Edward Lear-Thermopylae-Greece-1848

Edward Lear-Thermopylae-Greece-1848
Το ιστολόγιο αυτό δημιουργήθηκε με σκοπό την προβολή της τοπικής ιστορίας της Φθιώτιδας. Παρουσιάζονται ιστορικά γεγονότα λιγότερο γνωστά στο ευρύ κοινό. Παρατίθενται μαρτυρίες ανθρώπων, οι οποίοι συμμετείχαν και βίωσαν γεγονότα του 19ου και 20ου αιώνα. Προτιμάται ο επώνυμος σχολιασμός των αναρτήσεων. Στις αναδημοσιεύσεις παρακαλούμε για την αναφορά της πηγής προέλευσης. © Σωτήριος Γ. Αλεξόπουλος.

Σάββατο 6 Οκτωβρίου 2012

Μάχες στη Φθιώτιδα κατά το πρώτο έτος της Ελληνικής επανάστασης (Απρίλιος-Αύγουστος 1821)



Στο βιβλίο του Γεωργίου Π. Κρέμου (Εικ.1) «Νεωτάτη Γενική Ιστορία ως τέταρτος τόμος συμπληρωματικός της Γενικής Ιστορίας του Α.Πολυζωΐδου, Εν Αθήναις 1890», παρουσιάζεται λεπτομερής εξιστόρηση των επαναστατικών γεγονότων, που συνέβησαν στη Φθιώτιδα το πρώτο έτος της Επανάστασης του 1821. Το κείμενο εμπλουτίζει τα γνωστά ιστορικά γεγονότα με πληροφορίες και άγνωστες λεπτομέρειες. Ιδιαίτερη αξία αποκτούν οι παρατιθέμενες μαρτυρίες αγωνιστών που συμμετείχαν στις μάχες.
Ακολουθεί το απόσπασμα του βιβλίου:

«§ 1701. Κήρυξις της επαναστάσεως εν τη εκτός του Ισθμού Ελλάδι, μάχη Θερμοπυλών, Γραβιάς, Βασιλικών. Και εν τη εκτός του Ισθμού Ελλάδι τα πνεύματα ήσαν ητοιμασμένα προς την επανάστασιν. Ο Αθανάσιος Διάκος αρματωλός Λεβαδείας και οι προύχοντες αυτής, ο Ιωάννης Δυοβουνιώτης, Πανουργιάς και οι προύχοντες Αμφίσσης συγχρόνως σχεδόν ύψωσαν την σημαίαν της επαναστάσεως, εκείνοι μεν εν Λεβαδεία, ούτοι δ’ εν Αμφίσση και εκυρίευσαν εκάτεροι των φρουρίων εκατέρας αυτών. Μετά δε την πτώσιν του φρουρίου της Αμφίσσης ο μεν Ιωάννης Γκούρας παρέμεινεν εν Αμφίσση, ο δε Κομνάς Τράκας μετέβη μετά 200 ανδρών εις την πολιορκίαν της Μενδενίτζης ή Βοδωνίτσης προς επικουρίαν των πολιορκητών αυτής Ιωάννου Δυοβουνιώτου και Αθανασίου Διάκου. Καταλιπόντες δ’ ο Διάκος και Δυοβουνιώτης σώμα προς πολιορκίαν της Μενδενίτζης επορεύοντο την εις Λαμίαν άγουσαν και αφικόμενοι εις την επί του Σπερχειού γέφυραν της Αλαμάνας τον μεν Κομνάν Τράκαν έπεμψαν ίνα πείραν λάβη των εν Λαμία δυνάμεων, αυτοί δ’ εστρατοπεδεύσαντο εν Κομποτάδες, όπου αφίκοντο και οι περί τον Πανουργιάν. Προελάσας δ’ ο Τράκας τη 14 Απριλίου 1821 μέχρι των τέταρτον απεχόντων της Λαμίας τουρκικών «Καλυβίων Κόγκα» και προσβληθείς εκεί υπό πολλών ιππέων τε και πεζών υπεχώρησε και στραφείς προς δυσμάς κατέλαβε την εκκλησίαν του χωρίου Μπεκί τέταρτον περίπου ώρας των Καλυβίων απέχοντος και ημίσειαν της Λαμίας, ένθα πολιορκηθείς αντεμάχετο γενναίως.
Οι δ’ εν Κομποτάδες, όπως λύσωσι την πολιορκίαν των εν Μπεκί κεκλεισμένων, εμηχανίσαντο τάδε: συλλέξαντες ίππους, ημιόνους και όνους χωρικών διέταξαν στρατιώτας πεζούς, ίνα ιππεύσαντες τραπώσι προς Σπερχειόν και διαβάντες αυτόν λάβωσι την εις Λαμίαν άγουσαν. Τούτου δε γενομένου, οι Τούρκοι υπολαβόντες ότι ούτοι όντως ήσαν ιππικόν σπεύδον εις την Λαμίαν ούσαν αφρούρητον έλυσαν περί την μεσημβρίαν την πολιορκίαν˙ οι δε περί τον Τράκαν εξήλθον αβλαβείς φονεύσαντες τινας Τούρκους˙ αυτός δ’ ο αρχηγός Τράκας ιδία χειρί εφόνευσε τον πρώην αυτού υπηρέτην Βελήν προσελθόντα εγγύς των τοίχων της εκκλησίας και απειλητικώς κραυγάζοντα: «Αφέντη Κομνά Τράκα, σήμερον θα σε πιάσω ζωντανόν. Οι δε Έλληνες  εκραύγαζον: «Βελή και σείς οι άλλοι Τούρκοι, από τώρα και εις το εξής Τούρκοι και Γραικοί θα χωρισθώμεν διά πάντα και ή θα σας φάμε όλους ή θα μας φάτε, άπιστοι».
Εν τούτω δ’ ηγγέλλετο ότι ο Ομέρ Βρυώνης και ο Κιοσέ Μεχμέτ πασσάς εισήλαυνον μετά πολλού στρατού, η δε προπορεία αφίκετο ήδη επί της Όθρυος υπό τον Τελεχάμπεην. Πεμφθείς ο Κομνάς Τράκας ως πρόσκοπος άτε γινώσκων τον τόπον, άγων περί τους 250 ενέτυχε τω Τελεχάμπεη εστρατοπεδευμένω εν τω ου πόρρω της Θαυμακού επί της κορυφής της Όθρυος κειμένω χωρίω Δερβέν Φούρκα. Οι Έλληνες συνεπλάκησαν τοις Τούρκοις (16 Απριλίου 1821) και τινας εφόνευσαν των εχθρών, εν οις και τον σημαιοφόρον του Τελεχάμπεη˙ ο δε τόπος, εν ώ εφονεύθη, μέχρι του νυν καλείται «του Μπαϊρακτάρη». Εκ δε των περί τον Κομνάν εφονεύθησαν 17 και ο σημαιοφόρος αυτού και επληγώθησαν τινες, εν οις και ο εξ Αγόριανης Λουκάς Κοφίνης. Και οι μεν Έλληνες ήρξαντο πολιορκούντες τους Τούρκους, ούτοι δ’ ωχυρούντο εν τω ναώ του αγίου Νικολάου. Αλλά τη αυτή ημέρα περί την δείλην επελθόντες ο Ομέρ Βρυώνης και ο Κιοσέ Μεχμέτ έλυσαν την πολιορκίαν˙ οι δε περί τον Τράκαν ανεχώρησαν εις Κομποτάδες.
Τη δε 18 ο Διάκος μετά των υπαρχηγών αυτού Δημητρίου Καλύβα και Βακογιάννη, ο Πανουργιάς, Δυοβουνιώτης, Κομνάς Τράκας και άλλοι περί τας δύο χιλιάδας παρακάμψαντες το περί την Υπάτην κείμενον Κονιαροχώρι Βογομύλων ήρξαντο της πολιορκίας της Υπάτης, ης μετέσχεν επί τέλους και ο αμφιταλαντευόμενος Μήτσος Κοντογιάννης και ο εκ Δωρίδος Σιαφάκας.
Αλλά και ταύτην την πολιορκίαν έλυσαν εν τη νυκτί της 18, διότι ο Ομέρ Βρυώνης και ο Κιοσέ Μεχμέτ στρατοπεδεύσαντες εν Λιανοκλάδι ηπείλουν τους Έλληνας εκ των νώτων˙ κατέλιπον δ’ εξ νεκρούς˙ επληγώθη δε και ο Ρούκης όστις μετεκομίσθη εις την μονήν Δαμάστας «Παναγίαν» κειμένην επί της βορείας κλιτύος του Καλλιδρόμου. Και οι μεν άλλοι Έλληνες πάντες ανεχώρησαν αύθις εις Κομποτάδες, ο δε Κοντογιάννης και Σιαφάκας εις την οικείαν.
Τη δε 20 Απριλίου ο Διάκος, Πανουργιάς, Δυοβουνιώτης και Τράκας υπεχώρησαν εις Κομποτάδες, εις Χαλκωμάταν και εκεί απεφάσισαν να καταλάβωσι τας οδούς απάσας εις Βοιωτίαν, Φωκίδα και Δωρίδα, ίνα διακόψωσι την περαιτέρω πορείαν του εχθρού.
Το επίμηκες πεδίον της καθ’ Όμηρον εριβώλακος Φθίης διαρρέων κατά μήκος εκ δυσμών προς ανατολάς ο εκ του Τυμφρηστού πηγάζων Σπερχειός ποταμός έχων προς νότον μέν την Οίτην, προς δ’ άρκτον την Όθρυν εκβάλλει εις τον Μαλιακόν κόλπον παρά τας Θερμοπύλας. Και εν θέρει μεν είναι βατός ο ποταμός πολλαχού πολλούς πόρους έχων, εν χειμώνι δε και έαρι και εν πολυομβρία διαβαίνουσιν αυτόν μόνον διά δύο γεφυρών, εξ’ ών η μεν προς ανατολάς και παρά τας Θερμοπύλας καλείται «το γεφύρι της Αλαμάνας» εκ του παρακειμένου αυτή χωρίου, η δε προς δυσμάς «του Φραντζή» εκ του παρ’ αυτήν χωρίου. Τέταρτον δε περίπου της ώρας προς ανατολάς της γεφύρας Φραντζή ο ποταμίσκος Δύρας πηγάζων εκ της ανατολικής κλιτύος της κορυφής της Οίτης Πυράς χύνεται εις τον Σπερχειόν˙ παρά δε την δεξιάν όχθην του Σπερχειού ου πόρρω των ερειπίων της Τραχινίας Ηρακλείας κείται το χωρίον Μουσταφάμπεη, δι ού ρέει ο ποταμίσκος, όστις «Καρβουναριά» καλείται παρά τας πηγάς, «Ντούνος» δε παρά τας εκβολάς. Και ο μεν Ιωάννης Δυοβουνιώτης κατέλαβε την προς δυσμάς του Μουσταφάμπεη γέφυραν του Φραντζή και τον Δύραν, οι δε οπλαρχηγοί του Διάκου Καλύβας και Μπακογιάννης και ο Αναγνώστης Καλπούζος την γέφυραν της Αλαμάνας, ο δε Διάκος την αντικρύ της γεφύρας κλιτύν του Καλλιδρόμου παρά τους πρόποδας αυτού άνω μεν μέχρι της Δαμάστας και της Χαλκωμάτας, κάτω δε μέχρι των εις την εγγύτατα της Αλαμάνας πεδιάδα καθηκόντων λόφων Πουριά καλουμένων˙ ο δε Πανουριάς την προς το ΝΑ του Μουσταφάμπεη Χαλκωμάταν κειμένην επί της κλιτύος του Καλλιδρόμου παρά την οδόν της εις Γραβιάν άγουσαν˙ ο δε Κομνάς Τράκας το Μουσταφάμπεη, παρ’ ό διέρχεται η δίοδος του Εφιάλτου, και τον παραρρέοντα Ντούνον.
Εν τη κοίτη δε του μεταξύ των Πουριών και του Ντούνου μικρού χειμάρρου Πλατανιά του εκ των περί την Χαλκωμάταν και της μονής Δαμάστας κατερχομένου υπάρχει μέχρι του νυν αμφιλαφής πλάτανος. Ταύτην δεικνύων τοις περί τον βασιλέα Όθωνα κατά την πρώτην αυτού εν τη ηπείρω Ελλάδι περιήγησιν ο Τράκας έλεγεν: «Αφού ετοποθετήσαμεν τους στρατιώτας μας εις μάχην, εμείναμεν έφιπποι επί σιδηροψάρων ίππων υπό την πλάτανον ταύτην, ενώ έπιπτεν αδιαλείπτως ψιλή βροχή και ωμιλούμεν περί της εκβάσεως της μάχης». Τότε οδόντες τους πέραν του Σπερχειού κατερχομένους Τούρκους προς τους εν Αλαμάνα ωχυρωμένους Έλληνας, μη βλέποντες δε τους εκ της γεφύρας Φραντζή και Δύρου διερχομένους ανά των πυκνών λευκών και ιτεών δάσος έσπευσαν προς τους στρατιώτας αυτών και τότε ο Αθανάσιος Διάκος είπε: «Έλληνες, οι Τούρκοι είνε πολλοί˙ αλλ’ εδώ θαποθάνωμεν τας Θερμοπύλας δεν θαφήσωμεν!»—«Δεν θάφήσωμεν μέχρι θανάτου» είπον και εκείνοι˙ και ούτως έσπευδαν έκαστος προς τας οικείας θέσεις˙ και ο μεν Διάκος όντως ετήρησε μετά των περί εαυτόν τον λόγον, ως αμέσως λεχθήσεται, ενώ οι άλλοι αρχηγοί εγκατέλιπον αυτούς μαχομένους. Και ο μεν Δυοβουνιώτης καταλιπών την γέφυραν του Φρατζή και το Γοργοπόταμον ανέβη προς το Δέμα, και εκείθεν εις την ιδίαν αυτού πατρίδα «Δύο Βουνά»˙ ο δε Πανουργιάς ανήλθεν επίσης εις τάνω της Χαλκωμάτας αποβαλών άλλους τ’ εκ των στρατιωτών και τον αοίδιμον επίσκοπον Αμφίσσης Ησαΐαν, όστις εφονεύθη παρά την πηγήν της Χαλκωμάτας μετά του αδελφού αυτού Παπαϊωάννου. Τω δε 1877 ο μακαρίτης γέρων Νικόλαος Κουνούπης εκ Τοπόλιας της Παρνασσίδος μοί έδειξε τον λίθον, εφ’ ού ιππεύων εφονεύθη ο Ησαΐας υπό Αλβανών. Άπασα λοιπόν η δύναμις των Τούρκων επήλθε κατά των περί τον Διάκον και Τράκαν˙ και ο μεν Χασάν Τομαρίτσας και Μεχμέτ Τσαπάρης επολιόρκησαν τους περί τον Τράκαν εν Μουσταφάμπεη, ο δε Ομέρ Βρυώνης, άπαν το ιππικόν κατά το πεδίον, άπαντες οι Αλβανοί εκ των κλιτύων Χαλκωμάτας και Δαμάστας και ο Μεχμέτ Κιοσσέ εξ Αλαμάνας περιεκύκλωσαν τους περί τον Διάκον, όστις καίπερ δυνάμενος να σωθή, κομισθείσης υπό του ιπποκόμου αυτού Ρωμάνη της φορβάδος Αστέρους, ου μόνον έμεινεν ακλόνητος ειπών το δη περιλάλητον «ο Διάκος δεν φεύγει», αλλά υποκαταβάς προς τον εγγύτατα της Αλαμάνας μέχρι του πεδίου καθήκοντα λόφον των Πουριών έστη μετά των ολίγων υπολειφθέντων αυτώ ανδρείων επί των λίθων των επί της κορυφής του λόφου, οίτινες καλούνται τα νύν «του Διάκου τα λιθάρια», και μεθ’ ηρωϊκόν αγώνα αιμόφυρτος συνελήφθη δύο πληγάς λαβών. Αιχμαλωτισθέντος δε του Διάκου, έλυσαν οι περί τον Τομαρίτσαν και Τσαπάρην την πολιορκίαν των εν τω Μουσταφάμπεη. Τα δε κατά τον Διάκον μετά την αιχμαλωσίαν ο μνημονευθείς Κουνούπης εξ αυτοπτών και αυτηκόων μαθών διηγήσατό μοι ώδέ πως: «Αφού έσπασαν τα πιστόλια του και το ξίφος του συνελήφθη ο Διάκος επάνω εις τα Πουριά υπό των Αλβανών του Ομέρ Βρυώνη.
Έπειτα τον έδσαν και τον έβαλαν επάνω εις μουλάρι και έφεραν εις το σεράγι, (μέγαρον) του διοικητηρίου και επαρουσίασαν την επιούσαν μετά την αιχμαλωσίαν εις τον Χαλήλμπεην, όπου κατέλυσαν οι πασσάδες Κιοσές και Ομέρ Βρυώνης. Εκ τούτων ο Ομέρ Βρυώνης και άλλοι πολλοί ανδρείοι Αλβανοί ελυπούντο τον Διάκον διά την ευμορφίαν του και διά την ανδρείαν και τον παρεκίνουν να γείνη Μωαμεθανός διά να σώση την ζωήν του και διορισθή πασσάς όλης της ανατολικής Ελλάδος. Αλλ’ ο Διάκος μετά τον καφφέ, τον οποίον τω είχον προσφέρη, επιθέσας υπερηφάνως τον ένα πόδα επί του άλλου και στρήψας τον μύστακά του τοις απεκρίθη ούτε την θρησκείαν του αλλάσσει ούτε το γένος του προδίδει˙ προτιμά εκατόν φορές τον θάνατον˙ Διάκοι ως αυτός και πολλοί καλλίτεροί του είνε χιλιάδες πέραν της Αλαμάνας». Ακολούθως ιδόντες αυτόν ακατάπειστον διέταξαν να τον σουβλίσωσι και δώσαντες εις τον ίδιον την ξυλίνην σούβλαν, ήν εν οργή βαδίζων ο Διάκος έφερεν επί του ώμου του μέχρι του τότε κοπρώνος εις το ανατολικόν άκρον της Λαμίας κειμένου, όπου τώρα είνε τα κρεωπωλεία, εσούβλισαν και ανεστήλωσαν περί την 2 ώραν μ.μ. της επιούσης της συλλήψεώς του ημέρας επί του τότε, ως είρηται, κοπρώνος στρέψαντες αυτόν προς πλείονα τιμωρίαν να βλέπη προς δυσμάς, ώστε ο προς την δύσιν βαίνων ήλιος προσέβαλεν αυτόν κατά πρόσωπον. Ο δε σκόλοψ εξήλθεν εις το άνωθεν μέρος της δεξιάς ωμοπλάτης του. Περί δε τον Διάκον ετοποθέτησαν και τας κεφαλάς των εν τη ιδία μάχη φονευθέντων Ελλήνων περί τας 80, εν αίς ήσαν η γεραρά κεφαλή του Αμφίσσης Ησαΐου, του αδελφού αυτού Παπαϊωάννου, η του αδελφού του Διάκου Δημητρίου, η του Μπακογιάννη, Καλύβα, Αναγνώστου Καλπούζου, η του Γιαννάκη Παπαχαντζή εκ Δαμάστας γυναικαδέλφου του Σπύρου Τράκα, όν αιχμαλωτίσαντες εφόνευσαν καθ’ οδόν. Προς εμπαιγμόν δε επί του μετώπου εκάστης κεφαλής καθήλωσαν χάρτην μετά της επιγραφής «καπετάνος»˙ πάσας δε τας κεφαλάς ενώπθιον του Διάκου εξέδειραν. Ο δε Διάκος εκ του σκόλοπος τους μεν Τούρκους και την θρησκείαν αυτών ύβριζε, τους δε Χριστιανούς επετίμα, διότι ουδείς είχε το θάρρος να τον φονεύση δι’ όπλου, όπως απαλλαγή εκ των βασάνων. Εζήτει δε πάντοτε ύδωρ˙ επί τέλους περί την εσπέραν της αυτής ημέρας Χριστιανός τις Βούλγαρος το γένος ιπποκόμος έχων έτοιμον τον ίππον του κυρίου του, ον την νύκτα έβοσκεν εις τα λιβάδια, σταθείς εις το μεσημβρινόν άκρον της προς άρκτον της νύν του Διάκου ονομαζομένης κειμένης κειμένης πλατείας, εν ή τελείται η εβδομαδιαία αγορά, 60 περίπου βήματα μακράν επυροβόλησεν αυτόν και αμέσως ιππεύσας εξέφυγε τους φυλάσσοντας Τούρκους, οίτινες επυροβόλησαν μεν τον Βούλγαρον, αλλ’ απέτυχον. Αλλ’ ει και η σφαίρα διήλθε δια της δεξιάς και αριστεράς ωμοπλάτης, ουχ ήττον ο Διάκος έτι επέζη και οδυρόμενος εκραύγαζε˙ «Μια στάλα νερό, . . . νερό . . . »˙ αλλ’ ουδείς ετόλμα. Περί δε το μεσονύκτιον ο πλησίον εκεί το αρτοπωλείον του έχων Παναγιώτης Ψωμάς εκ Λαμίας πόρρωθεν εκ του παραθύρου δι’ αγγείου ανηρτημένου εκ μακράς ράβδου έδωκεν αυτώ ύδωρ και αμέσως εξέπνευσεν ο ήρως.
Έμεινε δε επί του σκόλοπος το σώμα του Διάκου εξ ημέρας, καθάπερ και οι περί αυτό, ως ερρήθη, εκδεδαρμέναι κεφαλαί, άς τινάς, αν και δυσώδεις, ουδείς όμως ετόλμα να ζητήση προς ενταφιασμόν. Τέλος δε, επειδή η δυσωδία απέβη αφόρητος, ο μεν καφάσμπασης διά λακτισμάτων κατέρριψε τον ανεστηλωμένον Διάκον καταναθεματίζων αυτόν˙ ο δε σιδηρουργός κεφάλας και ο Φαραδήμος κάτοικοι Λαμίας σύραντες το δυσώδες του Διάκου σώμα κατά διαταγήν του καφάσμπαση έρριψαν αυτό, ως ήν ανεσκολοπισμένον, εις τον τας ακαθαρσίας δεχόμενον της πόλεως και το ύδωρ της κρήνης οχετόν ονομαζόμενον «Σκατόρρευμα» όντα βήματα τινα μακράν της νυν λιθίνης γεφύρας. Εκεί δε κατέρριψαν και τας κεφαλάς και δύω σάκκους ωτίων και ρινών αποκοπεισών υπό στρατιωτών Τούρκων εκ των φονευθέντων Ελλήνων και Τούρκων, ίνα λάβωσι δώρα. Συν τω χρόνω δ’ επεχώσθησαν άπαντα εκ των εκεί ριπτομένων ακαθαρσιών». Εγένετο δε η μεν μάχη των Θερμοπυλών τη 22 Απριλίου, το δε μαρτύριον του Διάκου της 23 ή πιθανώτερον τη 24 Απριλίου.
Αλλ’ ει και οι Τούρκοι διέπραξαν τας βαρβαρότητας ταύτας, ίνα εκφοβίσωσι τους Έλληνας, απέτυχον δε ούτοι ίνα εμποδίσωσι την εισβολήν των Τούρκων εν Υπάτη, Δερβέν Φούρκα και εν Θερμοπύλαις, ουδόλως όμως απέβαλον το θάρρος, αλλ’ εκδίκησιν πνέοντες συνήλθον εν Γραβιά, ίνα εμποδίσωσι την πορείαν του εχθρού. Εκεί ήλθες τη 3 Μαΐου και ο Οδυσσεύς Ανδρούτσου ο πολυμήχανος εκείνος μέγας των Ελλήνων στρατηγός και συμβουλίου γενομένου ο μεν Οδυσσεύς ανέλαβε να εισέλθη εις μικρός πανδοχείον (χάνι) μετά 117 ανδρείων, εν οίς διεκρίνοντο ο Ιωάννης Γκούρας, Κομνάς Τράκας, Παπανδρέας ο εκ Κουκουβίστας και ο Καπλάνης. Ο δε Πανουργιάς και Ιω. Δυοβουνιώτης ωχυρώθησαν εκ του προχείρου επί της κλιτύος του Χλωμού ΒΑ κλάδου της Γκιώνας, ο δε Χρήστος Κασμάς Σουλιώτης και Χρήστος κατσικογιάννης ωχυρώθησαν επί της αντικρύ κλιτύος της Σόντσικας ΒΔ κλάδου του Παρνασού. Οι δε υπό τον Ομέρ Βρυώνην συγχρόνως επήλθον ιππείς τε και Αλβανοί κατά τον Κασμάν Σουλιωτών, οίτινες ηναγκάσθησαν νανέλθωσιν εις ταυψηλότερα, εξ ων εν τοις τελευταίοις υποχωρούσιν αγωνιζόμενος εφονεύθη ο ανδρείος Σουλιώτης Μπούχλας, ο δε τόπος, εν ώ εφονεύθη και ετάφη καλείται «του Μπούχλα τα λιθάρια», ή «εις του Μπούχλα το μνήμα». Συγχρόνως δε σχεδόν υπεχώρησαν εις τα μάλλον δύσβατα και οι επί του Χλωμού. Ούτω δ’ υπελείφθησαν μόνοι οι εν τω χανίω. Κατ’ αυτών επέπεσον άπας ο Τουρκικός στρατός ηνωμένος, ηγουμένου αυτού του Ομέρ Βρυώνη, όν ο Οδυσσεύς πρότερον υποσχόμενος αυτώ συνέντευξιν και υποταγήν δήθεν εν γραβιά ούτως ως απίδα εξηπάτησεν ανθιστάμενος. Τα δε κατά την ηρωϊκήν μάχην και έξοδον των εν τω χανίω κεκλεισμένων ο ειρημένος Κουνούπης διηγείτό μοι τω 1877 ώδε: «μετά την συνήθη των Τούρκων δέησιν ενεφανίσθη έμπροσθεν του χανίου δερβίσης τις έφιππος˙ ο Οδυσσεύς διατάξας να μη πυροβολήση τις κατ’ αυτού, πριν αυτός ούτος πρώτος πυροβολήση, ηρώτησε δια της πολεμήστρας του τουρκιστί τον δερβίση τι ζητεί; Επειδή δ’ εκείνος υπέμνησε τον Οδυσσέα την περί υποταγής υπόσχεσιν, ούτος πρώτον ύβρισε τον δερβίσην και ακολούθως πυροβολήσας εφόνευσε. Τότε οι Τούρκοι εμμανείς γενόμενοι διά την εις το πρόσωπον του δερβίση προσβολήν της πίστώς των εφώρμησαν ναναρπάσωσι τους εν τω χανίω˙ προηγούντο δε αυτοί οι ανώτεροι αξιωματικοί, μπέϊδες και μπιμπασάδες και μανιωδώς εφώρμουν κατά των πολιορκουμένων. Οι δ’ εν τω χανίω Έλληνες ατρομήτως μαχόμενοι διά του ακαθέκτου πυρός απέκρουον τας εφόδους από πρωΐας μέχρι της μεσημβρίας της 6ης Μαΐου, ότε ο Ομέρ ιδών τας προσπαθείας του ματαιουμένας διέταξε χρηματικάς αμοιβάς εις τους όσοι πρώτοι εντός του χανίου εισπηδήσωσιν. Αλλά και τούτου αποτυχόντος, περί την δείλην εμμανώς μόνος δράξας ο Ομέρ τον πέλεκυν εξήλθεν εκ της παρά το χάνι κειμένης εκκλησίας «ο Άγιος Αθανάσιος», εξ ής εθεώρει την μάχην˙ αλλά τις ανεψιός του βέη και οι περί αυτόν εκλεκτοί λαβόντες αυτόν εκ της χειρός ανέστειλαν την ορμήν του, υποσχεθέντες αυτοί αντ’ αυτού να εισπηδήσωσιν εντός του χανίου και κυριεύσωσιν αυτό, και αμέσως εξελθόντες εφώρμησαν ακράτητοι κατ’ αυτού˙ αλλ’ έπεσον αμέσως ο βέης και πολλοί άλλοι εκλεκτοί φονευθέντες υπό του ευστόχου πυρός των ηρωϊκώς μαχομένων Ελλήνων. Οι Τούρκοι ήσαν περί τας εννέα χιλιάδας πεζοί και ιππείς και διά των επανειλημμένων εφόδων έφθασαν υπό τους τοίχους του χανίου και έσειον ίνα καταρρίψωσι την ασθενή αυτού στέγην και πυροβολούντες εντός αυτού διά των πολεμιστριών, δι’ ών εμάχοντο οι κεκλεισμένοι Έλληνες, εδράττοντο των τυχόν εξεχόντων όπλων των Ελλήνων και εξέσυρον τους οβελούς (ντουφεκόβεργες). Εμφανισθείς ο παρακολουθών τον Ομέρ Χρήστος Παλάσκας, όπως ωφελήση τους Έλληνας, είπεν αυτώ: «Αφέντη μου, μη χάνης τους συγγενείς σου και ντεβαπίδες σου˙ άφησέ τους κλεισμένους, και αύριον φέρε τα πυροβόλα από το Ζητούνι και τους καταστρέφεις». Ήρεσε τω Ομέρ η γνώμη αύτη, και αμέσως διέταξε την παύσιν της μάχης, και τότε οι παρά τους τοίχους του χανίου μαχόμενοι Τούρκοι αποσυρόμενοι εφονεύοντο πυροβολούμενοι εκ των νώτων. Μετά δε ταύτα οι μεν Τούρκοι εφύλαττον τους πολιορκουμένους αναμένοντες εκ Λαμίας τηλεβόλα, οι δε Έλληνες μετά το μεσονύκτιον ητοιμάσθησαν προς έξοδον, ίνα εξέλφωσιν ξιφήρης.
Η νύξ ήτο αιθριωτάτη˙ το δε επίμηκες χάνι είχε δύω μεγάλας θύρας, μίαν ΝΔ προς Άμφισσαν και ετέραν ΒΑ προς την πεδιάδα, δι’ ής και προτάσει του Οδυσσέως και Τράκα ως γινώσκοντος κάλλιον παντός άλλου τον τόπον απεφάσισαν να εξέλθωσιν. Τότε ο Οδυσσεύς διέταξε να αφαιρέσωσιν ησύχως τους όπισθεν της θύρας ταύτης λίθους˙ έπειτα δε εξελθόντες παρεκάθισαν επ’ ολίγον υπό την σκιάν της σελήνης παρά τον τοίχον του χανίου, και κατασκοπεύσαντες τας θέσεις των πολιορκούντων εξώρμησαν παροτρύνοντες αλλήλους «επάνω τους, βρέ παιδιά!» Και ούτω πυροβολούντες και αντιπυροβολούμενοι διελθόντες διά του τουρκικού στρατοπέδου εστράφησαν ανερχόμενοι προς το επί του ομωνύμου όρους χωρίον Χλωμόν κομίζοντες και τους πέντε πληγωμένους, εν οίς και ο περί το στέρνον ελαφράν πληγήν λαβών Κομνάς Τράκας και ο Κωνσταντίνος Καπογιωργάκης. Κατέλιπον δε νεκρούς εν μεν τω χανίω τον Αθανάσιον Καπλάνην και Αθανάσιον Σεφέρην, εκτός δ’ αυτού ετέρους τέσσαρας, εν οίς και ο ρηθείς ανδρείος Σουλιώτης Μπούχλας.
Εν τω χωριώ δε Χλωμώ ευρόντες και τους Πανουριάν Ιωάννην Δυοβουνιώτην, Χρήστον Κασμάν και τους άλλους συνεσκέψαντο περί του πρακτέου.
Οι Τούρκοι καταπτοηθέντες εκ του ηρωϊσμού των Ελλήνων έμειναν επί δύο εβδομάδας εν Γραβιά μη τολμώντες να προχωρήσωσι προς την Άμφισσαν. Και ο μεν Κιοσσέ Μεχμέτ πασσάς στραφείς προς τα οπίσω διηυθύνθη προς την Μενδενίτζαν, ο δε Ομέρ Βρυώνης ως εμπειρότερος και τολμηρότερος μένων εν Γραβιά εποιείτο επιδρομάς εις τα ένθεν αυτής Βλαχοχώρια, ίνα πτοήση τους αφελείς κατοίκους διά της αιχμαλωσίας γυναικών και παίδων και της διαρπαγής της επί των ορέων κεκρυμμένης περιουσίας.
Αλλ’ ο Οδυσσεύς προνοήσας τούτο είχε προαποστείλη τον μεν Κομνάν Τράκαν εις τα ανατολικά του Παρνασού χωρία και τον Γκούραν εις τα δυτικά περί την Γκιώναν, και ούτω αμφότεροι διά της ευτολμίας αυτών απέκρουσαν τους επιδρομείς Τούρκους ματαιώσαντες του Ομέρ τα σχέδια. Τότε πολλαχού εγένοντο αψιμαχίαι και συμπλοκαί περί τον Παρνασόν˙ ούτως ο Τράκας επολέμησε παρά το Κακόρρευμα χείμαρρον μεταξύ της Κάτω Αγόριανης και Μαριολατών του δήμου Δωριέων, περί το Κεφαλόβρυσον πηγήν κειμένην μεταξύ της Κάτω Αγόριανης και Κακορρεύματος, περί το Γούπατον ή Πλαγιαίς και Καρκαβέλια κείμενα επί του Παρνασού προς Ν της Σουβάλας και Α της Άνω Αγόριανης, ένθα τους αναβάντας Τούρκους εκ διαφόρων μερών του Παρνασού προλαβών έσωσε τας γυναίκας και παίδας φονεύσας ουκ ολίγους εκείνων και τέλος αναγκάσας να επανέλθωσιν εις Γραβιάν.
Σπουδαιοτέρα δε των συμπλοκών τούτων ήν εν τω χωρίω Μάνεση γενομένη τη 20 Ιουλίου του 1821 ημέρα της μνήμης του προφήτου Ηλιού, ήν ο μακαρίτης οπλιτάρχης διηγείτο ώδέ πως: «Ο Ομέρ πασσάς ηγούμενος τριών χιλιάδων περίπου πεζών και ιππέων μετά πυροβολικού εισήλαυνε προς Βοιωτίαν. Οι Αγοριανίται, Δαδιώται, Αραχωβίται, Σουβαλιώται και άλλοι υπό τον Βασίλειον Βούσγον, Κομνάν Τράκαν, Χαλμούκην, Μανίκαν και άλλους οπλιτάρχας ήσαν εστρατοπεδευμένοι εν τω χωρίω Μάνεση παρά το Δραχμάνι του δήμου Ελατείας, όπως διακόψωσι την προς τα πρόσω πορείαν των εχθρικών τούτων δυνάμεων. Τινές των Ελλήνων ιδόντες μακράν το προπορευόμενον ιππικόν των Τούρκων και υπολαβόντες αυτό φορτηγά ζώα μεταφέροντα τροφάς, πολεμεφόδια και χρήματα (χαζνέ) εξελθόντες του χωρίου έτρεχον, όπως προλάβωσιν αυτά παρά τας επιμόνους διαταγάς των αρχηγών ασχολουμένων περί την οχύρωσιν, του μεν Κομνά Τράκα οχυρωθέντος μεθ’ εκατόν πεντήκοντα ανδρών αλλαχού και εν τινι ισογείω εκ πλίνθων εκτισμένη οικία εν τη θέσει Αλησάκω της Μάνεσης˙ ο δε Βούσγος, Μανίκας και λοιποί μετά τετρακοσίων όπισθεν αυτού εντός του περιβόλου της εκκλησίας. Αλλ’ επί τέλους γνωσθέντος ότι οι επερχόμενοι ήσαν ιππείς μετά πυροβολικού, ετράπησαν οι πρίν κατ’ αυτών εξελθόντες Έλληνες εις φυγήν παρασύραντες και τους υπό φόβου καταληφθέντας εν τω περιβόλω της εκκλησίας ωχυρωμένους˙ ούτω δ’ άπαντας φεύγοντας κατά το πεδίον της Ελατείας μέχρις Αγίας Μαρίνας κειμένης παρά τους ΒΑ πρόποδας του Παρνασού κατεδίωξαν οι ιππείς Τούρκοι και πολλούς εφόνευσαν. Οι δε περί τον Κομνάν Τράκαν παραμείναντες ου μόνον έσωσαν πολλούς των καταδιωκομένων Ελλήνων ανακόψαντες την ορμήν των ιππέων, αλλά και επολέμησαν ανδρείως καθ’ όλην την ημέραν αποκρούοντες κρατερώς τας κατ’ αυτών εφόδους του Δεμίρ πασσά. Τοσούτον δ’ εγγύς εν τινι των εφόδων εγένοντο οι Τούρκοι τω ελληνικώ οχυρώματι, ώστε θέντες πύρ ανήψαν την στέγην της οικείας, εν ή ήν ο Τράκας. Οι δε πολιορκούμενοι των μεν επικειμένων αυτοίς Τούρκων εφόνευσαν τινας, τα δε ανημμένα εν τω οχυρώματι πίπτοντα ξύλα της στέγης έρριπτον εκτός τούτου κατά των εφορμώντων. Τέλος οι Τούρκοι διά του πυροβολικού κατέστρεψαν μέχρις εδάφους και το οχύρωμα των Ελλήνων. Αλλ’ ουδέν ήττον οι Έλληνες σκάψαντες λάκκους διά των μαχαιρών (γιαταγανίων) επολέμουν.
Ο δε πασσάς ιδών ματαιουμένας απάσας αυτού τας ελπίδας, πολλούς δε Τούρκους και εκ των τα πρώτα φερόντων περί το οχύρωμα κειμένους μετεκόμισε πυροβόλα εις υψηλότερον μέρος εγγύς του οχυρώματος, οπόθεν ηδύναντο να προσβάλλη επιτυχώς τους Έλληνας, και όντως των Ελλήνων τινάς φονεύσας, εν οίς και τον ανδρειότατον ιερέα Γεώργιος εκ Πεσκενίου, διέταξεν έφοδον˙ αλλά φονευθέντος του αρχηγού του πυροβολικού, ο πασσάς απελπισθείς του να εκπορθήση τους πολιορκουμένους υπεχώρησε περί την δείλην εγκαταλιπών τους φονευθέντας Τούρκους μετά του πλουσίου αυτών οπλισμού.
Μετά δε την παρά την Μάνεσην ο Δεμίρ πασσάς έλαβε την εις Λεβαδείαν άγουσαν αναμένων και άλλας πλείους επικουρίας, όπως εισβάλωσιν εις Πελοπόννησον και λύσωσι την πολιορκίαν της Τριπόλεως˙ και όντως είπετο αυτώ εκ Λαρίσσης ορμηθείς ο αρχιστράτηγος Βεϊράμ πασσάς μετά τριών άλλων υποδεεστέρων αυτού πασσάδων, του Μεμή πασσά, Σαχίν Αλή και Χατζή-Βεκήρ, άγων ιππικόν, πυροβολικόν και πεζικόν περί τας οκτώ χιλιάδας, διατεταγμένος να βαδίση εσπευσμένως ευθύ διά της Ανατολικής Ελλάδος εις την Πελοπόννησον προς λύσιν της πολιορκίας της Τριπόλεως. Οι Έλληνες οπλαρχηγοί Ιωάννης Δυοβουνιώτης, Κομνάς Τράκας, Παπανδρέας, Ιωάννης Γκούρας, Γεώργιος Δυοβουνιώτης, Γεράντωνος και Ν. Πανουριάς άμα μαθόντες ότι ο Βαϊράμ πασσάς αφικόμενος εις Λαμίαν εσκόπει να εκκινήση εκ ταύτης, συνελθόντες συνεσκέψαντο τίνα οδόν ώφειλον να καταλάβωσι, ίνα διακόψωσι την προς τα πρόσω πορείαν του εχθρού. Και οι πλείστοι μέν εξ αυτών αναλογιζόμενοι την σμικρότητα των ελληνικών δυνάμεων προύτεινον να καταλάβωσι την διά Φουντάνας εις Βοιωτίαν άγουσαν δίοδον, στενωτάτην, δασώδη και δύσβατον, όπως εν αυτή οι Έλληνες περί τους 1500 όντες δυνηθώσι ναντιστώσι κατά της πολλώ υπερτέρας στρατιάς του Βαϊράμ πασσά˙ ο δε Ιωάννης Δυοβουνιώτης γέρων ών πολύπειρος αντέλεξεν ότι βασιλικός στρατός μετά πυροβολικού, αρίστου ιππικού και πλήθους αποσκευών και πολεμεφοδίων δι’ αμαξών μεταφερομένων δεν δύναται να διέλθη διά στενωπών και δυσβάτων, αλλά διά της ανοικτής και βατής οδού των Βασιλικών. Δεκτής της προτάσεως ταύτης του Δυοβουνιώτου γενομένης, καταλαβόντες τα Βασιλικά περιέμενον τον εχθρόν, όστις εκκινήσας εκ Λαμίας είχε στρατοπεδεύση την νύκτα της 25 Αυγούστου παρά το χωρίον Μώλον απέχον δύω ώρας των Βασιλικών. Τα της μάχης ταύτης κατά την διήγησιν του Κωνσταντίνου Δυοβουνιώτου και Δ. Ζαρίκα αγωνιστού έχουσιν ώδε πως:
Των Ελλήνων ο μέν Ιωάννης Δυοβουνιώτης, Κομνάς Τράκας και Μπίτης διοικών μέρος των στρατιωτών του Σκαλτσοδήμου κατέλαβον το αριστερόν της οδού, το δε δεξιόν αυτής ο Νάκος Πανουργιάς, Ιωάννης Γκούρας και Παπανδρέας διοικούντες τους στρατιώτας του Πανουριά˙ την δ’ έξοδον της οδού ο Γεράντωνος ηγούμενος των υπολειφθέντων εκ του στρατού του Διάκου, και ο Καλύβας αδελφός του εν Αλαμάνα πεσόντος διοικών και αυτός τους υπολοίπους του στρατού του Σκαλτσοδήμου. Την επιούσαν (26 Αυγούστου 1821) εφώρμησαν όπως εκβιάσωσι την είσοδον˙ αλλ’ αποκρουσθέντες μέν υπό του Παπανδρέα και Γκούρα, ένθεν δε υπό του Κομνά Τράκα, Μπίτη και λοιπών περιήλθον εις αμηχανίαν. Αλλ’ ουδέν ήττον κατά κράτος προσέπιπτον τοις Έλλησι, και η μάχη κρατερά εγίνετο, ότε ο Γκούρας, Παπανδρέας, Τράκας, Ιωάννης Ρούκης διοικών ίδιον σώμα και ο Βασίλειος Βούσγος διοικών μέρος του σώματος του Οδυσσέως εκ των οχυρωμάτων εκπηδήσαντες επέκειντο δεινοί τοις Τούρκοις, οίτινες την ορμήν των Ελλήνων μη δυνηθέντες να υποστώσι διαλύσαντες τας τάξεις ετράπησαν εις ούτως άτακτον φυγήν, ώστε ιππικόν, πυροβολικόν, πεζικόν άμαξαι φορτηγαί και ζώα συνανεμίγησαν. Οι Έλληνες φεύγοντες αυτούς εφόνευσαν περί τους 2,000, εν οίς και τον Μεμήν πασσάν˙ο δε βεκήρ πασσάς ήν ήδη τεθνεώς πρό της μάχης εξ ασθενείας εν Λαμία˙ εκυρίευσαν 600 αμάξας πλήρεις τροφών, πολεμεφοδίων και παντοίων άλλων ειδών του πολέμου, όπλα, πολλάς σημαίας και πέντε κανόνια, εξ ών δύω εκυρίευσαν οι υπό τον Κομνάν Τράκαν Αγοριανίται και Σουβαλιώται.
Τα δε λείψανα του τουρκικού στρατού κατεδίωξαν οι Έλληνες μέχρι του Σπερχειού ποταμού, όν διαβάντες οι Τούρκοι κατεσκήνωσαν οχυρωθέντες εν τω της Λαμίας τέταρτον ώρας απέχοντι χωρίω Σαρμουσακλή, ένθα μετ’ ολίγας ημέρας ο μέν αρχιστράτηγος Βαϊράμ πασσάς διαταγή του σουλτάνου απεκεφαλίσθη, ο δε επίλοιπος αυτού στρατός ενσκηψάσης πανώλους (λοιμικής) κατεστράφη σχεδόν ολόκληρος. Μετά την μάχην δε ταύτην οι Έλληνες εστρατοπέδευσαν εν τω παρά τας Θερμοπύλας επί του Καλλιδρόμου μίαν ώραν περίπου απέχοντι του Σπερχειού χωρίω Δαμάστα.
Εν τη σπουδαιοτάτη ταύτη μάχη, ήτις ου μόνο έσωσε την μόλις αρξαμένην επανάστασιν, αλλά και ενεψύχωσε μεγάλως αυτήν, διεκρίθησαν ο μέν Ιωάννης Δυοβουνιώτης επί φρονήσει και στρατηγική πείρα, ο δε Ιωάννης Γκούρας, Παπανδρέας και Κομνάς Τράκας επί ανδρεία. Ο Γκούρας μάλιστα την ημέρα εκείνην ανεδείχθη αυτόχρημα ήρως˙ τα ενδύματα αυτού ήσαν πλήρη αίματος, η δε δεξιά χείρ αυτού ήν εξωδηκυία εκ της χρήσεως του ξίφους, όπερ απέβη άχρηστον εκ της σφαγής των Τούρκων˙ αυτός δ’ ιδία χειρί απέσφαξε και τον Μεμήν πασσάν.».


ΕΙΚΟΝΑ



 Εικ.1: Γεώργιος Κρέμος (Πηγή Ιστολόγιο: ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΤΟΥ ΠΑΡΝΑΣΣΟΥ)

ΠΗΓΗ





Τετάρτη 3 Οκτωβρίου 2012

Συνοπτική Ιστορία του 5/42 Συντάγματος Ευζώνων Λαμίας



Από τη διαδικτυακή έρευνα στα ψηφιακά αρχεία της Διεύθυνσης Ιστορίας Στρατού προέκυψε ένα ιστορικό τεκμήριο-ντοκουμέντο υπό τον τίτλο «Ιστορία του 5/42 Συντάγματος Ευζώνων της 15/05/1958, για την περίοδο από 23/12/1913 έως 26/06/1954», στο οποίο παρουσιάζεται η ιστορία του 5/42 Συντάγματος Ευζώνων Λαμίας (Εικ. 1, 2).
Το κείμενο έχει ως εξής:


«ΣΥΝΟΠΤΙΚΟΝ ΙΣΤΟΡΙΚΟΝ ΣΗΜΕΙΩΜΑ ΤΟΥ 5/42 ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΕΥΖΩΝΩΝ


ΓΕΝΙΚΑ:

1. Το 5/42 Σύνταγμα Ευζώνων ιδρύθη διά του από 23 Δεκεμβρίου 1913 Β.Δ. όπως και τα άλλα Συντάγματα Ευζώνων. Η έδρα του Συντάγματος ήτο εις την Λαμίαν και υπήχθη υπό την ΧΙΙΙ Μεραρχίαν (Χαλκίδος).


ΠΕΡΙΟΔΟΣ 1914 μέχρι και 1917:

2. Διά την περίοδον ταύτην δεν υπάρχουν λεπτομερή στοιχεία περί του Συντάγματος, λόγω εξαφανίσεως μεγάλου μέρους των αρχείων ένεκα της επισυμβάσης την εποχήν εκείνην βαθείας διαιρέσεως της Χώρας ως και της απωλείας ετέρου μέρους των αρχείων κατά την κατοχήν και το κίνημα των κομμουνιστών τον Δεκέμβριον 1944 (ΔΙΣ/ΓΕΣ τόμος πρώτος “Η Ελλάς και ο πόλεμος εις τα Βαλκάνια” Εισαγωγή). Εξ ετέρων όμως ιστορικών στοιχείων αγόμεθα εις το συμπέρασμα ότι Το 5/42 Σύνταγμα Ευζώνων ήτο ενεργόν εις την Λαμίαν και συνεπλήρωσε την δύναμίν του εις την εμπόλεμον σύνθεσιν με την επιστράτευσιν του 1915 (10 π. ημ. / 23 ν. ημ. Σεπ/βρίου 1915). Εν συνεχεία λόγω και του επελθόντος Εθνικού Διχασμού η Ελληνική Κυβέρνησις των Αθηνών τηρούσα ουδετερότητα υπεχρεώθη υπό των Αγγλογάλλων να ενεργήση αποστράτεσιν (26 Μαΐου π. ημ. / 8 Ιουν. ν. ημ. 1916) και να μεταφέρη τον Στρατόν εις την Πελοπόννησον. Ούτω και το Σύνταγμα απεστράτευσε τους εφέδρους και μετεστάθμευσεν εις την Πελοπόννησον.
-2-
Η ΔΙΣ συνεχίζει την έρευναν της περιόδου ταύτης και εφ’ όσον εκ της ερεύνης ταύτης προκύψουν έτερα στοιχεία θ’ αναφέρη σχετικώς εις ΓΕΣ διά συμπληρωματικού ιστορικού σημειώματος.


ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΝ ΜΕΤΩΠΟΝ

  3α. 16 Ιανουαρίου-τέλος Μαΐου 1918: Το Σύνταγμα συμπληρώνει την δύναμίν του εις εμπόλεμον, μεταφέρεται ατμοπλοϊκώς εις την Θεσ/νίκην και ασχολείται με εκπαίδευσιν.
β. Αρχαί Ιουνίου-Τέλος Αυγούστου 1918: Τον Ιούνιον μεταφέρεται μεθ’ ολοκλήρου της ΧΙΙΙ Μεραρχίας εις το μέτωπον του Στρυμόνος και την 20ην του ιδίου μηνός αναλαμβάνει τον τομέα από της λίμνης Αχινού μέχρι χωρίου Αγία Ελένη.-
γ. Σεπτέμβριος-Νοέμβριος 1918: Τον Σεπτέμβριον εκτελεί επιθετικήν αναγνώρισιν προς εξακρίβωσιν της δυνάμεως και της διατάξεως του εχθρού εις τον τομέα του. Τον Οκτώβριον αναλαμβάνει ολόκληρον τον τομέα της ΧΙΙΙ Μεραρχίας η οποία συγκεντρούται εις τον χώρον μεταξύ Νικοκλαίας και Σησαμιάς προκειμένου το Α΄ ΣΣ να προελάση προς Σιδηρόκαστρον και Ρούπελ. Την 29 Σεπτ. υπογράφεται η ανακωχώ μετά της Βουλγαρίας διά της οποίας υποχρεούτο αύτη να εκκενώση αμέσως τα κατεχόμενα υπό του Στρατού της Ελληνικά και Σερβικά εδάφη και ν’ αποστρατευθή.
Την 3ην Οκτωβρίου το Σύνταγμα διατάσσεται ν’ ανακαταλάβη την Καβάλαν. Λόγω αρνήσεως των Βουλγάρων να εκκενώσουν την πόλιν το Σύνταγμα λαμβάνει διάταξιν μάχης, ότε τα Βουλγαρικά Συντάγματα αναγκάζονται ν’ αποσυρθούν. Το Σύνταγμα παραμένει εις Καβάλαν μέχρι τέλους Νοεμβρίου ότε συγκεντρούται εις τον λιμένα της πόλεως.


ΕΚΣΤΡΑΤΕΙΑ ΕΙΣ ΜΕΣΗΜΒΡΙΝΗΝ ΡΩΣΙΑΝ

4.α. Δεκέμβριος 1918-Φεβρουάριος 1919: Παραμένει εις περιοχήν Καβάλας. Την 28 Φεβρουαρίου 1919 ως Μονάς του Ελληνικού Εκστρατευτικού Σώματος εις Μεσημβριβήν Ρωσίαν, επιβιβάζεται πλοίων εις τον λιμένα Ελευθερών και αναχωρεί εις Οδησσόν, όπου αποβιβάζεται την 4ην Μαρτίου.
β. 4 Μαρτίου-29 Μαρτίου: Τάς 13-14 του ιδίου το 5/42 ΣΕ διατίθεται προς ενίσχυσιν του ανατολικού τομέως της Οδησσού.
.. / ..
-3-
Το εσπέρας της 16 Μαρτίου αντικαθιστά το 3ον ΣΠ το οποίον εμάχετο σκληρώς επί 10ήμερον εναντίον υπερτέρου εχθρού. Το Σύνταγμα αναλαμβάνει υπό την διοίκησίν του και τα ΙΙΙ/3-ΙΙΙ/34 Τάγματα ως και Τμήματα Γαλλικού Ιππικού, Πυρ/κού και Μηχανικού και ως Τακτικόν Απόσπασμα αναλαμβάνει την ευθύνην της αμύνης του “προκεχωρημένου τομέως Σέρμπκας”. Έκτοτε το Σύνταγμα αναφέρεται ως “Απόσπασμα Πλαστήρα” εκ του ονοματεπωνύμου του Διοικητού του Αντισυνταγματάρχου Ν. Πλαστήρα. Την 17 Μαρτίου το Απόσπασμα αποκρούσει ισχυράν επίθεσιν του εχθρού και αντεπιτεθέμενον καταδιώκει αυτόν πέραν της βάσεως εξορμήσεώς του. Την επομένην αποκρούει και νέαν μεγάλην επίθεσιν των κομμουνιστικών δυνάμεων προς κατάληψιν της Οδησσού, αλλά λόγω απωθήσεως των Γαλλικών Συνταγμάτων το Απόσπασμα διετάχθη και συνεπτύχθη εις ετέραν γραμμήν αμύνης. Από 19 μέχρι 23 Μαρτίου το Σύνταγμα διαξάγει σκληρούς αμυντικούς αγώνας και αποκρούει επιτυχώς εχθρικάς επιθέσεις, αλλά λόγω και νέας υποχωρήσεως των Συμμαχικών Δυνάμεων εις τα πλευρά του, διατάσσεται και συμπτύσσεται εν τάξει εις στενώτερον μέτωπον.
Χάρις εις τον λίαν επιτυχή αμυντικόν αγώνα του Συντάγματος τα Συμμαχικά Στρατεύματα ηδυνήθησαν να συμπτυχθούν κανονικώς εις νέαν αμυντικήν γραμμήν. Από 23-29 κατόπιν συννενοήσεως του Διοικητού των Συμμαχικών Δυνάμεων και των Σοβιέτ της Οδησσού, τα Συμμαχικά Στρατεύματα απεχώρησαν άνευ μάχης εις Βεσσαραβίαν.
Ούτω και το Σύνταγμα τίθεται εν πορεία προς νότον και την 29 Μαρτίου διέρχεται τον Δνείστερον ποτ.
γ. 30 Μαρτίου-15 Ιουνίου 1919: Το Σύνταγμα εγκατεστάθη αμυντικώς επί της δεξιάς όχθης του Δνειστέρου π. μετά των άλλων Συμμαχικών Στρατευμάτων προκειμένου ν’ απαγορεύσουν την εισβολήν των Μπολσεβίκων εις την Βεσσαραβίαν. Την 27ην Μαΐου αντικαθίσταται υπό Ρουμανικών Στρατευμάτων. Έκτοτε ως Μονάς της ΧΙΙΙ Μεραρχίας μετασταθμεύει εις διαφόρους περιοχάς της Ρουμανίας, τον Ιούνιον φθάνει σιδηροδρομικώς εις το Γαλάζιον και την 15ην Ιουνίου επιβιβάζεται πλοίων με προορισμόν την Σμύρνην.


ΜΙΚΡΑΣΙΑΤΙΚΗ ΕΚΣΤΡΑΤΕΙΑ

5.α. 16 Ιουνίου-31 Δεκεμβρίου 1919: Από 16-19 Ιουνίου το Σύνταγμα μεταφέρεται θαλασσίως εις την Σμύρνην της Μικράς Ασίας
.. / ..
-4-
Την 28ην του ιδίου κατόπιν πορείας αντικαθιστά το 5ον Σύνταγμα Αρχιπελάγους εις τον τομέα της Μαγνησίας. Την 8ην Ιουλίου είχε την πρώτην σύγκρουσιν με τον εχθρόν:
Τούρκοι άτακτοι επιτεθέντες κατά του χωρίου Παπαζλί απεκρούσθησαν και καταδιωχθέντες απώλεσαν 5 νεκρούς και 25 αιχμαλώτους.
Την 29ην Ιουλίου Τουρκική δύναμις περίπου 800 ανδρών επετέθη εκ νέου κατά του ιδίου χωρίου. Το Σύνταγμα απέκρουσε και πάλιν την επίθεσιν. Ο εχθρός είχε 90 νεκρούς. Κατά τους μήνας Αύγουστον, Σ/μβριον, Οκτώβριον 1919 το 5/42 Σ.Ε. σταθμεύει εις Μαγνησίαν και επιδίδεται εις την οργάνωσιν και βελτίωσιν της αμύνης του. Τον Νοέμβριον το Ανώτατον Διασυμμαχικόν Συμβούλιον επιτρέπει περαιτέρω προέλασιν του Ελληνικού Στρατού. Ούτω και το 5/42 Σ.Ε. συμμετέχει εις την κατάληψιν νέων θέσεων από 19-22 Νοεμβρίου.
β. 1η Ιανουαρίου-22α Ιουνίου 1920: Την 8ην Ιανουαρίου 1920, Λόχος του Συντάγματος ενεργεί μετά του Ι/30 Τάγματος επίθεσιν εναντίον Τουρκικών δυνάμεων τας οποίας και συντρίβει. Μέχρι του Ιουνίου η δραστηριότης επιχειρήσεων εις τον τομέα του Συντάγματος είναι περιωρισμένη. Την 9ην Ιουνίου 1920 ο Ελληνικός Στρατός ήρχισε νέαν προέλασιν. Το 5/42 ΣΕ ως μικτόν Απόσπασμα ενεργεί σφοδροτάτην επίθεσιν κατά των Τουρκικών αντιστάσεων και αφού ανατρέπει πολλάς εξ αυτών διά της λόγχης καταλαμβάνει την πόλιν του Αξαρίου, συλλαμβάνει πολλούς αιχμαλώτους και κυριεύει δύο πυροβόλα, πολυβόλα και παντοειδές υλικόν. Κατά τας 11-12 Ιουνίου προελαύνει ταχέως προς Γκελεμπέ. Την 16ην Ιουνίου προελαύνει αμαχητί μέχρις Ομέρκιοϊ όπου επιτυγχάνει τον σύνδεσμον με Τμήματα της Μικτής Ταξιαρχίας της Μεραρχίας Ξάνθης η οποία είχεν αποβιβασθεί την αυτήν ημέραν εις Πάνορμον.
γ. 23 Ιουνίου-23 Αυγούστου 1920: Το Σύνταγμα ευρίσκεται εις την περιοχήν Σουζουρλού-Κεπσούτ κατέχον τα κέντρα αντιστάσεως Κρεμαστής και Κεπσούτ.
δ. 24 Αυγούστου-5 Νοεμβρίου 1920: Την 24ην Αυγούστου το Σύνταγμα μετακινείται εις Ελβαντάρ Φιλαδελφείας
-5-
και την 10ην Οκτωβρίου εις το Ουσάκ. Την 15ην Οκτωβρίου προωθείται προς Τζεντίζ, εξέχουσαν του μετώπου. Την 18ην του ιδίου προελαύνει και αναλαμβάνει τον υποτομέα Ντοσετζίκ.
Η Τουρκική επίθεσις κατά του τομέως Τζεντίζ αποτυγχάνει και αι Ελληνικαί Δυνάμεις καταλαμβάνουν ισχυράς θέσεις αμύνης.
Λόγω απωλείας της επαφής μετά των εχθρικών Μονάδων το Σύνταγμα την 3ην Νοεμβρίου ενεργεί διά δύο Λόχων αναγνωρίσεις εις βάθος 7-10 χιλιομέτρων και διασκορπίζει δύο εχθρικάς Ομάδας των 100 ανδρών περίπου εκάστη.
ε. 6 Νοεμβρίου-9 Μαρτίου 1921: Το Σύνταγμα εγκατεστημένον αμυντικώς επί της γραμμής Σελά Ογλού-Καντά δυτικώς της Προύσης.
στ. 30-26 Μαρτίου 1921: Το Σύνταγμα την 10ην Μαρτίου προελαύνει επικεφαλής της φάλαγγος της ΧΙΙΙ Μεραρχίας. Την 11ην του ιδίου καταλαμβάνει τας διαβάσεις μεταξύ Τοκού Τεπέ και Ταζλέρ-Καρλίκ και την επομένην φθάνει επί της γραμμής Γκουνέϊ-Ταζλέρ κατελθόν εκ των βορείων κλιτύων του Ακάρ Ντάγ όπου το ύψος της χιόνος εις πολλά σημεία υπερέβαινε το 1,70 μ. Την 13ην η προέλασις συνεχίζεται προς τα υψώματα Τσακιρσάζ-Γιατζιλάρ και το Σύνταγμα λαμβάνει στενήν επαφήν την ιδίαν ημέραν με τον εχθρόν. Από 0600 της 14ης Μαρτίου το Σύνταγμα επιτίθεται με δύο Τάγματα κατά μέτωπον και το ΙΙΙ/42 Τάγμα ελισσόμενο εις το δεξιόν όπου δι’ αιφνιδιαστικής επιθέσεως ανατρέπει τον  εχθρόν και απειλεί το αριστερόν πλευρόν και τα νώτα αυτού. Ούτω οι Τούρκοι υποχωρούν και το Σύνταγμα διά γενικής επιθέσεως καταλαμβάνει την ισχυράν τοποθεσίαν Τσακιρσάζ και εισέρχεται εις την πόλιν του Αφιόν-Καραχισάρ, την ιδίαν ημέραν. Από 15-19 Μαρτίου το Σύνταγμα προωθείται περί τα 15 χιλ. ανατολικώς του Αφιόν Καραχισάρ, βελτιώνει την γραμμήν προφυλακών του και την 20ην Μαρτίου καταλαμβάνει το Τσάϊ.
Δυστυχώς, το Γ΄ Σ.Σ. επειδή προσέκρουσε εις λίαν ισχυράς αντιστάσεις δεν ηδυνήθη να ολοκληρώση τους ΑΝΣΚ αυτού και η Ανωτάτη Διοίκησις απεφάσισε την σύμπτυξιν των Δυνάμεών μας εις τας θέσεις εξορμήσώς των. Ούτω και το Α΄ Σ.Σ., απολύτως επιτυχόν της αποστολής του, ηναγκάσθη ν’ αναδιπλωθή εκ του Αφιόν Καραχισάρ εις την περιοχήν Τουμλού Μπουνάρ. Το 5/42 Σύνταγμα Ευζώνων συγκεντρούται εις Μπάλ Μαχμούτ και την 26ην Μαρτίου συμπτύσεται και εγκαθιστά Προφυλακάς νοτίως του Τουμλού Μπουνάρ.
.. / ..
-6-
ζ. 27 Μαρτίου-23 Ιουνίου 1921: Από 28-29 Μαρτίου το Σύνταγμα συμμετέχει εις την απόκρουσιν της Τουρκικής επιθέσεως και δι’ ελιγμού προς Αλή Βεράν διαλύει εχθρικά Τμήματα Πεζικού και διασκορπίζει ισχυράν δύναμιν Ιππικού. Από Ιης Απριλίου μέχρις 23 Ιουνίου ευρίσκεται εις Έλμα-Ντάγ αρχικώς και κατόπιν συγκεντρούται εις Ντερμπέντ όπου προπαρασκευάζεται διά τας επιθετικάς επιχειρήσεις των μηνών Ιουνίου-Ιουλίου 1921.
η. 24 Ιουνίου-31 Ιουλίου 1921: Από 24-25 Ιουν. το Σύνταγμα προωθείται από Ντερμπέντ εις περιοχήν Αλαμπάγ. Την 29ην του ιδίου αρχίζει την προέλασίν του και την αυτήν ημέραν δι’ αγώνος καταλαμβάνει τας ισχυράς εχθρικάς θέσεις Β και ΒΑ του Αλτουντάς. Από 2-3 Ιουλίου το Σύνταγμα καθηλώνεται πρό της κυρίας εχθρικής αμυντικής τοποθεσίας του Ανιτσάλ-Ντα. Όμως επιτυχής κίνησις του Β΄ Σ.Σ. αναγκάζει τους Τούρκους να εγκαταλείψουν τας θέσεις των και η προέλασις του 5/42 Σ.Ε. συνεχίζεται, προς Σεϊντή-Γαζή. Ούτω κατόπιν επιθετικών ενεργειών καταλαμβάνει την 7 Ιουλ. τα υψώματα ΝΑ του Σεϊντή –Γαζή, την 8ην Ιουλίου το Ντούζ-Τεπέ κατόπιν σκληρού αγώνος. Την νύκτα 8/9 Ιουλίου αποκρούσει λυσσώδεις Τουρκικάς αντεπιθέσεις. Μέχρι 31ης Ιουλίου το Σύνταγμα παρέμεινεν εν προκαλύψει εις Ντούζ-Τεπέ κατέχον τον δεξιόν υποτομέα της ΧΙΙΙ Μεραρχίας.
θ. 1-31 Αυγούστου 1921: Κατά τας επιθετικάς επιχειρήσεις κατά της Αγκύρας το 5/42 ενεργεί ως ακολούθως. 1-10 Αυγούστου προελαύνει προς Ανατολάς, Νοτίως του Σαγγαρίου ποτ. και διασχίζει τα Βόρεια κράσπεδα της Αλμυράς Ερήμου.
Την 12ην του ιδίου ενεργεί λίαν επιτυχώς κατά του πλευρού της Ιης Τουρκικής Ομάδος Μεραρχιών, προς Μαγκάλ-Ντάγ.
Την 13ην επιτίθεται προς Καρά-Τεπέ και καταλαμβάνει το δυτικόν τμήμα του οροπεδίου Καλτακλί. Την 14ην, 15ην Αυγούστου καταλαμβάνει την περιοχήν νοτίως του χωρίου Καρασουλέϊμανι. Την 24ην εξουδετερώνει νυκτερινόν εγχείρημα του εχθρού και την 25ην αποκρούει ισχυράν Τουρκικήν επιθετικήν ενέγειαν. Τας 28 και 29 Αυγούστου κινείται προς το αριστερόν της διατάξεως της Στρατιάς Μικράς Ασίας και την 30ην του ιδίου διαβαίνει τον Σαγγάριον ποτ. και εγκαθίσταται αμυντικώς εις τον δεξιόν υποτομέα της ΧΙΙΙ Μεραρχίας βορείως Τσαντάκογλου Ντερέ.
.. / ..
-7-
ι. 1-26 Σεπτεμβρίου 1921: Διατηρεί τον δεξιόν υποτομέα της ΧΙΙΙ Μεραρχίας. Την 2αν Σεπ. Ενισχύει διά Τάγματος την ΧΙΙ Μεραρχίαν.
ια. 27 Σεπτεμβρίου 1921-28 Φεβρουαρίου 1922: Το Σύνταγμα αμυντικώς εγκατεστημένον εις τον υποτομέα Αγιάζ Ίν από των υφωμάτων βορείως Χαϊρέν Μπαμπά μέχρι της χαράδρας Αγιάζ Ίν, με δύο κέντρα αντιστάσεως.
ιβ. 1-19 Μαρτίου 1922: Παραδίδει τον υποτομέα Αγιάζ Ίν εις την V μεραρχίαν και συγκεντρούται εις την περιοχήν Αγιάζ Ίν-Σαντζάκ ως εφεδρεία, με ένα Τάγμα εις το κέντρον αντιστάσεως Ρουκλού Ντάγ. Την 29 Μαρτίου παραδίδει και το άνω κέντρον αντιστάσεως εις το 3ον ΣΠ.
ιγ. 30 Μαρτίου-12 Ιουνίου 1922: Παραμένει ως εφεδρεία εις την αυτήν περιοχήν.
ιδ. 13 Ιουνίου-31 Ιουλίου 1922: Την 13ην Ιουνίου μετακινείται εις Τσακιρσάζ όπου παραμένει ως εφεδρεία του Α΄ Σ.Σ. με έν Τάγμα εις Αφιόν.
ιε. 1-12 Αυγούστου 1922: Ως ανωτέρω.
ιστ. 13-19 Αυγούστου 1922: Την 13ην Αυγούστου με την εκδήλωσιν της μεγάλης Τουρκικής επιθέσεως το 5/42 Σ. Ευζώνων διετέθη εσπευσμένως εις την IV Μεραρχίαν προς εξασφάλισιν του δεξιού πλευρού και κάλυψιν του κενού που υφίστατο μεταξύ των IV και Ι Μεραρχιών. Ούτω το Σύνταγμα κατέλαβε τον Υποτομέα Καλετζίκ. Το απόγευμα της ιδίας ημέρας ο 3/42 λόχος αντεπιτεθείς ανακατέλαβε το σημείον στηρίγματος Κατσίμπαλη και το εσπέρας τα Ι/42, ΙΙ/42 Τάγματα εγκατέστησαν προφυλακάς. Το ΙΙΙ/42 Τάγμα εβάδιζε όλην την νύκτα αφιχθέν εις Καλετζίκ την χαραυγήν της 14 Αυγ. Κατά την διάρκειαν της 14ης Αυγούστου το Σϋνταγμα, (ως εκαλείτο Απόσπασμα Πλαστήρα εκ του ονόματος του Διοικητού του) απέκρουσε σφοδράς επιθέσεις του εχθρού υποστηριζομένου υπό όγκου πυρός Πυρ/κού.
Ακολούθως ενήργησεν αντεπιθέσεις και λόγω σοβαρών απωλειών τα Ι/42-ΙΙΙ/42 Τάγματά του ηναγκάσθησαν να υποχωρήσουν. Το ΙΙ/42 Τάγμα κατόρθωσε και ετήρησε τας θέσεις του παρά την πίεσιν του εχθρού και εβοήθησε τα υποχωρούντα Τμήματα του Συντάγματος. Αργά το απόγευμα το Σύνταγμα με τρομεράς απωλείας (πλέον των 600 νεκρών)
.. / ..
-8-
κατόρθωσε ν’ αναδιατάξη τας δυνάμεις του επί των υψωμάτων Μπέλ-Τεπέ. Την 1830 Ω έλαβε διαταγήν συμπτύξεως και την νύκτα κατώρθωσε δια δυσβάτου οδού κι έφτασε εις τα υψώματα νοτίως Κιοπρουλού όπου ήτο εγκαταστημένον το 23 ΣΠ. Διελθόν νοτίως αυτού εστάθμευσεν παρά την σιδηρ. Γραμμήν 3 χιλ. δυτικώς του σιδηρ. Σταθμού Μπάλ Μαχμούτ. Την 15ην Αυγούστου το Σύνταγμα εσυνέχισεν εν τάξει την σύμπτυξίν του προς Τομλού Μπουνάρ και περί το εσπέρας εγκατεστάθη αμυντικώς επί της τοποθεσίας του Χασάν Ντεντέ Τεπέ. Την 16ην του ιδίου απέκρουσεν ισχυράν επίθεσιν εχθρικού Συν/τος. Την 17ην αφίχθησαν και συνηνώθησαν εις το Σύνταγμα αι V-XIII Ημιλαρχίαι και το έφιππον Απόσπασμα του 5/42 ΣΕ τα οποία διήλθον διά μέσου των Τουρκικών Δυνάμεων. Κατά την υπόλοιπον ημέραν λόγω διεισδύσεως μεγάλων εχθρικών δυνάμεων εις τα πλευρά του και αντιμετωπίζον τον κίνδυνον αποκοπής του, απεφάσισε να συμπτυχθή. Προς τούτο άφησε ως δύναμιν καλύψεως το ΙΙΙ/42 Τάγμα. Κατά την διάρκειαν της 16ης Αυγούστου το Σύνταγμα εσυνέχισε την σύμπτυξίν του δι’ ορεινών, δασωμένων και δυσβάτων ορέων δεχθέν και επίθεσιν εχθρικού Συντάγματος την οποίαν αντιμετώπισεν επιτυχώς και ανασυνταχθέν εσυνέχισε την υποχώρησίν του. Περί το μεσονύκτιον έφθασεν εις τας υπωρείας του όρους Ελμά ντάγ.
ιζ. 19-24 Αυγούστου 1922: Περί την 1100 Ω της 19ης Αυγούστου το αποκοπέν 5/42 Σ.Ε. κατώρθωσε κι έφθασε εις τας γραμμάς της Ι Μεραρχίας μετά της οποίας εσυνέχισε την υποχώρησίν του από 1600 Ω της αυτής. Μέχρι το εσπέρας της 20ης Αυγούστου το Σύνταγμα έφθασε εις Τακμάκ μετά των υπολειμμάτων  των 2ου-3ου ΣΠ της ΧΙΙΙ Μεραρχίας.
Από πρωΐας της 21ης Αυγούστου το μόνον συγκεκροτημένον Τμήμα του Β΄ ΣΣ ήτο το 5/42 ΣΕ το οποίον, πρωτοβουλία του Διοικητού του Συν/ρχου Πλαστήρα, δεν ηκολούθησε την κίνησιν των υπολοίπων δυνάμεων του Σ.Σ. αλλά παρέμεινε μετά της VII Μεραρχίας ταχθέν ως εφεδρεία ταύτης Β.Α. Κιράνκιοϊ. Την αυτήν ημέραν διετάχθη και κατέλαβε τα υψώματα Μπές Καγιά Ντάγ βορείως Τσεσμέ Κιοϊ προς κάλυψιν του αριστερού πλευρού της VII Μεραρχίας. Το απόγευμα Τουρκική φάλαγξ Πεζικού κινουμένη προς κατάληψιν του Άκ Τάς προσέκρουσε επί της διατάξεως του 5/42 ΣΕ και δεχθείσα πυκνά πυρά Πεζικού και του Ουλ Πυρ/κού του Συν/τος διελύθη. Από της νυκτός της 21ης Αυγ. Το Απόσπασμα Πλαστήρα ως οπισθοφυλακή της VII Μεραρχίας εσυνέχισε την
.. / ..
-9-
υποχώρησιν προς Φιλαδέλφειαν και το εσπέρας της 22ας Αυγούστου έφθασε περί το χωρίον Πακλατζίκ, προωθηθέν εν συνεχεία εις σιδηρ. Σταθμόν Φιλαδελφείας. Εκεί, κατόπιν δ/γής, επεβιβάσθη διαδοχικών συρμών κι έφθασε εις Σαλιχλή περί το μεσονύκτιον.
Την πρωΐαν της 23ης Αυγούστου διεπιστώθη ότι το Σαλιχλή ήτο περικυκλωμένον υπό ισχυρών Τουρκικών συνάμεων Ιππικού και Πεζικού.
Κατόπιν τούτου το 5/42 ΣΕ εν συνεργασία μετά τμημάτων της Μεραρχίας Ιππικού επετέθη κατά του εχθρού και μετά 3ωρον σκληράν μάχην απώθησε τους Τούρκους προς διαφόρους κατευθύνσεις. Το Σύνταγμα παρέμεινε εις τα πέριξ του χωρίου υψώματα μέχρι της πρωΐας της 24ης Αυγούστου.
ιη. 24-27 Αυγούστου 1922: Το Σύνταγμα την 0500 Ω της 24ης Αυγ. Ανεχώρησεν εν πορεία εκ Σαλιχλή ως μέρος της ΧΙΙΙ Μεραρχίας και έφθασεν εις Κασαμπάν την 0200 Ω της 25ης Αυγούστου. Κατά την διάρκειαν της ιδίας ημέρας το 5/42 ΣΕ εκινήθη διά να εγκατασταθή αμυντικώς εων ΝΑ κλιτύων του όρους Νυμφαίου, αλλά ανεκλήθη και διετάχθη να κινηθή εις Μπουρνάμπασι όπου έφθασε την 2100 Ω της αυτής. Την επομένην παρέμεινεν εις Μπουρνάμπασι από όπου, βάσει δ/γής εξεκίνησε διά Κόζ Αγάτς την 0100 Ω της 27ης Αυγούστου. Εκεί έφθασε την 0700 Ω ως Πλαγιοφυλακή του Νοτίου Συγκροτήματος, εξησφάλισε την διαρροήν της κυρίας φάλαγγος, απέκρουσε μικρόν τμήμα Τούρκων ατάκτων και την 1400 Ω, ετέθη εν πορεία προς ΑΚτσέ Καγιά όπου έφθασε την 2000 Ω κι’ εγκατέστησε προφυλακάς.
ιθ. 28 Αυγούστου-2 Σεπτεμβρίου 1922: Από πρωΐας της 28ης Αυγούστου το 5/42 ΣΕ ως κυρία Μονάς της ΧΙΙΙ Μεραρχίας και οπισθοφυλακή των υποχωρουσών Ελληνικών δυνάμεων προς τας Μικρασιατικάς ακτάς, εκινήθη διαδοχικώς εις βρύουλα, Γκιούλ Μπακσέ(29/8), Γκούνελι, Λεστρέν Ντάγ όπου έφθασε περί την μεσημβρίαν της 29/8. Εκεί παρέμεινε μέχρι του μεσονυκτίου της 31/8 ότε εκινήθη προς Αλάτσατα.
Την 1ην Σεπτεμβρίου το Σύνταγμα κατείχε την στενωπόν δυτικώς Ζεϊντιλί καλύπτον την επιβίβασιν του Ελλην. Στρατού.
Τέλος την 1100 Ω της 2ας Σεπτεμβρίου το Σύνταγμα εκινήθη προς Τσεσμέν όπου επεβιβάσθη πλοίων αυθημερόν διά Χίον.


ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΙΣ ΤΟΥ 1922

6.α. Με την έκρηξιν της στρατιωτικής Επαναστάσεως του 1922 το 5/42 Σύνταγμα Ευζώνων επεβιβάσθη πλοίων την 11ην Σεπ.
-10-
εις την Χίον κι έφθασε εις Λαύριον το εσπέρας της 15ης Σεπτεμβρίου μετά των λοιπών δυνάμεων των Επαναστατών. Μετά την παραίτησιν του βασιλέως Κωνσταντίνου τα Επαναστατήσαντα Στρατεύματα απεβιβάσθησαν εις τον Πειραιά και εις το Φάληρον μεταξύ των οποίων και το 5/42 Σ.Ε.
β. Μετά την επικράτησιν της Επαναστάσεως διά διαταγής του νέου Υπουργού Στρατιωτικών Αντγου Χαραλάμπη Αναστασίου το Α΄ Σ.Σ. απεστράτευσε τας παλαιάς κλάσεις και μετέπεσεν εις κατάστασιν ειρήνης. Έδρα του Α΄ Σ.Σ., των Μεραρχιών του και των λοιπών Μονάδων ωρίζοντο αι κανονικαί εν ειρήνη τοιαύται. Ούτω και το 5/42 Σ.Ε. εγκατεστάθη εις την έδραν του εν ειρήνη εις Λαμίαν.


ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΜΕΣΟΠΟΛΕΜΟΥ

7. Κατά την ειρηνικήν ταύτην περίοδον το 5/42 Σ.Ε. παρέμεινεν ενεργόν εις Λαμίαν ασχολούμενον εις την εκπαίδευσιν.


ΕΛΛΗΝΟΪΤΑΛΙΚΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ

8.α. 27 Αυγούστου-2 Σεπτεμβρίου 1940: Προεπιστράτευσις διά φύλλων ατομικών προσκλήσεων (ΦΑΠ) εις Λαμίαν.
β. 3-8 Σεπτεμβρίου 1940: Μετακίνησις από Λαμίαν εις παραμεθόριον περιοχήν Σ/Α μεθορίου. Αύτη εγένετο τμηματικώς και διαδοχικώς κατά Τάγματα, σιδηροδρομικώς μεν από Λαμίαν εις Καλαμπάκαν και εκείθεν διά πορειών εις Μέτσοβον-Ιωάννινα-περιοχήν Χάνι Δελβινάκι. Η μετακίνησις επερατώθη την 8ην Σεπτεμβρίου. Υπαγωγή διοικητική και τακτική υπό την VIII Μεραρχίαν, μέχρι πέρατος του πολέμου.
γ. 9 Σεπτεμβρίου-27 Οκτωβρίου 1940: Διάταξις:
            (1) Ι Τάγμα εις περιοχήν Ζίτσας
            (2) ΙΙ Τάγμα σύν Ουλαμός Πυρ/κού Συνοδείας εις περιοχήν Κτίσματα-Χάνι Δελβινάκι εις προκάλυψιν.
            (3) ΙΙΙ Τάγματα εις περιοχήν Σιταριάς-Παρακαλάμου.
δ. 28 Οκτωβρίου 1940: Κήρυξις του πολέμου. Ισχυρός βομβαρδισμός Πυρ/κού και επίθεσις του Ιταλικού Πεζικού κατά των Τμημάτων Προκαλύψεως. Σύμπτυξις του ΙΙ Τάγματος και του Ουλαμού
.. / ..
-11-
Πυρ/κού Συνοδείας νοτίως Χάνι Δελβινάκι.
ε. 29 Οκτωβρίου 1940: Το ΙΙ Τάγμα συνεκεντρώθη εις θέσιν Μαζαράκι προς ανασυγκρότησιν. Τα Ι-ΙΙΙ Τάγματα εγκατεστάθησαν αμυντικώς επί της γραμμής: Ύψωμα Χάβος-Μακρυνόρος-Μονή Σωσσίνου-Ρεπετίστη.
στ. 30 Οκτωβρίου-4 Νοεμβρίου: Συμπλήρωσις αμυντικών έργων. Βομβαρδισμός εχθρικού Πυρ/κού. Απόκρουσις εχθρικών μικροεπιθέσεων.
ζ. 5 Νοεμβρίου 1940: Κατόπιν διαταγής την νύκτα 4/5 Νοεμβρίου αναδίπλωσις επί της γραμμής υψώματα Άγιος Ηλίας-Βροντισμένη. Επί της κύριας γραμμής αντιστάσεως, διετέθησαν τα Ι-ΙΙΙ Τάγματα και το ΙΙ Τάγμα Πολυβόλων. Το ΙΙ Τάγμα ετέθη εν εφεδρεία.
η. 6-12 Νοεμβρίου: Βομβαρδισμός υπό του εχθρικού Πυρ/κού επί δύο ημέρας της πρώτης ημετέρας γραμμής και κατόπιν της κατεχομένης γραμμής. Την νύκτα 10/11 Νοεμβρίου επιθετική αναγνώρισις Τμήματος του Συντάγματος προς ύψωμα Σιάστη είχεν ως αποτέλεσμα την σύλληψιν 90 αιχμαλώτων.
θ. 13 Νοεμβρίου: Προέλασις προς την γενικήν κατεύθυνσιν Κοκλιοί-Μονή Σωσσίνου.
ι. 14-17 Νοεμβρίου: Κατάληψις της γραμμής υψώματα βορείως Κοκλιούς-ύψ. Σιάστη-Γρίμπιανη, κατόπιν αγώνος. Κατάληψις χωρίου Ρεπετίστη κατόπιν σκληρού αγώνος.
Συνέχισις της επιθέσεως και κατάληψις των χωρίων Σιταριά-Κρυονέρι.Το εσπέρας της 17/11 ετέθη ΥΔ του Συντάγματος και το ΙΙΙ/36 Τάγμα.
ια. 18-20 Νοεμβρίου: Επίθεσις και κατάληψις υψώματος Προφήτη Ηλία, υψωμάτων Ρουΐτσης και σύλληψις 350 αιχμαλώτων, 45 ημιόνων και κυρίευσις 4 πυροβόλων και υλικού.
Την 20 Νοεμβρίου κατάληψις στενωπού Χάνι Δελβινάκι και προώθησις ΙΙ Τάγματος βορείως παρά το Πωγώνιον.
ιβ. 21-25 Νοεμβρίου: Συνέχισις της προελάσεως επί τριών κατευθύνσεων και κατάληψις της γραμμής, υψώματα Κτίσματα-Ζάβροχον-υψώματα Τεριαχίου.
ιγ. 26 Νοεμβρίου-30 Δεκεμβρίου: Διαδοχικαί επιθετικαί ενέργειαι του Συντάγματος και κατάληψις των υψωμάτων ανατολ. Αργυ-
.. / ..
-12-
ροχώρι, Χρυσοδούλη και Αγ. Νικολάου. Αναχαίτησις τμημάτων του Συν/τος πρό του υψοδ. 669.
ιδ. 1-5 Δεκεμβρίου 1940: Αλεπάλληλαι επιθέσεις του Συντάγματος και κατάληψις τελικώς του υψοδείκτου 669.
ιε. 6-28 Δεκεμβρίου 1940: Κίνησις του Συντάγματος προς βορράν και εγκατάστασις εις την περιοχήν Άνω-Κάτω επισκοπή-Γλίνα προς ανάπαυσιν και ανασυγκρότησιν, πλήν του Ι/42 Τάγματος διατεθέντος προσωρινώς εις την ΙΙΙ Μεραρχίαν και ΙΙ/42 Τάγματος διατεθέντος προσωρινώς εις Α΄ Σ.Σ. Την 9/12 το ΙΙΙ/36 Τάγμα απεσπάσθη εκ του 5/42 Συντάγματος επανελθόν εις την Μονάδα του.
ιστ. 29-31 Δεκεμβρίου 1940: Μετακίνησις του Συντάγματος διά διαδοχικών πορειών και διά του δρομολογίου Επισκοπής-Λαζαράτι-Αργυρόκαστρον-Τσεκούνα-Κολιόνι όπου και κατηυλίσθη αναλαβόν Υ.Δ. και το Ι/40 Σύνταγμα Ευζώνων.
ιζ. 1-2 Ιανουαρίου 1941: Εγκατάστασις του ΙΙΙ/42 Τάγματος εις τον τομέα του 11ου ΣΠ εις τα υψώματα Μάλι-Σπάτ.
ιη. 3 Ιανουαρίου 1941: Επίθεσις του ΙΙΙ/42 Τάγματος επ’ ωφελεία της IV Μεραρχίας απέτυχε με σοβαράς απωλείας.
ιθ. 4-5 Ιανουαρίου 1941: Εγκατάστασις εις τον τομέα Μάλι-Σπάτ και του Ι/40 Τάγματος, εις αντικατάστασιν Τμημάτων του 8ου ΣΠ. Ανάληψις της διοικήσεως του Υποτομέως 11ου ΣΠ το οποίον διετέθη εις εφεδρείαν.
κ. 6-26 Ιανουαρίου 1941: Αμυντική εγκατάστασις των ανωτέρω τμημάτων εις τον εν λόγω υποτομέα υπό δριμύτατον ψύχος. Περιωρισμένη δράσις εκατέρωθεν, πλήν της επιθέσεως την 16 Ιαν. του Ι/40 Τάγματος η οποία όμως απέτυχε λόγω ισχυράς οργανώσεως της εχθρικής τοποθεσίας.
κα. 27 Ιανουαρίου-11 Μαρτίου 1941: Το Σύνταγμα αντικατεστάθη εις τον υποτομέα του υπό του 85ου ΣΠ και απεσύρθη ως εφεδρείαν εις την περιοχήν Κολιόνι-Γκολέμι προς ανασυγκρότησιν, ενίσχυσιν και ανάπαυσιν. Αρχάς Φεβρουαρίου επανήλθεν εις το Σύνταγμα και το ΙΙ/42 Τάγμα εκ του Α΄ Σ.Σ.
        κβ. 12 Μαρτίου-15 Απριλίου 1941: Το Σύνταγμα μετά του Ι/40
.. / ..
-13-
Τάγματος ανέλαβε και πάλι τον υποτομέα βορείας Μάλι-Σπάτ εις αντικατάστασιν του 85ου ΣΠ. Την 24 Μαρτίου επανήλθεν εις το Σύνταγμα και το Ι/42 Τάγμα εκ της ΙΙΙ Μεραρχίας και αντικατέστησε το Ι/40 Τάγμα το οποίον επανήλθεν εις το Σύνταγμά του. Κατά το χρονικόν διάστημα 12 Μαρ.-15 Απρ. ο εχθρός πολλάκις ενήργησε επιθετικάς ενεργείας αι οποίαι απεκρούσθησαν. Τας 13-15 Απρ. ο εχθρός ενήργησεν επίθεσιν με υποστήριξιν σφοδρού πυρός Πυρ/κού και κατώρθωσε να ανατρέψη τον 9ον Λόχον/ΙΙΙ/42 Τάγματος. Το Σύνταγμα ενήργησε αντεπίθεσιν αλλά αύτη απέτυχε λόγω ελλείψεως βλημάτων Πυρ/κού. Ενίσχυσις του 34ου ΣΠ εκάλυψε το κενόν.
κγ. 16-17 Απριλίου: Σύμπτυξις του Συντάγματος, κατόπιν δ/γής της
VIII Μεραρχίας, επί του δρομολογίου Μάλι-Σπάτ-Κολιόνιο-Καρδίκ-Τσεπούνα και εγκατάστασις αμυντική επί των υψωμάτων βορείως Στρατώνων Αργυροκάστρου.
κδ. 18-19 Απριλίου: Την 18 Απρ. απόκρουσις εχθρικών επιθέσεων και την νύκτα 18/19 του ιδίου απαγκίστρωσις και σύμπτυξις του Συν/τος, κατόπιν δ/γής, διά του δρομολογίου Αργυρόκαστρον-Γκιουρατζικ-Παλαρέτ-Βοδίνο. Την 19 Απρ. αμυντική εγκατάστασις του Συντάγματος επί της γραμμής των υψωμάτων βορείως και δυτικώς του χωρίου Βοδίνο.
κε. 20 Απριλίου: Απόκρουσις του προελαύνοντος εχθρού με βαρείας απωλείας δι’ αυτόν. Το εσπέρας κοινοποιείται υπό της Μεραρχίας η συναφθείσα ανακωχή μεταξύ ημών και των Ιταλών.
κστ. 21 Απριλίου: Παρά την ανακωχήν οι Ιταλοί προσπαθούν να διεισδύσουν αλλ’ αποκρούονται. Σύλληψις και 2 αιχμαλ.
κζ. 22-23 Απριλίου: Κατόπιν δ/γής, σύμπτυξις διά του δρομολογίου Βοδίνο-Πέτελη-Βέλτσιστα-Αγία Τριάς-Κεράσοβον και άφιξις εις Κρυονέρι.
κη. 23 Απριλίου: Συνέχεια συμπτύξεως διά του δρομολογίου Κρυονέρι-Σιταριά-Κοκλιούς-Μαζαράκι και άφιξις εις Ζίτσα.
κθ. 24 Απριλίου: Συνέχεια συμπτύξεως διά του δρομολογίου Ζίτσα-Γραμμένο και άφιξις εις το χωρίον Δραμεσοί.
λ. 25-26 Απριλίου: Παραμονή του Συντάγματος εις
.. / ..
-14-
το χωρίον Δραμεσοί. Κατόπιν διαταγής της Μεραρχίας εγένετο η συγκέντρωσις του οπλισμού και των υλικών του Συντάγματος και η εναποθήκευσις αυτών εις το σχολείον του χωρίου. Η παράδοσις των κλειδιών του σχολείου εγένετο εις τον Σταθμόν Χωρ/κής του χωρίου.
λα. 27-30 Απριλίου: Κίνησις προς νότον και άφιξις εις περιοχήν Φιλιππιάδος. Εκεί επετράπη εις όσους ήθελαν ν’ αναχωρήσουν μόνοι των εις τας εστίας των.
λβ. 1-2 Μαΐου 1941: Συνέχεια πορείας των υπολειμμάτων του Συντάγματος εις Αμφιλοχίαν μέσω Άρτης.
λγ. 3-6 Μαΐου 1941: Τη εγκρίσει της Μεραρχίας οι απομείναντες οπλίται του Συντάγματος απεσπάσθησαν εκ της φάλαγγος των λοιπών μονάδων και διά του δρομολογίου Αμφιλοχία-Καρπενήσιον-Λιανοκλάδι, έφθασαν εις την έδραν του Συντάγματος εις την Λαμίαν.


ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΚΑΤΟΧΗΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ 1941-1944

9. Κατά την διάρκειαν της κατοχής, τον Απρίλιον του 1943 ο Συνταγματάρχης Δημήτριος Ψαρρός και έτεροι Έλληνες Αξιωματικοί συνεκρότησαν εις την περιοχήν Γκιώνας-Παρνασσού το 5/42 Σύνταγμα με σκοπόν την αντίστασιν κατά των κατακτητών και την απελευθέρωσιν της πατρίδος. Το Σύνταγμα έδρασεν εις την Ρούμελην και είχε σκληράς και επιτυχείς συγκρούσεις μετά των στρατευμάτων κατοχής. Δυστυχώς, ο ΕΛΑΣ κυριαρχούμενος υπό των κομμουνιστών επετέθη τρείς φοράς κατά του Συντάγματος και τελικώς διέλυσε τούτο τον Απρίλιον το 1944 του Διοικητού του φονευθέντος, καθ’ όν χρόνον ωδηγείτο αιχμάλωτος εις το Αρχηγείον του Άρη Βελουχιώτη.


ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΚΑΤΟΧΗΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ 1941-1944

10.α. 30 Απριλίου 1951: Η 53 Ταξιαρχία μετωνομάσθη εις 42 ή 5/42 Σύνταγμα Ευζώνων με έδρα το Κολοκούρι Κατερίνης.
Υπήγετο υπό την Ιην Μεραρχίαν.
β. Θέρος 1954: Το Σύνταγμα διελύθη δια της υπ’ αριθ. ΛΠ. 4139/43/139664/26-6-54 διαταγής ΓΕΣ/Α3.
γ. Κατά το ανωτέρω τριετές χρονικόν διάστημα το Σύνταγμα
.. / ..
-15-
ησχολείτο με την εκπαίδευσιν και την οργάνωσιν του εδάφους εις την στενωπόν Αγ. Δημητρίου Ολύμπου και Κολυνδρού-Αλιάκμονος.»







ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Αναρτήσεις και δημοσιεύσεις- σχετικές με το 5/42 Σύνταγμα Ευζώνων:


β) ΕΚΣΤΡΑΤΕΙΑ ΟΥΚΡΑΝΙΑΣ-ΜΙΚΡΑΣΙΑΤΙΚΗ ΕΚΣΤΡΑΤΕΙΑ:


δ) ΕΛΛΗΝΟΪΤΑΛΙΚΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ 1940-41:

ε) Σελέκου Πέτρου, ΑνδρέαςΜ. Καραμέρης, Ο θρυλικός ταγματάρχης των ευζώνων, ΣΤΕΡΕΑ ΕΛΛΑΣ 22/238 (Αύγουστος 2009).



ΕΙΚΟΝΕΣ




 Εικ. 1: Η πρώτη σελίδα του Ιστορικού Σημειώματος.



 Εικ. 2: Η τελευταία σελίδα του Ιστορικού Σημειώματος.



ΠΗΓΗ ΚΕΙΜΕΝΟΥ ΚΑΙ ΕΙΚΟΝΩΝ





Δευτέρα 3 Σεπτεμβρίου 2012

Φθιώτες νεκροί 1919-1922 (Μικρασιατική Εκστρατεία)


                                                          Χριστούγινα εκάμαμι
                                                          εις τιν Μικρά Ασία
                                                           και απάνο εις το Τατάρι
                                                          τη μας εκάλεσε η πατρίς
                                                          για τι ελευθερία
                                                          ………………..
                                                          πάνο φιλάκξαμε σκοπί
                                                          μπροστά εις τιν Μαγνισία
(Στίχοι από το Πολεμικό Ημερολόγιο του Χρήστου Δ. Αλεξόπουλου, του 5/42 Συντάγματος Ευζώνων.)



 Πανηγυρισμοί στρατιωτών μετά τη μάχη του Τσεντίς Χάν (σήμερα Γκεντίζ, τουρκ. Gediz), βόρεια του Ουσάκ (τουρκ.Uşak).
Απεικονίζονται οι Διοικητές των Συνταγμάτων 5/42 Ευζώνων και 2ου Πεζικού, Νικόλαος Πλαστήρας από το Μορφοβούνι Καρδίτσας και Ιωάννης Κωνσταντίνου από τη Γρανίτσα Ευρυτανίας αντίστοιχα, στους ώμους των στρατιωτών μετά από την απόκρουση της τουρκικής επίθεσης. Τα δύο Συντάγματα είχαν έδρα τους τη Λαμία και ο μεγαλύτερος αριθμός των στρατευσίμων τους καταγόταν από τη Φθιώτιδα.
[Από: Ιστορία Ελληνικού Έθνους, τόμος ΙΕ΄, νεότερος Ελληνισμός από 1913 ως 1941, Αθήνα 2000, σελίδα 133].



Συμπληρώνονται φέτος 90 χρόνια από τη Μικρασιατική καταστροφή και τον ξεριζωμό του μικρασιατικού Ελληνισμού από τις εστίες του. Τιμώντας τους Φθιώτες νεκρούς της Μικρασιατικής εκστρατείας δημοσιεύονται εδώ τα ονοματεπώνυμά τους. Για αρκετούς από αυτούς απουσιάζουν οι πληροφορίες για τον τόπο, όπου φονεύθηκαν. Για όσους υπάρχουν πληροφορίες, έγινε προσπάθεια ταύτισης των τοπωνυμίων με τα αντίστοιχα σημερινά, δημιουργώντας τους αντίστοιχους συνδέσμους. Στην ταύτιση βοήθησε και η μη αλλαγή των περισσοτέρων τοπωνυμίων από το τουρκικό κράτος. Παρόλα αυτά δυστυχώς δεν κατέστη, προς το παρόν τουλάχιστον, δυνατός ο εντοπισμός ορισμένων τοπωνυμίων. Για τα στρατιωτικά νοσοκομεία λεπτομερείς πληροφορίες δίνονται στη διδακτορική διατριβή του κ.Γεωργίου Ν. Κωνσταντίνου με τίτλο: Η Ιστορία των Στρατιωτικών Νοσοκομείων στη Νεότερη Ελλάδα.
Στη βιβλιογραφία διαπιστώθηκε σε πολλές περιπτώσεις λάθος αναγραφή τοπωνυμίων και μερικές φορές ονοματεπωνύμων, βαθμού ή τόπου καταγωγής των νεκρών. Για τυχόντα λάθη ζητούμε την επιείκεια του αναγνώστη.
Προφανώς υπάρχουν κι άλλοι Φθιώτες νεκροί, των οποίων δεν εντοπίστηκαν τα ονοματεπώνυμα. Γι’ αυτό και η έρευνα συνεχίζεται…..
Η μικρασιατική περιπέτεια του Ελληνισμού ξεδιπλώνεται στις σελίδες 97 έως και 247 της Ιστορίας του Ελληνικού Έθνους, τόμος ΙΕ΄ Νεότερος Ελληνισμός από 1913 ως 1941, Αθήνα 2000. Εκεί γίνεται αναφορά ή περιγραφή των μαχών, στις οποίες συμμετείχαν οι νεκροί Φθιώτες.
Αναλυτικότερα τα ονοματεπώνυμα, που έχουν εντοπισθεί μέχρι τώρα, είναι τα εξής:


ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΟΙ

ΙΑΤΡΟΙ
-Δροσόπουλος Σεραφείμ του Ηλία, Ιατρός από Λαμία, φονεύθηκε στο Αλή Βεράν στις 17 Αυγούστου 1922.

ΠΛΩΤΑΡΧΕΣ




Πλωτάρχης Δημήτριος (Τάκης) Χαντζίσκος (από: Αγώνες και Νεκροί 1830-1930, τόμος δεύτερος 1919-1930, εν Αθήναις 1930, σελίδα 81).
-Χατζίσκος Δημήτριος (Τάκης), Πλωτάρχης Πολεμικού Ναυτικού. Γεννήθηκε το 1888 στο Μαυρίλο. Κατετάγη το 1908. Μετείχε των πολέμων 1912-13 και 1917-22. Φονεύθηκε ως κυβερνήτης του αντιτορπιλικού «Νίκη» στον Τσεσμέ της Μικράς Ασίας το 1922, προσπαθώντας να παραλάβει πρόσφυγες κατά την εκκένωση της Μικράς Ασίας.

ΑΝΤΙΣΥΝΤΑΓΜΑΤΑΡΧΕΣ
-Τζαβέλλας Ιωάννης του Χρήστου, Αντισυνταγματάρχης από Αταλάντη, φονεύθηκε στο Καρακουγιού Μικράς Ασίας στις 3 Ιουλίου 1921.

ΤΑΓΜΑΤΑΡΧΕΣ
-Ζαβός Αριστείδης του Κωνσταντίνου, Ταγματάρχης από Ρεγγίνι, φονεύθηκε στο Αφιόν Καραχισάρ στις 18 Αυγούστου 1922.
-Καραθανάσης Γεώργιος του Δ., Ταγματάρχης στο 5/42 Σύνταγμα Ευζώνων από Γαρδίκι, φονεύθηκε στο Καλέ Γκρότο στις 25 Αυγούστου 1921.
-Σακελλάρης Βασίλειος του Αναγν., Ταγματάρχης πεζικού από Φτέρη, φονεύθηκε στο Σαγγάριο στις 12 Αυγούστου 1921 (βλέπε περισσότερα: Για τους νεκρούς της οικογένειας Σακελλάρη από τη Φτέρη Σπερχειάδας).

ΛΟΧΑΓΟΙ
-Γρηγορόπουλος Απόστολος του Ιωάννου, Λοχαγός πεζικού από Λαμία, φονεύθηκε στη Μικρά Ασία στις 17 Μαρτίου 1921.
-Καραγιαννόπουλος Νεοπτόλεμος του Δημητρίου, Λοχαγός από Λαμία, φονεύθηκε στο Καλέ-Γκρόττο Μικράς Ασίας στις 16 Αυγούστου 1921 σε ηλικία 28 ετών (πηγή: εφημερίδα "Ο Ρουμελιώτης", φύλλο 291 της 28ης Μαρτίου 1931).
-Καραγιαννόπουλος Νικόλαος, Λοχαγός πεζικού από Λαμία, φονεύθηκε στο Μπαχτσετζίκ Μικράς Ασίας στις 15 Αυγούστου 1921.
-Καραγκούνης Ανδρέας του Ματθαίου, έφεδρος Λοχαγός από Φθιώτιδα.


Λοχαγός Αθανάσιος Λ. Καραμήτρος [από: Γαρδικιώτεςστο στρατό (Men in the army)].

-Καραμήτρος Αθανάσιος του Λεωνίδα, Λοχαγός πεζικού. Γεννήθηκε το 1882 στο Γαρδίκι. Μετείχε των πολέμων 1912-13 και 1917-22. Φονεύθηκε στο Καλετζίκ Ντάγ Μικράς Ασίας στις 14 Αυγούστου 1922. Βλέπε και: Αθανάσιος Λεωνίδα Καραμήτρος, ο εκ Γαρδικίου αξιωματικός, ο Ρουμελιώτης ψυχή τε και σώματι, όπου αναφέρεται ως Ταγματάρχης.
-Κατσάνος Αθανάσιος, Λοχαγός πεζικού από Γραμμένη, φονεύθηκε στο Μπαχτσετζίκ Μικράς Ασίας στις 15 Αυγούστου 1921.
-Κολώνιας Σταύρος του Ε., Λοχαγός πεζικού από Τσούκα, απεβίωσε από φυματίωση σε Σανατόριο στις 18 Ιανουαρίου 1922.
-Νικολαΐδης Νικόλαος του Δημητρίου, Λοχαγός από Λαμία.
-Παπακυριαζής Δημήτριος του Κ., Λοχαγός από Υπάτη, φονεύθηκε στο Ντούζ Ντάγ Μικράς Ασίας στις 16 Μαρτίου 1921.
-Τζιάκας (Ζιάκας;) Ευάγγελος του Σπύρου, Λοχαγός από Μαυρίλο, φονεύθηκε στη Μικρά Ασία στις 12 Αυγούστου 1921.

ΥΠΟΛΟΧΑΓΟΙ
-Εμμανουήλ Δημήτριος του Γεωργίου, Υπολοχαγός πεζικού από Λαμία, φονεύθηκε στη Μικρά Ασία στις 14 Αυγούστου 1921.
-Κυρκόπουλος Αθανάσιος του Η., Υπολοχαγός από Υπάτη.

ΑΝΘΥΠΟΛΟΧΑΓΟΙ
-Αλεξίου Κωνσταντίνος του Σπύρου, Ανθυπολοχαγός από Περίβλεπτο, απεβίωσε από μηνιγγίτιδα στην Αθήνα Σεπτέμβριο 1920.
-Γιαννόπουλος Κωνσταντίνος του Ι., Ανθυπολοχαγός πεζικού από Περίβλεπτο, φονεύθηκε στο Τουμλού Μπουνάρ τον Αύγουστο 1922.
-Ζαχαρόπουλος Ιωάννης του Β, Ανθυπολοχαγός από Υπάτη, φονεύθηκε στα υψώματα Σαγγαρίου στις 18 Αυγούστου 1921.
-Καθάριος Αχιλλέας του Ζήση, Ανθυπολοχαγός πεζικού από Υπάτη, φονεύθηκε στη Μικρά Ασία τον Αύγουστο 1922.
-Καστανάς Δημήτριος του Κ., Ανθυπολοχαγός από Ρεγγίνι, απεβίωσε στο Τουμλού Μπουνάρ στις 17 Αυγούστου 1922.
-Παπαϊωάννου Νικόλαος του Β., Ανθυπίλαρχος από Μαρτίνο, φονεύθηκε στο Ούτς Σεράϊ στις 5 Ιουλίου 1921.
-Παπαλέξης Αθανάσιος του Ευαγγέλου, Ανθυπολοχαγός από Μακρακώμη, φονεύθηκε στο Καμελάρ Ντάγ στις 14 Αυγούστου 1922. Περισσότερα: Αθανάσιος Ευαγγέλου Παπαλέξης: ένας πεσών Ανθυπολοχαγός από τη Μακρακώμη Φθιώτιδας στη Μικρασιατική Εκστρατεία.
-Ρίζος Γεώργιος του Ν., Ανθυπολοχαγός από Μώλο, φονεύθηκε στο Καλέ Γκρότο στις 16 Αυγούστου 1921.
-Σαντάς Σωκράτης του Κ., Ανθυπολοχαγός από Λαμία, απεβίωσε από πνευμονία σε Στρατιωτικό Νοσοκομείο Εκπαιδεύσεως στις 20 Νοεμβρίου 1920.
-Τσαμπούρας Δημήτριος του Κ., Ανθυπολοχαγός από Αμφίκλεια, φονεύθηκε στο Ντούζ Ντάγ Μικράς Ασίας στις 17 Μαρτίου 1921.
-Τσαούσης Παναγιώτης του Θεμιστοκλέους, Ανθυπολοχαγός από Λαμία, απεβίωσε σε Στρατιωτικό Νοσοκομείο Σμύρνης στις 27 Ιανουαρίου 1920.

ΑΝΘΥΠΑΣΠΙΣΤΕΣ
-Καραγιάννης Νικόλαος του Π., Ανθυπασπιστής από Μαυρίλο, φονεύθηκε στη Μικρά Ασία στις 7 Ιουλίου 1921.
-Κατσαδιώτης Ηρακλής του Ευθυμίου, Ανθυπασπιστής από Μεγάλη Κάψη, φονεύθηκε στο Καλέ Γκρότο στις 28 Αυγούστου 1921.
-Μητσόπουλος Αναστάσιος του Δημητρίου, Ανθυπασπιστής από Λευκοχώρι Ελάτειας, φονεύθηκε στο Αγιαζίκ Μικράς Ασίας στις 13 Αυγούστου 1922.
-Παπαδήμας Δημήτριος του Γεωργίου, Ανθυπασπιστής από Άγιο Σεραφείμ, φονεύθηκε στο Καλέ Γκρότο στις 25 Αυγούστου 1921.
-Παπαμάρκου Βασίλειος, Ανθυπασπιστής 2ου λόχου του 2ου Συντάγματος Πεζικού από Λαμία, φονεύθηκε στη μάχη του Τσεντίς Χάν στις 14 Οκτωβρίου 1920.
-Πανταζόπουλος Γεώργιος του Χρήστου, Ανθυπασπιστής από Ελάτεια, φονεύθηκε στη Μικρά Ασία στις 28 Αυγούστου 1922.
-Παπασταθόπουλος Κωνσταντίνος του Θεμιστοκλέους, Ανθυπασπιστής από Λιανοκλάδι, φονεύθηκε στη μάχη του Τζεντίς Χάν στις 14 Οκτωβρίου 1920.
-Περίσιος Νικόλαος του Χρήστου, Ανθυπασπιστής από Παλαμά, φονεύθηκε στη Μικρά Ασία το 1922.
-Πρατήλας Ευάγγελος του Δημητρίου, Ανθυπασπιστής από Λαμία, φονεύθηκε στο Καλετζίκ Ντάγ στις 13 Αυγούστου 1922.
-Σκούρας Ιωάννης του Α., Ανθυπασπιστής από Τσούκα, απεβίωσε στο Στρατιωτικό Νοσοκομείο Μαγνησίας στις 19 Νοεμβρίου 1919.

ΕΠΙΛΟΧΙΕΣ
-Ανδρέου Γεώργιος του Ανδρέου, Επιλοχίας από Τιθορέα, φονεύθηκε «εν αιχμαλωσία» το 1922.
-Παπανδρέου Νικόλαος του Ανδρέου, Επιλοχίας από Δάφνη, φονεύθηκε στο Αφιόν Καραχισάρ στις 26 Αυγούστου 1922.
-Πολιτικός Λουκάς του Δημητρίου, Επιλοχίας από Αμφίκλεια, απεβίωσε στο ΚΔ3 Ορεινό Χειρουργείο στις 21 Ιουλίου 1920.

ΛΟΧΙΕΣ
-Αυγεροδήμος Ιωάννης του Α., Λοχίας από Μόδι, φονεύθηκε στο Κιρές Ογλού Ντάγ στις 14 Αυγούστου 1921.
-Βέργος Γεώργιος, Λοχίας από Φθιώτιδα.
-Γαλανόπουλος Κωνσταντίνος του Γ., Λοχίας από Παλαιοχώρι, φονεύθηκε στο Κιρές Ογλού Ντάγ στις 12 Αυγούστου 1921.
-Γιαννακόπουλος Δημήτριος του Ι., Λοχίας από Λιτόσελο, φονεύθηκε στο Τουμλού Μπουνάρ στις 28 Μαρτίου 1921.
-Γιαννόπουλος Ιωάννης του Κ., Λοχίας από Φθιώτιδα.
-Γιαννόπουλος Κωνσταντίνος του Ιωάννη, Λοχίας από Αταλάντη, φονεύθηκε στο Κιουρέ Κ3 στις 10 Ιουνίου 1920.
-Γκούρας Κωνσταντίνος του Αθανασίου, Λοχίας από Αταλάντη, φονεύθηκε στο Κιρές Ογλού Ντάγ στις 14 Αυγούστου 1921.
-Γρινιάτσος Νικόλαος του Γεωργίου, Λοχίας από Αμφίκλεια, φονεύθηκε στο Πολατλί στις 15 Αυγούστου 1921.
-Δερβιντζής Παναγιώτης του Δημητρίου, Λοχίας από Φθιώτιδα, φονεύθηκε στις 13 Αυγούστου 1921.
-Διαμαντής Στέφανος του Α., Λοχίας από Κόμμα. Για τον ίδιο στο βιβλίο του Θεοδώρου Αθ. Γκέκα, Κόμμα το χωριό μας, Λαμία 2009, σελίδα 228 αναφέρεται: «Διαμαντής Στέφανος του Αναστασίου, ετών 25 στρατιώτης. Θεωρείται αγνοούμενος στις μάχες του Εσκί Σεχίρ (21 Αυγούστου-24 Σεπτεμβρίου 1921)».
-Ευαγγέλου Κωνσταντίνος του Ευαγγέλου, Λοχίας από Φθιώτιδα.
-Ζησιμόπουλος Χρήστος του Γεωργίου, Λοχίας από Φθιώτιδα, φονεύθηκε στο Ελβανλάρ στις 23 Ιουνίου 1921.
-Θεοδώρου Δημήτριος, Λοχίας από Φθιώτιδα, φονεύθηκε στις 30 Ιουνίου 1921.
-Καπούλας Δημήτριος του Ιωάννου, Λοχίας από Καινούργιο.
-Καραγεώργος Σεραφείμ του Ι., Λοχίας από Λυγαριά, απεβίωσε στο ΧΙΙΙα΄ Ορεινό Χειρουργείο στις 6 Οκτωβρίου 1919.
-Καραγκούνης Βασίλειος του Ευσταθίου, Λοχίας από Μεσοποταμία, φονεύθηκε στο Καλέ Γκρότο στις 25 Αυγούστου 1919.
-Καραμήτζας Αθανάσιος του Δημητρίου, Λοχίας από Φθιώτιδα, φονεύθηκε στο Αβγκίν στις 7 Ιουλίου 1921.
-Καρανάσος Αχιλλέας του Χαραλάμπους, Λοχίας από Περίβλεπτο, απεβίωσε στο Α΄ Στρατιωτικό Νοσοκομείο Σμύρνης (Εικ.1) στις 22 Μαρτίου 1920.
-Κατσαλίρος Δημήτριος του Αθανασίου, Λοχίας από Υπάτη, φονεύθηκε στο Καρακουγιού στις 20 Αυγούστου 1921.
-Καψιώτης Ιωάννης του Γεωργίου, Λοχίας από Φθιώτιδα, απεβίωσε «εκ τραύματος» στο Πρόσκαιρο Νοσοκομείο Ουσάκ στις 13 Ιουνίου 1921.
-Κολοβός Δημλητριος του Χρήστου, Λοχίας από Αμφίκλεια, φονεύθηκε στο Ιντζιλέρ στις 15 Αυγούστου 1921.
-Κονιάτσος Νικόλαος του Γεωργίου, Λοχίας από Αυλάκι, φονεύθηκε στο Σιμιτλή τον Αύγουστο 1922.
-Κουμπαράκης Γρηγόριος του Αθανασίου, Λοχίας από Γιαννιτσού, απεβίωσε στο Νοσοκομείο Μπαλικεσίρ στις 24 Αυγούστου 1920.
-Κρόκος Αθανάσιος του Θεμιστοκλέους, Λοχίας από Αταλάντη, φονεύθηκε σε υψώματα της Κίου στις 18 Αυγούστου 1922.
-Κυριαζής Κίμων του Γεωργίου, Λοχίας από Αταλάντη, φονεύθηκε στο Καλέ Γκρότο στις 15 Αυγούστου 1921.
-Λαλιόπουλος Ανδρέας του Δημητρίου, Λοχίας από Θαυμακό, φονεύθηκε στις 30 Νοεμβρίου 1919.
-Λιάσκος Βασίλειος του Αθανασίου, Λοχίας από Μακρακώμη, φονεύθηκε στο Καλέ Γκρότο στις 25 Αυγούστου 1921.
-Λουκοδήμος Βασίλειος του Γ., Λοχίας από Καλλιθέα, απεβίωσε στο ΧΙΙΙγ Χειρουργείο στις 13 Αυγούστου 1921.
-Λουκόπουλος Νικόλαος του Δημητρίου, Λοχίας από Ξυλικούς, φονεύθηκε στο Καλέ Γκρότο στις 15 Αυγούστου 1921.
-Μαλτέζος Δημήτριος του Στέργιου, Λοχίας από Αχινό, φονεύθηκε στο Τουμλού Μπουνάρ στις 16 Αυγούστου 1922.
-Μανδυλάκης Κωνσταντίνος του Ιωάννου, Λοχίας από Λοκρίδα, φονεύθηκε στο Ντούζ Ντάγ στις 17 Μαρτίου 1921.
-Μαρτσογιάννης Αντώνιος του Αθανασίου, Λοχίας από Λειβανάτες, απεβίωσε στο ΧΙΙΙβ Χειρουργείο στις 17 Αυγούστου 1921.
-Μητσάκης Σεραφείμ, Λοχίας από Άγιο Γεώργιο, φονεύθηκε στο Αρντίζ Ντάγ στις 16 Αυγούστου 1921.
-Μπαρτζουλιάνος Αντώνιος του Αθανασίου, Λοχίας από Λειβανάτες, απεβίωσε στο ΧΙΙΙβ Χειρουργείο στις 14 Αυγούστου 1921.
-Ντέσκος Σταύρος του Σπύρου, Λοχίας από Ηράκλεια, φονεύθηκε στο Αϊνέ Γκιόλ στις 21 Μαρτίου 1921.
-Ντέτσης Αναστάσιος του Ηλία, Λοχίας από Ανθήλη, απεβίωσε στο Β΄ Ορεινό Χειρουργείο στις 17 Αυγούστου 1921.
-Ντίνας Γεώργιος του Νικολάου, Λοχίας από Φθιώτιδα, φονεύθηκε στο Σαλιχλή στις 10 Ιουνίου 1920.
-Παπαδόπουλος Κωνσταντίνος του Αθανασίου, Λοχίας από Γαρδίκι, φονεύθηκε στο Κιρές Ογλού Ντάγ στις 13 Αυγούστου 1921.
-Παπαζαχαρόπουλος Νικόλαος του Κ., Λοχίας από Έξαρχο, φονεύθηκε στη Μικρά Ασία στις 21 Ιανουαρίου 1922.
-Παπακώστας Αχιλλέας του Α., Λοχίας από Φθιώτιδα, απεβίωσε το 1922.
-Πεσλής Ιωάννης του Δημητρίου, Λοχίας από Φθιώτιδα.
-Πεσλής Ιωάννης του Σπύρου, Λοχίας από Μενδενίτσα, απεβίωσε «εκ σκωληκοειδήτιδος» στο Στρατιωτικό Νοσοκομείο Μαγνησίας στις 28 Ιουλίου 1920.
-Πλατανιώτης Λουκάς του Ν., Λοχίας από Λαμία.
-Πλέσιας Ιωάννης του Ανδρέα, Λοχίας από Καλλιθέα, φονεύθηκε στο Καρακουγιού στις 18 Αυγούστου 1921.
-Ράπτης Νικόλαος, Λοχίας από Παλαιοβράχα, απεβίωσε από τραύμα στο Πρόσκαιρο Νοσοκομείο Δορυλαίου (Εσκί Σεχίρ) στις 27 Αυγούστου 1921.
-Ρούσκας Δημήτριος του Ιωάννου, Λοχίας από Υπάτη, φονεύθηκε στο Ντοκούζ στις 15 Αυγούστου 1921.
-Σαμαράς Θεόδωρος του Ανδρέου, Λοχίας από Σπερχειάδα, φονεύθηκε στο Τσαούς Τσιφλίκ στις 2 Ιουλίου 1921.
-Σακκάς Κωνσταντίνος του Αθανασίου, Λοχίας από Φιλιαδώνα, απεβίωσε στο Β΄ Στρατιωτικό Νοσοκομείο Θεσσαλονίκης στις 20 Νοεμβρίου 1921.
-Σκούρτης Λουκάς του Αθανασίου, Λοχίας από Λοκρίδα.
-Τασόπουλος Χρήστος, Λοχίας από Μεξιάτες, φονεύθηκε στο Ελβανλάρ στις 24 Ιουλίου 1921.
-Τεμπέλης Νικόλαος του Αθανασίου, Λοχίας από Στυλίδα, απεβίωσε στη Μικρά Ασία στις 20 Αυγούστου 1922.
-Τριανταφύλλου Κωνσταντίνος του Ηλία, Λοχίας από Καλαπόδι, φονεύθηκε στις 26 Αυγούστου 1921.
-Τσάμης Νικόλαος του Θωμά, Λοχίας από Μεγαπλάτανο, απεβίωσε στο Ιγ΄ Χειρουργείο στις 12 Αυγούστου 1921.
-Τσέλιος Γεώργιος του Ευγενίου, Λοχίας από Ροδίτσα, φονεύθηκε στο Καλέ Γκρότο στις 16 Αυγούστου 1921.
-Φούτρης Ευστάθιος του Παναγιώτου, Λοχίας από Αταλάντη, φονεύθηκε στο Κιρές Ογλού Ντάγ στις 13 Αυγούστου 1921.
-Χάδος Κωνσταντίνος του Γεωργίου, Λοχίας από Παλαιοκερασιά, φονεύθηκε στις 24 Σεπτεμβρίου 1921.

ΔΕΚΑΝΕΙΣ
-Αγγελής Γεώργιος, Δεκανέας από Τιθορέα, φονεύθηκε στις 10 Αυγούστου 1921.
-Ακρίδας Ζαχαρίας του Λεωνίδα, Δεκανέας από Παλαιοχώρι, φονεύθηκε στο Τσεντίς Χάν στις 11 Οκτωβρίου 1920.
-Αλεξίου Αθανάσιος του Γεωργίου, Δεκανέας από Μαρτίνο, φονεύθηκε στις 7 Ιουλίου 1921.
-Αλίτσας Απόστολος του Φ., Δεκανέας από Λαμία.
-Αναστασίου Ευστάθιος του Αθανασίου, Δεκανέας από Φθιώτιδα.
-Ανθίμος Γεώργιος του Στ., Δεκανέας από Φραντζή, φονεύθηκε νοτιοανατολικά Κιρές Ογλού Ντάγ στις 14 Αυγούστου 1921.
-Αντωνίου Αθανάσιος του Αντωνίου, Δεκανέας 1ου λόχου του 2ου Συντάγματος Πεζικού από Σκάρφεια, φονεύθηκε στη μάχη του Τσεντίς Χάν στις 14 Οκτωβρίου 1920.
-Αποστολάρας Βασίλειος του Αθανασίου, Δεκανέας από Τυμφρηστό, φονεύθηκε στις 19 Μαρτίου 1921 στην περιοχή του Αφιόν Καραχισάρ κατά τις Επιχειρήσεις Μαρτίου 1921. Αναφέρεται και στο Πολεμικό Ημερολόγιο του Χρήστου Αλεξόπουλου, με τον οποίον διατηρούσαν φιλική σχέση: «Εβαδίσαμε ο λόχος. Κε εγώ, υ ενοματήα μου, έμινε εκί φιλάκιον να φιλάξυ μιρικά πράγματα, τες αποθήκες από δεν υμπουρούσαν να τα σικόσουν. Εμίναμε εκί κε πίραμε κε 2 οκάδες μαλακόν-γάλα-σού. Το πύρε κάπιος δικανέας Αποστολάρας ο μακάριος από κάτι πρόβατα, υ [ο] οπίος εσκοτώθη έπιτα την άλιν υμέραν, τας 19! Και φάγαμι. Κι μετά ύρθαν τα μεταγογικά. Και φορτόσαμι τα πράγματα κι τους γιλεούς. Και βαδίσαμε σιγά-σιγά. Κε ’γώ ύχα γένη ολύγν καλύτερα. Κε φτάσαμε. Και φκιάσαμε σκενές. Και τας 19 αναχορίσαμι προς τα εμπρός. Και βαδίσαμε με μάχιν όλιν την υμέραν! Και βαρέθεν ο μακάριος Αποστολάρας, ο οπίος ύχαμι βγάλι κι κάτι φωτογραφίες μαζή μι των μακάριον. Κε τραυματίσθησαν κι 2, ένας ανθηπολοχαγός κε ένας στρατιότις.».
-Αστρουλάκης Γεώργιος του Κωνσταντίνου, Δεκανέας από Καστανιά, απεβίωσε στο Στρατιωτικό Νοσοκομείο Προύσης στις 8 Ιανουαρίου 1922.
-Βασιλείου Κωνσταντίνος του Βασιλείου, Δεκανέας από Άγιο Κωνσταντίνο, φονεύθηκε στο Τουμλού Μπουνάρ στις 27 Μαρτίου 1921.
-Βασιώτης Αθανάσιος του Χρήστου, Δεκανέας από Τσούκα, φονεύθηκε στο Μελανό λόφο στις 5 Ιουλίου 1921.
-Βύρας Αθανάσιος του Σωτηρίου, Δεκανέας από Φθιώτιδα, φονεύθηκε στο Τουμλού Μπουνάρ στις 28 Μαρτίου 1921.
-Γαρουτάκης Νικόλαος του Κωνσταντίνου, Δεκανέας από Κόμνινα, φονεύθηκε στην Κουτάχεια στις 3 Ιουλίου 1921.
-Γουλόπουλος Ευάγγελος του Κωνσταντίνου, Δεκανέας από Λαμία, φονεύθηκε στις 15 Αυγούστου 1921.
-Γώγος Φώτιος, Δεκανέας από Φθιώτιδα, απεβίωσε στις 13 Μαρτίου 1921.
-Δημητρίου Ευάγγελος του Λεωνίδα, Δεκανέας από Ταράτσα, απεβίωσε στο 2ο Στρατιωτικό Νοσοκομείο Σμύρνης στις 28 Δεκεμβρίου 1921.
-Ζορμπάς Ευάγγελος του Α., Δεκανέας από Τσούκα, φονεύθηκε στο Καρακουγιού στις 18 Αυγούστου 1921.
-Ζουμπουρλός Δημήτριος του Παναγιώτη, Δεκανέας από Υπάτη.
-Θεοδώρου Ιωάννης του Νικολάου, Δεκανέας από Φθιώτιδα, φονεύθηκε στο Καλέ Γκρότο στις 15 Αυγούστου 1921.
-Καλλίας Γεώργιος του Δήμου, Δεκανέας από Άγιο Γεώργιο, απεβίωσε στο Πρόσκαιρο Νοσοκομείο Ουσάκ στις 6 Αυγούστου 1921.
-Καραδήμος Κωνσταντίνος του Οδυσσέα, Δεκανέας από Καλαπόδι, φονεύθηκε στο Καβακλή στις 30 Ιουλίου 1922.
-Καραχάλιος Γεώργιος του Δημητρίου, Δεκανέας από Γιαννιτσού, φονεύθηκε στο Τατάρκιοϊ στις 19 Νοεμβρίου 1919.
-Καργιώτης Ηρακλής, Δεκανέας από Ομβριακή, φονεύθηκε στις 30 Ιουνίου 1921.
-Καρυωτάκης Γρηγόριος, Δεκανέας από Λαμία.
-Κατρέλης Ανδρέας του Ελευθερίου, Δεκανέας από Λαμία απεβίωσε σε Στρατιωτικό Νοσοκομείο Εκπαιδεύσεως στις 1 Οκτωβρίου 1922.
-Κατσίφας Κωνσταντίνος του Αθανασίου, Δεκανέας από Καλαπόδι, φονεύθηκε στο Καλέ Γκρότο στις 15 Αυγούστου 1921.
-Κοντός Μιχαήλ του Κωνσταντίνου, Δεκανέας από Λαμία.
-Κοτρώτσος Κωνσταντίνος του Ιωάννου, Δεκανέας από Οίτη, φονεύθηκε στο Τζεντίζ στις 14 Οκτωβρίου 1920.
-Κουρελής Ανδρέας του Ελευθερίου, Δεκανέας από Φθιώτιδα, απεβίωσε «εκ πλευρίτιδος» σε Στρατιωτικό Νοσοκομείο Εκπαιδεύσεως τον Οκτώβριο 1922.
-Κουτσαύτης Ηλίας του Θεοδώρου, Δεκανέας από Στυλίδα, απεβίωσε στο Πρόσκαιρο Νοσοκομείο Ουσάκ στις 21 Νοεμβρίου 1920.
-Κούτσικος Ευθύμιος του Κωνσταντίνου, Δεκανέας από Λαμία, απεβίωσε στο ΧΙΙΙγ Ορεινό Χειρουργείο στις 7 Ιουλίου 1921.
-Κρεμμύδας Γεώργιος του Ηλία, Δεκανέας από Παύλιανη.
-Λάλος Ιωάννης του Λουκά, Δεκανέας από Αμφίκλεια, απεβίωσε στο ΧΙΙΙγ Ορεινό Χειρουργείο στις 8 Ιουλίου 1921.
-Λάμπος Κωνσταντίνος του Νικολάου, Δεκανέας από Φθιώτιδα, απεβίωσε στο 3ο Στρατιωτικό Νοσοκομείο Σμύρνης στις 17 Ιουνίου 1921.
-Λαγός Κωνσταντίνος του Παντελή, Δεκανέας από Πλάτανο, απεβίωσε αιχμάλωτος το 1922 στη Μικρά Ασία.
-Μακρής Γεώργιος του Στυλιανού, Δεκανέας από Γαρδίκι, απεβίωσε από τραύμα στις 19 Αυγούστου 1921.
-Μάμαλης Ι. του Δημητρίου, Δεκανέας από Λαμία, φονεύθηκε στο Καλέ Γκρότο στις 15 Αυγούστου 1921.
-Μάνδαλος Αθανάσιος, Δεκανέας από Λαμία, απεβίωσε στο ΧΙΙΙα Χειρουργείο στις 3 Σεπτεμβρίου 1921.
-Μελισσάς Γεώργιος του Νικολάου, Δεκανέας από Ανθήλη, φονεύθηκε στο Κιρές Ογλού Ντάγ στις 14 Αυγούστου 1922.
-Μηνάς Αθανάσιος του Νικολάου, Δεκανέας από Ανθήλη, φονεύθηκε στο Καλετζίκ Ντάγ στις 14 Αυγούστου 1921.

Δεκανέας Ιωάννης Κ. Μπακογιάννης [από: Έκδοση των ΓΑΚ Φθιώτιδας, 2022, Έτος μνήμης 1922-2022].

-Μπακογιάννης Ιωάννης του Κωνσταντίνου, Δεκανέας από Φτέρη, φονεύθηκε στο Καρακουγιού στις 15 Αυγούστου 1921.
-Μπουρλής Γεώργιος του Δημητρίου, Δεκανέας από Καλαπόδι, απεβίωσε από τραύμα στις 29 Ιουνίου 1921.
-Παπαβασιλείου Νικόλαος του Λεωνίδα, Δεκανέας από Αργύρια, φονεύθηκε στο Ντούζ Ντάγ στις 19 Μαρτίου 1921.
-Παπαγεωργίου Ιωάννης του Δημητρίου, Δεκανέας από Σπερχειάδα, φονεύθηκε στο Τατάρκιοϊ στις 19 Νοεμβρίου 1919.
-Παπαγεωργίου Κωνσταντίνος του Δημητρίου, Δεκανέας από Σπερχειάδα, απεβίωσε στο Στρατιωτικό Νοσοκομείο Μαγνησίας στις 23 Νοεμβρίου 1919.
-Παπαζησίμου Κωνσταντίνος του Γεωργίου, Δεκανέας από Τιθορέα, εξαφανίσθηκε στο Καλέ Γκρότο στις 16 Αυγούστου 1921.
-Παπαμάρκου Παναγιώτης του Γεωργίου, Δεκανέας από Μαλεσίνα, φονεύθηκε στο Χάν στις 14 Οκτωβρίου 1920.
-Παπανδρέου Δημήτριος του Νικολάου, Δεκανέας από Λευκοχώρι Ελάτειας, φονεύθηκε στο Καρακουγιού στις 18 Αυγούστου 1921.
-Παπανδρέου Χρήστος του Γρηγορίου, Δεκανέας από Πύργο, φονεύθηκε στο Ντοκούζ στις 15 Αυγούστου 1921.
-Παπασταθόπουλος Παναγιώτης, Δεκανέας 7ου λόχου του 2ου Συντάγματος Πεζικού από Μαλεσίνα, φονεύθηκε στη μάχη του Τσεντίς Χάν στις 14 Οκτωβρίου 1920.
-Σανιδάς Γεώργιος του Νικολάου, Δεκανέας από Έξαρχο, φονεύθηκε στο Τουμλού Μπουνάρ στις 17 Αυγούστου 1922.
-Σκόνδρας Αθανάσιος του Ευθυμίου, Δεκανέας από Φθιώτιδα, φονεύθηκε στη Σαπάντζα στις 16 Αυγούστου 1921.
-Σκουρλέτης Αυγέριος του Ευθυμίου, Δεκανέας από Φθιώτιδα, απεβίωσε το 1920.
-Σκουρογιάννης Νικόλαος του Θ., Δεκανέας από Φθιώτιδα, φονεύθηκε στη Μικρά Ασία.
-Στεργίου Κωνσταντίνος του Παναγιώτου, Δεκανέας από Φθιώτιδα, απεβίωσε από ευλογιά στο Α΄ Στρατιωτικό Νοσοκομείο Σμύρνης(Εικ.1) στις 9 Ιουλίου 1919.
-Στουρνάρας Ευστάθιος του Γεωργίου, Δεκανέας από Μόδι, απεβίωσε στο Γ΄ Στρατιωτικό Νοσοκομείο Διακομιδής στις 6 Μαρτίου 1920.
-Τέτας Ηλίας του Κωνσταντίνου, Δεκανέας από Τιθορέα, απεβίωσε στο 2ο Στρατιωτικό Νοσοκομείο Σμύρνης στις 11 Απριλίου 1920.
-Τσιακρής Γεώργιος του Ν., Δεκανέας από Φθιώτιδα, φονεύθηκε το 1921.
-Τσιντζελώνης Γρηγόριος του Γεωρ., Δεκανέας από Μάρμαρα, φονεύθηκε στο Κιρές Ογλού Ντάγ στις 18 Αυγούστου 1921.
-Υφαντής Κωνσταντίνος του Δημητρίου, Δεκανέας από Λαμία, φονεύθηκε στη Μικρά Ασία στις 16 Αυγούστου 1919.
-Φακούρας Απόστολος του Ιωάννου, Δεκανέας από Φτέρη, απεβίωσε στο Β΄ αυτοκινούμενο χειρουργείο στις 27 Αυγούστου 1921.
-Φούντας Χρήστος του Αντωνίου, Δεκανέας από Δρακοσπηλιά, φονεύθηκε στις 15 Αυγούστου 1921.
-Φούρλας Ιωάννης του Νικολάου, Δεκανέας από Ελευθεροχώρι, φονεύθηκε το 1919.
-Φυσέκης Δημήτριος του Αθανασίου, Δεκανέας από Γραμμένη, απεβίωσε στο Α΄ Νοσοκομείο Δορυλαίου (Εσκί Σεχίρ) στις 9 Σεπτεμβρίου 1921.
-Χαλάτσης Γεώργιος του Γεωργίου, Δεκανέας από Καραβίδια, φονεύθηκε στο Καλέ Γκρότο στις 15 Αυγούστου 1921.
-Χέβας Αναστάσιος του Παναγιώτου, Δεκανέας από Προφήτης Ηλίας, απεβίωσε στο Νοσοκομείο Ουσάκ στις 18 Οκτωβρίου 1920.
-Χρηστογιώργος Γεώργιος του Χρήστου, Δεκανέας από Πύργος, απεβίωσε στο ΧΙΙΙβ΄ Ορεινό Χειρουργείο στις 15 Αυγούστου 1921.
-Χριστόπουλος Γεώργιος του Βασιλείου, Δεκανέας από Λιανοκλάδι, φονεύθηκε στο Κιρές Ογλού Ντάγ στις 13 Αυγούστου 1921.

ΥΠΟΔΕΚΑΝΕΙΣ
-Καραμπέτσος Θεμιστοκλής του Ιωάννου, Υποδεκανέας από Γιαννιτσού, φονεύθηκε στις 27 Ιουνίου 1921.
-Κόκκινος Αθανάσιος του Δημητρίου, Υποδεκανέας από Φθιώτιδα, απεβίωσε «εκ τραύματος» στο Β΄ Στρατιωτικό Νοσοκομείο Θεσσαλονίκης στις 28 Ιανουαρίου 1920.
-Νάτσος Θεόδωρος του Γεωργίου, Υποδεκανέας από Γαρδίκι, φονεύθηκε στις 12 Αυγούστου 1921.
-Περγάκης Δημήτριος του Γεωργίου, Υποδεκανέας από Αχλαδιά Δομοκού, φονεύθηκε στη Μικρά Ασία στις 24 Απριλίου 1922.

ΟΠΛΙΤΕΣ

Α
-Αγγελής Άγγελος του Δ., Στρατιώτης από Φιλιαδώνα, απεβίωσε από αναιμία στο Βο Χειρουργείο στις 8 Δεκεμβρίου 1920.
-Αγγελής Ιωάννης του Γεωργίου, Στρατιώτης από Λειβανάτες.
-Αγγελής Παναγιώτης του Ιωάννου, Στρατιώτης από Ελάτεια, απεβίωσε από μηνιγγίτιδα στις 18 Ιανουαρίου 1920.
-Αγγελόπουλος Ιωάννης του Δημητρίου, Στρατιώτης από Μάρμαρα, απεβίωσε στο Στρατιωτικό Νοσοκομείο Προύσης την 1 Σεπτεμβρίου 1920.
-Αγραφιώτης Κωνσταντίνος του Ευσταθίου, Στρατιώτης από Φθιώτιδα, φονεύθηκε στη Μικρά Ασία τον Αύγουστο 1922.
-Αδάμ Χαράλαμπος του Παύλου, Στρατιώτης από Ανθήλη.
-Αθανασίου Αθανάσιος του Ιωάννου, Στρατιώτης από Καρυά, φονεύθηκε στα Νοτιοανατολικά του Κιρές Ογλού Ντάγ στις 14 Αυγούστου 1921.
-Αθανασίου Δημήτριος του Μιχαήλ, Στρατιώτης από Αταλάντη, απεβίωσε από μηνιγγίτιδα στο Στρατιωτικό Νοσοκομείο Καβάλας στις 9 Φεβρουαρίου 1920.
-Αθανασίου Επαμεινώνδας, Στρατιώτης από Δρυμαία, απεβίωσε από γρίπη στη Χαλκίδα το 1920.
-Αθανασίου Σπυρίδων του Γεωργίου, Στρατιώτης από Κωσταλέξι, απεβίωσε στη Μικρά Ασία τον Αύγουστο 1922.
-Αθανασίου Σπυρίδων του Ιωάννου, Στρατιώτης από Καρυά, φονεύθηκε στις 21 Αυγούστου 1921.
-Αλαφροπάτης Κωνσταντίνος του Ιωάννου, Στρατιώτης από Στύρφακα, φονεύθηκε στο Καράκιοϊ Μικράς Ασίας στις 21 Μαΐου 1920.
-Αλεξίου Αθανάσιος του Ιωάννου, Στρατιώτης από Λειβανάτες, φονεύθηκε στο Τουμλού Μπουνάρ στις 18 Αυγούστου 1922.
-Αλεξίου Ιωάννης του Βασιλείου, Στρατιώτης από Κωσταλέξι, απεβίωσε «εκ κακουχιών πολέμου» το 1922.
-Αλεξίου Ιωάννης, Στρατιώτης από Άγιο Σεραφείμ.
-Αλεξίου Μηνάς του Ματθαίου, Στρατιώτης από Παλαιοβράχα, φονεύθηκε στον Καπλαμά Μικράς Ασίας στις 30 Απριλίου 1921.
-Αλεξόπουλος Ιωάννης του Δημητρίου, Στρατιώτης του 2ου Συντάγματος Πεζικού από Παλαιοκερασιά, φονεύθηκε στο Καλέ Γκρότο στις 16 Αυγούστου 1921. Είναι ο αδελφός του Χρήστου Αλεξόπουλου, που έγραψε το Πολεμικό Ημερολόγιο.
-Ανάγνου Ιωάννης του Αθανασίου, Στρατιώτης από Γραμμένη, φονεύθηκε στο Καλέ Γκρότο στις 15 Αυγούστου 1921.
-Αναγνωσταράς Αθανάσιος του Ιωάννου, Στρατιώτης από Παλαιόκαστρο, απεβίωσε σε Νοσοκομείο Αθηνών στις 31 Οκτωβρίου 1922.
-Αναγνώστου Δημήτριος του Γεωργίου, Στρατιώτης από Κωσταλέξι, απεβίωσε «εκ κακουχιών πολέμου» το 1922.
-Αναγνώστου Σπύρος του Γεωργίου, Στρατιώτης από Κωσταλέξι, απεβίωσε στο Γ΄ Νοσοκομείο Διακομιδής στις 8 Νοεμβρίου 1920.
-Αναγνωστόπουλος Δημήτριος του Ιωάννου, Στρατιώτης από Φθιώτιδα, φονεύθηκε στη Σαπάντζα στις 17 Αυγούστου 1921.
-Αναστασίου Αθανάσιος του Γεωργίου, Στρατιώτης από Φθιώτιδα.
-Αναστασίου Δημήτριος του Κωνσταντίνου, Στρατιώτης από Μώλο απεβίωσε στο Ε΄ Στρατιωτικό Νοσοκομείο Διακομιδής στις 7 Σεπτεμβρίου 1921.
-Ανδρέου Ανδρέας του Γεωργίου, Στρατιώτης από Τιθορέα φονεύθηκε στο Τουμλού Μπουνάρ στις 18 Αυγούστου 1922.
-Ανδρέου Δημήτριος του Αθανασίου, Στρατιώτης από Λειβανάτες φονεύθηκε στο Μπάλ Μαχμούτ στις 12 Αυγούστου 1921.
-Ανδρέου Σταμ. του Ιωάννου, Στρατιώτης από Λειβανάτες φονεύθηκε στο Κιρές Ογλού Ντάγ στις 18 Αυγούστου 1921.
-Ανδριτσόπουλος Αθανάσιος του Δημητρίου, Στρατιώτης από Φθιώτιδα απεβίωσε από βρογχίτιδα στο Δ΄ Στρατιωτικό Νοσοκομείο Αθηνών στις 6 Σεπτεμβρίου 1921.
-Ανδρίτσος Ιωάννης του Βασιλείου, Στρατιώτης από Γραμμένη φονεύθηκε στη Μικρά Ασία το 1922.
-Ανδρούτσος Δημήτριος του Ευαγγέλου, Στρατιώτης από Φραντζή φονεύθηκε στο Καλέ Γκρότο στις 15 Αυγούστου 1921.
-Ανεστόπουλος Κωνσταντίνος του Δημητρίου, Στρατιώτης από Αρκίτσα, φονεύθηκε το 1920.
-Αντωνίου Αντώνιος του Παναγιώτου, Στρατιώτης από Σκάρφεια, φονεύθηκε στο Τσεντίς Χάν στις 15 Οκτωβρίου 1920.
-Αντωνίου Ιωάννης του Αθανασίου, Στρατιώτης από Αμούρι, απεβίωσε στο Νοσοκομείο Ξάνθης στις 2 Ιουνίου 1922.
-Αντωνίου Θεμιστοκλής του Δημητρίου, Στρατιώτης από Φθιώτιδα.
-Αντωνογεώργος Αντώνιος του Ιωάννου, Στρατιώτης από Άνυδρο, απεβίωσε στο ΧΙΙΙβ Χειρουργείο στις 15 Αυγούστου 1921.
-Αντωνόπουλος Κωνσταντίνος του Γ., Στρατιώτης από Φθιώτιδα, απεβίωσε από νεφρίτιδα στο Α΄ Στρατιωτικό Νοσοκομείο Σμύρνης(Εικ.1) στις 5 Δεκεμβρίου 1919.
-Αποστόλου Γεώργιος του Δ., Στρατιώτης από Φθιώτιδα, απεβίωσε στο Στρατιωτικό Νοσοκομείο Μαγνησίας στις 10 Νοεμβρίου 1919.
-Αποστόλου Κωνσταντίνος του Χ., Στρατιώτης από Γιαννιτσού.
-Αποστολόπουλος Αθανάσιος του Αποστόλου, Στρατιώτης από Καρυά, φονεύθηκε στο Καλέ Γκρότο στις 15 Αυγούστου 1921.
-Αποστολόπουλος Χρήστος του Κ., Στρατιώτης από Στυλίδα, φονεύθηκε στη Μικρά Ασία το 1922.
-Αραπάκος Ευάγγελος, Στρατιώτης από Δομοκό, φονεύθηκε στις 30 Ιουνίου 1921.
-Αρβανίτης Ιωάννης του Αθανασίου, Στρατιώτης από Δίλοφο, απεβίωσε στο Στρατιωτικό Νοσοκομείο Ουσάκ στις 5 Δεκεμβρίου 1920.
-Αρβανίτης Σπυρίδων του Θεοδ., Στρατιώτης από Μάρμαρα.
-Αργυρίου Δημήτριος του Μιχαήλ, Στρατιώτης από Λοκρίδα.
-Αρμυριώτης Κωνσταντίνος του Δημητρίου, Στρατιώτης από Παλαιοκερασιά, απεβίωσε στο Ουσάκ στις 23 Αυγούστου 1922.
-Ασημάκης Ηλίας, Νοσοκόμος από Παλαιοχώρι, απεβίωσε στο Α΄ Νοσοκομείο Αθηνών στις 30 Απριλίου 1922.
-Ασημακόπουλος Γεώργιος του Δημητρίου, Στρατιώτης από Λαμία, φονεύθηκε στο Καλέ Γκρότο στις 16 Αυγούστου 1921.
-Αυγέρης Νικόλαος του Ιωάννου, Στρατιώτης από Καστανιά Υπάτης, απεβίωσε στο ΧΙΙΙβ΄ Ορεινό Χειρουργείο στις 19 Μαρτίου 1921.
-Αυγεροδήμος Ανάργυρος του Α., Στρατιώτης από Μόδι, φονεύθηκε στο Καλέ Γκρότο στις 15 Αυγούστου 1921.
-Αυγερόπουλος Ιωάννης του Α., Στρατιώτης από Γραμμένη, απεβίωσε στο Στρατιωτικό Νοσοκομείο Αϊδινίου στις 25 Ιουλίου 1921.
-Αυγίκος Δημήτριος του Ν., Στρατιώτης από Νεοχώρι, απεβίωσε στο Στρατιωτικό Νοσοκομείο Προύσης στις 10 Ιανουαρίου 1922.
-Αυλακιώτης Κωνσταντίνος, Στρατιώτης από Σοφιάδα, απεβίωσε στο Στρατιωτικό Νοσοκομείο Λαρίσης στις 17 Δεκεμβρίου 1922.
-Αυλακιώτης Μιχαήλ του Ν., Στρατιώτης από Μώλο, φονεύθηκε στη Σαπάντζα στις 15 Αυγούστου 1921.

Β
-Βαγενάς Αναστάσιος του Νικολάου, Στρατιώτης από Δρυμαία, απεβίωσε «εκ κακουχιών» το 1922.
-Βαγενάς Δημήτριος, Στρατιώτης από Μακρακώμη, φονεύθηκε στις 1 Ιουλίου 1921.
-Βανακλιώτης Νικόλαος του Κωνσταντίνου, Στρατιώτης από Καρυές, απεβίωσε στο Στρατιωτικό Νοσοκομείο Αϊδινίου στις 16 Αυγούστου 1920.
-Βάρνας Παναγιώτης του Βασιλείου, Στρατιώτης από Μεξιάτες, φονεύθηκε στη Μικρά Ασία το 1922.
-Βάρσαμος Γεώργιος του Αχιλλέα, Στρατιώτης από Κολοκυθιά, φονεύθηκε βόρεια του Καλέ Γκρότο στις 25 Αυγούστου 1921.
-Βαρύκολος Κωνσταντίνος του Αποστόλου, Στρατιώτης από Λαμία, φονεύθηκε στις 30 Αυγούστου 1921.
-Βαρύκολος Κωνσταντίνος του Παναγιώτη, Στρατιώτης από Λαμία, απεβίωσε «εκ τραύματος» στο ΧΙΙΙα Χειρουργείο στις 30 Σεπτεμβρίου 1921.
-Βασιλείου Αθανάσιος του Πέτρου, Στρατιώτης από Τιθορέα, φονεύθηκε στις 25 Μαΐου 1921.
-Βασιλείου Βασίλειος του Αργυρίου, Στρατιώτης από Μαρτίνο.
-Βασιλείου Βασίλειος του Γεωργίου, Στρατιώτης από Υπάτη απεβίωσε «εκ πνευμονίας» στο Γ΄ Νοσοκομείο Δορυλαίου (Εσκί Σεχίρ) στις 1 Νοεμβρίου 1921.
-Βασταούρας Αθανάσιος του Νικολάου, Στρατιώτης από Βασιλικά εξαφανίσθηκε στο Καλέ Γκρότο στις 25 Αυγούστου 1921.
-Βελαώρας Νικόλαος του Ανδρέα, Στρατιώτης από Μάκρη, απεβίωσε στο Στρατιωτικό Νοσοκομείο Αθηνών στις 6 Απριλίου 1920.
-Βέλιος Δημήτριος του Γεωργίου, Στρατιώτης από Λαμία, φονεύθηκε στις 17 Απριλίου 1922.
-Βέργος Γεώργιος του Β., Στρατιώτης από Τραγάνα, φονεύθηκε στο Τουμλού Μπουνάρ τον Αύγουστο 1922.
-Βέττας Κωνσταντίνος του Φωτίου, Στρατιώτης από Φθιώτιδα, φονεύθηκε στις 27 Αυγούστου 1922.
-Βλαχομήτρος Κωνσταντίνος του Φωτίου, Στρατιώτης από Γολέμι, απεβίωσε σε Στρατιωτικό Νοσοκομείο Διακομιδής στις 28 Μαρτίου 1922.
-Βορβολάκης Δημήτριος του Γεωργίου, Στρατιώτης από Καρυά, φονεύθηκε στο Αβγκίν στις 7 Ιουλίου 1921.
-Βούλγαρης Ευστάθιος του Δημητρίου, Στρατιώτης από Στυλίδα, φονεύθηκε στη Μικρά Ασία στις 27 Αυγούστου 1922.
-Βουρλής Γρώργιος του Στεργίου, Στρατιώτης από Μενδενίτσα, τραυαματίσθηκε στις 17 Αυγούστου 1922.

Γ
-Γαλανάκης Παναγιώτης του Δημητρίου, Στρατιώτης από Φθιώτιδα, φονεύθηκε στο Καλέ Γκρότο στις 15 Αυγούστου 1921.
-Γαλάνης Ιωάννης του Αν., Στρατιώτης από Φθιώτιδα, απεβίωσε στο Ε΄ Νοσοκομείο Διακομιδής στις 18 Μαΐου 1921.
-Γαλάνης Ιωάννης του Α., Στρατιώτης από Σκάρφεια, απεβίωσε το 1922.
-Γαλάνης Σπύρος του Μιλτιάδου, Στρατιώτης από Δομοκό.
-Γαλανός Αναστάσιος του Ι., Στρατιώτης από Φθιώτιδα.
-Γαλής Γεώργιος του Δημητρίου, Στρατιώτης από Γιανιτσού, φονεύθηκε στο Κιουτσούκιοϊ στις 16 Αυγούστου 1922.
-Γελούμενος Αγγελής, Στρατιώτης από Λαμία, απεβίωσε «εκ τραύματος» στο Ιβ΄ Ορεινό χειρουργείο στις 27 Ιουνίου 1919.
-Γελούμενος Ευάγγελος, Στρατιώτης 10ου λόχου του 2ου Συντάγματος Πεζικού από Λαμία, φονεύθηκε στο Κέστερλι Μικράς Ασίας στις 27 Ιουνίου 1919.
-Γενούζος (Γιαννούτσος;) ή Κάργας Στυλιανός του Ηλία, Στρατιώτης από Αυλάκι.
-Γερακόνης Ιωάννης του Παναγιώτη, Στρατιώτης από Μώλο, απεβίωσε στο Α΄ Στρατιωτικό Νοσοκομείο Σμύρνης(Εικ.1) στις 9 Δεκεμβρίου 1919.
-Γερομήτρος Ιωάννης του Παναγιώτου, Στρατιώτης από Μενδενίτσα.
-Γεροντίνης Παναγιώτης του Αθανασίου, Στρατιώτης από Συκά, απεβίωσε στο ΧΙΙΙα Χειρουργείο στις 30 Απριλίου 1921.
-Γεροσιδέρης Παναγιώτης του Δημητρίου, Στρατιώτης από Φθιώτιδα.
-Γεωργίου Ιωάννης του Κωνσταντίνου, Στρατιώτης από Άγιο Σεραφείμ, απεβίωσε «εκ κακουχιών πολέμου» το 1921.
-Γεωργόπουλος Δημήτριος, Στρατιώτης από Υπάτη, φονεύθηκε στο Καρά Μπουγιού Ντάγ στις 3 Ιουλίου 1921.
-Γεωργούσης Δημήτριος του Ιωάννη, Στρατιώτης από Φθιώτιδα, απεβίωσε στο Στρατιωτικό Νοσοκομείο Μαγνησίας στις 4 Οκτωβρίου 1919.
-Γεωργούσης Δημήτριος του Ν., Στρατιώτης από Τραγάνα, φονεύθηκε στο Τουμλού Μπουνάρ το 1922.
-Γιαννακέσας Αθανάσιος του Σπύρου, Στρατιώτης από Κηφισσοχώρι, απεβίωσε στο Στρατιωτικό Νοσοκομείο Χαλκίδας στις 6 Ιουνίου 1920.
-Γιαννακόπουλος Σπύρος του Γεωργίου, Στρατιώτης από Νεράϊδα, φονεύθηκε στις 8 Ιουλίου 1921.
-Γιαννόπουλος Σπύρος του Γεωργίου, Στρατιώτης από Νεράϊδα, φονεύθηκε στο Σεϊντή Γαζή στις 9 Ιουλίου 1921.
-Γιαννούλης Κωνσταντίνος του Γεωργίου, Στρατιώτης από Σταυρό, απεβίωσε στις 14 Αυγούστου 1920.
-Γιαπουρλής Ευάγγελος του Σπύρου, Στρατιώτης από Φθιώτιδα, φονεύθηκε στο Καλέ Γκρότο στις 26 Αυγούστου 1921.
-Γαροφαλής Κωνσταντίνος, Στρατιώτης από Φθιώτιδα, απεβίωσε στο Πρόσκαιρο Νοσοκομείο Δορυλαίου (Εσκί Σεχίρ) στις 12 Σεπτεμβρίου 1921.
-Γκαζώνης Βασίλειος του Ιωάννου, Στρατιώτης από Λαμία.
-Γκατζούνης Δημήτριος του Κωνσταντίνου, Στρατιώτης από Άγιο Κωνσταντίνο, φονεύθηκε στο Ουσάκ το Φεβρουάριο 1922.
-Γκιώνης Απόστολος του Νικολάου, Στρατιώτης από Μαρτίνο, απεβίωσε στις 13 Αυγούστου 1921.
-Γκλέτσος Απόστολος του Δημητρίου, Στρατιώτης από Φθιώτιδα, φονεύθηκε στη Μικρά Ασία το 1922.
-Γκόλφης Γεώργιος του Νικολάου, Στρατιώτης από Λευκοχώρι Ελάτειας, φονεύθηκε στο Τουμλού Μπουνάρ στις 28 Μαρτίου 1921.
-Γκρεμήλας Χρήστος του Ιωάννου, Στρατιώτης από Ανθήλη.
-Γλυκός Γεώργιος του Νικολάου, Στρατιώτης από Καλλίδρομο, απεβίωσε «εκ κακουχιών» το 1921.
-Γουρούνας Κωνσταντίνος, Στρατιώτης από Φθιώτιδα, φονεύθηκε στις 30 Ιουνίου 1921.
-Γούσιας Αχιλλέας του Κωνσταντίνου, Στρατιώτης από Ανθήλη, φονεύθηκε στο Καλέ Γκρότο στις 15 Αυγούστου 1921.
-Γραβάνης Δημήτριος του Κ., Στρατιώτης από Στυλίδα.

Δ
-Δαδιώτης Ηλίας του Γεωργίου, Στρατιώτης από Στυλίδα, απεβίωσε στο Α΄ Στρατιωτικό Νοσοκομείο Διακομιδής στις 18 Ιουνίου 1922.
-Δαϊτσιώτης Σωτήριος, Στρατιώτης από Λαμία.
-Δαλιάνης Αθανάσιος του Δημητρίου, Στρατιώτης από Αταλάντη, απεβίωσε στο Α΄ Στρατιωτικό Νοσοκομείο Θεσσαλονίκης στις 31 Αυγούστου 1922.
-Δάμπασης Γεώργιος του Αθανασίου, Στρατιώτης από Λιανοκλάδι.
-Δαραμάρας Κωνσταντίνος του Περ., Στρατιώτης από Μαρτίνο, φονεύθηκε στο Καλέ Γκρότο στις 15 Αυγούστου 1921.
-Δάρας Αθανάσιος του Ιωάννου, Στρατιώτης από Μαρτίνο, απεβίωσε στο 3ο Στρατιωτικό Νοσοκομείο Σμύρνης στις 23 Μαρτίου 1922.
-Δάρας Παναγιώτης του Σπύρου, Στρατιώτης από Αμφίκλεια, φονεύθηκε στις 14 Αυγούστου 1921.
-Δασκαλόπουλος Ευάγγελος του Ιωάννη, Στρατιώτης από Κόμμα, ετών 24. Θεωρείται αγνοούμενος στις μάχες του Εσκί Σεχίρ (21 Αυγούστου-14 Σεπτεμβρίου 1921).
-Δερβινούλιας Κωνσταντίνος του Χρήστου, Στρατιώτης από Ανάβρα Λοκρίδας, απεβίωσε στο 6ο Στρατιωτικό Νοσοκομείο Διακομιδής στις 4 Μαρτίου 1921.
-Δημητρίου Αθανάσιος του Γεωργίου, Στρατιώτης από Κομποτάδες, απεβίωσε «εν αιχμαλωσία» το 1922.
-Δημητρίου Κωνσταντίνος του Σπύρου, Στρατιώτης από Καλλίδρομο, απεβίωσε «εν αιχμαλωσία» το 1922.
-Δημητρίου Φώτιος του Γεωργίου, Στρατιώτης από Κομποτάδες, φονεύθηκε στο Τουμλού Μπουνάρ τον Αύγουστο 1922.
-Δημητρίου Χρήστος του Σωτηρίου, Στρατιώτης από Άνυδρο, απεβίωσε στο Στρατιωτικό Νοσοκομείο Χαλκίδας το 1922.
-Δημουλάς Κωνσταντίνος του Αριστ., Στρατιώτης από Φθιώτιδα.
-Διάβολος Ιωάννης του Αθανασίου, Στρατιώτης από Γραμμένη, φονεύθηκε στη Μικρά Ασία το 1922.
-Διαμαντής Κωνσταντίνος του Μιχαήλ, Στρατιώτης από Πύργος, απεβίωσε στο Καρακουγιού στις 18 Αυγούστου 1921.
-Δημάκης Δημήτριος του Ιωάννου, Στρατιώτης από Μαρτίνο, φονεύθηκε στη Σαπάντζα στις 16 Αυγούστου 1921.
-Δημητρίου Στέφανος του Ευθυμίου, Στρατιώτης από Λαμία, απεβίωσε «εκ πνευμονίας» στις 7 Μαΐου 1921.
-Δροσογιάννης Γεώργιος του Δημητρίου, Στρατιώτης από Φθιώτιδα, απεβίωσε στο Στρατιωτικό Νοσοκομείο Μαγνησίας στις 28 Αυγούστου 1919.
-Δροσόπουλος Αθανάσιος του Δημητρίου, Στρατιώτης από Καινούργιο, απεβίωσε στο Δ΄ Στρατιωτικό Νοσοκομείο Αθηνών στις 6 Σεπτεμβρίου 1921.
-Δροσόπουλος Νικόλαος του Σωτηρίου, Στρατιώτης από Φιλιαδώνα, απεβίωσε στο Α΄ Στρατιωτικό Νοσοκομείο Σμύρνης(Εικ.1) στις 19 Σεπτεμβρίου 1920.

Ε
-Ευθυμιόπουλος Βασίλειος του Ιωάννου, Στρατιώτης από Βούζι, απεβίωσε «εκ τραύματος» στο Καλέ Γκρότο τον Αύγουστο 1921.

Ζ
-Ζάκας Γεώργιος του Δημητρίου, Στρατιώτης από Λυχνό, απεβίωσε στο Στρατιωτικό Νοσοκομείο Γενή Σεχήρ στις 28 Ιουνίου 1921.
-Ζακούλας Βασίλειος του Νικολάου, Στρατιώτης από Στυλίδα.
-Ζακούλας Μάνθος του Νικολάου, Στρατιώτης από Στυλίδα.
-Ζαμπεθάνης Γεώργιος του Βαΐου, Στρατιώτης από Ομβριακή.
-Ζαρίφης Γρηγόριος του Δημητρίου, Στρατιώτης από Λαμία.
-Ζαχαρής Κωνσταντίνος του Δημητρίου, Στρατιώτης από Φτέρη, φονεύθηκε στο Τατάρκιοϊ στις 19 Νοεμβρίου 1919.
-Ζαχαρόπουλος Στυλιανός του Στ., Στρατιώτης από Πιτσιωτά, απεβίωσε στο Καλέ Γκρότο στις 25 Αυγούστου 1921.
-Ζαχόπουλος Δημήτριος του Αθανασίου, Στρατιώτης από Κόμνινα, απεβίωσε στο ΧΙΙΙβ Ορεινό Χειρουργείο στις 12 Φεβρουαρίου 1920.
-Ζεγοβάς Σεραφείμ του Ιωάννου, Στρατιώτης από Ροβολιάρι, απεβίωσε στο Στρατιωτικό Νοσοκομείο Χαλκίδας στις 5 Αυγούστου 1920.
-Ζερβός (Ζέρβας?) Γεώργιος του Κωνσταντίνου, Στρατιώτης από Στύρφακα, απεβίωσε στο Δ΄ Νοσοκομείο Διακομιδής στις 5 Μαΐου 1921.
-Ζήσης Ιωάννης του Αποστόλου, Στρατιώτης 7ου λόχου του 2ου Συντάγματος Πεζικού από Παλαιοκερασιά, τραυματίσθηκε στο Τσεντίς Χάν στις 14 και απεβίωσε στο ΧΙΙΙβ Ορεινό Χειρουργείο στις 15 Οκτωβρίου 1920.
-Ζιάκας Ευάγγελος του Ανδρέου, Στρατιώτης από Μάρμαρα, απεβίωσε στο Στρατιωτικό Νοσοκομείο Μαγνησίας στις 20 Νοεμβρίου 1919.
-Ζόγας Γεώργιος του Κωνσταντίνου, Στρατιώτης από Άγιο Σεραφείμ, φονεύθηκε στο Σεϊντή Γαζί στις 8 Ιουλίου 1921.
-Ζορμπάς Βασίλειος του Ευσταθίου, Στρατιώτης από Θερμοπύλες.
-Ζουμπουρλός Νικόλαος, Στρατιώτης από Νεοχώριο, φονεύθηκε σε υψώματα της Κίου στις 23 Αυγούστου 1922.
-Ζυγούρης Φώτιος του Ευαγγέλου, Στρατιώτης από Μεγάλη Κάψη, απεβίωσε στο Στρατιωτικό Νοσοκομείο Δράμας στις 17 Φεβρουαρίου 1920.
-Ζωγάκης Χρήστος του Γεωργίου, Στρατιώτης από Άνυδρο, απεβίωσε στο Αραμπατζίκ στις 18 Νοεμβρίου 1921.
-Ζώτας Αθανάσιος του Αλεξάνδρου, Στρατιώτης από Ξυλικούς.

Η
-Ηλιόπουλος Ηλίας, Στρατιώτης από Λιανοκλάδι, απεβίωσε στο Αρ. 2 Χειρουργείο, στις 9 Μαΐου 1920.
-Ηλιόπουλος Ηλίας του Κωνσταντίνου, Στρατιώτης από Μενδενίτσα.
-Ηλιόπουλος Πέτρος του Νικολάου, Στρατιώτης από Αταλάντη.
-Ήμης Γεώργιος του Σεραφείμ, Στρατιώτης από Ανθήλη, φονεύθηκε στη Μικρά Ασία, τον Αύγουστο 1922.

Θ
-Θανασέκος Ιωάννης του Λ., Στρατιώτης από Κηφισσοχώρι, απεβίωσε «εκ κακουχιών πολέμου» τον Αύγουστο 1923.
-Θεοδοσίου Γεώργιος του Βασιλείου, Στρατιώτης από Λειβανάτες, απεβίωσε στο Α΄ Στρατιωτικό Νοσοκομείο Σμύρνης(Εικ.1), στις 29 Σεπτεμβρίου 1920.
-Θεοδώρου Ανδρέας του Γεωργίου, Στρατιώτης από Φθιώτιδα, απεβίωσε στο ΧΙΙΙβ Ορεινό Χειρουργείο, στις 3 Ιουλίου 1921.
-Θεοδώρου Κωνσταντίνος του Θεοδώρου, Στρατιώτης από Δομοκό, απεβίωσε στο Στρατιωτικό Νοσοκομείο Λαρίσης, στις 19 Αυγούστου 1921.
-Θεοφανόπουλος Ηλίας του Νικολάου, Στρατιώτης από Αταλάντη, φονεύθηκε στο Τουμλού Μπουνάρ, στις 21 Αυγούστου 1922.
-Θεοφανόπουλος Ταξιάρχης του Διονυσίου, Στρατιώτης από Αταλάντη.
-Θέος Ιωάννης του Δημητρίου, Στρατιώτης από Δίλοφο.
-Θωμαΐδης Θωμάς του Ιωάννου, Στρατιώτης από Αταλάντη, φονεύθηκε, στις 24 Αυγούστου 1922.

Κ
-Καθαράκης Ιωάννης του Θεοδώρου, Στρατιώτης από Καλλιθέα, απεβίωσε στο Νοσοκομείο «Σωτηρία» στις 31 Μαρτίου 1922.
-Κακάνης Δημήτριος του Ευαγγέλου, Στρατιώτης από Φθιώτιδα, απεβίωσε στο Στρατιωτικό Νοσοκομείο Μαγνησίας στις 3 Φεβρουαρίου 1921.
-Κακαράς Αναστάσιος του Γεωργίου, Στρατιώτης από Λοκρίδα, φονεύθηκε στο Καλέ Γκρότο στις 16 Αυγούστου 1921.
-Κακαράς Νικόλαος του Αθανασίου, Στρατιώτης από Καλλίδρομο, φονεύθηκε στα Μουδανιά στις 30 Αυγούστου 1922.
-Καλαμάρας Βασίλειος, Στρατιώτης 11ου λόχου του 2ου Συντάγματος Πεζικού από Καινούργιο, φονεύθηκε στο Τσεντίς Χάν στις 14 Οκτωβρίου 1920.
-Καλαντζής Γεώργιος του Επαμεινώνδα, Στρατιώτης από Τετράπολη, φονεύθηκε στο Παπαζλί στις 29 Ιουλίου 1919.
-Καλατζόπουλος Αθανάσιος του Πέτρου, Στρατιώτης από Στυλίδα, απεβίωσε στο 6ο Νοσοκομείο Διακομιδής στις 6 Φεβρουαρίου 1922.
-Καλαπούρης Ιωάννης του Δημητρίου, Στρατιώτης από Φθιώτιδα, φονεύθηκε στις 18 Απριλίου 1922.
-Καλέμης Ανάργυρος του Γεωργίου, Στρατιώτης από Σταυρό, απεβίωσε στο ΧΙΙΙα΄ Ορεινό Χειρουργείο στις 1 Αυγούστου 1919.
-Καλομοίρης Ηλίας του Δημητρίου, Στρατιώτης από Σκάρφεια.
-Καλότυχος Παναγιώτης, Στρατιώτης από Τυμφρηστό, απεβίωσε στο Α΄ Στρατιωτικό Νοσοκομείο Αθηνών στις 29 Αυγούστου 1921.
-Καλτσουκαλάς Βασίλειος του Αθανασίου, Στρατιώτης από Δομοκό, φονεύθηκε στις 29 Αυγούστου 1921.
-Καμερόγιαννης Κωνσταντίνος του Ιωάννου, Στρατιώτης από Αταλάντη, φονεύθηκε στις 31 Ιουλίου 1919.
-Κανίρος Ιωάννης του Γεωργίου, Στρατιώτης από Αμφίκλεια, φονεύθηκε στις 17 Μαρτίου 1921.
-Καπελιάρης Απόστολος του Χαρ., Στρατιώτης από Άγιο Χαράλαμπο, φονεύθηκε στο Καλέ Γκρότο στις 25 Αυγούστου 1921.
-Καπιτσόπουλος Δημήτριος του Νικολάου, Στρατιώτης από Λαμία, φονεύθηκε στο Ντούζ Ντάγ στις 17 Μαρτίου 1921.
-Καπούλας Παναγιώτης του Γεωργίου, Στρατιώτης από Δομοκό.
-Καραβλάχος Γρηγόριος του Γεωργίου, Στρατιώτης από Λαμία, απεβίωσε «εκ κατάγματος» στο Στρατιωτικό Νοσοκομείο Μαγνησίας στις 13 Σεπτεμβρίου 1920.
-Καραβίδας Χρήστος του Σάββα, Στρατιώτης από Ελευθεροχώρι, φονεύθηκε στη Μικρά Ασία το 1919.
-Καραγεώργος Δημήτριος του Βασιλείου, Στρατιώτης από Φθιώτιδα.
-Καραγεώργος Ιωάννης του Κωνσταντίνου, Στρατιώτης από Κολοκυθιά, φονεύθηκε στο Τουμλού Μπουνάρ στις 28 Μαρτίου 1921.
-Καραγεώργος Ιωάννης του Σπύρου, Στρατιώτης από Λευκοχώρι Ελάτειας, φονεύθηκε στο Ντογούζ στις 15 Αυγούστου 1921.
-Καραγιάννης Ευάγγελος του Νικολάου, Στρατιώτης από Φτέρη, απεβίωσε στο Χατζηκυριάκειο Νοσοκομείο στις 4 Απριλίου 1923.
-Καραγιάννης Παναγιώτης, Στρατιώτης από Λυχνό, φονεύθηκε στο Εσκί Πολατλί στις 28 Αυγούστου 1921.
-Καραγιάννης Μιλτιάδης του Νικολάου, Στρατιώτης από Φτέρη.
-Καραγιαννόπουλος Δημήτριος του Κωνσταντίνου, Στρατιώτης από Λαμία, φονεύθηκε το 1922.
-Καραδήμας Δημήτριος του Κωνσταντίνου, Στρατιώτης από Φθιώτιδα.
-Καραδήμος Αθανάσιος του Γεωργίου, Στρατιώτης από Καλαπόδι.
-Καραδήμος Ιωάννης του Κωνσταντίνου, Στρατιώτης από Φθιώτιδα, φονεύθηκε στο Τατάρκιοϊ στις 19 Νοεμβρίου 1919.
-Καραΐσκος Δημήτριος του Κ., Στρατιώτης από Φθιώτιδα.
-Καρακάσης Αναστάσιος του Αθανασίου, Στρατιώτης από Μώλο.
-Καραμάνος Βασίλειος του Κωνσταντίνου, Στρατιώτης από Καινούργιο, φονεύθηκε στο Χάν στις 14 Οκτωβρίου 1920.
-Καραμέρης Ανδρέας, Στρατιώτης από Λάρυμνα, απεβίωσε «εκ τραύματος» στις 18 Αυγούστου 1920.
-Καραμέρης Ανδρέας του Κωνσταντίνου, Στρατιώτης από Μαρτίνο, απεβίωσε στο Στρατιωτικό Νοσοκομείο του Μπαλικεσίρ στις 18 Μαΐου 1920.
-Καραμήτρος Ιωάννης του Κ., Στρατιώτης από Άγναντη, φονεύθηκε στο Καλέ Γκρότο στις 14 Αυγούστου 1921.
-Καραμήτσος Ιωάννης του Θεοδώρου, Στρατιώτης από Άνυδρο, απεβίωσε «εκ πνευμονίας» στη Μικρά Ασία στις 2 Μαρτίου 1922.
-Καραμπαϊράμης Ιωάννης του Δημητρίου, Στρατιώτης από Δομοκό, φονεύθηκε στις 13 Μαρτίου 1921.
-Καραμπέτσος Χρήστος, Στρατιώτης 11ου λόχου του 2ου Συντάγματος Πεζικού από Λογγίτσι, φονεύθηκε στο Αχμετλή Μικράς Ασίας στις 31 Ιουλίου 1919.
-Καρανάσιος Δημήτριος του Α., Στρατιώτης από Λαμία, απεβίωσε «εκ τραύματος» στο Νοσοκομείο Χαλκίδας στις 12 Σεπτεμβρίου 1922.
-Καρανίκας Αντώνιος του Παναγιώτη, Στρατιώτης από Αγία Μαρίνα Λοκρίδος.
-Καρανίκας Νικόλαος του Παναγιώτη, Στρατιώτης από Αγία Μαρίνα Λοκρίδος.
-Καραπέτσας Απόστολος του Φίλωνος, Στρατιώτης από Λογγίτσι, φονεύθηκε στη Μικρά Ασία τον Αύγουστο 1922.
-Καραπέτσας Χρήστος του Γρηγορίου, Στρατιώτης από Λογγίτσι, φονεύθηκε στο Κεστελή στις 21 Ιουλίου 1919.
-Καρατζάκης Παναγιώτης του Εμμανουήλ, Στρατιώτης από Μόδι.
-Καρατζάς Παναγιώτης του Σπυρίδωνος, Στρατιώτης από Αρχάνι.
-Καρατσολόπουλος Ιωάννης του Κωνσταντίνου, Στρατιώτης από Μαρτίνο.
-Καρβέλης Κωνσταντίνος του Ιωάννου, Στρατιώτης από Καστανιά Υπάτης, απεβίωσε στο αναρρωτήριο του Συντάγματος στις 3 Φεβρουαρίου 1922.
-Καρίκας Νικόλαος του Παναγιώτου, Στρατιώτης από Φθιώτιδα.
-Καρμάλης Δημήτριος του Ηλία, Στρατιώτης από Κωσταλέξι, απεβίωσε στη Μικρά Ασία το 1921.
-Καρναβάς Κωνσταντίνος του Αθανασίου, Στρατιώτης από Φθιώτιδα, απεβίωσε «εξ ευλογίας» στο Στρατιωτικό Νοσοκομείο Μαγνησίας στις 31 Ιανουαρίου 1920.
-Καρφής Ηλίας του Γεωργίου, Στρατιώτης από Λιτόσελο.
-Καρφής Κωνσταντίνος του Βασιλείου, Στρατιώτης από Λιτόσελο.
-Καρφίτσας Αθανάσιος του Κωνσταντίνου, Στρατιώτης από Φθιώτιδα, απεβίωσε «εξ εντεροκωλίτιδος» στο Στρατιωτικό Νοσοκομείο Πατρών στις 23 Οκτωβρίου 1920.
-Κασίμης Ιωάννης του Δημητρίου, Στρατιώτης από Αταλάντη.
-Καστάνης Ευάγγελος του Αθανασίου, Στρατιώτης από Μεσοχώρι, φονεύθηκε στο Αφιόν Καραχισάρ στις 17 Αυγούστου 1922.
-Κατσαγιάννης Κωνσταντίνος του Νικολάου, Στρατιώτης από Νεοχώριο, φονεύθηκε στο Καρακουγιού στις 20 Αυγούστου 1921.
-Κατσάνος Αθανάσιος του Δημητρίου, Στρατιώτης από Γραμμένη, φονεύθηκε στη Μικρά Ασία το 1921.
-Κατσαράς Κωνσταντίνος του Γεωργίου, Στρατιώτης από Φθιώτιδα, φονεύθηκε στις Σάρδεις στις 7 Ιανουαρίου 1920.
-Κατσάρας Κωνσταντίνος του Πέτρου, Στρατιώτης από Άγναντη, φονεύθηκε στη Σαπάντζα στις 16 Αυγούστου 1921.
-Κατσαρός Αθανάσιος του Κωνσταντίνου, Στρατιώτης από Ταράτσα, φονεύθηκε στο Κιρές Ογλού Ντάγ στις 14 Αυγούστου 1921.
-Κατσαρός Γεώργιος του Αθανασίου, Στρατιώτης από Αμφίκλεια, απεβίωσε στο Α΄ Στρατιωτικό Νοσοκομείο Διακομιδής στις 3 Ιουνίου 1921.
-Κατσίκας Κωνσταντίνος του Ιωάννου, Στρατιώτης από Παναγία, απεβίωσε στο Πρόσκαιρο Νοσοκομείο Δορυλαίου (Εσκί Σεχίρ) στις 9 Σεπτεμβρίου 1921.
-Κατσικούρης Ηλίας του Αθανασίου, Στρατιώτης από Νεοχώρι, απεβίωσε στο ΧΙΙΙβ΄ Χειρουργείο στις 15 Ιουλίου 1921.
-Κάτσινος Γεώργιος, Στρατιώτης από Φθιώτιδα, φονεύθηκε το 1922.
-Κατσίφας Κωνσταντίνος του Αναστασίου, Στρατιώτης από Καλαπόδι, φονεύθηκε στο Τουμλού Μπουνάρ τον Αύγουστο 1922.
-Καφάσης Κωνσταντίνος του Δημητρίου, Στρατιώτης από Αταλάντη.
-Καφεζής Νικόλαος του Λάμπρου, Στρατιώτης από Φιλιαδώνα, απεβίωσε σε Νοσοκομείο της Σμύρνης στις 29 Απριλίου 1922.
-Καφούσης Ιωάννης του Δημητρίου, Στρατιώτης από Δρυμαία, απεβίωσε το 1920.
-Κεπενής Γεώργιος του Κωνσταντίνου, Στρατιώτης από Φθιώτιδα.
-Κιούκης Κωνσταντίνος του Θεοδ., Στρατιώτης από Γιαννιτσού.
-Κλαπαστής Κωνσταντίνος του Λ., Στρατιώτης από Άγιο Σεραφείμ, φονεύθηκε στο Καλέ Γκρότο στις 16 Αυγούστου 1921.
-Κοκανόπουλος Κωνσταντίνος του Σταύρου, Στρατιώτης από Λαμία.
-Κόκκαλης Αθανάσιος του Δημητρίου, Στρατιώτης από Αταλάντη.
-Κόκκινος Ανδρέας του Κωνσταντίνου, Στρατιώτης από Φθιώτιδα.
-Κόκοτας Αθανάσιος του Νικολάου, Στρατιώτης από Δίλοφο, φονεύθηκε στο Ντούζ Ντάγ στις 18 Μαρτίου 1921.
-Κολοβός Δημήτριος του Κωνσταντίνου, Στρατιώτης από Αταλάντη, απεβίωσε στο Πρόσκαιρο Νοσοκομείο Δορυλαίου (Εσκί Σεχίρ) στις 9 Οκτωβρίου 1921.
-Κολοκύθας Ιωάννης του Δημητρίου, Στρατιώτης από Φτέρη, φονεύθηκε στις 13 Αυγούστου 1921.
-Κολοφωτιάς Περικλής, Στρατιώτης από Φθιώτιδα, απεβίωσε «εκ τραύματος» στο Καραγιουσάν στις 25 Αυγούστου 1921.
-Κοντάκος Αχιλλέας, Στρατιώτης από Άγιο Σεραφείμ, φονεύθηκε στη Σαπάντζα στις 15 Αυγούστου 1921.
-Κοντός Αθανάσιος του Γ., Στρατιώτης από Νεοχώρι, απεβίωσε σε Χειρουργείο στις 18 Ιανουαρίου 1920.
-Κοτσαλάς Δημήτριος του Κ., Στρατιώτης από Μαρτίνο, απεβίωσε στο ΧΙΙΙα΄ Χειρουργείο στις 4 Σεπτεμβρίου 1921.
-Κοτσαμάνης Ιωάννης του Γ., Στρατιώτης από Δομοκό, απεβίωσε στο Στρατιωτικό Νοσοκομείο Χαλκίδας στις 4 Δεκεμβρίου 1922.
-Κοτσανής Κωνσταντίνος του Δημητρίου, Στρατιώτης από Σταυρό, φονεύθηκε στο Μπαϊμπούρ στις 23 Αυγούστου 1921.
-Κότσης Γεώργιος του Αθανασίου, Στρατιώτης από Δύο Βουνά, απεβίωσε στο Στρατιωτικό Νοσοκομείο Αϊδινίου στις 19 Σεπτεμβρίου 1920.
-Κοτσογιάννης Γεώργιος του Ιωάννου, Στρατιώτης από Φιλιαδώνα, φονεύθηκε στο Κιρές Ογλού Ντάγ στις 13 Αυγούστου 1921.
-Κοτσογιάννης Δημήτριος του Βασιλείου, Στρατιώτης από Φθιώτιδα, απεβίωσε «εκ τραύματος» στο Πρόσκαιρο Στρατιωτικό Νοσοκομείο Ουσάκ στις 6 Ιουλίου 1921.
-Κοτσόπουλος Γεώργιος του Δημητρίου, Στρατιώτης από Τυμφρηστό, απεβίωσε «εκ βρογχίτιδος» στο Στρατιωτικό Νοσοκομείο Μαγνησίας στις 17 Αυγούστου 1919.
-Κουλούρης Ιωάννης του Κωνσταντίνου, Στρατιώτης από Μάκρη, φονεύθηκε στο Ακτσάλ Ντάγ στις 3 Ιουλίου 1921.
-Κουμπάρος Αθανάσιος του Δημητρίου, Στρατιώτης από Φθιώτιδα.
-Κουρμούκης Παναγιώτης του Δημητρίου, Στρατιώτης από Μαυρίλο, απεβίωσε στο 6ο Νοσοκομείο Διακομιδής στις 4 Ιουλίου 1922.
-Κουσβαντέλος Σπύρος του Αθανασίου, Στρατιώτης από Πελασγία, φονεύθηκε στη Μικρά Ασία.
-Κούτρας Δημήτριος του Βασιλείου, Στρατιώτης από Υπάτη, φονεύθηκε στη Μικρά Ασία τον Αύγουστο 1922.
-Κουτσαϊμάνης Γεώργιος του Ιωάννου, Στρατιώτης από Τραγάνα, απεβίωσε στη Μικρά Ασία το 1920.
-Κουτσαφλίδης Νικόλαος του Κωνσταντίνου, Στρατιώτης από Λειβανάτες, απεβίωσε στο Στρατιωτικό Νοσοκομείο Σουφλίου στις 29 Νοεμβρίου 1922.
-Κουτσόβουλος Αθανάσιος του Ιωάννου, Στρατιώτης από Φθιώτιδα.
-Κουτσόλης Γεώργιος του Αθανασίου, Ιππεύς από Φθιώτιδα.
-Κουτσομήτρος Σωτήριος του Ευθυμίου, Στρατιώτης από Γραμμένη, απεβίωσε στο ΧΙΙΙα΄ Χειρουργείο στις 27 Αυγούστου 1921.
-Κουτσουγιώργος Κωνσταντίνος του Δημητρίου, Στρατιώτης από Δομοκό, απεβίωσε στο Στρατιωτικό Νοσοκομείο Αϊδινίου στις 10 Ιανουαρίου 1920.
-Κουτσούκης Θωμάς του Φιλίππου, Στρατιώτης από Φθιώτιδα.
-Κουτσουμπός Νικόλαος του Σταύρου, Στρατιώτης από Φθιώτιδα.
-Κουμπούρας Βασίλειος του Αποστόλου, Στρατιώτης από Μελιταία, απεβίωσε στο Α΄ Στρατιωτικό Νοσοκομείο Σμύρνης(Εικ.1) στις 27 Νοεμβρίου 1920.
-Κρεμμύδας Βασίλειος του Παρασκευά, Στρατιώτης από Καστανιά.
-Κρίκος Ανδρέας του Βασιλείου, Στρατιώτης από Λεμονιά.
-Κροκάδος Αριστείδης του Δημητρίου, Στρατιώτης από Παλαμά Φθιώτιδας, φονεύθηκε στο Καλέ Γκρότο στις 16 Αυγούστου 1921.
-Κρομύδας Αθανάσιος του Βασιλείου, Στρατιώτης από Μώλο.
-Κρομύδας Κωνσταντίνος του Λ., Στρατιώτης από Άγιο Νικόλαο Φθιώτιδας, απεβίωσε στο Β΄ Πρόσκαιρο Νοσοκομείο Δορυλαίου (Εσκί Σεχίρ) στις 2 Σεπτεμβρίου 1921.
-Κυριαζής Γεώργιος του Κωνσταντίνου, Στρατιώτης από Συκά Υπάτης, φονεύθηκε στις 18 Μαρτίου 1921.
-Κυριαζής Ευάγγελος του Γεωργίου, Στρατιώτης από Αγριαπιδιά Δομοκού, φονεύθηκε στις 18 Αυγούστου 1921.
-Κυρίτσης Ανδρέας του Αθανασίου, Στρατιώτης από Λογγίτσι, απεβίωσε σε Στρατιωτικό Νοσοκομείο της Σμύρνης στις 11 Μαρτίου 1921.
-Κύρκος Κωνσταντίνος του Δημητρίου, Στρατιώτης από Δραμάλα, φονεύθηκε στη Μικρά Ασία τον Αύγουστο 1922.
-Κυτιανόπουλος Παναγιώτης του Δημητρίου, Στρατιώτης από Λαμία.
-Κωσταβάρας Ιωάννης του Θεοδώρου, Στρατιώτης από Καλλιθέα, φονεύθηκε στις 15 Αυγούστου 1921.
-Κωσταντέλος Σπύρος, Στρατιώτης από Γαρδίκι, φονεύθηκε στο Καλέ Γκρότο στις 28 Αυγούστου 1921.
-Κωνσταντίνου Κωνσταντίνος του Δημητρίου, Στρατιώτης από Αρκίτσα, απεβίωσε στο Στρατιωτικό Νοσοκομείο Ουσάκ στις 10 Νοεμβρίου 1920.
-Κωνσταντόπουλος Σπύρος του Αριστείδη, Στρατιώτης από Λευκοχώρι Ελάτειας, φονεύθηκε στο Καλέ Γκρότο στις 25 Αυγούστου 1921.
-Κωστογιάννης Βασίλειος του Ιωάννου, Στρατιώτης από Έξαρχο, φονεύθηκε στον Μαίανδρο στις 21 Μαΐου 1919.
-Κωστόπουλος Ιωάννης του Κωνσταντίνου, Στρατιώτης από Ανθήλη, φονεύθηκε στο Σερεκλή στις 28 Αυγούστου 1920.
-Κωστόπουλος Παναγιώτης του Δημητρίου, Στρατιώτης από Πύργο.
-Κωτσίνας Κωνσταντίνος του Φωτίου, Στρατιώτης από Φθιώτιδα, απεβίωσε «εκ πνευμονίας» στο Νοσοκομείο Εκπαιδεύσεως Αθηνών στις 31 Ιουλίου 1922.
-Κωτσόγιαννος Βασίλειος του Ιωάννου, Στρατιώτης από Έξαρχο, φονεύθηκε στο Αϊδίνιο στις 15 Ιουνίου 1921.

Λ
-Λαγανάς Γεώργιος του Κωνσταντίνου, Στρατιώτης από Κυριακοχώρι, απεβίωσε στο Β΄ Χειρουργείο της ΧΙΙΙης Μεραρχίας στις 10 Φεβρουαρίου 1920.
-Λαγός Ευάγγελος του Ιωάννου, Στρατιώτης από Ανατολή, φονεύθηκε στις 23 Ιουλίου 1922.
-Λαγός Ιωάννης του Θωμά, Στρατιώτης από Αρχάνι, φονεύθηκε στο Καλετζίκ Ντάγ στις 14 Αυγούστου 1922.
-Λαγός Κωνσταντίνος του Ευσταθίου, Στρατιώτης από Δομοκό, απεβίωσε στο Δ΄ Στρατιωτικό Νοσοκομείο Διακομιδής στις 17 Οκτωβρίου 1920.
-Λαϊνάς Κωνσταντίνος του Θεμιστοκλέους, Στρατιώτης από Ομβριακή, απεβίωσε στο Ιβ΄ Χειρουργείο στις 26 Νοεμβρίου 1920.
-Λάϊος Βασίλειος του Ευθυμίου, Στρατιώτης από Φθιώτιδα.
-Λαμπαδιάρης Χαράλαμπος του Δημητρίου, Στρατιώτης από Μακρακώμη.
-Λαμπρακόπουλος Ηλίας του Κωνσταντίνου, Στρατιώτης από Παλαιοβράχα, φονεύθηκε στο Μπάλ Μαχμούτ τον Αύγουστο 1922.
-Λαμπρόπουλος Δημήτριος του Ματθαίου, Στρατιώτης από Φθιώτιδα, φονεύθηκε στο Τουμλού Μπουνάρ στις 8 Αυγούστου 1921.
-Λάμπος Δημήτριος του Μάνθου, Στρατιώτης από Ροβολιάρι, φονεύθηκε στο Τουμλού Μπουνάρ τον Μάρτιο 1921.
-Λάμπρος Σπυρίδων του Βλασίου, Στρατιώτης από Φθιώτιδα, απεβίωσε στις 13 Μαρτίου 1921.
-Λάμπρος Χρήστος του Βασιλείου, Στρατιώτης από Μάρμαρα, φονεύθηκε στο Μπανάζ στις 18 Αυγούστου 1921.
-Λαμπρούτσος Σπυρίδων του Βλασίου, Στρατιώτης από Στυλίδα, φονεύθηκε στο Καμεστίκ στις 29 Αυγούστου 1921.
-Λέλης Γεώργιος του Δημητρίου, Στρατιώτης από Καστανιά Υπάτης, φονεύθηκε στο Καλέ Γκρότο στις 25 Αυγούστου 1921.
-Λεωνιδάκης Κωνσταντίνος του Δημητρίου, Στρατιώτης από Νεοχώρι, φονεύθηκε στο Καρακουγιού στις 20 Αυγούστου 1921.
-Λιάγκουρας Κωνσταντίνος του Βασιλείου, Στρατιώτης από Μάρμαρα, απεβίωσε στο Γ΄ Στρατιωτικό Νοσοκομείο Σμύρνης την 2 Απριλίου 1922.
-Λιάμτσας Κωνσταντίνος του Ιωάννου, Στρατιώτης από Μαρτίνο.
-Λιάλιος Κωνσταντίνος του Ευσταθίου, Στρατιώτης από Φιλιαδώνα, φονεύθηκε στο Ρουκλού Ντάγ την 1 Ιουλίου 1921.
-Λιανός Ιωάννης του Δημητρίου, Στρατιώτης από Ρεγγίνι, απεβίωσε αιχμάλωτος στο Στρατιωτικό Νοσοσκομείο Νικομήδειας τον Αύγουστο 1922.
-Λιάντης Βασίλειος, Στρατιώτης από Λαμία, φονεύθηκε στις 23 Σεπτεμβρίου 1922.
-Λιάπης Αθανάσιος του Ιωάννου, Στρατιώτης από Μάρμαρα, φονεύθηκε στο Καλέ Γκρότο στις 25 Αυγούστου 1921.
-Λιασκώνης Αθανάσιος του Χρήστου, Στρατιώτης από Τσούκα, φονεύθηκε στις 29 Αυγούστου 1921.
-Λινάτσας Νικόλαος του Δημητρίου, Στρατιώτης από Αρκίτσα, φονεύθηκε στη Μικρά Ασία το 1922.
-Λιτόπουλος Ανέστης του Ευαγγέλου, Στρατιώτης από Θαυμακό, φονεύθηκε στο Καλέ Γκρότο στις 13 Αυγούστου 1921.
-Λουκάς Δημήτριος του Γεωργίου, Στρατιώτης από Λειβανάτες, φονεύθηκε στο Χάν στις 14 Οκτωβρίου 1920.
-Λουρής Δημήτριος του Νικολάου, Στρατιώτης από Αλεπόσπιτα, απεβίωσε στο Στρατιωτικό Νοσοκομείο Διδυμοτείχου το 1922.
-Λυμπέρης Κωνσταντίνος του Αθανασίου, Στρατιώτης από Ράχες, φονεύθηκε στο Τουμλού Μπουνάρ στις 29 Μαρτίου 1921.
-Λυμπέρης Κωνσταντίνος του Αναστασίου, Στρατιώτης από Ράχες, εξαφανίσθηκε στο Τουμλού Μπουνάρ τον Αύγουστο 1922.
-Λύτρας Αλέξανδρος του Παναγιώτου, Στρατιώτης από Φθιώτιδα.

Μ
-Μακανάς Ευστάθιος του Γ. Στρατιώτης από Μώλο, απεβίωσε σε Στρατιωτικό Νοσοκομείο Διακομιδής στις 14 Μαΐου 1921.
-Μακρής Κωνσταντίνος του Δημητρίου Στρατιώτης από Αρκίτσα, απεβίωσε το 1922.
-Μαλιόρας Νικόλαος του Παναγιώτου Στρατιώτης από Φθιώτιδα, φονεύθηκε στο Καλεντζίκ στις 14 Αυγούστου 1921.
-Μαματούγκας Ευάγγελος του Κωνσταντίνου, Στρατιώτης από Ανατολή, φονεύθηκε στο Αχμετλή στις 21 Φεβρουαρίου 1920.
-Μανδαλέβας Ανδρέας, Στρατιώτης από Δομοκό.
-Μαντζίκος Αριστείδης του Νικολάου, Στρατιώτης από Άνυδρο, φονεύθηκε στο Οδεμήσιον στις 4 Φεβρουαρίου 1920 ή απεβίωσε στο Δ΄ Στρατιωτικό Νοσοκομείο Διακομιδής στις 5 Μαρτίου 1920.
-Μάνθος Δημήτριος του Χαραλάμπους Στρατιώτης από Κουφόδενδρα Σπερχειάδας, απεβίωσε στο Ε΄ Νοσοκομείο Διακομιδής στις 10 Δεκεμβρίου 1921.
-Μάνθος Ευάγγελος του Χαραλάμπους Στρατιώτης από Κουφόδενδρα Σπερχειάδας, φονεύθηκε στο Κιρές Ογλού Ντάγ στις 13 Αυγούστου 1921.
-Μανίκας Ζαχαρίας του Ευσταθίου Στρατιώτης από Στρώμη, απεβίωσε στις 17 Δεκεμβρίου 1922.
-Μανιώτης Αθανάσιος του Αλ. Στρατιώτης από Μακρακώμη, φονεύθηκε στο Τουμλού Μπουνάρ στις 28 Μαρτίου 1921.
-Μάνος Γεώργιος του Γεωργίου. Στρατιώτης από Φθιώτιδα, φονεύθηκε στο Καλέ Γκρότο στις 23 Αυγούστου 1921.
-Μαργαρίτης Αθανάσιος του Γεωργίου. Στρατιώτης από Αρχάνι, φονεύθηκε στο Εσκί Πολατλί στις 28 Αυγούστου 1921.
-Μαργαρίτης Βασίλειος του Μορ. Στρατιώτης από Καμπιά, απεβίωσε στο Στρατιωτικό Νοσοκομείο Χαλκίδας στις 17 Νοεμβρίου 1922.
-Μαρκογιάννης Ευθύμιος του Β. Στρατιώτης από Καλαπόδι, φονεύθηκε στο Μπάλ Μαχμούτ στις 18 Αυγούστου 1922.
-Ματκανάς Ευστάθιος του Γεωργίου. Στρατιώτης από Μώλο, απεβίωσε από φυματίωση στο Δ΄ Νοσοκομείο Διακομιδής στις 14 Μαΐου 1921.
-Μαυραγάνης Ιωάννης του Γεωργίου, Στρατιώτης από Ελάτεια, απεβίωσε στο Στρατιωτικό Νοσοκομείο Χαλκίδας στις 20 Ιουνίου 1920.
-Μαύρος Ιωάννης του Ευσταθίου, Στρατιώτης από Άγιο Κωνσταντίνο, απεβίωσε στο αναρρωτήριο της ΧΙβ ΜΟΠ στις 13 Φεβρουαρίου 1921.
-Μελισσάς Γεώργιος του Νικολάου, Στρατιώτης από Ανθήλη, φονεύθηκε στο Καλεντζίκ στις 14 Αυγούστου 1922.
-Μήλιος Αχιλλέας του Κωνσταντίνου, Στρατιώτης από Ανθήλη, φονεύθηκε στο Καλέ Γκρότο στις 15 Αυγούστου 1922.
-Μήλιος Νικόλαος του Δημητρίου, Στρατιώτης από Ανθήλη, φονεύθηκε στο Καλέ Γκρότο στις 15 Αυγούστου 1922.
-Μηλιώνης Μιχαήλ του Χρήστου, Στρατιώτης από Λαμία, φονεύθηκε στο Καλέ Γκρότο στις 18 Αυγούστου 1922.
-Μηνάς Κωνσταντίνος του Αποστόλου, Στρατιώτης από Ηράκλεια, φονεύθηκε στη Μικρά Ασία τον Αύγουστο 1922.
-Μήτσου Αριστείδης του Βασιλείου, Στρατιώτης από Τιθορέα, απεβίωσε «εν αιχμαλωσία» στη Μικρά Ασία τον Αύγουστο 1922.
-Μήτσου Στυλιανός του Ηλία, Στρατιώτης από Μεξιάτες, απεβίωσε στο Εσκί Σεχίρ στις 20 Δεκεμβρίου 1922.
-Μίχας Κωνσταντίνος του Νικολάου, Στρατιώτης από Ανατολή, απεβίωσε στο Στρατιωτικό Νοσοκομείο Δράμας στις 14 Νοεμβρίου 1922.
-Μίχος Ιωάννης του Δημητρίου, Στρατιώτης από Υπάτη, φονεύθηκε στο Κιρές Ογλού Ντάγ στις 13 Αυγούστου 1921.
-Μοσχοβάκης Αθανάσιος, Στρατιώτης από Φθιώτιδα, απεβίωσε από τραύμα στο Πρόσκαιρο Νοσοκομείο Ουσάκ στις 30 Μαρτίου 1921.
-Μόσχος Ηλίας του Δημητρίου, Στρατιώτης από Μακρυράχη.
-Μουρτζούνης Παναγιώτης του Ξενοφώντος, Στρατιώτης από Καινούργιο, φονεύθηκε στο Καλέ Γκρότο τον Αύγουστο 1922.
-Μουστάκας Σωτήριος, Στρατιώτης από Κόμμα, φονεύθηκε στο Κιρές Ογλού Ντάγ στις 12 Αυγούστου 1921.
-Μπαζιώτης Παναγιώτης του Νικολάου, Στρατιώτης από Υπάτη.
-Μπαϊκούκης Ιωάννης του Σπύρου, Στρατιώτης από Μακρολίβαδο, φονεύθηκε στο Αϊδίνιο το 1920.
-Μπακάρας Γεώργιος του Γεωργίου, Στρατιώτης από Λειβανάτες, φονεύθηκε στις 29 Αυγούστου 1921.
-Μπακαστάμος Ιωάννης του Λουκά, Στρατιώτης από Αμφίκλεια.
-Μπάκας Βασίλειος του Σπύρου, Στρατιώτης από Κομποτάδες, φονεύθηκε στο Τουμλού Μπουνάρ το 1922.
-Μπαλατσούρας Δημήτριος του Χαραλάμπους, Στρατιώτης από Κομποτάδες, φονεύθηκε τον Αύγουστο 1922.
-Μπαλάφας Σπυρίδων του Ιωάννη, Στρατιώτης από Σταυρό, απεβίωσε στο IVα Χειρουργείο στις 28 Φεβρουαρίου 1922.
-Μπαλογιάννης Νικόλαος του Κ., Στρατιώτης από Αργύρια, φονεύθηκε στο Καραγάτς στις 8 Ιουλίου 1920.
-Μπαμπουκλής Ευάγγελος του Ι., Στρατιώτης από Δομοκό, απεβίωσε από πνευμονίας στο Α΄ Στρατιωτικό Νοσοκομείο Σμύρνης(Εικ.1) στις 8 Φεβρουαρίου 1920.
-Μπαντζούρης Δημήτριος του Δήμου, Στρατιώτης από Λειβανάτες.
-Μπαραζάνης Ιωάννης, Στρατιώτης από Μερκάδα, απεβίωσε από μηνιγγίτιδα στο Νοσοκομείο Βόλου στις 30 Νοεμβρίου 1921.
-Μπαράμπας Χρήστος του Δημητρίου, Στρατιώτης από Λειβανάτες, φονεύθηκε στο Αβγκίν στις 7 Ιουλίου 1921.
-Μπαρδάκας Γεώργιος του Νικολάου, Στρατιώτης από Λευκάδα Φθιώτιδας, φονεύθηκε στη Μικρά Ασία στις 15 Ιουνίου 1921.
-Μπαρμπαγιάννης Ευάγγελος του Ιωάννου, Στρατιώτης από Γαρδίκι, φονεύθηκε στις 16 Αυγούστου 1922.
-Μπαρμπάτσος Αναστάσιος του Ευθυμίου, Στρατιώτης από Γαρδίκι, φονεύθηκε στο Καλέ Γκρότο στις 28 Αυγούστου 1921.
-Μπέλος Θεόδωρος, Στρατιώτης από Φτέρη, φονεύθηκε στο Αχμετλή στις 8 Αυγούστου 1919.
-Μπέρδος Κωνσταντίνος του Νικολάου, Στρατιώτης από Μαρτίνο, απεβίωσε σε Στρατιωτικό Νοσοκομείο Σμύρνης στις 24 Δεκεμβρίου 1920.
-Μπικιώτης Κωνσταντίνος του Δημητρίου, Στρατιώτης από Φθιώτιδα, απεβίωσε σε Στρατιωτικό Νοσοκομείο Σμύρνης στις 4 Ιανουαρίου 1920.
-Μπίτσας Αθανάσιος του Νικολάου, Στρατιώτης από Καρυά, φονεύθηκε στο Κιρές Ογλού Ντάγ στις 14 Αυγούστου 1921.
-Μπλόντζος Νικόλαος του Ιωάννου, Στρατιώτης από Φθιώτιδα, απεβίωσε στο Β΄ Νοσοκομείο Διακομιδής στις 19 Μαΐου 1921.
-Μπλόντζος Χρήστος του Αλκιβιάδη, Στρατιώτης από Φθιώτιδα, φονεύθηκε στην Κοβαλίτσα στις 17 Μαρτίου 1921.
-Μπόγδος Ευθύμιος του Βασιλείου, Στρατιώτης από Λευκοχώρι Ελάτειας, φονεύθηκε στο Καλέ Γκρότο στις 15 Αυγούστου 1921 ή στις 24 Απριλίου 1922.
-Μπολοβίνης Ιωάννης του Λεωνίδα, Στρατιώτης από Ελευθεροχώρι, απεβίωσε το 1921.
-Μπουγέτσος Αθανάσιος του Κωνσταντίνου, Στρατιώτης από Μαλεσίνα, φονεύθηκε στη Μικρά Ασία στις 17 Μαρτίου 1921.
-Μπούζας Γεώργιος του Δημητρίου, Στρατιώτης από Αργύρια, φονεύθηκε στο Καλέ Γκρότο στις 28 Αυγούστου 1921.
-Μπουής Ευάγγελος του Κωνσταντίνου, Στρατιώτης από Ροβολιάρι, φονεύθηκε στη Μικρά Ασία το 1920.
-Μπούμπαρης Γεώργιος του Ιωάννου, Στρατιώτης από Καλλίδρομο, απεβίωσε στη Μικρά Ασία το 1921.
-Μπουραντάς Οδυσσέας του Ευσταθίου, Στρατιώτης από Στυλίδα.
-Μπούρας Γεώργιος του Παναγιώτου, Στρατιώτης από Καστανιά.
-Μπούρας Δημήτριος του Ευαγγέλου, Στρατιώτης από Παλαιοχώρι, φονεύθηκε στο Κιρές Ογλού Ντάγ στις 14 Αυγούστου 1921.
-Μπουργανάς Απόστολος του Χρήστου, Στρατιώτης από Γραμμένη, φονεύθηκε στο Καλέ Γκρότο στις 16 Αυγούστου 1921.
-Μπούρχας Σταύρος του Δημητρίου, Στρατιώτης από Στυλίδα, απεβίωσε «εκ τραύματος» στις 4 Μαρτίου 1922.
-Μπούτρας Κωνσταντίνος του Αλεξάνδρου, Στρατιώτης από Ανατολή, απεβίωσε στο ΧΙΙΙα Ορεινό χειρουργείο στις 26 Αυγούστου 1919.
-Μπότσας Αθανάσιος του Δημητρίου, Στρατιώτης από Ανθήλη, εξαφανίσθηκε στη Μικρά Ασία στις 13 Μαρτίου 1921.
-Μπούτσικας Δημήτριος του Ανδρέου, Στρατιώτης από Αταλάντη.
-Μωραΐτης Κωνσταντίνος του Ευσταθίου, Στρατιώτης από Πελασγία, φονεύθηκε στη Μικρά Ασία.

Ν
-Νεράϊδας Σπυρίδων του Δημητρίου, Στρατιώτης από Νεράϊδα, φονεύθηκε νοτιοανατολικά του Κιρές Ογλού Ντάγ στις 14 Αυγούστου 1921.
-Νάτσικας Χαράλαμπος του Νικολάου, Στρατιώτης από Φθιώτιδα.
-Νάτσιος Απόστολος του Αλεξίου, Στρατιώτης από Φθιώτιδα, απεβίωσε «εκ πνευμονίας» στο ΣΤ΄ Στρατιωτικό Νοσοκομείο Αθηνών στις 23 Φεβρουαρίου 1922.
-Νικολάου Κωνσταντίνος του Νικολάου, Στρατιώτης από Αταλάντη, απεβίωσε στο Δ΄ Στρατιωτικό Νοσοκομείο Διακομιδής στις 11 Σεπτεμβρίου 1920.
-Νικολόπουλος Ευάγγελος του Κωνσταντίνου, Ναυτοφύλαξ από Λάρυμνα, φονεύθηκε στη Μικρά Ασία στις 8 Οκτωβρίου 1922.
-Νέστορας Ανέστης του Βασιλείου, Στρατιώτης από Αταλάντη, απεβίωσε στο Πρόσκαιρο Νοσοκομείο Σεϊντή Γαζή στις 24 Ιουλίου 1921.
-Νέστορας Νέστωρ του Βασιλείου, Στρατιώτης από Αταλάντη, φονεύθηκε στο Σεϊντή Γαζί στις 6 Ιουνίου 1921.
-Νηζήρης Χρήστος του Βασιλείου, Στρατιώτης από Μώλο, φονεύθηκε στη Μικρά Ασία στις 28 Αυγούστου 1921.
-Νικολάου Δημήτριος του Αθανασίου, Στρατιώτης από Φθιώτιδα.
-Νικολάου Ιωάννης του Χρήστου, Στρατιώτης από Φθιώτιδα.
-Νικολάου Παναγιώτης του Αργ., Στρατιώτης από Αρκίτσα, εξαφανίστηκε στις 15 Αυγούστου 1921.
-Νικολόπουλος Ευάγγελος του Κωνσταντίνου, Στρατιώτης από Φθιώτιδα.
-Ντάτσικας Χρήστος του Γεωργίου, Στρατιώτης από Ρεγγίνι.
-Ντζουβάρας Θωμάς του Χρήστου, Στρατιώτης από Μελιταία, απεβίωσε στο Στρατιωτικό Νοσοκομείο Λαρίσης στις 5 Αυγούστου 1920.
-Ντίνης Ηλίας του Κωνσταντίνου, Στρατιώτης από Αρχάνι, απεβίωσε στο Στρατιωτικό Νοσοκομείο Μπαλίκεσιρ στις 12 Αυγούστου 1920.
-Ντόβας Βασίλειος του Ευσταθίου, Στρατιώτης από Φθιώτιδα.

Ξ
-Ξέρας Κωνσταντίνος του Δημητρίου, Στρατιώτης από Ζέλι, απεβίωσε «εν αιχμαλωσία» στο Καράκιοϊ τον Δεκέμβριο 1922.
-Ξηρογιάννης Κωνσταντίνος του Γ., Στρατιώτης από Γουλέμι, απεβίωσε στο Στρατιωτικό Νοσοκομείο Μαγνησίας στις 25 Αυγούστου 1919.
-Ξηρογιάννης Νικόλαος του Ιωάννη, Στρατιώτης από Μάζι, απεβίωσε στο Στρατιωτικό Νοσοκομείο Διακομιδής στις 6 Μαρτίου 1922.
-Ξηροτύρης Νικόλαος του Αλεξ., Στρατιώτης από Υπάτη, απεβίωσε στο 6ο Νοσοκομείο Διακομιδής στις 2 Απριλίου 1922.
-Ξηρός Χρήστος του Ευαγγέλου, Στρατιώτης από Πελασγία, φονεύθηκε στη Μικρά Ασία.
-Ξυνάκης Αναστάσιος του Κωνσταντίνου, Στρατιώτης από Φθιώτιδα.

Π
-Παΐσιος Δημήτριος του Γεωργίου, Στρατιώτης από Μαλεσίνα, απεβίωσε «εκ πνευμονίας» στο Στρατιωτικό Νοσοκομείο Μαγνησίας στις 16 Φεβρουαρίου 1920.
-Παλάσκας Ηλίας του Κ., Στρατιώτης από Ανάβρα Φθιώτιδας, απεβίωσε «εκ δυσεντερίας» στο Στρατιωτικό Νοσοκομείο Πανόρμου στις 27 Αυγούστου 1920.
-Παναγιωτόπουλος Βασίλειος του Διομήδη, Στρατιώτης από Ξυλικούς φονεύθηκε στο Τουμλού Μπουνάρ στις 17 Αυγούστου 1922.
-Παναγιωτόπουλος Δημήτριος του Σπύρου, Στρατιώτης από Βασιλικά φονεύθηκε στο Κιρές Ογλού Ντάγ στις 13 Αυγούστου 1921.
-Παναγιωτόπουλος Ιωάννης του Αθανασίου, Στρατιώτης από Φθιώτιδα φονεύθηκε στις 3 Σεπτεμβρίου 1921.
-Παναγιωτόπουλος Παρασκευάς του Τριανταφύλλου, Στρατιώτης από Ξυλικούς φονεύθηκε στη Μικρά Ασία τον Αύγουστο 1922.
-Παναγιώτου Χρήστος του Παναγιώτου, Στρατιώτης από Φθιώτιδα φονεύθηκε στην Κιουτάχεια στις 20 Φεβρουαρίου 1922.
-Πανέτσας Νικόλαος του Κωνσταντίνου, Στρατιώτης από Πέρα Κάψη απεβίωσε στο Καραγιουσάν στις 25 Αυγούστου 1921.


Στρατιώτης Σπύρος Γ. Πανταζής [Από: Οικογενειακό αρχείο Αντιστρατήγου ε.α. Παναγιώτη Πανταζή (διαχειριστής Ιστοσελίδας: Το Κωσταλέξι και η ιστορία του). Ευχαριστούμε το γιο του κ.Νίκο Πανταζή για την αποστολή της φωτογραφίας].
-Πανταζής Σπύρος του Γεωργίου, Στρατιώτης 6ου λόχου του 2ου Συντάγματος Πεζικού από Κωσταλέξι, φονεύθηκε στο Τσάϊ Μπουνάρ Μικράς Ασίας στις 7 Ιανουαρίου 1920 ή απεβίωσε στο ΧΙΙΙβ Ορεινό Χειρουργείο στις 8 Ιανουαρίου 1920.
-Παπαγεωργίου Αντώνιος του Δημητρίου, Στρατιώτης από Κηφισσοχώρι, φονεύθηκε στις Σάρδεις στις 7 Ιανουαρίου 1920.
-Παπαγεωργίου Γεώργιος του Γ., Στρατιώτης από Φθιώτιδα.
-Παπαγεωργίου Ιωάννης του Γεωργίου, Στρατιώτης από Φθιώτιδα.
-Παπαγεωργίου Ιωάννης του Ζαχαρία, Στρατιώτης από Μαλεσίνα, απεβίωσε στο Β΄ Στρατιωτικό Νοσοκομείο Σμύρνης στις 5 Αυγούστου 1919.
-Παπαδημητρίου Αχιλλεύς του Παναγιώτη, Στρατιώτης από Φραντζή, φονεύθηκε στο Καλέ Γκρότο στις 15 Αυγούστου 1921.
-Παπαδημητρίου Χαράλαμπος, Στρατιώτης από Φθιώτιδα.
-Παπαδόπουλος Βασίλειος του Δημητρίου, Στρατιώτης από Ράχες, φονεύθηκε στο Καλέ Γκρότο στις 15 Αυγούστου 1921.
-Παπαευσταθίου Δημήτριος του Γεωργίου, Στρατιώτης από Φθιώτιδα.
-Παπαζαφειρόπουλος Νικόλαος του Κωνσταντίνου, Στρατιώτης από Έξαρχο, απεβίωσε στο ΧΙΙΙγ Χειρουργείο στις 7 Ιουλίου 1921.
-Παπαθανασίου Δημήτριος του Αθανασίου, Στρατιώτης από Δέλφινο, φονεύθηκε στο Καλέ Γκρότο στις 15 Αυγούστου 1921.
-Παπαϊωάννου Αθανάσιος του Δημητρίου, Στρατιώτης από Φθιώτιδα.
-Παπαϊωάννου Γεώργιος του Στυλιανού, Στρατιώτης από Άγιο Σεραφείμ, φονεύθηκε στο Τουμλού Μπουνάρ στις 27 Μαρτίου 1921.
-Παπαϊωάννου Ιωάννης του Νικολάου, Στρατιώτης από Δρυμαία, φονεύθηκε στο Αφιόν Καραχισάρ στις 13 Μαρτίου 1921.
-Παπαϊωάννου Πέτρος του Αθανασίου, Στρατιώτης από Αταλάντη, φονεύθηκε στη Μικρά Ασία το 1922.
-Παπαϊωάννου Χαράλαμπος του Ιωάννου, Στρατιώτης από Φθιώτιδα.
-Παπακώστας Αθανάσιος του Κωνσταντίνου, Στρατιώτης από Γιανιτσού, φονεύθηκε στη Σαπάντζα στις 16 Αυγούστου 1921.
-Παπακώστας Θεόδωρος του Ιωάννου, Στρατιώτης από Φθιώτιδα.
-Παπαλελούδης Δημήτριος του Αθανασίου, Στρατιώτης από Κόμνινα, φονεύθηκε στο Κιρές Ογλού Ντάγ στις 14 Αυγούστου 1921.
-Παπαλέξης Ηλίας, Στρατιώτης από Αρχάνι, φονεύθηκε στη Μικρά Ασία το 1922.
-Παπαλέξης Λύσανδρος του Στεφάνου, Στρατιώτης από Αρχάνι, φονεύθηκε στη Μικρά Ασία τον Ιούλιο του 1922.
-Παπαλεωνίδας Ιωάννης του Λεωνίδα, Στρατιώτης από Καινούργιο, φονεύθηκε στο Κιρές Ογλού Ντάγ στις 13 Αυγούστου 1921.
-Παπαμιχαήλ Δημήτριος του Παναγιώτου, Στρατιώτης από Άγιο Κωνσταντίνο, φονεύθηκε στη Μικρά Ασία το 1921.
-Παπαμιχαήλ Δημήτριος του Παναγιώτου, Στρατιώτης από Λόγγο Λοκρίδας, απεβίωσε «εν αιχμαλωσία» στο Ουσάκ στις 20 Μαρτίου 1923.
-Παπαμιχαήλ Ιωάννης του Παναγιώτου, Στρατιώτης από Άγιο Κωνσταντίνο, φονεύθηκε στη Μικρά Ασία το 1921.
-Παπαμιχαλόπουλος Χρήστος του Ιωάννου, Στρατιώτης από Πελασγία, απεβίωσε στη Μικρά Ασία στις 22 Ιανουαρίου 1920.
-Παπαναγιώτου Αθανάσιος του Γεωργίου, Στρατιώτης από Φθιώτιδα.
-Παπανακλής Κωνσταντίνος του Γεωργίου, Στρατιώτης από Φθιώτιδα.
-Παπαναστασίου Ηλίας του Ιωάννου, Στρατιώτης από Φραντζή, φονεύθηκε στο Καμετσίκ στις 29 Αυγούστου 1921.
-Παπανικολάου Γεώργιος του Νικολάου, Στρατιώτης από Μώλο, απεβίωσε στο ΣΤ΄ Νοσοκομείο Διακομιδής στις 11 Ιουλίου 1921.
-Παπαπαναγιώτου Νικόλαος του Ευαγγέλου, Στρατιώτης από Νεοχώρι, φονεύθηκε στη Μικρά Ασία το Σεπτέμβριο 1921.
-Παπασπύρου Θωμάς του Κωνσταντίνου, Στρατιώτης από Δραμάλα, φονεύθηκε στο Αϊδίνιο το 1920.
-Παπασταθόπουλος Ευστάθιος του Ν., Στρατιώτης από Ξυλικούς, φονεύθηκε στη Μικρά Ασία τον Αύγουστο 1922.
-Παπασταματίου Βασίλειος του Κωνσταντίνου, Στρατιώτης από Αταλάντη, φονεύθηκε στις 16 Ιουλίου 1920.
-Παπαστάμος Χρήστος του Ε., Στρατιώτης από Φθιώτιδα, φονεύθηκε στη Μικρά Ασία.
-Παπασταμάτης Αχιλλεύς του Βασιλείου, Στρατιώτης από Νεοχώρι, φονεύθηκε στο Καλέ Γκρότο στις 25 Αυγούστου 1921.
-Παπασταματίου Βασίλειος του Κωνσταντίνου, Στρατιώτης από Αταλάντη, φονεύθηκε στη Μικρά Ασία το 1921.
-Παπαχρήστου Αθανάσιος του Θεμιστοκλέους, Στρατιώτης από Μεσοποταμία, φονεύθηκε στο Καρακουγιού στις 18 Αυγούστου 1921.
-Παπαχρήστου Δημήτριος του Βασιλείου, Στρατιώτης από Τραγάνα, απεβίωσε «εκ πνευμονίας» στο ΣΤ΄ Νοσοκομείο Διακομιδής την 1 Δεκεμβρίου 1921.
-Παπάς Γρηγόριος του Φωτίου, Στρατιώτης από Πτελέα, φονεύθηκε στο Τουμλού Μπουνάρ στις 28 Μαρτίου 1921.
-Παπάς Φώτιος του Γεωργίου, Στρατιώτης από Πτελέα, απεβίωσε στο Σαγγάριο στις 2 Σεπτεμβρίου 1921.
-Παπιώτης Κωνσταντίνος του Θεμιστοκλέους, Στρατιώτης από Παλιούρι, απεβίωσε στο Α΄ Στρατιωτικό Νοσοκομείο Σμύρνης(Εικ.1) στις 4 Ιουλίου 1919.
-Παπούλιας Ευθύμιος του Χ., Στρατιώτης από Φθιώτιδα, απεβίωσε το 1922.
-Παπουτσής Ευάγγελος του Δημητρίου, Στρατιώτης 6ου λόχου του 2ου Συντάγματος Πεζικού από Παύλου Λοκρίδας, φονεύθηκε στο Χαλήλ μπέη ή στο Κεστελή Μικράς Ασίας στις 31 Ιουλίου 1919.
-Παραπέρας Ευθύμιος του Ιωάννου, Στρατιώτης από Κωσταλέξι, φονεύθηκε στο Κιρές Ογλού Ντάγ στις 14 Αυγούστου 1921.
-Παρασκευάς Παναγιώτης του Βασιλείου, Στρατιώτης από Ρεγγίνι, φονεύθηκε στο Κιρές Ογλού Ντάγ στις 14 Αυγούστου 1921.
-Πασαπόρτης Δημήτριος του Ευαγγέλου, Στρατιώτης από Καλλιθέα, φονεύθηκε στη Μικρά Ασία στις 18 Απριλίου 1922.
-Πασιάδης Γεώργιος του Ευσταθίου, Στρατιώτης από Καλλιθέα, απεβίωσε στο Vγ Ορεινό Χειρουργείο στις 14 Ιανουαρίου 1922.
-Περδικάκης Δημήτριος του Ευαγγέλου, Στρατιώτης από Υπάτη, απεβίωσε στο Α΄ Στρατιωτικό Νοσοκομείο Σμύρνης(Εικ.1) στις 13 Ιουλίου 1920.
-Περιστιάνος ή Πριστιάνος Ανάργυρος του Νικολάου, Στρατιώτης από Λαμία, φονεύθηκε στο Μπουρνόβα ή απεβίωσε στο Α΄ Στρατιωτικό Νοσοκομείο Σμύρνης(Εικ.1) στις 2 Νοεμβρίου 1920.
-Πέτσιας Αθανάσιος του Γεωργίου, Στρατιώτης από Αγία Μαρίνα Λοκρίδας, φονεύθηκε στο Κιρές Ογλού Ντάγ στις 14 Αυγούστου 1921.
-Πιλάτος Κωνσταντίνος του Δημητρίου, Στρατιώτης από Παλαιοχώρι, φονεύθηκε στις 15 Νοεμβρίου 1919.
-Πισπιρίγγος Κωνσταντίνος του Ι., Στρατιώτης από Κόμνηνα, απεβίωσε «εν αιχμαλωσία» στο Στρατιωτικό Νοσοκομείο Εσκί Σεχίρ στις 10 Δεκεμβρίου 1922.
-Πίτας Γεώργιος του Γεωργίου, Στρατιώτης από Αταλάντη.
-Πλατής Νικόλαος του Ιωάννου, Στρατιώτης από Λαμία, απεβίωσε στο Α΄ Στρατιωτικό Νοσοκομείο Θεσσαλονίκης στις 21 Οκτωβρίου 1920.
-Πλατσούκας Δημήτριος του Γεωργίου, Στρατιώτης από Τυμφρηστό, φονεύθηκε στην Κιουτάχεια τον Ιούλιο 1922.
-Πλούτζος Νικόλαος του Ιωάννου, Στρατιώτης από Μαλεσίνα, απεβίωσε στις 19 Μαΐου 1921.
-Πλούτζος Χρήστος, Στρατιώτης από Μαλεσίνα, απεβίωσε στις 17 Μαρτίου 1921.
-Πολίτης Γεώργιος του Δημητρίου, Στρατιώτης από Παλαιοχώρι, απεβίωσε στο Στρατιωτικό Νοσοκομείο Εκπαιδεύσεως στις 4 Μαΐου 1921.
-Πολύζος Αναστάσιος του Κωνσταντίνου, Στρατιώτης από Υπάτη.
-Πολύμερος Παναγιώτης του Γεωργίου, Στρατιώτης από Παλαμά, φονεύθηκε στο Καρακουγιού στις 2 Ιουλίου 1921.
-Ποταμιάς Γεώργιος του Δημητρίου, Στρατιώτης από Σπερχειάδα, απεβίωσε «εκ τραύματος» στις 14 Αυγούστου 1921.
-Ποταμιάς Κωνσταντίνος του Νικολάου, Στρατιώτης από Σπερχειάδα, απεβίωσε «εκ τραύματος» στις 14 Αυγούστου 1921.
-Πύργος Κωνσταντίνος του Ιωάννου, Στρατιώτης από Παλαιοχώρι, απεβίωσε στο Ε΄ Νοσοκομείο Διακομιδής στις 18 Μαΐου 1921.

Ρ
-Ραγάζος Απόστολος του Κωνσταντίνου, Στρατιώτης από Γαρδίκι, απεβίωσε στο Αφιόν Καραχισάρ στις 16 Αυγούστου 1922.
-Ράπτης Απόστολος του Χρήστου, Στρατιώτης από Φιλιαδώνα.
-Ράπτης Νικόλαος του Βασιλείου, Στρατιώτης από Φθιώτιδα, απεβίωσε από φυματίωση στο Α΄ Στρατιωτικό Νοσοκομείο Σμύρνης(Εικ.1) στις 3 Μαρτίου 1921.
-Ραφαήλ Νικόλαος του Διονυσίου, Στρατιώτης από Λαμία.
-Ρέντζος Μιλτιάδης του Βασιλείου, Στρατιώτης από Λαμία.
-Ρεντίφης Κωνσταντίνος του Ιωάννου, Στρατιώτης από Βαρδάτες, φονεύθηκε στη Μικρά Ασία τον Αύγουστο 1922.
-Ρεστίκας Γεώργιος, Στρατιώτης από Αμφίκλεια, φονεύθηκε στο Ιλιτζά στις 12 Αυγούστου 1921.
-Ρίζος Αθανάσιος, Στρατιώτης από Λιανοκλάδι, φονεύθηκε στις 26 Οκτωβρίου 1921.
-Ρίζος Βασίλειος του Ανδρέου, Στρατιώτης από το Ροβολιάρι Μακρακώμης, εξαφανισθείς στη Μικρά Ασία. Σύμφωνα με πληροφορία, σε νοσοκομείο της Αθήνας πριν πολλά χρόνια συμπολεμιστής του μετέφερε την πληροφορία ότι ξεψύχησε στα χέρια του στη μάχη του Εσκί Σεχίρ.
-Ριτσογιάννης Νικόλαος του Ιωάννου, Στρατιώτης από Φθιώτιδα.
-Ροής Σεραφείμ του Κωνσταντίνου, Στρατιώτης από Αγόριανη Δομοκού.
-Ρόμπας Χαρίλαος του Γιοβάνη, Στρατιώτης από Μενδενίτσα.
-Ρουμπακάς Κωνσταντίνος του Γεωργίου, Στρατιώτης από Φθιώτιδα, φονεύθηκε στο Καλέ Γκρότο στις 16 Αυγούστου 1921.
-Ρουποτιάς ή Τοντός Ανδρέας του Ανδρέου, Στρατιώτης από Φιλιαδώνα, φονεύθηκε στη Μικρά Ασία στις 14 Αυγούστου 1922.
-Ρουμπής Νικόλαος του Αθανασίου, Στρατιώτης από Αταλάντη.

Σ
-Σαΐτης Φώτιος του Κωνσταντίνου, Στρατιώτης από Λευκάδα Φθιώτιδας, απεβίωσε στη Θράκη στις 15 Μαΐου 1923.
-Σακελλαρίου Ευστάθιος του Γεωργίου, Στρατιώτης από Μόδι, απεβίωσε στο ΧΙΙΙβ Ορεινό Χειρουργείο στις 21 Φεβρουαρίου 1921.
-Σακκάς Ευθύμιος του Ιωάννου, Στρατιώτης από Σταυρό, απεβίωσε «εκ τραύματος» στο ΙVβ Ορεινό Χειρουργείο το 1921.
-Σακοράφας Αθανάσιος του Νικολάου, Στρατιώτης από Λαμία, φονεύθηκε στη Μικρά Ασία στις 16 Αυγούστου 1921.
-Σαμαράς Θωμάς του Κωνσταντίνου, Στρατιώτης από Πουρνάρι, απεβίωσε στο 1ο Χειρουργείο στις 11 Νοεμβρίου 1920.
-Σαμαρτζής Αθανάσιος του Γεωργίου, Στρατιώτης ΙΙΙης πολυβολαρχίας του 2ου Συντάγματος Πεζικού από Βαρδάτες, φονεύθηκε στο Αχμετλή Μικράς Ασίας στις 5 ή 6 Φεβρουαρίου 1920.
-Σαμαρτζής Ηλίας του Δημητρίου, Στρατιώτης από Κομποτάδες.
-Σαντάς Δημήτριος του Κωνσταντίνου, Στρατιώτης από Ελάτεια, απεβίωσε από μηνιγγίτιδα στο Στρατιωτικό Νοσοκομείο Σουφλίου στις 21 Δεκεμβρίου 1922.
-Σαξώνης Αχιλλεύς του Κωνσταντίνου, Στρατιώτης από Μερκάδα, φονεύθηκε στο Ντοκούζ Μικράς Ασίας στις 16 Αυγούστου 1921.
-Σαφάκας Αναστάσιος του Κωνσταντίνου, Στρατιώτης από Ανθήλη, απεβίωσε στο Στρατιωτικό Νοσοκομείο Χαλκίδας στις 6 Αυγούστου 1920.
-Σέμος Αθανάσιος του Λουκά, Στρατιώτης από Φθιώτιδα, φονεύθηκε στο Καλέ Γκρότο στις 15 Αυγούστου 1921.
-Σιαφάκας Γεώργιος του Αναστασίου, Στρατιώτης από Σοφικό, απεβίωσε από βρογχίτιδα στο Ιβ΄ Ορεινό Χειρουργείο στις 4 Φεβρουαρίου 1921.
-Σιλβέστρος Θεόφιλος του Κωνσταντίνου, Στρατιώτης από Στυλίδα, φονεύθηκε στο Καλέ Γκρότο στις 13 Αυγούστου 1921.
-Σιμόπουλος Νικόλαος του Γρηγορίου, Στρατιώτης από Κουμαρίτσι, απεβίωσε στο Β΄ Στρατιωτικό Νοσοκομείο Διακομιδής στις 29 Αυγούστου 1921.
-Σίμος Αθανάσιος, Στρατιώτης από Ροδίτσα, φονεύθηκε στο Κιρές Ογλού Ντάγ στις 14 Αυγούστου 1921.
-Σίμος Ιωάννης, Υποδεκανέας από Λαμία, εξαφανίσθηκε στις 13 Αυγούστου 1921.
-Σκαμαντσάρης Νικόλαος του Ιωάννου, Στρατιώτης από Μενδενίτσα.
-Σκαντζούρης Στέφανος του Ιωάννου, Στρατιώτης από Άνυδρο.
-Σκαφτούρος Χρήστος του Κωνσταντίνου, Στρατιώτης από Δαμάστα, απεβίωσε στο Στρατιωτικό Νοσοκομείο Μαγνησίας στις 13 Φεβρουαρίου 1920.
-Σκλαντινιώτης(?) Πολύμερος του Χρήστου, Στρατιώτης από Δομοκό, φονεύθηκε στη Μικρά Ασία στις 17 Αυγούστου 1922.
-Σκορδάς Αθανάσιος του Κ., Στρατιώτης από Φθιώτιδα, φονεύθηκε στη Μικρά Ασία.
-Σκούζας Γεώργιος του Δημητρίου, Στρατιώτης από Αργύρια, φονεύθηκε στο Καλέ Γκρότο στις 25 Αυγούστου 1921.
-Σκούζας Κωνσταντίνος του Ιωάννου, Στρατιώτης από Φθιώτιδα.
-Σκουρλέτος Αυγερινός του Ευθυμίου, Στρατιώτης από Άγιο Γεώργιο, απεβίωσε στο Α΄ Στρατιωτικό Νοσοκομείο Σμύρνης(Εικ.1) στις 8 Ιανουαρίου 1920.
-Σκούφος Θεόδωρος του Νικολάου, Στρατιώτης από Αρκίτσα, απεβίωσε στις 14 Φεβρουαρίου 1922.
-Σούρλας Ευάγγελος του Λεωνίδα, Στρατιώτης από Λαμία, απεβίωσε στο Στρατιωτικό Νοσοκομείο Τρικάλων στις 12 Φεβρουαρίου 1920.
-Σούρλας Κωνσταντίνος, Στρατιώτης από Δομοκό, φονεύθηκε στις 30 Ιουνίου 1922.
-Σουσώνης Σεραφείμ, Στρατιώτης από Άγναντη Λοκρίδας.
-Σουφληρός Δημήτριος του Χρήστου, Στρατιώτης από Κάψη, φονεύθηκε στο Παπαζλί στις 29 Ιουλίου 1919.
-Σπανογιάννης Νικόλαος του Ανδρέα, Στρατιώτης από Καλλιθέα, φονεύθηκε στη Μικρά Ασία στις 30 Αυγούστου 1922.
-Σπανοστάθης Εμμανουήλ του Παναγιώτου, Στρατιώτης από Λαμία, φονεύθηκε στη Μικρά Ασία στις 16 Αυγούστου 1922.
-Σπανός Αναστάσιος του Ι., Στρατιώτης από Φτέρη, απεβίωσε στο ΙΙα Χειρουργείο στις 31 Αυγούστου 1920.
-Σπανός Ευάγγελος του Κωνσταντίνου, Στρατιώτης από Λευκάδα Φθιώτιδας, απεβίωσε από φυματίωση στις 22 Αυγούστου 1921.
-Σπανός Ιωάννης του Παναγιώτου, Στρατιώτης από Λοκρίδα, απεβίωσε στο Β΄ Στρατιωτικό Νοσοκομείο Αθηνών στις 30 Δεκεμβρίου 1922.
-Σπυρίδων Βασίλειος, Στρατιώτης από Μάρμαρα, φονεύθηκε στο Αρντίζ Ντάγ στις 18 Αυγούστου 1921.
-Σπυρόπουλος Γεώργιος του Αθανασίου, Στρατιώτης από Μεσοποταμία, φονεύθηκε στο Καλέ Γκρότο στις 28 Αυγούστου 1921.
-Σπυρόπουλος Ταξιάρχης, Στρατιώτης από Φθιώτιδα, απεβίωσε το 1922.
          -Σπυρόπουλος Σωτήριος του Αθανασίου, Στρατιώτης από Μεσοποταμία, φονεύθηκε στη Σαπάντζα στις 15 Αυγούστου 1921
-Σταματόπουλος Φώτιος του Νικολάου, Στρατιώτης από Παλαιοβράχα, φονεύθηκε στη Μικρά Ασία στις 18 Αυγούστου 1922.
-Σταματάκης Παναγιώτης του Δημητρίου, Στρατιώτης από Μαρτίνο.
-Σταμοκώστας Βασίλειος του Γ., Στρατιώτης από Φτέρη, φονεύθηκε στο Κανλή Γκιόλ στις 13 Αυγούστου 1921.
-Στάμου Δημήτριος του Χρήστου ή Τριαντάφυλλου, Στρατιώτης από Σπαρτιά, απεβίωσε στο Πρόσκαιρο Νοσοκομείο Μαγνησίας στις 1 Αυγούστου 1919.
-Σταυρογιάννης Δημήτριος του Νικολάου, Στρατιώτης από Φθιώτιδα.
-Σταυρογιάννης Κωνσταντίνος του Ι., Στρατιώτης από Μελιταία, απεβίωσε από ευλογιά στο Στρατιωτικό Νοσοκομείο Αϊδινίου στις 21 Οκτωβρίου 1919.
-Σταυρόπουλος Νικόλαος του Γεωργίου, Στρατιώτης από Έξαρχο, απεβίωσε από μηνιγγίτιδα στις 16 Οκτωβρίου 1919.
-Σταφυλάς Λουκάς του Βασιλείου, Στρατιώτης από Τιθορέα, απεβίωσε «εκ πλευρίτιδος» σε Νοσοκομείο Θεσσαλονίκης στις 17 Δεκεμβρίου 1922.
-Στεφανής Γρηγόριος του Λάμπρου, Στρατιώτης από Λιτόσελο, φονεύθηκε στο Ντοκούζ στις 15 Αυγούστου 1921.
-Στεφανής Δημήτριος του Λ., Στρατιώτης από Βούζι, φονεύθηκε στο Καρά Ολάν ογλού στις 16 Σεπτεμβρίου 1921.
-Στεφάνου Κωνσταντίνος του Θεοδώρου, Στρατιώτης από Φθιώτιδα.
-Στεργίου Κωνσταντίνος του Ιωάννου, Στρατιώτης από Φθιώτιδα, απεβίωσε στο Α΄ Στρατιωτικό Νοσοκομείο Θεσσαλονίκης στις 2 Δεκεμβρίου 1920.
-Στουρνάρας Παναγιώτης του Γεωργίου, Στρατιώτης από Μόδι, απεβίωσε στις 8 Ιουλίου 1921.
-Συγγούνης Αθανάσιος του Ιωάννου, Στρατιώτης από Τραγάνα, φονεύθηκε στο Τουμλού Μπουνάρ το 1921.
-Σύμψας Γεώργιος του Δημητρίου, Στρατιώτης από Φιλιαδώνα, φονεύθηκε στο Τουμλού Μπουνάρ τον Αύγουστο 1922.
-Σφέτσος Γρηγόριος του Κωνσταντίνου, Στρατιώτης από Τσούκα, φονεύθηκε στο Καλέ Γκρότο στις 16 Αυγούστου 1922.
-Σώτας Αθανάσιος του Αλεξίου, Στρατιώτης από Φθιώτιδα.
-Σωτηρίου Σωτήριος του Ιωάννου, Στρατιώτης από Φθιώτιδα.

Τ
-Ταλαίας Τριαντάφυλλος, Στρατιώτης από Λάρυμνα, απεβίωσε στο Πρόσκαιρο Νοσοκομείο Ουσάκ στις 7 Ιουνίου 1922.
-Ταμπός ή Τάμπος Ιωάννης του Μιχαήλ, Στρατιώτης από Φτέρη, απεβίωσε στο Α΄ Στρατιωτικό Νοσοκομείο Σμύρνης(Εικ.1) στις 7 Δεκεμβρίου 1919.
-Ταξιάρχου Ιωάννης του Γεωργίου, Στρατιώτης από Αμφίκλεια, φονεύθηκε στο Τουμλού Μπουνάρ στις 18 Αυγούστου 1922.
-Ταξιάρχου Μιχαήλ του Χαραλάμπους, Στρατιώτης από Μώλο, φονεύθηκε στο Κεπές στις 3 Ιουλίου 1921.
-Ταξιάρχου Παναγιώτης του Δημητρίου, Στρατιώτης από Άγιο Σεραφείμ, φονεύθηκε στο Ακτσέ Μπουνάρ στις 22 Φεβρουαρίου 1922.
-Ταρακότρας Ευθύμιος του Ιωάννου, Στρατιώτης από Κωσταλέξι, φονεύθηκε στο Καλέ Γκρότο στις 25 Αυγούστου 1921.
-Τελάκας Τριαντάφυλλος του Γκίκα, Στρατιώτης από Λάρυμνα, απεβίωσε στο 1ον Στρατιωτικό Νοσοκομείο Ουσάκ στις 7 Ιουνίου 1922.
-Τεπελένης Ανδρέας του Γεωργίου, Στρατιώτης από Μαρτίνο, φονεύθηκε στο Καλέ Γκρότο στις 19 Αυγούστου 1921.
-Τζαβές Δημήτριος του Κωνσταντίνου, Στρατιώτης από Μαρτίνο, απεβίωσε στο ΧΙΙΙβ΄ Ορεινό Χειρουργείο στις 8 Αυγούστου 1919.
-Τζαχρής Κωνσταντίνος του Γεωργίου, Στρατιώτης από Φθιώτιδα, φονεύθηκε στο Καλέ Γκρότο στις 28 Αυγούστου 1921.
-Τζελαλής Γεώργιος του Δημητρίου, Στρατιώτης από Βούζι.
-Τζίνης Ηλίας του Κωνσταντίνου, Στρατιώτης από Αρχάνι, απεβίωσε «εκ μηνιγγίτιδος» στο Στρατιωτικό Νοσοκομείο Μπαλίκεσίρ στις 13 Αυγούστου 1920.
-Τζουβάρας Γεώργιος του Αθανασίου, Στρατιώτης από Πετρωτό, απεβίωσε από φυματίωση στη Μικρά Ασία στις 22 Μαΐου 1922.
-Τζουμένης Δημήτριος του Ευσταθίου, Στρατιώτης από Νεοχώρι, απεβίωσε «εκ μηνιγγίτιδος» σε Στρατιωτικό Νοσοκομείο Σμύρνης στις 28 Μαρτίου 1920.
-Τόλιας Νικόλαος του Γεωργίου, Στρατιώτης από Γραμμένη, απεβίωσε στο Στρατιωτικό Νοσοκομείο Χαλκίδας στις 25 Νοεμβρίου 1922.
-Τραγγανίδης Γεώργιος του Ν., Στρατιώτης από Φθιώτιδα, απεβίωσε το 1920.
-Τράκας Γεώργιος του Κ., Στρατιώτης από Μαρτίνο, απεβίωσε «εκ τραύματος» στο ΧΙΙΙβ΄ Ορεινό Χειρουργείο στις 18 Αυγούστου 1921.
-Τριάνης Ευάγγελος του Λεωνίδα, Στρατιώτης από Φθιώτιδα.
-Τριανταφύλλου Βασίλειος του Γεωργίου, Στρατιώτης από Καμπιά, απεβίωσε στο ΣΤ΄ Στρατιωτικό Νοσοκομείο Διακομιδής στις 1 Απριλίου 1921.
-Τριανταφύλλου Ιωάννης του Βασιλείου, Στρατιώτης από Μερκάδα, φονεύθηκε στο Καρακουγιού στις 20 Αυγούστου 1921.
-Τρουβάς Θεόδωρος του Γεωργίου, Στρατιώτης από Άγιο Κωνσταντίνο.
-Τσαδήμας Γεώργιος του Δ., Στρατιώτης από Φθιώτιδα, φονεύθηκε το 1921.
-Τσάκαλος Αθανάσιος του Χ., Στρατιώτης από Στύρφακα.
-Τσακανίκας Ιωάννης του Γρηγορίου, Στρατιώτης από Μεγάλη Κάψη, φονεύθηκε στο Καλέ Γκρότο στις 26 Αυγούστου 1921.
-Τσακανίκας Κωνσταντίνος του Δημητρίου, Στρατιώτης από Φθιώτιδα, φονεύθηκε στο Τουμλού Μπουνάρ στις 19 Αυγούστου 1922.
-Τσακίρης Αθανάσιος του Γεωργίου, Στρατιώτης από Παύλιανη, πνίγηκε στις 15 Ιουλίου 1921.
-Τσαμαδής Ευστάθιος του Ν., Στρατιώτης από Φθιώτιδα, απεβίωσε το 1922.
-Τσάμης Δημήτριος του Νικολάου, Στρατιώτης από Πτελέα, απεβίωσε εκ τραύματος στις 13 Μαρτίου 1921.
-Τσανούλας Χαράλαμπος του Σπυρίδωνος, Στρατιώτης από Λοκρίδα.
-Τσαντήλας Δημήτριος, Στρατιώτης από Δύο Βουνά, απεβίωσε στο Στρατιωτικό Νοσοκομείο Προύσας στις 26 Μαρτίου 1921.
-Τσαντήλας Ευθύμιος του Κωνσταντίνου, Στρατιώτης από Δύο Βουνά, φονεύθηκε στο Σαγγάριο στις 26 ή 30 Αυγούστου 1921.
-Τσαντήλας Στέργιος του Ηλία, Στρατιώτης από Δίβρη.
-Τσαντής Γρηγόριος του Σπύρου, Στρατιώτης από Στυλίδα, απεβίωσε στο Στρατιωτικό Νοσοκομείο Ουσάκ στις 23 Ιανουαρίου 1921.
-Τσαντής Ιωάννης του Κωνσταντίνου, Στρατιώτης από Πετρωτό, απεβίωσε «εκ πλευρίτιδος» στις 20 Δεκεμβρίου 1920.
-Τσαρούχας Ιωάννης του Νικολάου, Στρατιώτης από Σπερχειάδα, φονεύθηκε στο Αχμετλή στις 21 Φεβρουαρίου 1920.
-Τσαρός Σπυρίδων του Ιωάννου, Στρατιώτης από Γαρδίκι, απεβίωσε στο ΧΙΙΙβ΄ Ορεινό Χειρουργείο στις 1 Οκτωβρίου 1920.
-Τσαούσης Δημήτριος του Γεωργίου, Στρατιώτης από Καλλιθέα, φονεύθηκε στο Καλέ Γκρότο στις 25 Αυγούστου 1921.
-Τσατσούλης Νικόλαος του Γεωργίου, Στρατιώτης από Μώλο, απεβίωσε από βρογχίτιδα στο 6ο Νοσοκομείο Διακομιδών στις 2 Μαρτίου 1922.
-Τσελόπουλος Αθανάσιος του Σεραφείμ, Στρατιώτης από Στυλίδα, απεβίωσε στις 20 Φεβρουαρίου 1922.
-Τσιαγηνός Βασίλειος του Σ., Στρατιώτης από Φθιώτιδα, φονεύθηκε το 1922.
-Τσιγαρίδας Απόστολος του Σ., Στρατιώτης από Μεξιάτες.
-Τσίκουλας Κωνσταντίνος του Νικολάου, Στρατιώτης από Ρεγκίνι, απεβίωσε στο Γ΄ Στρατιωτικό Νοσοκομείο στις 31 Σεπτεμβρίου 1921.
-Τσικράς Γεώργιος του Ευσταθίου, Στρατιώτης από Μελιταία, απεβίωσε στο Στρατιωτικό Νοσοκομείο Αϊδινίου στις 19 Δεκεμβρίου 1919.
-Τσιλήρης Λουκάς του Χ., Στρατιώτης από Φθιώτιδα, απεβίωσε το 1920.
-Τσιλίκας Αθανάσιος του Κωνσταντίνου, Στρατιώτης από Δίκαστρο, φονεύθηκε στο Τσορκές στις 2 Ιουλίου 1921.
-Τσιμπέρης Χρήστος του Κ., Στρατιώτης από Φθιώτιδα, φονεύθηκε το 1922.
-Τσιμπούρης Κωνσταντίνος, Στρατιώτης από Φθιώτιδα, φονεύθηκε στο Κανλή Γκιόλ στις 12 Αυγούστου 1921.
-Τσινιώτης Αθανάσιος του Χαρ., Στρατιώτης από Καλλιθέα, φονεύθηκε στο Τουμλού Μπουνάρ στις 28 Μαρτίου 1921.
-Τσιντελώνης Βασίλειος του Ν., Στρατιώτης από Λαμία.
-Τσιούτρας ή Τσούτας Ευάγγελος του Ιωάννου, Στρατιώτης από Γραμμένη, απεβίωσε στο Α΄ Νοσοκομείο Δορυλαίου (Εσκί Σεχίρ) στις 22 Μαρτίου 1922.
-Τσιρώνης Δημήτριος του Παναγιώτη, Στρατιώτης ετών 32 από Κόμμα. Φονεύθηκε στη μάχη του Αφιόν Καραχισάρ τον Σεπτέμβριο του 1921. Για τον συγκεκριμένο είναι γνωστό από την παράδοση της οικογένειάς μου (πρώτος εξάδελφος της γιαγιάς μου) ότι κάηκε σε οίκημα μαζί με άλλους στρατιώτες από τους Τούρκους.
-Τσιρώνης Κωνσταντίνος του Δημητρίου, Στρατιώτης από Μεγάλη Κάψη, απεβίωσε στο Α΄ Στρατιωτικό Νοσοκομείο Σμύρνης(Εικ.1) στις 4 Σεπτεμβρίου 1920.
-Τσιτούρας Ηλίας του Ιωάννου, Στρατιώτης από Φραντζή, φονεύθηκε στις 30 Αυγούστου 1921.
-Τσιφτσής Χρήστος του Κωνσταντίνου, Στρατιώτης από Λαμία, απεβίωσε στο Β΄ Ορεινό Χειρουργείο στις 17 Αυγούστου 1921.
-Τσότρας Νικόλαος του Γεωργίου, Στρατιώτης από Παύλιανη.
-Τσότρας Φώτιος του Ιωάννου, Στρατιώτης από Μερκάδα, φονεύθηκε στο Καραγάτς Θράκης στις 3 Ιουλίου 1920.
-Τσούμας Γεώργιος του Δημητρίου, Στρατιώτης από Γιαννιτσού, φονεύθηκε στο Τουμλού Μπουνάρ στις 28 Μαρτίου 1921.
-Τσούμας Γεώργιος του Ηλία, Στρατιώτης από Γιαννιτσού, φονεύθηκε στη Σαπάντζα στις 16 Αυγούστου 1921.
-Τσοχαντάρης Ευθύμιος του Κ., Στρατιώτης από Φθιώτιδα, φονεύθηκε το 1922.

Υ
-Υφαντής Γεώργιος του Χαραλάμπους, Στρατιώτης από Φθιώτιδα, φονεύθηκε στη Μικρά Ασία τον Αύγουστο 1922.
-Υφαντής Νικόλαος του Σταύρου, Στρατιώτης από Φθιώτιδα, απεβίωσε «εξ ευλογίας» στο ΧΙΙΙα Ορεινό Χειρουργείο στις 23 Αυγούστου 1919.

Φ
-Φέκας Αθανάσιος του Νικολάου, Στρατιώτης από Κρίκελο.
-Φέκας Αθανάσιος του Χαραλάμπους, Στρατιώτης από Κρίκελο.
-Φέρτης Δημήτριος του Αθανασίου, Ιππέας από Ανατολή, φονεύθηκε στο Μπουτζάκιοϊ στις 4 Δεκεμβρίου 1919.
-Φίνος Δημήτριος του Ευσταθίου, Στρατιώτης από Κηφισσοχώρι, απεβίωσε στο Β΄ Χειρουργείο στις 13 Δεκεμβρίου 1921.
-Φίνος Παναγιώτης, Στρατιώτης από Τιθορέα, απεβίωσε στο VIIγ΄ Ορεινό Χειρουργείο στις 20 Ιουλίου 1921.
-Φλούδας Ιωάννης του Νικολάου, Στρατιώτης από Λοκρίδα.
-Φραγκόπουλος Σταύρος του Κωνσταντίνου, Στρατιώτης από Βασιλικά, φονεύθηκε στη Μικρά Ασία τον Αύγουστο 1922.
-Φωτόπουλος Ανδρέας του Βαΐου, Στρατιώτης από Δομοκό.

Χ
-Χαλεπλής Ευθύμιος του Κωνσταντίνου, Στρατιώτης από Φθιώτιδα.
-Χαλντούπης Κωνσταντίνος του Νικολάου, Στρατιώτης από Αρχάνι, απεβίωσε στο Πρόσκειρο Νοσοκομείο Δορυλαίου (Εσκί Σεχίρ) στις 9 Σεπτεμβρίου 1921.
-Χαμαρόγιαννος Κωνσταντίνος, Στρατιώτης 6ου λόχου του 2ου Συντάγματος Πεζικού από Αταλάντη, φονεύθηκε στο Χαλήλ μπέη Μικράς Ασίας στις 31 Ιουλίου 1919.
-Χαλής Αθανάσιος του Δημητρίου, Στρατιώτης από Φθιώτιδα, απεβίωσε στο Α΄ Νοσοκομείο Στρατιάς στις 8 Απριλίου 1920.
-Χαρώνης Ιωάννης του Βασιλείου, Στρατιώτης από Δομοκό, απεβίωσε «εκ τραύματος» στο ΧΙΙΙγ΄ Χειρουργείο στις 28 Μαρτίου 1921.
-Χατζηγαροφαλής Γεώργιος του Χρήστου, Στρατιώτης από Δομοκό.
-Χειμάρας Χρήστος του Ιωάννου, Στρατιώτης από Αγία Τριάδα, απεβίωσε στο Ε΄ Νοσοκομείο Διακομιδής στις 18 Μαρτίου 1922.
-Χλωμίσιος Αναστάσιος του Λουκά, Στρατιώτης από Ελάτεια.
-Χλωμίσιος Νικόλαος του Δημητρίου, Στρατιώτης από Ελάτεια.
-Χουλιάρας Βασίλειος του Γεωργίου, Στρατιώτης από Άγναντα, φονεύθηκε στη Μικρά Ασία τον Αύγουστο 1922.
-Χριστακόπουλος Ιωάννης του Δημητρίου, Στρατιώτης από Πύργος, απεβίωσε στο Μπαλίκεσιρ στις 29 Ιουλίου 1920.
-Χριστοδούλου Βασίλειος του Χρήστου, Στρατιώτης από Παλαμά, φονεύθηκε στο Αφιόν Καραχισάρ στις 18 Σεπτεμβρίου 1921.
-Χριστοδούλου Γεώργιος του Δημητρίου, Στρατιώτης από Νεοχώρι, εξαφανίσθηκε στο Μονταλίπ στις 8 Ιουλίου 1921.
-Χριστοδούλου Γεώργιος του Χριστοδούλου, Στρατιώτης από Φιλιαδώνα, εξαφανίσθηκε στη Μικρά Ασία στις 7 Αυγούστου 1922.
-Χριστοδούλου Δημήτριος του Χρήστου, Στρατιώτης από Φιλιαδώνα, εξαφανίσθηκε στις 16 Αυγούστου 1921.
-Χριστοδούλου Παναγιώτης του Δημητρίου, Στρατιώτης από Καλαμάκι.
-Χριστόπουλος Κωνσταντίνος του Ευθυμίου, Στρατιώτης από Αργύρια, φονεύθηκε το 1922.
-Χριστόπουλος Παναγιώτης του Γεωργίου, Στρατιώτης από Φθιώτιδα.
-Χρόνης Βασίλειος, Στρατιώτης από Μελιταία, φονεύθηκε στο Κανλή Γκιόλ στις 17 Αυγούστου 1921.
-Χρόνης Δημήτριος του Γ., Στρατιώτης από Φθιώτιδα, απεβίωσε στη Μικρά Ασία.
-Χρόνης Δημήτριος του Ιωάννου, Στρατιώτης από Αλεπόσπιτα, φονεύθηκε στο Καλετζίκ Ντάγ στις 15 Αυγούστου 1922.

Ψ
-Ψαρράς Νικόλαος του Λουκά, Στρατιώτης από Μαλεσίνα, απεβίωσε στη Σαπάντζα στις 15 Αυγούστου 1921.
-Ψευτούρας Χαράλαμπος του Γεωργίου, Στρατιώτης από Λειβανάτες.
-Ψευτούρας Βασίλειος του Γεωργίου, Στρατιώτης από Μεσοποταμία.


ΧΩΡΟΦΥΛΑΚΕΣ

ΑΝΘΥΠΑΣΠΙΣΤΕΣ
-Χαραλαμπόπουλος Αθανάσιος του Γεωργίου, Ανθυπασπιστής χωροφυλακής από Δρεσθενά Λοκρίδας, απεβίωσε στο Νοσοκομείο Λαρίσης στις 10 Μαρτίου 1921.

ΟΠΛΙΤΕΣ
-Αραπογιάννης Δημήτριος του Ιωάννου, Χωροφύλακας από Λαμία, απεβίωσε στο Στρατιωτικό Νοσοκομείο Μαγνησίας στις 30 Αυγούστου 1921.
-Αρμακάς Ιωάννης του Σταύρου, Χωροφύλακας από Φθιώτιδα, απεβίωσε στο Α΄ Στρατιωτικό Νοσοκομείο Σμύρνης(Εικ.1) στις 20 Απριλίου 1920.
-Βασιλείου Ευάγγελος του Κωνσταντίνου, Χωροφύλακας από Λαμία, απεβίωσε «εξ ελώδους καχεξίας» στις 14 Ιανουαρίου 1922.
-Δροσόπουλος Γεώργιος του Ιωάννου, Χωροφύλακας από Φιλιαδώνα, απεβίωσε σε Νοσοκομείο Εκπαιδεύσεως στις 2 Ιουλίου 1920.
-Δρόσος Νικόλαος του Γεωργίου, Χωροφύλακας από Φθιώτιδα.
-Ζυγούρης Φώτιος του Ευαγγέλου, Χωροφύλακας από Μεγάλη Κάψη, απεβίωσε σε Στρατιωτικό Νοσοκομείο Σμύρνης στις 16 Φεβρουαρίου 1920.
-Θεοδώρου Ευάγγελος του Θεοδώρου, Χωροφύλακας από Δομοκό, απεβίωσε στις 14 Αυγούστου 1921.
-Μπαλάφας Αθανάσιος του Δημητρίου, Χωροφύλακας από Φθιώτιδα, φονεύθηκε στις 21 Μαΐου 1920.
-Πολιτικός Αθανάσιος του Γρηγορίου, Χωροφύλακας από Αμφίκλεια, απεβίωσε στο 1ο Προσωρινό Νοσοκομείο Δορυλαίου (Εσκί Σεχίρ) στις 13 Νοεμβρίου 1921.
-Ποντίκας Δημήτριος του Χαραλάμπους, Χωροφύλακας από Λαμία, απεβίωσε στο Α΄ Στρατιωτικό Νοσοκομείο Σμύρνης(Εικ.1) στις 16 Ιουνίου 1920.
-Σκολίκης Παναγιώτης του Η., Χωροφύλακας από Φθιώτιδα, φονεύθηκε το 1921.
-Σταματόπουλος Νικόλαος, Χωροφύλακας από Λευκοχώρι Ελάτειας, απεβίωσε στη Μαγνησία τον Οκτώβριο 1922.
-Ταξιάρχης Νικόλαος του Αλεξάνδρου, Χωροφύλακας από Φθιώτιδα.
-Τσακαρδώνης Ηλίας του Φωτίου, Χωροφύλακας από Πλατύστομο, απεβίωσε σε Στρατιωτικό Νοσοκομείο Εκπαιδεύσεως στις 8 Ιουλίου 1921.
-Τσατσαράγγος Χαράλαμπος του Κωνσταντίνου, Χωροφύλακας από Παλαιόκαστρο, απεβίωσε στη Σμύρνη στις 3 Νοεμβρίου 1919.
-Φάκας Θεόδωρος του Δημητρίου, Χωροφύλακας από Αργύρια, φονεύθηκε στις Σαράντα Εκκλησίες στις 8 Οκτωβρίου 1922.
-Χάσκαρης Νικόλαος, Χωροφύλακας από Φθιώτιδα, φονεύθηκε στη Μικρά Ασία.

 (Από: Αγώνες & νεκροί 1830-1930, τόμος 1, σελίδα 170)



ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
1) Γκέκας Θεόδ., Κόμμα, το χωριό μας, Λαμία 2009.
2) Μεγάλη Στρατιωτική και Ναυτική Εγκυκλοπαίδεια, εν Αθήναις 1930.
3) Μπουλαλάς Κλ., Ιστορία 2ου Συντάγματος Πεζικού 1912-1913, 1918-1919, 1920, Αθήνα 1921.
4) Υπουργείον Στρατιωτικών-Επιτροπή Εκατονταετηρίδος, Αγώνες και Νεκροί 1830-1930, τόμος 2 1919-1930, εν Αθήναις 1930.



ΕΙΚΟΝΑ



 Εικ.1: O μητροπολίτης Χρυσόστομος στα εγκαίνια των ιατρείων του Ερυθρού Σταυρού στο Γραικικό Νοσοκομείο «Άγιος Χαράλαμπος» της Σμύρνης. Κατά την ελληνική κατοχή (1919-1922) λειτούργησε εδώ το Α΄ Στρατιωτικό Νοσοκομείο καθώς και τμήμα του Ερυθρού Σταυρού. Τον Αύγουστο του 1922 το νοσοκομείο κάηκε ολοσχερώς από τις φλόγες της πυρκαγιάς της Σμύρνης.



ΠΗΓΗ ΕΙΚΟΝΑΣ

Εικ.1: Από την περιοδική έκδοση «7 Ημέρες» της εφημερίδας Καθημερινή, 14 Σεπτεμβρίου 1997, σελίδα 27.