Η διάλυση και επανασύσταση της Ιεράς Μονής Αγίου Βλασίου Στυλίδας

Ο Φάκελος της Γραμματείας επί των Εκκλησιαστικών και Δημοσίου Εκπαιδεύσεως με θέμα «Αγ. Βλασίου μονή διαλελυμένη εις Φθιώτιδα».

Ιστορικό

Στις 25 Σεπτεμβρίου 1833 εκδόθηκε από την Αντιβασιλεία στο Ναύπλιο το Βασιλικό Διάταγμα «Περὶ φορολογίαςκαὶ μισθώσεως τῶν μοναστηριακῶν». Η εφαρμογή του είχε ως αποτέλεσμα τη διάλυση αρκετών Ιερές Μονών του Ελληνικού Βασιλείου, οι οποίες πληρούσαν τα κριτήρια του διατάγματος.

Μία από αυτές ήταν η Ιερά Μονή του Αγίου Βλασίου Στυλίδας (Εικ.1αβγ). Το γεγονός αυτό προκάλεσε την αντίδραση των κατοίκων της Στυλίδας. Προκειμένου να αποτραπεί η διάλυση και το κλείσιμο του αγαπημένου τους μοναστηριού, οι κάτοικοι κινητοποιήθηκαν απευθύνοντας γραπτές εκκλήσεις προς τις κρατικές αρχές. Βασικό επιχείρημά τους ήταν η σημαντική προσφορά και το έργο της Ιεράς Μονής στην περιοχή του Δήμου Φαλάρων.

Το όλον θέμα παραπέμφθηκε από τον τότε Υπουργό Εκκλησιαστικών της κυβέρνησης Κωνσταντίνου Κανάρη Δημήτριο Καλλιφρονά (Εικ.2), στον Υπουργό Οικονομικών Δημήτριο Βούλγαρη με τη σημείωση «Εν Αθήναις τη 28 Φεβρ. 1849. Παραπέμπεται η παρούσα πρός το Υπουργείον των Οικονομικών, διότι εις αυτό ανήκει η περαιτέρω ενέργεια των δεόντων επί της αιτήσεως του αναφέροντος. Ο υπουργός Δ.Κα.». Στο Υπουργείο Οικονομικών δεν δόθηκε συνέχεια στο θέμα, προφανώς η υπόθεση μπήκε στο αρχείο.

Η Ιερά Μονή Αγίου Βλασίου επανασυστήθηκε με το Προεδρικό Διάταγμα 332 του 1981 «Περί συστάσεως Ιεράς Ανδρώας Κοινοβιακής Μονής “Αγίου Βλασίου Στυλίδος” της Ιεράς Μητροπόλεως Φθιώτιδος», το οποίο δημοσιεύθηκε στο ΦΕΚ 94/Α/18-4-1981 (Εικ.3αβγ). Αξίζει να σημειωθεί ότι στο ίδιο ΦΕΚ δημοσιεύθηκαν τα Προεδρικά Διατάγματα 331 (επανασύσταση Ιεράς Μονής Αντίνιτσας Δομοκού) και 333 (Ίδρυση Ιεράς Μονής Παναγίας Ελεούσας-Φανερωμένης Ξυνιάδας).

Τα έγγραφα-τεκμήρια του Φακέλου

Α. Έγγραφο με έκκληση των κατοίκων Τρικάλλου υπέρ της συνέχισης λειτουργίας της Μονής Αγίου Βλασίου. Η έκκληση συνοδεύεται από 89 υπογραφές. Το τοπωνύμιο ή οικισμός μας είναι άγνωστο. Ημερομηνία εγγράφου «Την 29 Απριλίου 1840 Τρίκαλον».

Β. Υπόμνημα των κατοίκων της Στυλίδας «Πρός τον κύριον Δήμαρχον Φαλάρων» με θέμα «Περί διατηρήσεως του Μοναστηρίου ο Αγ. Βλάης Στυλίδος». Το υπόμνημα συνοδεύεται από 136 υπογραφές «ευπειθεστάτων κατοίκων Στυλίδος». Ημερομηνία εγγράφου «εν Στυλίδι την 10η Μαρτίου 1844».

Γ. Διαβιβαστικό έγγραφο του Διοικητή Φθιώτιδας Α.Οικονομίδη πρός τη Γραμματεία Επικρατείας επί των Εκκλησιαστικών με θέμα «Περί διατηρήσεως του εν Στυλίδα Μοναστηρίου άγιος Βλάσης». Με το παρόν διαβιβάζει το υπόμνημα των κατοίκων της Στυλίδας (Β). Ημερομηνία εγγράφου «Λαμία την 13ην Μαρτίου 1844».

Δ. Νέο υπόμνημα των κατοίκων της Στυλίδας «Πρός τον κύριον Δήμαρχον Φαλάρων» για τη διατήρηση της Μονής Αγίου Βλασίου. Το υπόμνημα υπογράφουν 80 «ευπειθέστατοι Στυλιδιώται». Ημερομηνία εγγράφου «την 10η Φεβρουαρίου 1845».

Ε. Διαβιβαστικό έγγραφο του Διοικητή Φθιώτιδας πρoς το επί των Εκκλησιαστικών Υπουργείον με θέμα «Διαβίβασις αναφοράς των κατοίκων Στυλίδος περί διατηρήσεως του Μοναστηρίου άγιος Βλάσης». Με το παρόν διαβιβάζεται το προηγούμενο υπόμνημα (Δ). Ημερομηνία εγγράφου «Λαμία την 13 Φεβρουαρίου 1845».

ΣΤ. Η παραπομπή της υπόθεσης στο Υπουργείο Οικονομικών: «Εν Αθήναις τη 28 Φεβρ. 1849. Παραπέμπεται η παρούσα πρός το Υπουργείον των Οικονομικών, διότι εις αυτό ανήκει η περαιτέρω ενέργεια των δεόντων επί της αιτήσεως του αναφέροντος. Ο υπουργός Δ.Κα.».

ΕΙΚΟΝΕΣ

α. Γενική άποψη του καθολικού.

β. Η Πλατυτέρα των ουρανών στην κόγχη του ιερού.

γ. Η θέα του Μαλιακού κόλπου από τον Άγιο Βλάσιο.

Εικ.1αβγ. Άγιος Βλάσιος Στυλίδας.

[Πηγή: φωτογραφικό αρχείο Σωτήρη Αλεξόπουλου].

Εικ.2. Ο Δημήτριος Καλλιφρονάς, Υπουργός Εκκλησιαστικών της Κυβέρνησης Κωνσταντίνου Κανάρη (1848-1849). Παρέπεμψε το θέμα της διάλυσης της Ιεράς Μονής Αγίου Βλασίου Στυλίδας στον Υπουργό Οικονομικών Δημήτριο Βούλγαρη. [Πηγή: Βικιπαίδεια].

α.

β.

γ.

Εικ.3αβγ. Το ΦΕΚ 94/Α/18-4-1981 με το ΠΔ 332 της επανασύστασης της Ιεράς Μονής Αγίου Βλασίου Στυλίδας. [Πηγή: Εθνικό τυπογραφείο].

ΠΗΓΕΣ-ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

1. Γενικά Αρχεία του Κράτους.

2. π.Γεώργιος Εμμ. Προύζος, Το μοναστηριακό ζήτημα στο ελεύθερο ελληνικό κράτος κατά την περίοδο της αντιβασιλείας του Όθωνος (1833-1835), Μέγαρα 2010 (Μεταπτυχιακή εργασία). Βλέπε Κεφάλαιο Τέταρτο Αποφάσεις για τη διάλυση των μονών, σελίδες 77-112.

Απονομή Πολεμικού Σταυρού Γ΄ τάξεως στο Στυλιδιώτη Λοχία του 5/42 Συντάγματος Ευζώνων Λαμίας Σπύρο Μωράτη

Σε έρευνά μας παλαιότερα εντοπίσθηκε στην περιοδική έκδοση ΣΤΑΥΡΟΔΡΟΜΙ 15 (2008), σελίδα 110 και προστέθηκε στην ανάρτηση Το 5/42 ΣύνταγμαΕυζώνων Λαμίας και ο Νικόλαος Πλαστήρας η Εικ.3 με τον υπότιτλο: «Απονομή Πολεμικού Σταυρού Γ΄ τάξεως σε Λοχία του Συντάγματος».

Στην Ομάδα «ΣΤΥΛΙΔΟΣ ΕΝΘΥΜΗΜΑΤΑ» την 10^η Φεβρουαρίου 2014 δημοσιεύθηκαν τα δύο έγγραφα-ντοκουμέντα σε έγχρωμη μορφή. Σύμφωνα με τον κ.Κώστα Αλπόγλου «τις φωτογραφίες έδωσε ο Μάκης Τσανσίζης».

Αναλυτικότερα:

●Πρώτο έγγραφο

  

Πηγή εγγράφου: «ΣΤΥΛΙΔΟΣ ΕΝΘΥΜΗΜΑΤΑ».

Υπογράφεται από το Διοικητή του 5/42 Συντάγματος Ευζώνων Συνταγματάρχη Νικόλαο Πλαστήρα. Αναφέρει τα εξής:

«5/42 Σύνταγμα Ευζώνων                                                                  ΙΙΙ Πολυβολαρχία

Απόσπασμα

Ημερησίας Διαταγής Συντάγματος 12^ης Ιουλίου 1920

«Προσωπικόν»

          Ποιούμαι εύφημον μνείαν του κάτωθι οπλίτου

διότι, καθόλην την διάρκειαν των επιχειρήσεων

επεδείξατο διαγωγήν εξαίρετον, γενναιότητα και τόλμην

διακριθείς των λοιπών συναδέλφων του.-

          Λοχίας Μωράτης Σπύρος

Διά τούτον επρότεινα όπως απονεμηθή αυτώ

ο πολεμικός Σταυρός Γ΄ τάξεως.

Δια την ακρίβειαν Ο υπασ/της του Συν/τος

Ο Διοικητής του Συντάγματος

●Δεύτερο έγγραφο

 Πηγή εγγράφου: «ΣΤΥΛΙΔΟΣ ΕΝΘΥΜΗΜΑΤΑ».

Με το δεύτερο έγγραφο απονέμεται στο Λοχία Σπυρίδωνα Μωράτη της ΙΙΙης Πολυβολαρχίας του 5/42 Συντάγματος Ευζώνων ο Πολεμικός Σταυρός Γ΄ Τάξεως από το Μέραρχο της ΧΙΙΙης Μεραρχίας Στερεάς Ελλάδας Κωνσταντίνο Μανέτα. Το κείμενο του εγγράφου έχει ως εξής:

«ΧΙΙΙ Μεραρχία                                                              5/42 Σύνταγμα Ευζώνων

Απόσπασμα

Ημερησίας Διαταγής Συντάγματος 12^η Αυγούστου 1920

Κατωτέρω κοινοποιώ ως έχει την από 29^ην Ιουλίου ε.ε.

Ημερησίαν Διαταγήν ΧΙΙΙ Μεραρχίας έχουσαν ούτω.

Λαβών υπ’ όψει τας διατάξεις του από 31^ης Οκτωβρίου 1917

ΒΔ «περί απονομής ηθικών αμοιβών διά πράξεις διακεκριμέ-

νας επί του πεδίου της μάχης» ως τούτο ετροποποιήθη υπό

σχετικών μεταγενεστέρων ΒΔ ως και τας υποβληθείσας μοι

σχετικάς προτάσεις υπό του Διοικητού του 5/42 Συν/τος Ευζώ-

νων Συνταγματάρχου Πλαστήρα Νικολάου.

Ποιούμαι εύφημον μνείαν των κάτωθι οπλιτών εις ούς

απονέμω τας εξής ηθικάς αμοιβάς. Τον

Πολεμικόν Σταυρόν Γ΄ τάξεως εις τον

Λοχίαν Μωράτην Σπυρίδωνα.

Διότι κατά τας λαβούσας χώραν επιχειρήσεις

κατά Ιούνιον ε.ε. εν Μ.Ασία επεδείξατο τόλμην και

ψυχραιμίαν και αυτοθυσίαν παρέχων διά του εαυτού του

αξιόζηλον παράδειγμα διά τους συναδέλφους του.

Δια την ακρίβειαν ο υπασπ/τής του Συν/τος

Κ.Μανέτας Ν.Πλαστήρας Συντρχης»

Τα πολεμικά γεγονότα, στα οποία συμμετείχε με ηρωϊσμό ο Λοχίας Σπυρίδων Μωράτης, έλαβαν χώρα κατά τη συμμετοχή του 5/42 Συντάγματος Ευζώνων στις Επιχειρήσεις Φιλαδελφείας-Προύσης-Ουσάκ (Ιούνιος-Νοέμβριος 1920).

Συγκεκριμμένα:

«β. 1η Ιανουαρίου-22α Ιουνίου 1920: Την 8ην Ιανουαρίου 1920, Λόχος του Συντάγματος ενεργεί μετά του Ι/30 Τάγματος επίθεσιν εναντίον Τουρκικών δυνάμεων τας οποίας και συντρίβει. Μέχρι του Ιουνίου η δραστηριότης επιχειρήσεων εις τον τομέα του Συντάγματος είναι περιωρισμένη. Την 9ην Ιουνίου 1920 ο Ελληνικός Στρατός ήρχισε νέαν προέλασιν. Το 5/42 ΣΕ ως μικτόν Απόσπασμα ενεργεί σφοδροτάτην επίθεσιν κατά των Τουρκικών αντιστάσεων και αφού ανατρέπει πολλάς εξ αυτών διά της λόγχης καταλαμβάνει την πόλιν του Αξαρίου, συλλαμβάνει πολλούς αιχμαλώτους και κυριεύει δύο πυροβόλα, πολυβόλα και παντοειδές υλικόν. Κατά τας 11-12 Ιουνίου προελαύνει ταχέως προς Γκελεμπέ. Την 16ην Ιουνίου προελαύνει αμαχητί μέχρις Ομέρκιοϊ όπου επιτυγχάνει τον σύνδεσμον με Τμήματα της Μικτής Ταξιαρχίας της Μεραρχίας Ξάνθης η οποία είχεν αποβιβασθεί την αυτήν ημέραν εις Πάνορμον.

γ. 23 Ιουνίου-23 Αυγούστου 1920: Το Σύνταγμα ευρίσκεται εις την περιοχήν Σουζουρλού-Κεπσούτ κατέχον τα κέντρα αντιστάσεως Κρεμαστής και Κεπσούτ.

δ. 24 Αυγούστου-5 Νοεμβρίου 1920: Την 24ην Αυγούστου το Σύνταγμα μετακινείται εις Ελβαντάρ Φιλαδελφείας». Πηγή: Συνοπτική Ιστορία του 5/42 Συντάγματος Ευζώνων Λαμίας.

Ίσως λοιπόν ο Σπύρος Μωράτης να πολέμησε ηρωϊκά κατά την κατάληψη των Θυατείρων (Αξαρίου, τουρκ. Akhisar) στις 9 Ιουνίου 1920.

Ο βραβευθείς Λοχίας Σπυρίδων Μωράτης καταγόταν από τη Στυλίδα. Σύμφωνα με τον κ. Κώστα Αλπόγλου «Από πληροφορίες που πήρα από παλαιότερους κατοίκους, ο Σπύρος Μωράτης με την σύζυγό του και τις κόρες τους Αλίκη και Ελένη, κατοικούσαν στο σημερινό σπίτι του Βασίλη Αναστασίου. Ήταν μεγάλος ιχθυέμπορος και είχε το γρι-γρι «Νικηφόρος Ουρανός» με καπετάνιο τον Μπούρτσικα και μηχανικό τον Καλκάνη. Το γραφείο του ήταν στην πλατεία, στη θέση της σημερινής πιτσαρίας….. Με το σχέδιο Marshall πήρε μεγάλο δάνειο προκειμένου να κατασκευάσει εργοστάσιο αλιπάστων. Δεν κατασκευάστηκε ποτέ το εργοστάσιο (ίσως τα χρήματα χρησιμοποιήθηκαν αλλού), δεν αποπλήρωσε το δάνειο και πτώχευσε. Πέθανε γύρω στο 1955 και η σύζυγος του πούλησε το καΐκι.»..

ΠΗΓΗ

Ομάδα δικτύου κοινωνικής δικτύωσης «ΣΤΥΛΙΔΟΣ ΕΝΘΥΜΗΜΑΤΑ»

Γράμματα από το μέτωπο της Αλβανίας του Στυλιδιώτη Λοχία ευζώνων Στέφανου Κ. Κουφιώτη

 «Ο Ιταλός στην Ελλάδα»; ποτές

Ο καταγόμενος από τη Στυλίδα Στέφανος Κ. Κουφιώτης, συμμετείχε με το βαθμό του Λοχία στον Ελληνοϊταλικό πόλεμο του 1940-41, μέσα από τις γραμμές του 2^ου Λόχου του 42^ου Συντάγματος Ευζώνων Λαμίας(Εικ.1,2). Ο 2^ος Λόχος ανήκε στο Ι/42 Τάγμα με Διοικητή τον Ταγματάρχη Ανδρέα Μάρκου Καραμέρη.

Στην Ομάδα «ΣΤΥΛΙΔΟΣ ΕΝΘΥΜΗΜΑΤΑ» δημοσιεύτηκαν από το γιό του Ανδρέα δύο γράμματα, τα οποία έστειλε σε αγαπημένα του πρόσωπα στη Στυλίδα από το μέτωπο της Αλβανίας, περιοχή Τεπελενίου. Εκεί, μετά από τον Ιανουάριο του 1941, είχε εγκατασταθεί το 42^ο Σύνταγμα Ευζώνων Λαμίας.

♦

Α. Το πρώτο γράμμα είναι γραμμένο στις 29 Ιανουαρίου 1941 (Εικ.3). Γράφηκε σε «Επιστολικόν δελτάριον ατελές» (Εικ.4). Το απευθύνει προς τη θεία του Άννα Μακρή:

«Αλβανία 29-1-41/

Σεβαστή μου θεία/

Σε φιλώ/

Είχα καιρό να λάβω γράμμα σου/

Γιατί; ο γραμματέας σου δεν άδειαζε/

να σου γράψη; Επί τέλους το έλαβα./

προχθές, μαζί με το γράμμα της μητέ-/

ρας μου. Σ’ ευχαριστώ για όσα και/

τώρα κάμεις για μένα. Οι ευχές σας/

και οι παρακλήσεις μακάρι να εισα-/

κουσθούν μόνον αυτές σ’ αυτόν τον άγριον

και τραχύ αγώνα μας προστατεύουν./

Από υγεία δόξα τω θεώ πολύ καλά, σεις/

πως είσθαι; γράψτε μου τακτικά, εγώ/

όσον δύναμαι καθημερινώς. Χαιρετίσ-/

ματα σ’ όλους ιδιαιτέρως στη θειά Δέσπω

και δη Κατινούλα της. Σε φιλώ με σεβασμό/

                                                   Στέφανος»

Την ημέρα που γράφηκε το πρώτο γράμμα, σύμφωνα με το Πολεμικό Ημερολόγιο του Λαμιώτη Ηλία Γ. Κωστή, ο οποίος πολέμησε ως έφεδρος Επιλοχίας του 42^ου Συντάγματος Ευζώνων, συνέβησαν τα εξής γεγονότα:

«29-1-41 (Τετάρτη)

Ελαφρά δράση πυροβολικού. Τάς νυκτερινάς ώρας από τον ασύρματο πληροφορούμεθα το θάνατο του Κυβερνήτου μας Ιωάννου Μεταξά. Το θληβερό άγγελμα θεωρείται σοβαρό και μάλιστα στην κατάσταση που βρίσκεται σήμερα το Έθνος μας. Προσωπικώς εύχομαι να μην έχει σοβαρό αντίκτυπο στα μαχόμενα στρατευματά μας αλλά και στον Ελληνικό λαό.

Άλλωστε εκείνος, ως υπεύθυνος Κυβερνήτης της Χώρας είπε το μεγάλο ΟΧΙ και ο λαός και στρατός ομόψυχα το χειροκρότησαν και το ετίμησαν. Σε κείνον η τιμή και στο λαό και στρατό η δόξα. Ο πόλεμος με τον ηρωϊκό Ελληνικό στρατό του θα συνεχίσει με τον ίδιο ενθουσιασμό και αυτοθυσία. Πολιτικαί επιπτώσεις δεν είναι δυνατόν την κρίσημον αυτήν εποχήν να συμβούν διότι θα είναι καθαρά προδοσία του ενδόξου Ελληνικού στρατού. Ας και πρέπει να πρυτανεύσει η λογική». [Πηγή: Πολεμικό Ημερολόγιο του εφέδρου επιλοχία Ηλία Γ. Κωστή. Μέρος Γ΄ ].

♦

Β. Το δεύτερο γράμμα είναι γραμμένο στις 24 Φεβρουαρίου 1941 (Εικ.5). Το απευθύνει στην αγαπημένη του ξαδέλφη Αλεξάνδρα Παπακωνσταντίνου (το γένος Αλπόγλου):

«Αλβανία τη 24-2-41/

Αγαπημένη Ξαδέλφη Αλεξάνδρα/

Χαίρε/

Δυστυχώς αν και πέρασε τόσος καιρός/

εν τούτοις όμως ούτε εγώ αλλ’ ούτε και/

σύ, κατορθώσαμε να αλληλογραφίσου-/

με αν και νομίζω ότι έπρεπε. Έχει καλώς/

έλαβα γράμμα από το σπίτι μου, με/

λύπη μου είδα να μου γράφη η μητέ-/

ρα μου ότι, ο Χαρίδημος είναι και αυ-/

τός στρατιώτης που και πότε δεν γνω-/

ρίζω. Δεν πρέπει Αλεξάνδρα να στε-/

νοχωρείσαι γιαυτό μη φοβάσαι καθόλου/

όλοι σώοι και νικηταί θα γυρίσουμε/

οπίσω αν βέβαια και ο θεός το θέλει/

Αναλογίζομαι τη θέσι σου, αλλά δεν μπο-/

ρούσε αλλοιώς να γίνη. «Ο Ιταλός στην/

Ελλάδα»; ποτές. Φιλώ Αριστείδη/

Στέλλα και Κωστάκη. Χαιρετίσματα/

σ’ όλους                Με αγάπη/

Στέφανος»

Πληροφορίες για τον επιστρατευμένο Χαρίδημο, δίνει ο κ.Κωνσταντίνος Αλπόγλου: «Χαρίδημος Παπακωνσταντίνου, ο σύζυγος της αδελφής του πατέρα μου Αλεξάνδρας, στην οποία ο θείος Στέφανος έστειλε από το μέτωπο ένα επιστολικό δελτάριο. Άνθρωπος πολυταξιδεμένος, με χιούμορ και μεγάλη καρδιά. Πέθανε το 1982». Ο Αριστείδης, η Στέλλα και ο Κωστάκης που αναφέρονται. είναι τα παιδιά του Χαρίδημου και της Αλεξάνδρας.

Την ημέρα που γράφηκε το δεύτερο γράμμα, σύμφωνα με το Πολεμικό Ημερολόγιο του Λαμιώτη Ηλία Γ. Κωστή, ο οποίος πολέμησε ως έφεδρος Επιλοχίας του 42^ου Συντάγματος Ευζώνων, συνέβησαν τα εξής γεγονότα:

«24-2-41 (Δευτέρα), 25-2-41, 26-2-41, 27-2-41 (Πέμπτη)

Ουδέν το σημαντικό από απόψεως επιχειρήσεων. Πληροφορούμεθα ότι οι συμμαχοί μας Άγγλοι έχουν σημειώσει νίκας στη ΛΙΒΥΗ. Ευχάριστον.». [Πηγή: Πολεμικό Ημερολόγιο του εφέδρου επιλοχία Ηλία Γ. Κωστή. Μέρος Γ΄ ].

Όπως προκύπτει από το Πολεμικό Ημερολόγιο του Ηλία Γ. Κωστή, και τα δύο γράμματα γράφηκαν σε ανάπαυλα των πολεμικών επιχειρήσεων.

Τέλος, αναδημοσιεύονται εδώ ορισμένες φωτογραφίες του Στέφανου Κ. Κουφιώτη από την πολιτική του ζωή στη Στυλίδα. όπου και διέμεινε μετά το τέλος του πολέμου (Εικ.6-12).

Ευχαριστούμε τον κ. Ανδρέα Στ. Κουφιώτη για την άδεια δημοσίευσης.

ΕΙΚΟΝΕΣ

Eικ.1

1939: Στέφανος Κ. Κουφιώτης.

 Eικ.2

1939: Στέφανος Κ. Κουφιώτης. Στους βραχίονες φέρει τα διακριτικά του Λοχία.

Eικ.3

Το πρώτο γράμμα από το μέτωπο.

 Eικ.4

Το επιστολικό δελτάριο.

 Eικ.5

Το δεύτερο γράμμα από το μέτωπο.

 Eικ.6

1943: νιόπαντρος με τη γυναίκα του Νίνα Κουφιώτη.

Eικ.7

Φύλλο Πορείας.

Eικ.8

Αστυνομική ταυτότητα.

 Eικ.9

2 Φεβρουαρίου 1957, Γραφεία ΕΛΑΙΟΥΡΓΙΚΗΣ: στο μέσον Στέφανος K. Κουφιώτης.

Eικ.10

Δεκαετία 1960 στο λιμάνι της Στυλίδας: δεξιά με τα γυαλιά ο Στέφανος K. Κουφιώτης.

 Eικ.11

Πάσχα 1958: δεξιά ο Στέφανος Κουφιώτης. Πίσω τους η οδός Καρκαλή όπως ήταν τότε.

Eικ.12

Πρώτος από αριστερά ο Στέφανος K. Κουφιώτης σέρνει το χορό (τσάμικο).

 Eικ.13

1970: από την τελετή ορκομωσίας του γιού του Γιάννη στη Σχολή Εμποροπλοιάρχων.

ΠΗΓΗ

1) Οικογενειακό φωτογραφικό αρχείο Ανδρέα Στ. Κουφιώτη.

2) «ΣΤΥΛΙΔΟΣ ΕΝΘΥΜΗΜΑΤΑ».

ΠΗΓΗ ΕΙΚΟΝΩΝ

1) https://www.facebook.com/photo.php?fbid=589596931119209&set=gm.636781089700904&type=1&theater .

2) https://www.facebook.com/photo.php?fbid=589596484452587&set=gm.636780543034292&type=1&theater

3) https://www.facebook.com/photo.php?fbid=589569921121910&set=gm.636760179702995&type=1&theater .

4) https://www.facebook.com/photo.php?fbid=589707074441528&set=gm.636881363024210&type=1&theater .

5) https://www.facebook.com/photo.php?fbid=593912107354358&set=o.635349259844087&type=3&theater

6) https://www.facebook.com/photo.php?fbid=590737107671858&set=o.635349259844087&type=3&theater

7) https://www.facebook.com/photo.php?fbid=590027744409461&set=o.635349259844087&type=3&theater .

8) https://www.facebook.com/photo.php?fbid=590090691069833&set=o.635349259844087&type=3&theater .

9) https://www.facebook.com/photo.php?fbid=589597584452477&set=o.635349259844087&type=3&theater

10) https://www.facebook.com/photo.php?fbid=589571997788369&set=o.635349259844087&type=3&theater .

11) https://www.facebook.com/photo.php?fbid=589615631117339&set=o.635349259844087&type=3&theater .

12) https://www.facebook.com/photo.php?fbid=589155397830029&set=o.635349259844087&type=3&theater .

13) https://www.facebook.com/photo.php?fbid=591283704283865&set=gm.638254106220269&type=1&theater

Στυλιδιώτες αγωνιστές του 1821

Η σφραγίδα του Δημαρχείου Φαλάρων.

Από μία πρώτη διαδικτυακή έρευνα στα Γενικά Αρχεία του Κράτους εντοπίσθηκαν ονοματεπώνυμα Στυλιδιωτών, οι οποίοι συμμετείχαν στην Επανάσταση του 1821. Η έρευνα δεν εξαντλείται με αυτή τη δημοσίευση. Το υλικό είναι εκτεταμένο και απαιτείται αρκετό χρονικό διάστημα προκειμένου να εντρυφήσει ο μελλοντικός ερευνητής με το θέμα.

1. Kατάλογος με 148 ονοματεπώνυμα κατοίκων Στυλίδας

Σε «Ονομαστικό Κατάλογο αριστούχων προς χρήσιν της διανομής των αριστείων». με ημερομηνία 18 Μαΐου 1844, υπογραφόμενο από τον Υπουργό Στρατιωτικών Π. Ρόδιο, περιέχονται 217 ονοματεπώνυμα Φθιωτών αγωνιστών [ευχαριστούμε το διαχειριστή του Ιστολογίου ΑΡΧΑΝΙ για την αποστολή του καταλόγου].

Μεταξύ των «αριστούχων» υπάρχουν ονοματεπώνυμα 148 κατοίκων της Στυλίδας (Εικ.1-6). Απόγονοί τους ζουν και σήμερα στη Στυλίδα. Από τους αναγραφομένους, σε 46 απονέμεται το χαλκούν αριστείο και σε 102 το σιδηρούν (για τα αριστεία βλέπε: Αριστείο του Αγώνα). Τα ονοματεπώνυμα είναι τα εξής:

α. Χαλκούν Αριστείον

1. Ιωάννης Παππαδήμος

2. Ευστάθιος Αθανασίου

3. Νικόλαος Πρωτόππαπα

.

5. Ιωάννης Μπράτης

6. Λεμονής Ρούσος

7. Γιάννης Καρτσόλης

8. Νικόλαος Λάμπρου

9. Σταμάτης Κοσβελάρης

.

.

.

16. Αποστόλης Κωνσταντίνου

17. Αναστάσιος Ριζόπουλος

18. Γεώργιος Ιωάννου

19. Γιάννης Ριζόπουλος

20. Νικόλαος Τρωγαδάς

21. Γεώργιος Βαλαστός

22. Δημήτριος Μανώλης

23. Θεόδωρος Λάμπρου

24. Κυριαζής Σισμάκης

25. Ανδρέας Μπράτης

26. Ζαφείρης Κωνσταντίνου

27 Γεώργιος Γερμανός

28. Στάθης Παππής

29. Αλεξανδρής Σακελαρίου

30. Αναγνώστης Μίχας

31. Γεώργιος Τριανταφυλλίδης

32. Αποστόλης Ριζόπουλος

33. Ιωάννης Γερμανός

34. Νικόλαος Κωνσταντίνου

35. Κωνστ. Α. Ριζόπουλος

36. Αλέξης Μπάρας

37. Νικόλαος Κωνσταντίνου

.

39. Στάθης Πανάγου

40. Γεώργιος Στάμου

41. Δήμος Μουρμούρης

42. Στάθης Ι. Τουπτσής

.

44. Στάθης Βλεσσώτης

45. Γιάννης Λουκέρης(;)

46. Κωνσταντίνος Ριζόπουλος

47. Δημήτριος Αλπόγλους

48. Αναγνώστης Κυρήκος

49. Αναγνώστης Αλπόγλους

50. Γεώργιος Παπουτσής

51. Γεώργιος Φράγκου

52. Σταμούλης Ίντας (;)

53. Μιχελής Τσίτσας

54. Γιάννης Παππαμιχαλής

55. Σταμούλης Κουτάς

β. Σιδηρούν Αριστείον

56. Θανάσης Μικές

57. Γιάννης Κουτρούλης

58. Νικολής Κουρής

59. Μιχάλης Αλεξάνδρου

60. Γεώργιος Τσούκος

61. Κωνστ. Ν. Τσανσίζης

62. Γιάννης Σκάρλας

63. Μιχάλης Τρωγαδάς

64. Απόστολος Κοτίμπας

65. Γεώργιος Τσάκονας

.

.

68. Δημήτριος Παππαμιχελή

69. Βαγγέλης Γεωργίου

70. Στάθης Γεωργίου

.

.

84. Δημήτριος Ρούσσος

85. Θεοδωρής Καρατσόλης

86. Στάθης Λαμπρούτσος

87. Αλεξανδρής Καλόγηρος

88. Πέτρος Τηλωμένος

89. Αλεξανδρής Μονισής (;)

90. Αναστάσιος Μονισής (;)

91. Αλεξανδρής Τσέλιος

92. Στάθης Παππαλεξίου

93. Αθανάσιος Ιωάννου

.

95. Στάθης Μπράτης

96. Δημήτρης Μιχαήλ

97. Σταύρος Κωνσταντίνου

98. Φράγκος Ευσταθίου

99. Κωνστ. Σπανός

100. Νικόλαος Κωνσταντίνου

101. Δημήτρης Μαρτίνης

102. Αλέξης Μπογιαντζής

103. Αλέξης Κοσβελάρης

104. Δημήτριος Μάνος

105. Νικολής Κοσβελάρης

106. Στάθης Τρωγαδάς

107. Ιωάννης Κωνσταντίνου

108. Δημ. Μαστροκωνσταντής

109. Αργύρης Γιαούζος

110. Δημήτρης Γιαούζος

111. Γιάννης Θ. Ριζόπουλος

112. Κώστας Παναγιώτου

113. Αναγνώστης Μπάρας

114. Θεόδωρος Αυγήκος

115. Κωνστ. Μπάρας

116. Ρίζος Χρήστου

.

118. Γιάννης Γιαούζος

119. Βαγγέλης Παφικώτης (;)

120. Νικολής Τουτσιρώλης

121. Σπύρος Καλόγηρος

122. Στάθης Καλόγηρος

123. Τριαντάφυλλος Γιαούζος

124. Κωνσταντής Μουρμούρης

125. Θανάσης Στάμου

126. Αργύρ. Τριαντ. Γιαούζου

127. Γιάννης Μουρμούρης

128. Θανάσης Χατζή Γιάννης

129. Θεοδωρής Λάπας

130. Στάθης Σαπουνιώτης

.

.

.

.

150. Κωνσταντής Γραμματίκας

151. Ταξιάρχης Δημουλάς

.

.

.

170. Γεώργιος Διαμαντάρας

171. Αλέξης Δημητρίου

172. Νικόλαος Λαγκιώλης

173. Σταύρος Χαλάτσης

174. Θανάσης Σακκάς

175. Αλέξης Παππαγεωργάκης

.

.

179. Γεώργιος Κοπανούλας

180. Στάθης Μεγαγιάννης

.

182. Αργύρης Αχινιώτης

183. Στάθης Τσιτσολάκκος

184. Θανάσης Κοργιαλής

185. Στάθης Κουκουβίνος

186. Νικόλαος Κουκουβίνος

187. Σταμούλης Ευσταθίου

188. Ανδρίκος Καστάνη

189. Στάθης Γκολφόπουλος

190. Αργύρης Γερμανός

191. Ζαφείρης Τσιρόκος

192. Γιάννης Τσιρόκος

193. Γεωργούλας Νικολάου

194. Νικόλαος Δρούγος

195. Ζαφείρης Ζαχαρούλας

196. Δημήτρης Γκολφόπουλος

197. Στάθης Γερμανός

198. Δημήτρης Ζαφειρόπουλος

199. Γεώργιος Ζαφειρόπουλος

200. Αλέξης Ζαφειρόπουλος

201. Γεώργιος Κουτσίκος

202. Ζαχαρής Πελεκάνος

203. Γεώργιος Λούτρας

204. Φράγκος Παππαργύρης

205. Θανάσης Λούτρας

206. Φράγκος Λούτρας

207. Κωνσταντής Παππαργύρης

208. Γεώργιος Αλπόγλους

209. Θανάσης Λάμπρου

210. Μανώλης Ανυφαντής

211. Ανδρέας Αθανασίου

212. Παναγ. Ανυφαντής

213. Δήμος Καλαφάτης

214. Θανάσης Λογαράς

215. Γεώργιος Ζαφειράκης

216. Ρίζος Φουντούκης

217. Σταύρος Αλμπάνης

Ενδεχομένως ορισμένα ονοματεπώνυμα να μεταγράφηκαν λανθασμένα, λόγω της μεγάλης δυσκολίας ανάγνωσης. Σε δεύτερη ανάγνωση ίσως χρειαστεί διόρθωση.

2. Kατάλογος Θεσσαλών αγωνιστών κατοίκων της Στυλίδας

Με χαλκούν αριστείο τιμήθηκαν και Θεσσαλοί αγωνιστές, οι οποίοι εγκαταστάθηκαν στη Στυλίδα μετά το τέλος του αγώνα. Είναι οι εξής:

α/α	Όνομα και Επώνυμον	Είδος Αριστείου	Πόλις	Χωρίον	Επαρχία
.	.	.	.	.	.
108	Μήτρος Τσάκαλος Ιατρός	χαλκούν	Φάλαρα	Στυλίδα	Φθιώτιδος
109	Κώστας Κελεπούρης	χαλκούν	Φάλαρα	Στυλίδα	Φθιώτιδος
……	…………………	………..	…………	………..	………..
115	Αλέξιος Χατζηαλεξίου	χαλκούν	Φάλαρα	Στυλίδα	Φθιώτιδος
…….	……………….	……….	…………	…………	…………

(πηγή: Γενικά Αρχεία του Κράτους).

-Τριανταφύλλου Ιωάννης: είναι 40 ετών και κατάγεται από τον Αλμυρό. Διαμένει μόνιμα στη Στυλίδα και με νέα αίτησή του προς τη Δημαρχία Φαλάρων αιτείται να του χορηγηθεί αριστείο ως ανταμοιβή για τις υπηρεσίες που προσέφερε στον αγώνα υπέρ της ανεξαρτησίας της Ελλάδας.

3. Άλλοι αγωνιστές

-Aθανασίου Ευστάθιος: είναι κάτοικος Στυλίδας. Στην αρχή τιμήθηκε με σιδηρούν αριστείο. Αργότερα του απονεμήθηκε το χαλκούν, όπως διαπιστώνεται από την ύπαρξη με α/α 2 του ονοματεπωνύμου του στον «Ονομαστικό Κατάλογο αριστούχων προς χρήσιν της διανομής των αριστείων» (Εικ.1).

-Aθανασίου Θεόδωρος: είναι κάτοικος Στυλίδας με τόπο γέννησης το χωριό Συκά Υπάτης, ετών 40. Με αίτησή του αιτείται απονομή αριστείου για τη συμμετοχή του στην Επανάσταση.

-Αθανασίου Κώστας: Υπολοχαγός της Βασιλικής Φάλαγγας, καταγόμενος από το Γαρδίκι Κρεμαστής Λαρίσης (από το 1926 Πελασγία), κάτοικος Στυλίδας. Πολέμησε στην Επανάσταση του 1821 υπό διαφόρους οπλαρχηγούς. Έλαβε μέρος στις μάχες: στο Νεόκαστρο, την Αράχωβα, το Δίστομο, στην Αθήνα, στο Αιτωλικό, την Βόνιτσα κ.ά.. Με αίτησή του προς το Δήμαρχο Φαλάρων Α.Θεοδώρου αιτείται απονομή αριστείου. Με νέα αίτησή του επανέρχεται αιτούμενος αργυρόν αριστείο του Αγώνος. Η αίτηση συνοδεύεται από Πιστοποιητικό υπογεγραμμένο από οπλαρχηγούς, μεταξύ αυτών και του Μακρυγιάννη. Με αυτό πιστοποιείται η συμμετοχή του σε πολεμικές επιχειρήσεις. Τα δικαιολογητικά διαβιβάζονται από το Δήμαρχο Φαλάρων Α.Θεοδώρου στη Διοίκηση Φθιώτιδος.

-Αλεξίου Αργύρης: Υπολοχαγός της Βασιλικής Φάλαγγος (πηγή: ΦΕΚ 29/05-09-1844, σελίδα 23).

-Βαλασδός (Βαλατσός;) Ευστάθιος του Δημητρίου: Γεννήθηκε το έτος 1803. Πολέμησε από το 1821 έως το 1830 υπό τους οπλαρχηγούς Βάσο Μαυροβουνιώτη, Δ. Φίλωνα κ.ά.. Παραβρέθηκε στις μάχες: στα Βρυσάκια Ευβοίας, το Νεόκαστρο, τον Πειραιά, στην Αράχωβα, το Κρεμμύδι, το Κερατσίνι. Η συμμετοχή του αποδεικνύεται με Πιστοποιητικό υπογεγραμμένο από τους Βάσο Μαυροβουνιώτη και Δούκα Φίλωνα. Στη συνέχεια καταθέτει αίτηση (σελίδα 1 & σελίδα 2) στο Δήμαρχο Φαλάρων Α.Θεοδώρου για απονομή αριστείου. Ο Δήμαρχος τη διαβιβάζει στη Διοίκηση Φθιώτιδος.

-Γερμανός Γεώργιος: κατέθεσε αίτηση (σελίδα 1 &σελίδα 2) προς το Δήμαρχο Φαλάρων αιτούμενος αριστείο για τη συμμετοχή του στον αγώνα. Ο Δήμαρχος Α.Κωνσταντίνου τη διαβιβάζει πρός τη Διοίκηση Φθιώτιδος. Τελικά, του απονεμήθηκε το χαλκούν αριστείο, όπως διαπιστώνεται από την ύπαρξη του ονοματεπωνύμου του στον «Ονομαστικό Κατάλογο αριστούχων προς χρήσιν της διανομής των αριστείων» με α/α 27 (Εικ.1).

-Γεωργίου Ιωάννης: καταγόταν από το χωριό Πλέσσα Λιδωρικίου (από το 1981 Αμυγδαλιά), ετών 35, μόνιμος κάτοικος Στυλίδας. Με αίτησή του προς τη Δημαρχία Φαλάρων αιτείται να του χορηγηθεί αριστείο ως ανταμοιβή για τις υπηρεσίες που προσέφερε στον αγώνα.

-Γεωργουλάς Κωνσταντίνος: είναι 45 ετών κάτοικος Στυλίδας. Με αίτησή του προς το Δήμο Φαλάρων αιτείται αριστείο για τη συμμετοχή του στον αγώνα.

-Γιαννούλης Νικόλαος: είναι 29 ετών κάτοικος Στυλίδας. Με αίτησή του προς τη Δημαρχία Φαλάρων αιτείται να του χορηγηθεί αριστείο ως ανταμοιβή για τις υπηρεσίες που προσέφερε στον αγώνα.

-Γουριώτης Αργύρης Γεροδήμου: αρχικά πολέμησε ως Ιερολοχίτης υπό τον Υψηλάντη. Από το 1823 έως το 1825 υπό τον οπλαρχηγό Βάσο Μαυροβουνιώτη συμμετείχε στις μάχες: στο Χαϊδάρι, το Καματερό, τον Ανηφορίτη Χαλκίδος (σήμερα Ριτσώνα), στο Αλιβέρι και στα Βρυσάκια. Το 1825-26 υπό τον Ν. Κριεζώτη πολέμησε στην Κάρυστο, υπό τον Γεωργάκη Βάγια στην Αράχωβα, τη Ναύπακτο, τη Θήβα και τον Πειραιά. Ακολούθως κατατάχθηκε στη Χιλιαρχία του Χριστόδουλου Χατζηπέτρου. (Αίτησή του προς την Επιτροπή Ιερού Αγώνος από 21/5/1865. Εθν. Βιβλιοθ. Ιστορ. Αρχείο αγωνιστών 1821). Το επώνυμο Γουριώτης υποδηλώνει τόπο καταγωγής τη Γούρα (από το 1928 Ανάβρα) Μαγνησίας.

-Γρηγορόπουλος Γεώργιος: γεννήθηκε στην Αρκαδία και κατοικεί στη Στυλίδα, ετών36. Με αίτησή του προς τη Δημαρχία Φαλάρων αιτείται να του χορηγηθεί αριστείο ως ανταμοιβή για τις υπηρεσίες που προσέφερε στον αγώνα.

-Δημητρίου Ευστάθιος: τιμήθηκε με το σιδηρούν αριστείο.

-Δημητρίου Κωνσταντίνος: είναι 30 ετών από τη Στυλίδα. Με αίτησή του προς τη Δημαρχία Φαλάρων αιτείται να του χορηγηθεί αριστείο ως ανταμοιβή για τις υπηρεσίες που προσέφερε στον αγώνα.

-Ευσταθίου Κώστας: είναι 39 ετών και μόνιμος κάτοικος Στυλίδας. Με αίτησή του αιτείται από τη Δημαρχία Φαλάρων να του χορηγηθεί αριστείο ως ανταμοιβή για τις υπηρεσίες που προσέφερε στον αγώνα.

-Θεοδώρου Ιωάννης: είναι 30 ετών από τη Στυλίδα. Με αίτησή του προς το Δήμαρχο Φαλάρων Α.Θεοδώρου αιτείται χορήγηση αριστείου για τη συμμετοχή του στον αγώνα. Επειδή ο τόπος γεννήσεως δεν είναι ευδιάκριτος, ο Δήμαρχος Φαλάρων αποστέλλει νέο έγγραφο προς τη Διοίκηση Φθιώτιδος, δηλώνοντας τον τόπο γεννήσεως του Ιωάννη Θεοδώρου.

-Ιωάννου Φράγκος: είναι 30 ετών, κάτοικος Στυλίδας. Με αίτησή του προς τη Δημαρχία Φαλάρων αιτείται να του χορηγηθεί αριστείο ως ανταμοιβή για τις υπηρεσίες που προσέφερε στον αγώνα.

-Καραγιαννόπουλος Νικόλαος: γεννήθηκε το 1800 και έλαβε μέρος στην Ελληνική Επανάσταση. Πολέμησε μέχρι το 1828 υπό διαφόρους οπλαρχηγούς. Βάσει του πιστοποιητικού (σελίδα 1 & σελίδα 2), το οποίο υπογράφει ο Δήμαρχος Φαλάρων Γ.Κωνσταντίνου, συμμετείχε στις μάχες: στα Βρυσάκια, στο Τρίκερι, την Φοντάνα, στο Νεόκαστρο, στα Τριζώνια, στα Σάλωνα, στην Αράχωβα, στο Κερατσίνι, στο Θέρμο, στον Ανηφορίτη, στη Θήβα, στην Πέτρα κ.ά. Με αναφορά του προς τον Δήμαρχο αιτείται την απονομή αριστείου. Ο Δήμαρχος τη διαβιβάζει προς τη Διοίκηση Φθιώτιδος.

-Κεραμίδας Γεώργιος: Το ονοματεπώνυμό του υπάρχει με α/α 37 σε κατάλογο βραβευθέντων με χαλκούν αριστείο, σύμφωνα με έγγραφο που απεστάλη προς το Διοικητή Φθιώτιδος Π.Λιδωρίκη.

-Κωνσταντίνου Γεώργιος: κατάγεται από τη Στυλίδα είναι 48 ετών και Λοχαγός της Φάλαγγας. Αιτείται από τη Δημαρχία Φαλάρων να του χορηγηθεί αριστείο ως ανταμοιβή για τις υπηρεσίες, που προσέφερε στον αγώνα. Με έγγραφο της «Επί των Στρατιωτικών» Γραμματείας προς τη Διοίκηση Φθιώτιδας, αποστέλλεται το αργυρό αριστείο του Γεωργίου Κωνσταντίνου με την ταινία του και το συνοδευτικό δίπλωμα. Καλείται η Διοίκηση Φθιώτιδας να του τα παραδώσει.

-Λάμπρου Νικόλαος: Γεννήθηκε το 1806. Πολέμησε από το 1821 έως το 1828 υπό τους οπλαρχηγούς Δούκα Φίλωνος και Γ.Κωνσταντίνου. Πήρε μέρος στις μάχες: στα Βρυσάκια, στο Τρίκερι, στο Νεόκαστρο, στα Τριζώνια, στα Σάλωνα, στην Αράχωβα, στο Κερατσίνι, στο Θέρμο, στον Ανηφορίτη, στην Αράχωβα στο Κερατσίνι, στις Θερμοπύλες, στον Ανηφορίτη, στην Πέτρα. Βάσει του Πιστοποιητικού (σελίδα 1 & σελίδα 2), το οποίο υπογράφουν ο Λοχαγός Γ.Κωνσταντίνου και ο Υπολοχαγός Δούκας Φίλωνος, υποβάλλει αναφορά προς το Δήμαρχο Φαλάρων Α.Κωνσταντίνου, με την οποία αιτείται την απονομή αριστείου. Ο Δήμαρχος τη διαβιβάζει προς τη Διοίκηση Φθιώτιδος. Τελικά του απονεμήθηκε το χαλκούν αριστείο, όπως διαπιστώνεται από την ύπαρξη του ονοματεπωνύμου του στον «Ονομαστικό Κατάλογο αριστούχων προς χρήσιν της διανομής των αριστείων» με α/α 8 (Εικ.1).

-Μπαλακατούνης Ιωάννης: πολέμησε από το 1824 έως το 1828 υπό τους οπλαρχηγούς Βάσο Μαυροβουνιώτη, Χρ. Χατζηπέτρο, Γ. Δυοβουνιώτη και Γ. Καραϊσκάκη. Συμμετείχε στις μάχες: στην Αράχωβα, στο Σεβενίκο, στο Δομπό, στον Ανηφορίτη, στην Αθήνα κ.ά.. (Πιστοποιητικό της 10/5/1846 υπό Βάσου Μαυροβουνιώτη και Τριανταφύλλου Λουκά Εθν. Βιβλιοθ. Ιστορ. Αρχείο αγωνιστών 1821).

-Παπα-Αλεξίου Αναγνώστης: είναι κάτοικος Στυλίδας. Με αίτησή του προς το Δήμαρχο Φαλάρων αιτείται να του χορηγηθεί αριστείο για τη συμμετοχή του στον αγώνα. Η αίτηση διαβιβάζεται από το Δήμαρχο Φαλάρων Α.Θεοδώρου προς τη Διοίκηση Φθιώτιδος. Τιμήθηκε με σιδηρούν αριστείο.

-Παπαλεξίου Νικόλαος: είναι 35 ετών κάτοικος Στυλίδας. Με αίτησή του προς τη Δημαρχία Φαλάρων αιτείται τη χορήγηση αριστείου ως ανταμοιβή για τις υπηρεσίες που προσέφερε στον αγώνα.

-Σακελλαρίου Αλέξανδρος: από το 1822 έως το 1828 πολέμησε υπό τους οπλαρχηγούς Βάσο Μαυροβουνιώτη, Δούκα Φίλωνος κ.ά.. Συμμετείχε στις μάχες: στη Χαλκωμάτα, στο Κρεμμύδι, στο Ναυαρίνο, στην Αράχωβα, στο Δίστομο, στο Χαϊδάρι, στο Κερατσίνι, στον Πειραιά. (Πιστοποιητικό της 7/2/1841 υπό Βάσου Μαυροβουνιώτη και Δούκα Φίλωνος. Γ.Α.Κ. Φάκελλος. Αριστείων Νο 69). Βάσει Πιστοποιητικού πραγματοποιεί αίτηση προς το Δήμαρχο Φαλάρων προκειμένου να του χορηγηθεί αριστείο για τη συμμετοχή του στον αγώνα Ο Δήμαρχος Φαλάρων Α.Θεοδώρου διαβίβασε την αίτηση στη Διοίκηση Φθιώτιδας. Ο Αλέξανδρος Σακελλαρίου το 1841 τιμήθηκε με σιδηρούν αριστείο. Το 1844 τιμήθηκε με χαλκούν αριστείο, όπως επιβεβαιώνεται από την ύπαρξη του ονοματεπωνύμου του με α/α 29 στον «Ονομαστικό Κατάλογο αριστούχων προς χρήσιν της διανομής των αριστείων» (Εικ.1).

-Στυλιδιώτης ή Χατζηβασιλείου Γεώργιος [ΟΠΛΑΡΧΗΓΟΣ]: Έλαβε μέρος στις μάχες της Ανατολικής Ρούμελης μαζί με τους Νάκο Πανουργιά, Κοντογιάννη και άλλους. Τέλος με το σώμα του Γ.Καραϊσκάκη διακρίθηκε στις μάχες της Αττικοβοιωτίας το 1826-27. Είναι γραμμένος στον κατάλογο του σώματος Καραϊσκάκη σαν επικεφαλής δυνάμεως 65 ανδρών. (πηγή: Κ.Αβραάμ «Ρουμελιώτες Αγωνιστές του 1821» σελ. 262).

-Στυλιδιώτης ή Δημητριάδης Λουκάς [ΟΠΛΑΡΧΗΓΟΣ]: πολέμησε υπό τους οπλαρχηγούς Νάκο Πανουργιά, Κοντογιάννη και άλλους. Διέπρεψε στην Εκστρατεία του Γ. Καραϊσκάκη το 1826-27. Αναφέρεται στον Κατάλογο του σώματος του Καραϊσκάκη επικεφαλής 40 ανδρών. (πηγή: Κ.Αβραάμ «Ρουμελιώτες Αγωνιστές του 1821» σελ. 262).

-Σύρος Ιωάννης: είναι κάτοικος Στυλίδας ετών 35. Αιτείται από τη Δημαρχία Φαλάρων τη χορήγηση αριστείου ως ανταμοιβή για τις υπηρεσίες που προσέφερε στον αγώνα.

-Ταλιαδουρόπουλος Γεώργιος: είναι κάτοικος Στυλίδας, 34 ετών. Αιτείται τη χορήγηση αριστείου για τη συμμετοχή του στον αγώνα.

-Τσάκωνας Γεώργιος: είναι 29 ετών, γεννήθηκε στο χωριό Αγιοβασίλης της Τσακωνίας (Πελοπόννησος) και κατοικεί στη Στυλίδα. Με αίτησή του προς τη Δημαρχία Φαλάρων διαμαρτύρεται γιατί, ενώ υπηρέτησε στον Τακτικό Στρατό από το 1825 έως το 1831 ως Τυμπανιστής, δεν του έχει απονεμηθεί αριστείο. Για το λόγο αυτό αιτείται να του χορηγηθεί αριστείο ως ανταμοιβή για τις υπηρεσίες που προσέφερε στον αγώνα. Στις 16 Νοεμβρίου 1840 έγγραφο της «Επί των Στρατιωτικών» Γραμματείας προς τη Διοίκηση Φθιώτιδας γνωστοποιεί ότι ο Γεώργιος Τσάκωνας εξ Αγίου Βασιλείου έλαβε το σιδηρούν αριστείο. Γι’ αυτό και επιστρέφει τα έγγραφα που πιστοποιούν τη συμβολή του στον αγώνα υπέρ της ανεξαρτησίας της Ελλάδας, προκειμένου να δοθούν στον ίδιο. Πράγματι του απονεμήθηκε το σιδηρούν αριστείο, όπως διαπιστώνεται από την ύπαρξη με α/α 65 του ονοματεπωνύμου του στον «Ονομαστικό Κατάλογο αριστούχων προς χρήσιν της διανομής των αριστείων» (Εικ.2).

-Φίλωνος Δούκας: πολέμησε υπό τους οπλαρχηγούς Οδυσσέα Ανδρούτσο, Νικήτα Σταματελόπουλο (Νικηταρά) και Γ. Δυοβουνιώτη στις μάχες: στη Νευρόπολη, στο Τρίκερι, στην Πελοπόννησο, στο Νεόκαστρο, στο Κρεμμύδι, στην Άμπλιανη, στο Καπανδρίτι, στην Ελευσίνα, στο Χαϊδάρι, στη Δόμβραινα, στην Αράχωβα, στο Δίστομο κ.ά.. Πολέμησε επίσης εναντίον τμήματος του στρατού του Δράμαλη: «Το Μάϊο του 1822 έγινε μάχη κοντά στο Τσερνοβίτι με τμήμα της στρατιάς του Δράμαλη, που είχε επικεφαλής τους Τουρκαλβανούς Χατζημουχταραίους. Ο καπετάνιος Φίλων Δούκας τους πολέμησε γενναία και τους συνέλαβε όλους αιχμαλώτους». [πηγή: ΑΓΝΩΣΤΕΣ ΙΣΤΟΡΙΚΕΣ ΣΕΛΙΔΕΣ ΤΗΣ ΦΘΙΩΤΙΔΑΣ)]. (Έκθεσις στρατιωτικών εκδουλεύσεών του προς την Επιτροπή Ιερού Αγώνος από 15/11/1846. Εθνική Βιβλιοθήκη Ιστορικό Αρχείο αγωνιστών 1821). Το 1842 ως Υπολοχαγός της Βασιλικής φάλαγγας διαμένει μόνιμα στη Στυλίδα Με το βαθμό του Υπολοχαγού της Βασιλικής Φάλαγγος του απονεμήθηκε ο Σταυρός του Σωτήρος (πηγή: ΦΕΚ 4/01-03-1845, σελίδα 1).

-Φίλωνος Γεώργιος Δημητρίου: Γεννήθηκε το 1809. Πολέμησε υπό διαφόρους οπλαρχηγούς στις μάχες: στο Καστρί Σαλώνων, στην Αράχωβα, στο Δίστομο, στο Χαϊδάρι, στο Σέγγιο Ακροπόλεως, στο Κερατσίνι, στον Ανηφορίτη, στη Θήβα κ.ά.. Η συμμετοχή του στον αγώνα περιγράφεται σε Πιστοποιητικό που υπογράφεται από τους Βάσο Μαυροβουνιώτη, Γ.Κωνσταντίνου, Α.Γ.Λιανόπουλου. Υποβάλλει αναφορά στο Δήμαρχο Φαλάρων Α.Κωνσταντίνου, η οποία διαβιβάζεται στη Διοίκηση Φθιώτιδος.

-Φράγγου Γεώργιος: είναι 45 ετών και αιτείται τη χορήγηση αριστείου από το Δήμο Φαλάρων για τη συμμετοχή του στον αγώνα. Πράγματι του απονεμήθηκε το χαλκούν αριστείο, όπως διαπιστώνεται από την ύπαρξη με α/α 65 του ονοματεπωνύμου του στον «Ονομαστικό Κατάλογο αριστούχων προς χρήσιν της διανομής των αριστείων» (Εικ.2).

-Χρήστου Ευστάθιος: είναι 38 ετών κάτοικος Στυλίδας και αιτείται προς το Δήμαρχο Φαλάρων Α.Θεοδώρου αριστείο για τη συμμετοχή του στον αγώνα. Το αίτημά του διαβιβάζεται στη Διοίκηση Φθιώτιδος μαζί με το Πιστοποιητικό στρατιωτικών εκδουλεύσεών του, υπογεγραμμένο από διαφόρους οπλαρχηγούς. Το 1844 είναι Υπολοχαγός της Βασιλικής Φάλαγγος (πηγή: ΦΕΚ 29/05-09-1844, σελίδα 23). Στις 19 Ιουλίου 1844 του απονέμεται το αργυρούν αριστείο (Εικ.7).).

ΕΙΚΟΝΕΣ

 Εικ.1: Ονομαστικός κατάλογος: σελίδα 1. [Πηγή:ΓΑΚ].

 Εικ.2: Ονομαστικός κατάλογος: σελίδα 2. [Πηγή: ΓΑΚ].

 Εικ.3: Ονομαστικός κατάλογος: σελίδα 3. [Πηγή: ΓΑΚ].

Εικ.4: Ονομαστικός κατάλογος: σελίδα 4. [Πηγή: ΓΑΚ].

 Εικ.5: Ονομαστικός κατάλογος: σελίδα 5. [Πηγή: ΓΑΚ].

Εικ.6: Ονομαστικός κατάλογος: σελίδα 6. [Πηγή: ΓΑΚ].

 Εικ.7: Η απόφαση χορήγησης αργυρού αριστείου στον Ευστάθιο Χρήστου. [Πηγή: ΓΑΚ].

ΠΗΓΕΣ

1. Γενικά Αρχεία του Κράτους.

2. Γεωργίου Θεμ. Χαρίτου, Η Μάχη της Αράχωβας υπό τον Στρατάρχη Γ. Καραϊσκάκη και οι συντελεσταί της (18-24 Νοεμβρίου 1826), Αθήναι 2001,σελίδες: 460-462.