ΙΣΤΟΡΙΚΕΣ ΣΕΛΙΔΕΣ ΤΗΣ ΦΘΙΩΤΙΔΑΣ: Οικογένεια Κεραμίδα: μία ηρωική οικογένεια από την Υπάτη Φθιώτιδας

Ευχαριστούμε τον φίλο

κ.Πέτρο Μεχτίδη, αρχαιολόγο στο

Μουσείο Βυζαντινού Πολιτισμού

για την αποστολή της εφημερίδας

Οι αδελφοί Κεραμίδα από την Υπάτη. (πηγή: εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ, φύλλο 512/04-06-1921, πρωτοσέλιδο).

Στο πρωτοσέλιδο της εφημερίδας ΠΑΤΡΙΣ της Παρασκευής 4 Ιουνίου 1921 δημοσιεύονται οι φωτογραφίες τριών μελών μιας ηρωικής οικογένειας από την Υπάτη. Πρόκειται για τους αδελφούς Δημήτριο, Νικόλαο και Χρήστο, γιους του Γεωργίου Κεραμίδα. Συμμετείχαν και οι τρεις στους εθνικούς αγώνες. Ο τρίτος έδωσε και τη ζωή του κι έμεινε για πάντα στη γη της Μικράς Ασίας.

Ο πρώτος αδελφός, ο στρατιώτης Δημήτριος Κεραμίδας, πολέμησε στον Α΄ Βαλκανικό πόλεμο. Στη μάχη του Μπιζανίου, τον Φεβρουάριο του 1913, έχασε το αριστερό του πόδι κι έμεινε ανάπηρος. Είναι άγνωστο σε ποια μονάδα υπηρετούσε. Σε Οδηγό της Υπάτης του 1920 αναφέρεται ιδιοκτήτης καταστήματος αποικιακών Δημήτριος Κεραμίδας. Δεν είναι γνωστό αν είναι το ίδιο πρόσωπο.

Ο δεύτερος αδελφός, ο ανθυπολοχαγός Νικόλαος Κεραμίδας, τραυματίσθηκε από οβίδα στο αριστερό του πόδι στη μάχη του Σκρά, τον Μάιο του 1918 κι έμεινε ανάπηρος. Η Μεγάλη Στρατιωτική & Ναυτική Εγκυκλοπαιδεία αναφέρει: «Κεραμίδας Νικόλαος του Γεωργίου, υπολ(οχαγός) πεζ(ικού), γεν(νηθείς) εν Υπάτη το 1891, μετ(είχε) εκστρ(ατειών) 12-13 και 17-23 Εις τιμητ(ικήν) αποστρ(ατείαν), συνεπεία τραυμ(άτων) πολ(εμικών), την 20 Απριλ(ίου) 1926» (πηγή: ΜΣΝΕ, τόμος 3, σελίδα 290).

Ο τρίτος αδελφός, ο έφεδρος λοχίας του 2/39 Συντάγματος Ευζώνων Μεσολογγίου Χρήστος Κεραμίδας, σκοτώθηκε στις 16 Μαρτίου 1921 στις Επιχειρήσεις Μαρτίου του βορείου συγκροτήματος προς Εσκί Σεχίρ. Στην έκδοση του Υπουργείου Στρατιωτικών με τα ονόματα των πεσόντων αναγράφεται: «Κεραμίδας Χρήστος λοχίας εφονεύθη 1921 Μαρτίου 16» (πηγή: Υπουργείο Στρατιωτικών-Ειδική Επιτροπή Εκατονταετηρίδος, Αγώνες και Νεκροί 1830-1930, τόμος Β΄ 1919-1930, σελίδα 110.).

Το 2/39 Σύνταγμα Ευζώνων ανήκε στην ΙΙΙ Μεραρχία και έλαβε μέρος στη μάχη του Αβγκίν, στα υψώματα Κανλησίρτ (τουρκ. Kanlisirt) και Σεχιτλέρ (τουρκ. Şehitler tepe) (Χάρτες 1 & 2) το χρονικό διάστημα 15-18 Μαρτίου 1921: «….Το πρωί της 15^ης Μαρτίου καταλήφθηκε με αιφνιδιαστική επίθεση από το 12^ο Σύνταγμα Πεζικού με τη χρήση χειροβομβίδων και της ξιφολόγχης, το ύψωμα Κανλησίρτ. Αμέσως προωθήθηκε επί του υψώματος το 2/39 Σύνταγμα Ευζώνων, με αποστολή να συνεχίσει την επίθεση κατά μήκος της κορυφογραμμής ύπερθεν του χωριού Αβγκίν (γραμμή υψωμάτων Κανλησίρτ–Ουτς Σεχιτλέρ). Ο αγώνας που διεξήχθη από το 2/39 Σύνταγμα για τη κατάληψη του υψώματος Ουτς Σεχιτλέρ, ήταν άγριος, αλλά λόγω ανεπαρκούς υποστήριξης από το πυροβολικό, το ύψωμα παρέμεινε τελικά στα χέρια των Τούρκων. Στη περιοχή του χωριού Αβγκίν, ουδέν επετεύχθη, λόγω της εκεί ισχυρής αμυντικής οργάνωσης και της διαμόρφωσης του εδάφους. Για την ανακατάληψη του Κανλησίρτ, οι Τούρκοι εκτόξευσαν κατά τη διάρκεια της ημέρας 22 σφοδρές αντεπιθέσεις, που αποκρούστηκαν όλες δια της λόγχης. Λόγω της σφοδρότητας του αγώνα, υπήρξε μεγάλη κατανάλωση πυρομαχικών πυροβολικού, με αποτέλεσμα κατά το βράδυ να παρουσιαστεί έλλειψη τούτων, η οποία συνεχίστηκε διαρκώς επιδεινούμενη και τις επόμενες ημέρες. Η διαγωγή των ανδρών από το διοικητή του 2/39 Συντάγματος, μέχρι και το τελευταίο Εύζωνα, υπήρξε ηρωική και αξιοθαύμαστη. Ο διοικητής του 2/39 Συντάγματος Ευζώνων, συνταγματάρχης Ζωϊτόπουλος Δημοσθένης, τραυματίστηκε και αντικαταστάθηκε από τον υποδιοικητή του, αντισυνταγματάρχη Σταμελάκο Γρηγόριο, ο οποίος μετά από λίγο φονεύθηκε. Διοικητής του Συντάγματος ανέλαβε ο υποδιοικητής του 12ου Συντάγματος, αντισυνταγματάρχης Δροσινός Ιωάννης. Στις 17 Μαρτίου θα τραυματιστεί και ο αντισυνταγματάρχης Δροσινός και θα αντικατασταθεί από τον Ταγματάρχη Σαμαντά Φίλιππο. Φονευθέντος την ίδια ημέρα, του ταγματάρχη Σαμαντά, τη διοίκηση του Συντάγματος ανέλαβε μέχρι τις 18 Μαρτίου, ο λοχαγός Γραικούσης Γρηγόριος…». (πηγή: Ιστολόγιο Βελισάριος).