Τρίτη 29 Ιουνίου 2010

Τσερνοβίτι: Η πληθυσμιακή εξέλιξη


Η πρώτη πληροφορία για το μετεπαναστατικό πληθυσμό του Τσερνοβιτίου πρoέρχεται από το Ν.Κασομούλη το 1837: «Εις το χωρίον τούτο μόλις ευρίσκοντο έως 10 φαμελιές πολλά δυστυχισμένες από τον καιρό της επαναστάσεως και της καταδρομής των ληστών κατά το 1836»[1].
Όπως διαπιστώνεται από τις απογραφές που διενεργήθηκαν από συστάσεως του ελληνικού κράτους, ο πληθυσμός του χωριού παρουσιάζει αυξομειώσεις. Αιτία είναι διάφοροι παράγοντες (επιδρομές ληστών, θνησιμότητα, μετακόμιση κατοίκων σε γειτονικά χωριά, εναλλαγή ειρηνικών περιόδων με πολεμικές, κ.ά.).
Ο Ραγκαβής αναφέρει ότι το 1851 το Τσερνοβίτι είχε 26 σπίτια, η Νίκοβα 41, ο Αχινός 40 και η Σπαρτιά 26[2].
Στον πίνακα που ακολουθεί παρουσιάζεται η πληθυσμιακή εξέλιξη των Τσερνοβιτίου, Νίκοβας, Αχινού και Σπαρτιάς από το 1844 έως και την τελευταία απογραφή (2001). Τα αποτελέσματα των απογραφών δημοσιευόταν στο ΦΕΚ του επομένου ή μεθεπομένου έτους από τη διενέργεια της απογραφής. Τα κενά που υπάρχουν στα έτη 1845, 1848, 1853, 1856 και 1870 οφείλονται στο ότι στάθηκε αδύνατο να εντοπιστούν τα αποτελέσματα των απογραφών αυτών των ετών. Από τον πίνακα προκύπτουν οι μεταβολές του πληθυσμού των τεσσάρων γειτονικών χωριών.



ΑΠΟΓΡΑΦΕΣ

ΧΩΡΙΑ
Έτος
Τσερνοβίτι
Νίκοβα
Αχινός
Σπαρτιά
1844
157
182
104
181
1845




1848




1851
146
163
143
183
1853




1856




1861
197
252
460
208
1870




1879
311
281
470
282
1889
314
330
515
343
1896
328
330
317
382
1907
366
435
383
437
1920
416



1928
497
497
485
526
1940
776
630
408
580
1951
533
278
479
381
1961
578
286
609
375
1971
519
256
665
356
1981
520
241
738
335
1991
463
222
734
395
2001
424
233
850
238


Ακολουθεί ιστόγραμμα μεταβολής πληθυσμού του Τσερνοβιτίου (Σχ.1). Εμφανίζεται η αυξομείωση του πληθυσμού από το 1844 έως και την πιο πρόσφατη απογραφή του 2001.
Στη συνέχεια παρατίθεται συγκριτικό ιστόγραμμα μεταβολής του πληθυσμού των τεσσάρων χωριών (Τσερνοβίτι, Νίκοβα, Αχινός, Σπαρτιά) (Σχ.2).
Προκύπτουν τα εξής συμπεράσματα:
-Ο πληθυσμός του Τσερνοβιτίου (γαλάζιο χρώμα) και της Νίκοβας (κίτρινο χρώμα) έως το 1940 παρουσιάζει αυξητικές τάσεις. Κατόπιν και μέχρι σήμερα ακολουθεί φθίνουσα πορεία.
-Ο πληθυσμός του Αχινού (πράσινο χρώμα) από το 1844 έως το 1889 παρουσιάζει αυξητικές τάσεις. Κατόπιν αυξομειώνεται έως και το 1940. Έκτοτε αυξάνεται συνεχώς. Σήμερα είναι το πιο πολυάνθρωπο χωριό.
-Ο πληθυσμός της Σπαρτιάς (κόκκινο χρώμα) παρουσιάζει και αυτός αυξητικές τάσεις μέχρι το 1940. Κατόπιν μειώνεται συνεχώς.

Ο πληθυσμός του Τσερνοβιτίου από το 1879 έως και το 1940 αυξάνεται διαρκώς. Την τραγική δεκαετία 1940-1950, που είναι πολεμική περίοδος (ειδικά αυτή του εμφυλίου), η ειρηνική διαβίωση των κατοίκων διαταράσσεται. Ακολουθεί η μεταφορά του χωριού στη σημερινή του θέση, στην τοποθεσία Βαλσέρα. Μικρή ανάκαμψη παρατηρείται την δεκαετία 1951-1961. Η λήξη του πολέμου έφερε μικρή αύξηση. Μετά το 1960, λόγω της αστυφιλίας και της μετανάστευσης, ο πληθυσμός ελαττώνεται συνεχώς.
Οι ίδιες αυξομειώσεις παρατηρούνται στον πληθυσμό των δύο άλλων γειτονικών χωριών Νίκοβας και Σπαρτιάς.
Η περίπτωση του Αχινού είναι διαφορετική. Ο Αχινός, κτισμένος σε πεδιάδα με απέραντους ελαιώνες, ακολούθησε διαφορετική πορεία. Ήταν ιδιοκτησία οικογενειών τσιφλικάδων [Σκουμπουρδής κ.ά., βλέπε: Τσερνοβίτι: το κεφαλοχώρι της Όθρυος]. Μέχρι το 1926, που απαλλοτριώθηκαν τα τσιφλίκια, ο πληθυσμός του αυξανόταν επειδή μετέβαιναν και παρέμειναν στα τσιφλίκια για δουλειά κάτοικοι από γειτονικά χωριά. Κατόπιν μειώνεται απότομα. Ακολουθεί αλματώδης άνοδος μετά το τέλος της πολεμικής περιόδου (1940-1950).




ΥΠΟΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ-ΕΠΕΞΗΓΗΣΕΙΣ


[1] Βλέπε και Τσερνοβίτι: το κεφαλοχώρι της Όθρυος .

[2] Ραγκαβής Ι., Τα Ελληνικά, ήτοι Περιγραφή Γεωγραφική, Ιστορική, Αρχαιολογική και Στατιστική της Αρχαίας και Νέας Ελλάδος, Τόμος Πρώτος, Εν Αθήναις 1853, σελίδα. 646.


ΙΣΤΟΓΡΑΜΜΑΤΑ


 Σχ.1: Ιστόγραμμα μεταβολής πληθυσμού Τσερνοβιτίου.




 Σχ.2: Ιστόγραμμα μεταβολής πληθυσμού Τσερνοβιτίου, Νίκοβας, Αχινού και Σπαρτιάς.





Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου