Παραχωρήσεις μεταλλείων Λάρυμνας, Πελασγίας, Σπαρτιάς και Αταλάντης το 1906

Στο ΦΕΚ 109/Α/08-05-1906 δημοσιεύονται Βασιλικά Διατάγματα «Περί παραχωρήσεως μεταλλείων .........».

Το 1^ο Βασιλικό Διάταγμα αναφέρεται σε παραχώρηση μεταλλείου σιδήρου στον Κωνσταντίνο Σκουμπουρδή (περιοχή Λάρυμνας).

Το 2^ο Βασιλικό Διάταγμα αναφέρεται σε παραχώρηση μεταλλείου σιδήρου και μαγγανιούχου σιδήρου στους Νικόλαο Ζητουνιάτη, Δούκα Βακάλογλου, Αντώνιο Μάτσα και Κωνσταντίνο Σκουμπουρδή (περιοχές Πελασγίας και Σπαρτιάς).

Το 7^ο Βασιλικό Διάταγμα αναφέρεται σε παραχώρηση μεταλλείου μαγγανιούχου σιδήρου στους Κ.Μητσόπουλο, Αλέξ.Βάλβη, Νικόλαο Χαντζηδημητρίου, Αγγελική χήρα Γ.Παπαζαφειροπούλου και Χριστίνα Κ. Γρηγοράκη (περιοχή Αταλάντης).

Ειδικότερα τα κείμενα των Βασιλικών Διαταγμάτων έχουν ως εξής:

1^ο Βασιλικό διάταγμα:

«Περί παραχωρήσεως εις τον Κωνσταντ. Σκουμπουρδήν δικαιώματος μεταλλεύσεως σιδήρου εν τω δήμω Λαρύμνης της Φθιώτιδος.

ΓΕΩΡΓΙΟΣ Α΄

ΒΑΣΙΛΕΥΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ

Λαβόντες υπ’ όψιν την από 16 Νοεμβρίου 1905 υπ’ αριθμ. 70 απόφασιν του επί των μεταλλείων συμβουλίου,

Ιδόντες το άρθρον 5 του Χϟ΄ νόμου περί μεταλλείων και το άρθρον 6 του αυτού, ως ετροποποιήθη διά του ΣΚΗ΄ της 27 Απριλίου 1867.

Προτάσει των Ημετέρων επί των Εσωτερικών και Οικονομικών Υπουργών, απεφασίσαμεν και διατάσσομεν·

Άρθρον 1.

Παραχωρείται εις τον Κωνσταντ. Σκουμπουρδήν δικαίωμα διηνεκούς κυριότητος και μεταλλεύσεως σιδήρου επί εκτάσεως γής στρεμμάτων 4.804 και 900 τετρ. μέτρων, κειμένης εις την περιφέρειαν των χωρίων Ράδου και Παύλου του Δήμου Λαρύμνης του νομού Φθιώτιδος και οριζομένης μεσημβρινώς από τεθλασμένην γραμμήν, αρχομένην από της θέσεως «Τρείς Πρίνοι», ακολουθούσαν το αρκτικόν όριον της γειτονικής παραχωρήσεως Ρώτα-Πετρινού μέχρι του οροθεσίου Σ κειμένου επί της τομής των ευθειών από «Τρείς Πρίνοι» εις κορυφήν λοφίσκου και από της κορυφής Ρδίζα εις Λαγομάνδρες της παραχωρήσεως Βλαχοπούλου κλπ. ακολουθούσα τα όρια της αυτής παραχωρήσεως, διερχομένης δια της ρηθείσης κορυφής «Ρδίζα» και λήγουσα εις το οροθέσιον Θ σημείον της τομής των ευθειών από «Ρδίζης» εις κορυφήν Χαλκά (δένδρον μοναδικόν) και της καθέτου της αγομένης προς βορράν εις την κορυφήν λοφίσκου επί της ευθείας από κορυφής λοφίσκου εις «Τρείς Πρίνους».

Δυτικώς από ευθείαν γραμμήν, αρχομένην από του άνω ρηθέντος οροθεσίου Θ και λήγουσα εις το τεχν. οροθέσιον α κείμενον εις απόστασιν 4000 μ. από της κορυφής λοφίσκου και επί της καθέτου της αγομένης από την κορυφήν λοφίσκου επί της ευθείας από κορυφής λοφίσκου εις «Τρείς Πρίνους».

Αρκτικώς από ευθείαν γραμμήν, αρχομένην από του οροθεσίου α και λήγουσαν εις το τεχνικ. οροθέσιον β, κείμενον εις απόστασιν 2000 από του α και επί της καθέτου της αγομένης εν τω σημείω α επί της ευθείας από του οροθεσίου α εις την κορυφήν λοφίσκου, και

Ανατολικώς από τεθλασμένην γραμμήν αρχομένην από «Τρείς Πρίνους», ακολουθούσαν την ευθείαν από Τρείς Πρίνους εις το οροθέσιον β μέχρι του σημείου ε, εκείθεν ακολουθούσαν τα βορειοδυτικά όρια της παραχωρήσεως Παπαζαφειροπούλου Βάλβη κλπ., διερχομένην διά της κορυφής Ρδίζα και άγουσαν εις το οροθέσιον γ, κείμενον εις την τομήν των ευθειών από «Τρείς Πρίνους» εις το οροθέσιον β και από «Ρδίζα εις Δραμπάλα, εκείθεν απολήγουσαν εις το ρηθέν οροθέσιον β.

Άρθρον 2.

Ο ιδιοκτήτης υποχρεούται α΄) να οροθετήση διά των αναγκαίων σταθερών σημείων την παραχωρουμένην προς μετάλλευσιν έκτασιν γής εντός έξ μηνών από σήμερον, β΄) να ποιήση έναρξιν της μεταλλεύσεως εντός της αυτής προθεσμίας και να εξακολουθή τακτικώς την μετάλλευσιν και καλλιέργειαν του παραχωρουμένου μεταλλείου, κατά τας διατάξεις του περί μεταλλείων νόμου, γ΄) να υποβάλλη κατ’ έτος διά του αρμοδίου Νομάρχου εις το Υπουργείον των Εσωτερικών διάγραμμα υπό σμίκρυνσιν 1/1000 των κατ’ έτος ενεργουμένων ανασκαφών και των μερών της επιφανείας, εφ’ ών θέλουσιν εκταθή αι εργασίαι.

Άρθρον 3.

Ο αυτός θέλει πληρώνει εις το δημόσιον τους εξής φόρους· α΄) τρία λεπτά κατ’ έτος δι’ έκαστον στρέμμα της κατά το άρθρον 1 παραχωρουμένης εκτάσεως, β΄) τον επί του καθαρού εισοδήματος φόρον, προσδιοριζόμενον κατ’ έτος διά του φορολογικού νόμου. γ΄) τον κατά το άρθρον 31 του νόμου περί μεταλλείων φόρον.

Άρθρον 4.

Το μεν δυνάμει του άρθρου 7 του αυτού νόμου οφειλόμενον εις τους ιδιοκτήτας της γής μέρισμα, ορίζεται εις 5 τοις εκατόν, η δε κατά το άρθρον 18 υπέρ του ευρέτου αμοιβή ή αποζημίωσις προσδιορίζεται εις ½ τοις εκατόν επί του καθαρού εισοδήματος, εν περιπτώσει καθ’ ήν δικαστικώς ήθελεν αναγνωρισθή υπέρ τρίτου τοιούτο δικαίωμα.

Άρθρον 5.

Απαγορεύεται η άνευ νέας αιτήσεως και ιδίας παραχωρήσεως μετάλλευσις ετέρου τινός μεταλλεύματος εντός της παραχωρουμένης εκτάσεως υπάρχοντος.

Άρθρον 6.

Η διά του παρόντος διατάγματος παραχώρησις είναι ισχυρά, εφ’ όσον δεν προσβάλλονται κεκτημένα δικαιώματα τρίτων λαβόντων προηγουμένην παραχώρησιν διά το αυτό μεταλλείον επί όλου ή μέρους της παραχωρουμένης εκτάσεως, ότε αύτη περιορίζεται κατά τοσούτον, καθ’ όσον επηρεάζει κεκτημένα δικαιώματα.

Ο Ημέτερος επί των Εσωτερικών Υπουργός θέλει δημοσιεύσει και εκτελέσει το παρόν διάταγμα.

Εν Αθήναις τη 5 Μαΐου 1906.

ΓΕΩΡΓΙΟΣ

      Οι Υπουργοί

Επί των Εσωτερικών                                                                Επί των Οικονομικών

Ν.Π.Καλογερόπουλος                                                   Α.Ν.Σιμόπουλος»

2^ο Βασιλικό διάταγμα:

«Περί παραχωρήσεως εις τους Νικόλ. Ζητουνιάτην, Δούκαν Βακάλογλουν, Αντώνιον Μάτσαν και Κωνσταντ. Σκουμπουρδήν δικαιώματος μεταλλεύσεως σιδήρου και μαγγανιούχου σιδήρου, εν τοίς δήμοις Κρεμαστής Λαρίσης και Φαλάρων.

ΓΕΩΡΓΙΟΣ Α΄

ΒΑΣΙΛΕΥΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ

Λαβόντες υπ’ όψιν την από 16 Οκτωβρίου 1905 υπ’ αριθ. 43 πράξιν του επί των μεταλλείων συμβουλίου,

Ιδόντες το άρθρον 5 του Χϟ΄ νόμου περί μεταλλείων και το άρθρον 6 του αυτού, όπως ετροποποιήθη διά του ΣΚΗ΄ της 27 Απριλίου 1867.

Προτάσει των Ημετέρων επί των Εσωτερικών και Οικονομικών Υπουργών, απεφασίσαμεν και διατάσσομεν·

Άρθρον 1.

Παραχωρείται εις τους Νικολ. Ζητουνιάτην, Δούκαν Βακάλογλουν, Αντώνιον Μάτσαν και Κωνσταντ. Σκουμπουρδήν δικαίωμα διηνεκούς κυριότητος και μεταλλεύσεως σιδήρου και μαγγανιούχου σιδήρου επί εκτάσεως γής στρεμμάτων 20.511, κειμένης εις την περιφέρειαν των χωρίων Σπαρτιά και Γαρδικίου του Δήμου Κρεμαστής Λαρίσης και Φαλάρων και οριζομένης ανατολικώς με τεθλασμένην γραμμήν, αρχομένην από της κορυφής Αετοφωληάς, διερχομένην δι’ αμπέλων Μαχαλά και λήγουσαν εις ελαιοτριβείον Μπεκτοπούλου του χωρίου Γαρδικίου, δυτικώς με ευθείαν γραμμήν αρχομένην από κορυφής του χωρίου Σπαρτιά και λήγουσαν εις Αλογόμανδρες του χωρίου Σπαρτιά, αρκτικώς με τεθλασμένην γραμμήν αρχομένην από της κορυφής του χωρίου Σπαρτιά και διά της κορυφής Αγ. Γεωργίου καταλήγουσαν εις κορυφήν Αετοφωληάς· και μεσημβρινώς με τεθλασμένην γραμμήν αρχομένην από Αλογόμανδρες του χωρίου Σπαρτιά, διερχομένην διά του τεχνητού οροθεσίου Ι του κειμένου επί της τομής των ευθειών από Αλογόμανδρες εις Αγ. Κωνσταντίνον και από Τσούκον εις Πρίπουλο, διά του Πρίπουλο, και λήγουσαν εις το ρηθέν ελαιοτριβείον Μπεκτοπούλου.

Άρθρον 2.

Οι ιδιοκτήται του μεταλλείου υποχρεούνται α΄) να οροθετήσωσι διά των αναγκαίων σταθερών σημείων την παραχωρουμένην προς μετάλλευσιν έκτασιν γής εντός έξ μηνών από σήμερον, β΄) να ποιήσωνται έναρξιν της μεταλλεύσεως εντός της αυτής προθεσμίας και να εξακολουθήσωσι τακτικώς την μετάλλευσιν και καλλιέργειαν του παραχωρουμένου μεταλλείου, κατά τας διατάξεις του περί μεταλλείων νόμου, γ΄) να υποβάλλωσι κατ’ έτος διά του αρμοδίου Νομάρχου εις το Υπουργείον των Εσωτερικών διάγραμμα υπό σμίκρυνσιν 1/1000 των κατ’ έτος ενεργουμένων ανασκαφών και των μερών της επιφανείας, εφ’ ών θέλουσιν εκταθή αι εργασίαι.

Άρθρον 3.

Οι αυτοί θέλουσι πληρώνει εις το δημόσιον τους εξής φόρους· α΄) τρία λεπτά κατ’ έτος δι’ έκαστον στρέμμα της κατά το άρθρον 1 παραχωρουμένης εκτάσεως, β΄) τον επί του καθαρού εισοδήματος φόρον, προσδιοριζόμενον κατ’ έτος διά του φορολογικού νόμου. γ΄) τον κατά το άρθρον 31 του νόμου περί μεταλλείων φόρον.

Άρθρον 4.

Το μεν δυνάμει του άρθρου 7 του αυτού νόμου οφειλόμενον εις τους ιδιοκτήτας της γής μέρισμα, ορίζεται εις 5 τοις εκατόν, η δε κατά το άρθρον 18 υπέρ του ευρέτου αμοιβή ή αποζημίωσις προσδιορίζεται εις ½ τοις εκατόν επί του καθαρού εισοδήματος, εν περιπτώσει καθ’ ήν δικαστικώς ήθελεν αναγνωρισθή υπέρ τρίτου τοιούτο δικαίωμα.

Άρθρον 5.

Απαγορεύεται η άνευ νέας αιτήσεως και ιδίας παραχωρήσεως μετάλλευσις ετέρου τινός μεταλλεύματος εντός της παραχωρουμένης εκτάσεως υπάρχοντος.

Άρθρον 6.

Η διά του παρόντος διατάγματος παραχώρησις είναι ισχυρά, εφ’ όσον δεν προσβάλλονται κεκτημένα δικαιώματα τρίτων λαβόντων προηγουμένην παραχώρησιν διά το αυτό μεταλλείον επί όλου ή μέρους της παραχωρουμένης εκτάσεως, ότε αύτη περιορίζεται κατά τοσούτον, καθ’ όσον επηρεάζει κεκτημένα δικαιώματα.

Ο Ημέτερος επί των Εσωτερικών Υπουργός θέλει δημοσιεύσει και εκτελέσει το παρόν διάταγμα.

Εν Αθήναις τη 5 Μαΐου 1906.

ΓΕΩΡΓΙΟΣ

      Οι Υπουργοί

Επί των Εσωτερικών                                                                Επί των Οικονομικών

Ν.Π.Καλογερόπουλος                                                   Α.Ν.Σιμόπουλος»

7^ο Βασιλικό διάταγμα:

«Περί παραχωρήσεως εις τους Κ. Μητσόπουλον, Αλέξ. Βάλβην, Νικόλ. Χαντζηδημητρίου, Αγγελικήν, χήραν Γ.Παπαζαφειροπούλου, και Χριστίναν Κ. Γρηγοράκη δικαιώματος μεταλλεύσεως μαγγανιούχου σιδήρου εν τω δήμω Αταλάντης.

ΓΕΩΡΓΙΟΣ Α΄

ΒΑΣΙΛΕΥΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ

Λαβόντες υπ’ όψιν την από 16 Νοεμβρίου 1905 υπ’ αριθ. 70 πράξιν του επί των μεταλλείων συμβουλίου·

Ιδόντες το άρθρον 5 του Χϟ΄ νόμου περί μεταλλείων και το άρθρον 6 του αυτού, όπως ετροποποιήθη διά του ΣΚΗ΄ της 27 Απριλίου 1867.

Προτάσει των Ημετέρων επί των Εσωτερικών και Οικονομικών Υπουργών, απεφασίσαμεν και διατάσσομεν·

Άρθρον 1.

Παραχωρείται εις τους Κ. Μητσόπουλον, Αλέξ. Βάλβην, Νικόλ. Χαντζηδημητρίου, Αγγελικήν, χήραν Γ,Παπαζαφειροπούλου, και Χριστίναν Κ. Γρηγοράκη δικαίωμα διηνεκούς κυριότητος και μεταλλεύσεως μαγγανιούχου σιδήρου επί εκτάσεως γής στρεμμάτων 2235 και 857 τετραγ. μέτρων κειμένης εις την περιφέρειαν του Δήμου Αταλάντης και οριζομένης ως εξής· ανατολικώς με όρος Βύλιζα και όρος Χαλκά εις σημείον άνωθεν Βρύσεως, δυτικώς με λόφον Καμάρι και ερείπια ναού αγίου Νικολάου, αρκτικώς με ερείπια ναού αγίου Νικολάου εις θέσιν Νεοχώρι (Γ), ερείπια Πύργου επί ομωνύμου λόφου, υπερκειμένου Μ. χωρίου Κυπαρίσσου και όρους Βύλιζα, και μεσημβρινώς με όρος Χαλκά κατά το σημείον άνωθεν Βρύσεως και λόφον Καμάρι υπερκείμενον ΒΑ χωρίου Κολάκα.

Άρθρον 2.

Οι ιδιοκτήται του μεταλλείου υποχρεούνται α΄) να οροθετήσωσι διά των αναγκαίων σταθερών σημείων την παραχωρουμένην προς μετάλλευσιν έκτασιν γής εντός έξ μηνών από σήμερον, β΄) να ποιήσωνται έναρξιν της μεταλλεύσεως εντός της αυτής προθεσμίας και να εξακολουθήσωσι τακτικώς την μετάλλευσιν και καλλιέργειαν του παραχωρουμένου μεταλλείου, κατά τας διατάξεις του περί μεταλλείων νόμου, γ΄) να υποβάλλωσι κατ’ έτος διά του αρμοδίου Νομάρχου εις το Υπουργείον των Εσωτερικών διάγραμμα υπό σμίκρυνσιν 1/1000 των κατ’ έτος ενεργουμένων ανασκαφών και των μερών της επιφανείας, εφ’ ών θέλουσιν εκταθή αι εργασίαι.

Άρθρον 3.

Οι αυτοί θέλουσι πληρώνει εις το δημόσιον τους εξής φόρους· α΄) τρία λεπτά κατ’ έτος δι’ έκαστον στρέμμα της κατά το άρθρον 1 παραχωρουμένης εκτάσεως, β΄) τον επί του καθαρού εισοδήματος φόρον, προσδιοριζόμενον κατ’ έτος διά του φορολογικού νόμου. γ΄) τον κατά το άρθρον 31 του νόμου περί μεταλλείων φόρον.

Άρθρον 4.

Το μεν δυνάμει του άρθρου 7 του αυτού νόμου οφειλόμενον εις τους ιδιοκτήτας της γής μέρισμα, ορίζεται εις 5 τοις εκατόν, η δε κατά το άρθρον 18 υπέρ του ευρέτου αμοιβή ή αποζημίωσις προσδιορίζεται εις ½ τοις εκατόν επί του καθαρού εισοδήματος, εν περιπτώσει καθ’ ήν δικαστικώς ήθελεν αναγνωρισθή υπέρ τρίτου τοιούτο δικαίωμα.

Άρθρον 5.

Απαγορεύεται η άνευ νέας αιτήσεως και ιδίας παραχωρήσεως μετάλλευσις ετέρου τινός μεταλλεύματος εντός της παραχωρουμένης εκτάσεως υπάρχοντος.

Άρθρον 6.

Η διά του παρόντος διατάγματος παραχώρησις είναι ισχυρά, εφ’ όσον δεν προσβάλλονται κεκτημένα δικαιώματα τρίτων λαβόντων προηγουμένην παραχώρησιν διά το αυτό μεταλλείον επί όλου ή μέρους της παραχωρουμένης εκτάσεως, ότε αύτη περιορίζεται κατά τοσούτον, καθ’ όσον επηρεάζει κεκτημένα δικαιώματα.

Ο Ημέτερος επί των Εσωτερικών Υπουργός θέλει δημοσιεύσει και εκτελέσει το παρόν διάταγμα.

Εν Αθήναις τη 5 Μαΐου 1906.

ΓΕΩΡΓΙΟΣ

      Οι Υπουργοί

Επί των Εσωτερικών                                                                Επί των Οικονομικών

Ν.Π.Καλογερόπουλος                                                   Α.Ν.Σιμόπουλος»

Ως προς το περιεχόμενο των τριών Βασιλικών διαταγμάτων επισημαίνονται τα εξής:

Μεταλλείο Ράδου (Ράδι) και Παύλου Λάρυμνας:

Παραχωρήθηκε στον Κωνσταντίνο Σκουμπουρδή και περιείχε μεταλλεύματα σιδήρου (S).

Μεταλλείο Πελασγίας και Σπαρτιάς:

Παραχωρήθηκε στους Νικόλαο Ζητουνιάτην, Δούκα Βακάλογλου, Αντώνιο Μάτσα και Κωνσταντίνο Σκουμπουρδή. Περιείχε μεταλλεύματα σιδήρου (Fe) και μαγγανιούχου σιδήρου.

Μεταλλείο Αταλάντης:

Παραχωρήθηκε στους Κ. Μητσόπουλο, Αλέξ. Βάλβη, Νικόλ. Χαντζηδημητρίου, Αγγελική, χήρα Γ.Παπαζαφειροπούλου, και Χριστίνα Κ. Γρηγοράκη. Περιείχε μεταλλεύματα μαγγανιούχου σιδήρου.

Σχετικά με τους ιδιοκτήτες των μεταλλείων σημειώνονται τα εξής:

Κωνσταντίνος Σκουμπουρδής: Νεότερο μέλος της γνωστής οικογενείας των Σκουμπουρδαίων από την Κόνιτσα. Ήταν γιός του Νίκου Σκουμπουρδή, ο οποίος αγόρασε τον Αχινό και τον ελαιώνα του από τον Οθωμανό Μουσταφά μπέη αντί 220.000 γροσίων. Παιδιά του Νίκου ήταν κατά σειρά ηλικίας οι Πέτρος (Κόνιτσα 1833-Αχινός 1893), Σωτήρης και Κωνσταντίνος. Η γυναίκα του Πέτρου Κωνσταντία έκτισε το 1894 την εκκλησία της Αγίας Αικατερίνης Αχινού.

Νικόλαος Ζητουνιάτης: για τον συγκεκριμένο βλέπε πληροφορίες στην ανάρτηση: Παραχώρηση στο Νικόλαο Ζητουνιάτη δικαιώματος εκμετάλλευσης δύο μεταλλείων στις περιοχές Σπαρτιάς και Πελασγίας.

Δούκας Βακάλογλου: στη Μεγάλη Στρατιωτική & Ναυτική Εγκυκλοπαιδεία, αναφέρεται: «Βακάλογλου Δούκας. Υποστρ. γενν. το 1848 εν Αθήναις. Διετέλεσε Διοικητής Μεραρχίας. Μετ. του πολ. 1897»[1]. Δεν είναι γνωστό εάν υπήρξε συγγενική σχέση (π.χ. γιος) με τον Πέτρο Βακάλογλου ή Βακάλογλους ή Βουρλιώτη (Σμύρνη 1809-Αθήνα 6 Ιουλίου 1884)[2].

Αντώνιος Μάτσας: βλέπε σχετικά Αντώνιος Μάτσας.

Κωνσταντίνος Μητσόπουλος: βλέπε σχετικά Κωνσταντίνος Μητσόπουλος.

Αλέξανδρος Βάλβης: γεννήθηκε στην Αθήνα το 1872. Ήταν καθηγητής Γεωλογίας στο Πανεπιστήμιο των Αθηνών. Συνεργάσθηκε με τον Κωνσταντίνο Μητσόπουλο για την έκδοση του επιστημονικού περιοδικού του Πολυτεχνείου ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ.

Για τους Νικόλαο Χατζηδημητρίου, Χριστίνα Κ. Γρηγοράκη και Αγγελική, χήρα Γ.Παπαζαφειρόπουλου δεν εντοπίσθηκε από την έρευνα κάποια πληροφορία.

ΥΠΟΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ

[1] Μεγάλη Στρατιωτική & Ναυτική Εγκυκλοπαιδεία, τόμος 2, σελίδα 417.

[2] Ο Πέτρος Βακάλογλου με καταγωγή από τα Βουρλά της Μικράς Ασίας υπήρξε αγωνιστής του 1821 υπό τον Φαβιέρο (γαλ. Fabvier). Μετά την απελευθέρωση καταδίωξε συστηματικά τη ληστεία, επινοώντας και εφαρμόζοντας νέες μεθόδους βασανιστηρίων. Διετέλεσε Νομάρχης Ευβοίας, Αττικοβοιωτίας και Φθιώτιδας.

ΕΙΚΟΝΕΣ

Εικ. Οι σελίδες του ΦΕΚ 109/Α/08-05-1906 με την παραχώρηση των μεταλλείων Λάρυμνας, Σπαρτιάς, Πελασγίας και Αταλάντης. [Πηγή: Εθνικό τυπογραφείο].

ΠΗΓΉ

Εθνικό τυπογραφείο.