.

ΥΠΟΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ
[2] το κοιλό ήταν μονάδα μέτρησης του όγκου των δημητριακών και αντιστοιχούσε σε 24 οκάδες.

*Ευχαριστούμε τον αγαπητό φίλο αρχαιολόγο και συντηρητή έργων τέχνης κ.Πέτρο Μεχτίδη για την υπόδειξη της εφημερίδας.

ΠΗΓΕΣ-ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ





Κυριακή 7 Ιανουαρίου 2018

Πλειστηριασμοί στη Λαμία του 1838

Στις τελευταίες σελίδες των εφημερίδων που κυκλοφόρησαν στο Ελληνικό Βασίλειο αμέσως μετά την ίδρυσή του, δημοσιεύεται πλήθος αγγελιών πλειστηριασμών ακίνητης και κινητής περιουσίας των υπηκόων του.
Ενδεικτικά, αναδημοσιεύονται εδώ δύο περιπτώσεις πλειστηριασμών στη Λαμία. Οι αγγελίες καταχωρήθηκαν στην εφημερίδα της Αθηνών «ΑΘΗΝΑ»*.

Α. Πλειστηριασμός εργαστηρίου
Στο φύλλο 568/15-10-1838 δημοσιεύεται «Έκθεσις αναγκαστικής κατασχέσεως» και «Κοινοποίησις πλειστηριασμού» ενός εργαστηρίου στη Λαμία.
Το εργαστήριο βρισκόταν στη θέση Παλιά Κρεατοπωλεία και ανήκε στον Ν.Κ.Μπέσσα. Από το Πρωτοδικείο Λαμίας εκδόθηκε καταδικαστική απόφαση αναγκαστικής κατάσχεσης για οφειλές 748,75 δραχμών (χρέος 630 δρχ.+έξοδα δίκης 118,75 δρχ.) του Ν.Κ.Μπέσσα πρός τον Λάζαρο Παναγιώτου.
Ως τόπος διενέργειας του πλειστηριασμού ορίσθηκε η μεγάλη πλατεία της Λαμίας (η μετέπειτα Πλατεία Ελευθερίας) μπροστά από το καφενείο του Πούλιου Σωτηριάδου. Ημέρα ορίσθηκε η Κυριακή μετά το τέλος της θείας λειτουργίας από ώρα 10 έως τις 12 το μεσημέρι. Υπάλληλος ορίσθηκε ο ειρηνοδίκης Λαμίας Βασίλειος Περραιβός. Πρώτη προσφορά (τιμή εκίννησης) από τον δανειστή Λάζαρο Παναγιώτου ορίσθηκε το ποσό των 500 δραχμών. Η κατακύρωση θα γινόταν στον πλειοδότη που θα προσέφερε τρία λεπτά περισσότερα μετά την τελευταία προσφορά και τα χρήματα στο χέρι.
Τα κείμενα έχουν ως εξής:
Έκθεσις αναγκαστικής κατασχέσεως.
Σήμερον την εικοστήν πρώτην Σεπτεμβρίου του χιλιοστού οκτακοσιοστού τριακοστού ογδόου έτους ημέραν τετάρτην ώραν ογδόην πρό μεσημβρίας εν Λαμία κατά παραγγελίαν του Δικηγόρου Κ.Αγαθανίκου Μιλτιάδου πληρεξουσίου του Λαζάρου Παναγιώτου και κατά συνέπειαν της υπ’ αριθμόν 196 και από α΄ Αυγούστου τ.ε. εκτελεστής αποφάσεως των εν Λαμία Πρωτοδικών εκδοθείσα υπέρ του ανωτέρου Λαζάρου Παναγιώτου και κατά του Νικολάου Κωνσταντίνου Μπέσσα καταδικάζουσα αυτόν εις την πληρωμήν των δραχμών εξακοσίων τριάκοντα αριθ. 630 και εις τα εκεί ήδη έξοδα της δίκης συνιστάμενα εις δραχμάς εκατόν δεκαοκτώ και λεπτά εβδομήντα πέντε αριθ. 748 75 μετέβην ο υποφαινόμενος κλητήρ του εν Λαμία δικαστηρίου των πρωτοδικών συνωδευμένος από τον δημαρχιακόν πάρεδρον του τόπου Κ.Γεώργιον Π. Χαλμουκόπουλον και τους μάρτυρας ΚΚ Μήτρον Τριανταφύλη και Ρίζον Εμμανουήλ κάτοικοι ενταύθα και απόντος του διαδίκου εις την θέσιν Πολιά Κρεατοπωλεία, και κατέσχον το εργαστήριον του Νικολάου Κ. Μπέσσα συνιστάμενον από έν εργαστήριον ανήκον εις την ιδιοκτησίαν του Ν.Κ.Μπέσσα και γειτνιάζον από ανατολάς με δημόσιον δρόμον από μεσημβρίαν με δημόσιον δρόμον, από δυσμάς με το εργαστήριον του Παπά Γεωργίου Τούβερη και το οποίον εκτιμήθη παρά του δημαρχιακού παρέδρου διά δραχμάς εννεακοσίας αριθ. 900.
Διωρίσθη ημέρα του πλειστηριασμού του κατασχεθέντος εργαστηρίου την πρώτην κυριακήν μετά το τέλος της θείας λειτουργίας μετά τεσσάρων εβδομάδων, αφ’ ής ημέρας δημοσιευθή διά της εφημερίδος. Τόπος δε του πλειστηριασμού η πλατεία της Λαμίας και υπάλληλος ο Ειρηνοδίκης Λαμίας.
Εις ένδειξιν τούτων απάντων συνταχθείσης της παρούσης και αναγνωσθείσης μεγαλοφώνως υπεγράφη παρά του δημαρχιακού παρέδρου του τόπου και παρά και παρά των παρευρεθέντων μαρτύρων και παρ’ εμού του συντάξαντος αυτήν κλητήρος.
Ο Δημαρχικός Πάρεδρος του Δήμου Λαμίας.
Γ.Π.Χαλμουκόπουλος.
Οι μάρτυρες Μήτρος Τριανταφύλη, Ρίζος Εμμανουήλ,
Ο κλητήρ Γ. Σιμμούλης
Διά το ακριβές της αντιγραφής.
Εν Λαμία, την αυτήν ημερομηνίαν.
Ο κλητήρ Γ. Σιμμούλης.
[Πηγή: Εφημερίδα «ΑΘΗΝΑ», φύλλο 568/15-10-1838, σελίδα 4.]
▬▬▬▬
Κοινοποίησις πλειστηριασμού.
Δυνάμει των άρθρων 965 και 968 της πολιτ. Δικονομίας και κατά συνέπειαν της υπ’ αριθ. 191 και από 1 Αυγούστου τ.ε. εκτελεστής αποφάσεως των εν Λαμία Πρωτοδικών και της πρός εμέ δοθείσης παραγγελίας παρά του Κ.Α.Μιλτιάδου πληρεξουσίου του Λαζάρου Παναγιώτου, εκτίθεται εις πλειστηριασμόν τα παραπόδας εις την έκθεσιν σημειούμενα εργαστήρια του Ν.Κ.Μπέσσα κείμενα εις την θέσιν Πολιά Κρεατοπωλεία εν τη πόλει Λαμία και γειτνιάζοντα από ανατολάς με δημόσιον δρόμον, από δυσμάς με το εργαστήριον του Παπα Γεωργίου Τούβαρη, και από άρκτον με δημόσιον δρόμον, ανήκοντα εις την ιδιοκτησίαν του διαληφθέντος Ν.Κ.Μπέσσα και πωλείται διά το πρός τον ρηθέντα Λ.Παναγιώτου χρέος του συνιστάμενον εκ δραχμών 749 και λεπτά 75 ομού με της δίκης τα έξοδα. Την πρώτην κυριακήν μετά παρέλευσιν τεσσάρων εβδομάδων από της κοινοποιήσεως της παρούσης εις δημόσιον φύλλον (εφημερίδα) και τόπος μέν του πλειστηριασμού διορίζεται η μεγάλη πλατεία της Λαμίας έμπροσθεν του καφφενίου του Πούλιου Σωτηριάδου και υπάλληλος ο Ειρηνοδίκης Λαμίας.
Επομένως ειδοποιούνται όσοι των αγοραστών ότι εδιωρίσθη η πρώτη προσφορά παρά του δανειστού η ποσότης των δραχμών 500 ο πλειστηριασμός θέλει αρχίσει την δεκάτην ώραν π.μ. και θέλει τελειώσει την δωδεκάτην της μεσημβρίας. Η δε κατακύρωσις θέλει γίνει εις τον τα πλείονα προσφέροντα τρία λεπτά μετά την τελευταίαν προσφοράν διδομένου σημείου διά σκηπανίου, τα δε χρήματα επί χείρας.
Εν Λαμία την 2 Οκτωβρίου 1838.
Ο παρά τοίς εν Λαμία Πρωτοδίκαις κλητήρ
Γ.Σιμμούλης.
[Πηγή: Εφημερίδα «ΑΘΗΝΑ», φύλλο 568/15-10-1838, σελίδα 4.]

Β. Πλειστηριασμός κινητής περιουσίας
Στο φύλλο 565/6-10-1838 της ίδιας εφημερίδας δημοσιεύεται απόφαση του ειρηνοδίκη ενεργούντος ως συμβολαιογράφου Βασιλείου Δ. Περραιβού για πλειστηριασμό της κινητής περιουσίας των ανηλίκων παιδιών της Παναγιώταινας Ευλογιούς που απεβίωσε. Ως χρόνος του πλειστηριασμού ορίσθηκε η Κυριακή μετά τη θεία λειτουργία και καταληκτική ώρα η 11η π.μ.. Ως τόπος η πλατεία αγοράς, μπροστά από το εργαστήριο του Θεοδώρου Χατζηκωστοπούλου. Η αγγελία συνοδεύεται από κατάλογο των κινητών πραγμάτων καθώς και τιμές εκτίμησης και τιμές πρώτης προσφοράς.
Το κείμενο έχει ως εξής:
«Αριθ. 510.
Ο Ειρηνοδίκης Λαμίας ως συμβολαιογράφος
Διακηρύττει, ότι δυνάμει της από 18 Ιουνίου 1838 απαριθ. 158 αποφάσεως του δικαστηρίου των εν Λαμία Πρωτοδικών, εκτίθονται εις πλειστηριασμόν όλα τα κινητά πράγματα των ανηλίκων της αποβιωσάσης Παναγιώταινας Ευλογίους, των οποίων κατάλογος παραρτάται υπό την παρούσαν. Ο πλειστηριασμός των κινητών αυτών πραγμάτων, αρχόμενος την τριακοστήν του μηνός Οκτωβρίου 1838, ευθύς μετά την θείαν λειτουργίαν, ενώπιόν μας επί της πλατείας της αγοράς της πόλεως Λαμίας, έμπροσθεν του αργαστηρίου του Θεοδώρου Χατζή Κωστοπούλου, και λήγει την ενδεκάτην ώραν πρό μεσημβρίας της αυτής ημέρας, ως πρώτη προσφορά διορίζεται η κάτωθεν σημειωμένη μικροτέρα τιμή. Ταύτα ειδοποιούμενοι προσκαλούμεν τους όσι επιθυμούν, να παρευρεθώσιν εις τον ρηθέντα τόπον και χρόνον διά να πλειστηριάσωσιν. Η παρούσα μετά του παραρτωμένου καταλόγου θέλει καταχωρηθεί άπαξ εις μίαν των εφημερίδων της πρωτευούσης του κράτους.
Εν Λαμία την 23 Σεπτεμβρίου 1838.
Ο Ειρηνοδίκης ως Συμβολαιογράφος
Βασίλειος Δ. Περραιβός.


τιμή κατά την εκτίμησιν
τιμή ήτις θέλει χρησιμεύσει ως πρώτη προσφορά

Δρ.
Λ.
Δρ.
Λ.
1 σεντούκη (κιβώτιον) πράσινον παλαιόν
5
50
2

3 υποκάμισα μεταξωτά ανά δρ. 17 το έν
51

25

1 έτερον άραπτον ανά δρ. 15
15

5

2 εσώβρακα όμοια ραμένα ανά δρ. 5
10

5

2 προσκεφαλοσένδονα όμοια ανά δραχ. 4
8

4

1 έν σενδόνιον μεταξωτόν ανά δραχμάς 8
8

4

1 έν σενδόνιον πάνινον μέ κόκκινες αράδες
7

2

1 έν αντερί ουλημιγά με χρυσά ουλούκια
20

8

1 έν υποκάμισον λινόν του λουτρού
6






2
90
3 τρία πισκήρια λινά όμοια ανά δραχ. 3 λ.30
9
90
2

1 έν αγιασματάκι
2

1

1 έν αγιασλίκι
1
50

50
1 μία χερέμπολια άσπρη μεταξωτή
1
50


1 μία ήμισυ πήχη χωμαΐ
1


50
1 πήχη χακίρη
1


50
2 ρούπια στόφα χρυσή
2
50
1

14 δεκατεσσαρα κεντητά μανδύλια με χρυσά ανά 5
70

30

3 τζεβρέδες όμοιοι ανά 3 δραχ.
9

2
50
8 οκτώ βρακοζόνες ομοίως κεντιτές ανά 3 λ. 25
26

10

1 ένας ομούς μαχραμάς ομοίως
2

1

1 είς μποχτζάς στόφα
10

4

1 έτερος σταμπόλ σαλί
3

1

1 έτερος τζιτάνιος κοντότερος
1
50
1

1 έτερον τζιτάνιον
1
40
1

6 κομάτια μιτζάνη δράμια έως 20 δραχ.
3

1

μετάξιον πολίτικον δύο κομμάτια μικρά έως δρ. 8
1
50
1

μετάξι άσπρον δύο κομμάτια και νέμα δύο τρία υποκάμισα
9

3

8 οκτώ πήχες σ ρίτι παλαιό χρυσό
2


50
1 σιτζαπόγουνα και μία συντοαποκλή,
23

14

η μέν γούνα έχει
4
25

12
η δε συντζοπογλιά
12

7

1 υποκάμισον χωμαΐ παλαιόν
15

7

2 δύο τζερτζέφια πάνινα το έν με γαλάζαις αράδες
10

4

1 έν δακτυλίδιον με πέτραν άσπρη μάλαγμα
8

3

1 έτερον όμοιον με πέτραν κόκκινην
12

5

1 έτερον μάλαγμα σαϊλάνη
6

2

1 μίαν βούλαν με πέτραν γραμμένην
8

3

1 όμοιαν με πέτραν άσπρην
5

1
50
1 έτι μίαν βούλαν ασιμένια μετοστάτη
4

1
80
1 έτι μίαν ασημένια με πέτραν σκουλαρήκια καπνισμένα
3

1

1 σταυρός καπνισμένος
4
25
2

δύο ήμισυ σκουλαρήκια ζευγάρια έν και μισό
3

1

1 μία ζυγή θυλίκια μικρά ασημένια χρυσομένα δράμια 51/2
3
30
2

13 ζάρφια ασημένια δράμια 107 ανάλ, 50
53
50
22

2 χαλιμαλιά ασημένια μικρά δρ.21 ανάλ. 40
8
40
3
40
2 δύω χουλιάρια ασημένια ματζουνιού δράμ. 11 ανά λεπτά 50
5
50
2

1 ζευγάρι θυλικια σετάφη
1


50
1 έν τάσιον ασημένιον κομπούραν δράμ 20 λεπτά 20
4

2

μαργαριτάρι δραμ. 51/2 ψιλόν ανά δραχ 20
105

1
50
20 δράμια λολάκι ανά λεπτά 10
2

60

25 δράμια ασιμοτσακίσματα ανά λεπτά 20
5

1

χάντραις διάφοραις πέτρα ταμπακάλους μία οτράδας δράμια 10 ανά λ.10
1

2

1 σακολίτζα λαχούρη με πούλες

50

50
1 μία φέρμελης παλαιόν ρούχον
3


25
1 ένας παλαιός μποχτζιάς.

25
1

1 παλαιόν στρώμα



12
2 έτι δύο όμοια παλαιά
2

1

1 μακάτι πάνινον
3

1

1 μία παπλωματοκαρδιά
2
25
1
25
3 παλαιοί μποχτζάδαις
2

1

1 έν γελέκιον πάνινον παλαιόν λ.25
3

1

2 έτεροι μποχτζάδες μικροί παλαιοί ανά λ.25

25

12
1 μία οκά νέμα βαμβακερόν

50

12
2 κομμάτια σαμούρι
4

2

1 έν σοφρά πισκέρι
2

1

ζευγάρι σκάλες σέλας πρότζινες οκαδ. 2 δρ. 15
4

1
50
59 οκαδ. και δραμ. 100 χάλκομα εις διάφορα είδη σαχάνια, καπάκια, γκιούμια, ταψιά 3 και έν καζανάκι λίχνους και λοιπά ανά δραχ. 5
20

7
80
2 δύο χαβάνια πρόντσινα με τα χέρια των ανά 4 δρ.
295

185


8

3
50
1 χαβανόχερον μοναχό
1


50
4 τέσσαρα σαμτάνια οκά 1 μπρότζες
4

1
50
5 πέντε σούβλαις σιδηρέναις η μία μεγάλη πολύ
4

1
50
3 μάσιαις σιδερένιαις
1
25

50
3 σιδεροστιαίς
2
50
4

1 ξίστρα και μία σκεπαρνιά σιδηρά
2


50
3 τρία τσικούρια και έν σκεπάρνι
4

1
50
2 μάνταλα σιδηρά
2

1

1 σοφρά σκαμνί όμοιον
1


50
1 παλαοστάτηρον
5

2

1 κλαδευτήριον όμοιον

30

10
1 έτι μία σούβλα

50

25
2 τριχαίς παλαιαί
1


50
2 δύο τζεγγέλια ένα σφυρί έν τσιμοκλούκι έν τιγάνη του καφφέ σιδηρούν δύω καιροψάλιδα.
2

1

1 ταμουτζάνα του κρασιού μεγάλη
3

1

7 οκάδες καπνός ανά λεπτά 50
3
50
1
50
4 τέσσαρα μεντέρια γεμάτα μαλί
65

20

2 στρώματα παλαιά γεμάτα μαλιά ουδ. 35
20

10

3 τρία προσκέφαλα γεμάτα
3
50
1
50
3 τρία άδεια παλαιά
1
25
1

1 μία γιάμπολη καινούρια
15

6

1 έν κελήμι καινούριον
5

2

3 παπλόματα
45

15

10 δέκα πιάτα μεγάλα
5

2

1 κεσές γιάλινος με το καπάκι του
3

1

1 μαστραπάς γιάλινος

80

40
2 δύο σεντούκια παλαιά
6

2

1 έτι ένα καζάνη χάλκινον οκάδ. επτά πρός δραχμάς 5
37
50
14


1191
75
568
28
[Πηγή: Εφημερίδα «ΑΘΗΝΑ», φύλλο 565/6-10-1838, σελίδα 4.]

Γλωσσάριο όρων:
-αντερί ουλημιγά: η ορθή διατύπωση είναι αντερί ουλεμά. Αντερί (τουρκ. entari ή anteri): εσωτερικό ιερατικό ένδυμα που φοριέται κάτω από το ράσο. Ουλεμάς (τουρκ. Ulema): σοφός, εγγράμματος, νομοδιδάσκαλος, κυρίως ο διδάκτορας της θεολογίας και της νομικής του Ισλαμισμού (βλέπε και Ulama).
-γιάμπολη (ιταλ. ciambella): σκέπασμα κρεββατιού υφασμένο από ντόπιο μαλλί σε σπιτικό αργαλειό.
-ζάρφι (τουρκ. zarf): η μεταλλική θήκη που περιβάλλει το τούρκικο φλιτζάνι χωρίς χερούλι. Εξυπηρετεί να μην καίγονται τα δάχτυλα, όταν είναι πολύ ζεστός ο καφές.
-κεσές (τουρκ. kâse).
-κουροψάλιδα: τα ψαλίδια για το κούρεμα των αιγοπροβάτων.
-λαχούρι (τουρκ. lahuri).
-μάλαγμα=μάλαμα.
-μάσια (τουρκ. maşa): η τσιμπίδα για τα κάρβουνα (αρχ. ελλ. πυράγρα).
-μαστραπάς (τουρκ. maşrapa).
-μαχραμάς (τουρκ. mahrama): πετσέτα, μαντήλι.
-μιντέρι (τουρκ. minder): είδος χαμηλού καναπέ.
-μποχτζάς (τουρκ. bohça): σάλι ή τσεμπέρι.
-πισκίρι (τουρκ. peşkir): η πετσέτα προσώπου, το μαντήλι.
-ρούπι (τουρκ. rubu ή rub): μονάδα μέτρησης. Το τέταρτον ή το έν όγδοο του πήχεως.
-σαμντάνι (τουρκ. şamdan): το κηροπήγιο.
-σαμούρι (τουρκ. samur): η ζιμπελίνα  και η γούνα της.
-σιτζαπόγουνα, συντοαποκλή, συντζοπογλιά: πιθανώς έχουν την ίδια ρίζα που προέρχεται από το seccade=χαλί.
-σκηπάνιον (ομηρική λέξη, Ιλιάς Ω, στχ. 247): το μικρό σκήπτρο
-στατήρας: το καντάρι.
-στόφα (ιταλ. stoffa).
-τσεβρές (τουρκ. çevre): χρυσοκέντητο μαντήλι.
-τζερτζέφι ή τσαρτσάφι (τουρκ. çarçaf, γαλλ. tcharchaf): κάλυμμα παπλώματος, πέπλο, σεντόνι.
-χαβάνι (τουρκ. havan).
-χαλιμαλιά=χαϊμαλιά.
-χερέμπολια: μπόλια.
Πηγές γλωσσαρίου:
α. Διαδίκτυο.
β. Κουκκίδης Κωνσταντίνος, Λεξιλόγιον ελληνικών λέξεων παραγομένων εκ της τουρκικής, Ανάτυπον εκ του 24ου και 25ου τόμου του Αρχείου του Θρακικού Λαογραφικού και Γλωσσικού Θησαυρού, Αθήναι 1960.
γ. Alessio da Somavera, Tesoro della lingua greca-volgare ed italiana, Paris 1709.

*Ευχαριστούμε τον αγαπητό φίλο αρχαιολόγο και συντηρητή έργων τέχνης κ.Πέτρο Μεχτίδη για την υπόδειξη των φύλλων της εφημερίδας.



ΠΗΓΗ
Εφημερίδα «ΑΘΗΝΆ».