Στο αναλυτικό (mufassal) οθωμανικό φορολογικό κατάστιχο TD 431 του έτους 1539 μεταξύ
άλλων καταγράφονται πληροφορίες για τη Νίκοβα (από το 1930 Άνυδρο) Φθιώτιδας.
Ειδικότερα, καταγράφεται ο πληθυσμός, τα είδη και τα ποσά των φόρων που
καταβαλλόταν στον Οθωμανό σπαχή. Το χειρόγραφο διατηρήθηκε σε κακή κατάσταση με
ορισμένα τμήματά του να είναι εξαιρετικά δυσανάγνωστα ή μη αναγνώσιμα. Τα σωζόμενα όμως αναγνώσιμα τμήματά του αποτελούν πολύτιμη πηγή για την ιστορία του χωριού.
Η Νίκοβα το 1539 ανήκε στον καζά Ζητουνίου, ο οποίος υπαγόταν στο
Σαντζάκι του Ευρίπου (Sancak-I Eğripoz).
Είχε παραχωρηθεί ως ζιαμέτι
στον Οθωμανό στρατιωτικό αξιωματούχο Μουράτ αγά, στον
οποίο καταβαλλόταν οι φόροι.
Οι πληροφορίες για τη Νίκοβα καταγράφονται στις σελίδες 658 και 659 του οθωμανικού
φορολογικού καταστίχου ΤD 431 (Εικ.1).
Εικ.1. Οι
σελίδες 658 και 659 του οθωμανικού φορολογικού καταστίχου με τις πληροφορίες
για τη Νίκοβα (πηγή: Türkiye Cumhuriyeti Cumhurbaşkanlığı, Devlet Arşivleri
Başkanlığı, Osmanlı Arşivi).
Ακολουθεί το κείμενο, η μετάφραση και οι ερμηνευτικές σημειώσεις
του μεταφραστή:
Σελίδα TD 431/658
TT431(1539)
SANCAK-I EĞRİBOZ
ZE’AMET-İ
MURAD AĞA δηλαδή «Ζεαμέτι του Μουράτ Αγά»
KARYE-İ
NİKOVA TÂBİ’-İ İZDİN δηλαδή «Χωριό Νίκοβα, ανήκει στη Λαμία»
Στον
πίνακα που ακολουθεί παρουσιάζεται η κατά προσέγγιση πληθυσμιακή εξέλιξη του
χωριού, όπως εμφανίζεται μέσα από τα οθωμανικά φορολογικά κατάστιχα των ετών
1506, 1530 και 1539.
Έτος |
Φορολογικό κατάστιχο |
Εστίες ή οικογένειες |
Άγαμοι |
Χήρες |
Πληθυσμός (κατά προσέγγιση) |
1506 |
TD 35 |
22 |
2 |
2 |
114 |
1530 |
TD 367 |
32 |
6 |
3 |
169 |
1539 |
TD 431 |
44 |
9 |
5 |
234 |
Όπως
και σε άλλες περιοχές, παρατηρείται κι εδώ αύξηση του πληθυσμού, η οποία
αποδίδεται από τους ιστορικούς στην ειρηνική περίοδο και τη λήξη των πολεμικών
συγκρούσεων μετά την παγίωση της οθωμανικής κατάκτησης.
Τα ονοματεπώνυμα των κατοίκων της Νίκοβας καταγράφονται ως εξής:
-Σελίδα 658:
Εστίες ή οικογένειες (Hâne):
στίχος πρώτος: Γιώργης Γκέσης, Γιώργης Μήτζουρας,
Κώστας Μήτζουρας, Γιάννης Βασιλάκης, Μανώλης Μήτζουρας, Γιάννης Κουτρανάς,
Αθανάσης Κουτρανάς.
στίχος δεύτερος: Γιάννης Γκέσης, Γιώργης
Δέσταρης, Δήμος Δέσταρης, Γιάννης Καφύρης, Στέφανος Πουλίτζης, Κώστας Τσάλκος,
Στάθης Δραγουμάνος.
στίχος τρίτος: Θόδωρος Ξενογιάννης, Μιχάλης
Δραγουμάνος, Γιάννης Δραγουμάνος, Νικόλας Γκέσης, Νικόλας Αρναβίτης, Νικόλας
Δαπρίβας, Ζάχουρμας Γέργουμας.
στίχος τέταρτος: Νικόλας Μαυραρδινός, Γιώργης
Σιμορέσης, Γιώργης Δέσταρης, Νικόλας Νίκου, Στέφανος Νίκου, Γιάννης Νίκου Δήμος
Βλάχος.
στίχος πέμπτος: Στέφανος […] (αδιάγνωστο επώνυμο),
Νικόλας Τρέμος, Δήμος Νίκου, Νικόλας Σύλλας, Κουρτέσης Μπουνάσης, Λέκκας
[…]οβίτης (αδιάγνωστο επώνυμο), Γιώργης Αρδάβιστας.
στίχος έκτος: Γιάννης […] (αδιάγνωστο επώνυμο),
Μανώλης Νίκου, Δονάτος Νίκου, Μανώλης Πουλίτζας, Γιάννης Πουλίτζας, Γιάννης
Δέσταρης, Γιάννης Μαρτίνης.
στίχος έβδομος: Νικόλας Μπουνάσης, Γιάννης Παπάς.
Άγαμοι (Mücerredan):
στίχος όγδοος: Γιάννης […]σης (αδιάγνωστο επώνυμο),
Πούλος Μήτζουρας, Νικόλας Βασιλάκης, Γιώργης Δραγουμάνος, Γιώργης Στογιάννης,
άλλος Γιώργης Δραγουμάνος, Γιάννης Αρδάβιστας.
στίχος ένατος: Γιάννης Μαυραρδάς, Δώρος Νίκου.
Χήρες (Bîveha):
στίχος
δέκατος: Χήρα Μαρία, Χήρα Καφύραινα, Χήρα Γιαννού.
Τα
ονοματεπώνυμα των κατοίκων της Νίκοβας που αναφέρονται στο κατάστιχο είναι τα
εξής:
Αρδάβιστας
Αρναβίτης
Βασιλάκης
Βλάχος
Γέργουμας
Γκέσης
Δαπρίβας
Δέσταρης
Δραγουμάνος
Καφύρης
ή Κάκρης
Κουτρανάς
Μαρτίνης
Μαυραρδάς
Μαυραρδινός
Μήτζουρας
Μπουνάσης
Νίκου
Ξενογιάννης
Παπάς (?)
Πουλίτζας
Πουλίτζης
Σιμορέσης
Στογιάννης
Σύλλας
Τρέμος
Τσάλκος ή Χάλκος
Λόγω της κακής κατάστασης του χειρογράφου τα παρακάτω
ονοματεπώνυμα είναι αδιάγνωστα:
Στέφανος […]
Λέκκας […]οβίτης
Γιάννης […]
Γιάννης […]σης
Δυσανάγνωστο
είναι και ένα όνομα χήρας: Χήρα […]ινού.
Το
επώνυμο Αρναβίτης είναι αναγραμματισμός του Αρβανίτης.
Στο ονοματεπώνυμο Κουρτέσης Μπουνάσης καταγράφεται ως βαπτιστικό
το Κουρτέσης. Στην ίδια απογραφή στο γειτονικό Τσερνοβίτι το Κουρτέσης είναι
επώνυμο (Πέτρος Γκιώνη Κουρτέσης, Δομένικας Κουρτέσης και χήρα Κουρτέσαινα). Το
Κουρτέσης πρωτοαναφέρεται στο βυζαντινό ποίημα του Πτωχοπρόδρομου
και ετυμολογείται «από το Ιταλικόν Cortese (Γαλλ. courtois)
σημαίνει μεταφορικώς τον χαρίεντα, τον μιμούμενον ήθη αυλικού (courtisan)»
(πηγή: ΑΤΑΚΤΑ,
τόμος πρώτος, σελίδα 324.).
Ενδιαφέρον παρουσιάζει το επώνυμο Καφύρης ή σε δεύτερη ανάγνωση
Κάκρης. Πιθανώς πρόκειται για αρχαϊκή μορφή του σημερινού επωνύμου Καφώρος.
Τα επώνυμα Αρβανίτης, Βασιλάκης, Μήτζουρας και Σύλλας απαντώνται στη
Νίκοβα 33 χρόνια πριν στο κατάστιχο TD 35 του
1506. Το ίδιο και το πατρώνυμο Νίκου.
Το
επώνυμο Βλάχος υπάρχει και στο φορολογικό κατάστιχο TD 35 του 1506 στο γειτονικό Τσερνοβίτι.
Τα επώνυμα Πουλίτζας και Πουλίτζης μάλλον ταυτίζονται. Είναι
διαφορετική γραφή του σημερινού επωνύμου Πολύζος. Στο γειτονικό Τσερνοβίτι
καταγράφεται στο κατάστιχο TD 35 του
1506 ως Πουλίδος και Πουλίτζος και στο κατάστιχο TD 431 του 1539 ως Πουλίτζος.
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει το επώνυμο Κουτρανάς ή σε
λιγότερο πιθανή ανάγνωση Κοπρανάς. Το επώνυμο είναι δυσανάγνωστο λόγω της κακής
κατάστασης του εγγράφου. Μάλλον πρόκειται για λάθος άκουσμα του γραφέα ή πρώιμη
γραφή του επωνύμου Κούτρας.
Μετά
την καταγραφή του πληθυσμού ακολουθούν στο χειρόγραφο τα είδη της φορολογίας
και οι φόροι, τους οποίους υποχρεωνόταν να καταβάλλουν στο Μουράτ αγά οι
κάτοικοι της Νίκοβας. Το σύνολο των φόρων (hâsıl) ανέρχονταν σε 5.000 άσπρα.
Στο
φορολογικό κατάστιχο η Νίκοβα χαρακτηρίζεται ως ζιαμέτι. Είναι γνωστό από τη
βιβλιογραφία ότι οι εκτάσεις γης, ανάλογα με τη φοροδοτική τους ικανότητα, διακρινόταν
από τους Οθωμανούς σε:
-τιμάρια:
2.000-20.000 άσπρα,
-ζιαμέτια:
20.000-100.000 άσπρα και
-χάσια:
100.000 άσπρα και άνω.
Τα ζιαμέτια απέφεραν περισσότερα φορολογικά έσοδα από τα τιμάρια
και η κλίμακα κατάταξής τους αρχίζει από 20.000 άσπρα. Επομένως, αποτελεί αναπάντητο
ερωτηματικό γιατί η Νίκοβα με φορολογικά έσοδα μόνο 5.000 άσπρα χαρακτηρίζεται
ως ζιαμέτι του Μουράτ αγά ενώ το γειτονικό Τσερνοβίτι στο ίδιο κατάστιχο (TD 431) με φορολογικά έσοδα
6.600 άσπρα χαρακτηρίζεται ως τιμάριο των σπαχήδων Χουσεΐν και Ισά.
Ακολουθεί
πίνακας με τους φόρους, τους οποίους κατέβαλλαν οι κάτοικοι της Νίκοβας:
Α/Α |
Είδος
φόρου |
Ποσότητα προϊόντος |
Ποσά σε άσπρα |
1 |
Σπέντζα (ispence) |
- |
1.355 |
2 |
Σίτος (gendüm) |
40 φορτώματα |
1200 |
3 |
Κριθή (cev) |
20 φορτώματα |
400 |
4 |
Σίκαλη (çavdar) |
5 φορτώματα |
100 |
5 |
[…] πιθανώς
Βίκος (burçak) |
5 φορτώματα |
100 |
Δεκάτη
λαχανοκήπων (öşr-i bostan) |
- |
100 |
|
7 |
Φόρος
κρασιού αναμεμειγμένου με ρετσίνι λυγαριάς (bac-i hamr ki ez haric mürr-i ayid) |
- |
10 |
8 |
Νεωτερικός φόρος χοίρων
(bid’ at-i hanzîr) |
- |
39 |
9 |
Δεκάτη κυψελών
(öşr-i küvvare) |
- |
20 |
10 |
Φόρος
λειβαδιών (resm-i otlük) |
- |
264 |
11 |
Φόρος
προβάτων μαζί με φόρο μαντριών (adet-i ağnam ma’a resm-i ağil) |
- |
1200 |
12 |
Φόρος
εγκληματιών (niyabet) |
- |
82 |
13 |
Φόρος
νύφης ή αρραβώνων μαζί με φόρο παραβίασης βοσκοτόπων από αμνοερίφια (resm-i arusi ma’a deştbani) |
- |
50 |
1. Ο φόρος της σπέντζας (ispence)
Για
φόρο σπέντζας κατέβαλλαν 1.355 άσπρα. Ήταν ατομικός φόρος για τη γη, τον οποίο
κατέβαλαν οι μη μουσουλμάνοι ενήλικες και ανέρχονταν σε 25 άσπρα.
Στον πίνακα
που ακολουθεί παρουσιάζεται η κατανομή του φόρου ανά οικογένειες, αγάμους και
χήρες στη Νίκοβα:
Πληθυσμός |
Φόρος |
Ποσά |
|
Εστίες ή οικογένειες |
44 |
25 |
1.100 |
Άγαμοι |
9 |
25 |
225 |
Χήρες |
5 |
6 |
30 |
Συνολικό ποσό φόρου σπέντζας |
1.355 |
2. Ο φόρος της δεκάτης για σιτάρι (gendüm)
Ανέρχονταν
σε 40 φορτώματα αξίας 1.200 άσπρων. Λαμβάνοντας υπόψιν το συντελεστή φορολογίας
13%, η παραγωγή σιταριού του χωριού υπολογίζεται σε 308 φορτώματα. Δεδομένου
ότι το φόρτωμα υπολογιζόταν την εποχή αυτή σε 140 οκάδες, η παραγωγή του χωριού
σε σιτάρι ήταν 308Χ140=43.120 οκάδες ή 55.194 Kgr..
3. Ο φόρος της δεκάτης για κριθάρι (cev)
Ανέρχονταν
σε 20 φορτώματα αξίας 400 άσπρων. Λαμβάνοντας υπόψιν το συντελεστή φορολογίας
13%, η παραγωγή κριθαριού του χωριού υπολογίζεται σε 154 φορτώματα, δηλαδή
περίπου 154Χ140=21.540 οκάδες ή 27.597 Kgr..
4. Ο φόρος της δεκάτης για σίκαλη (çavdar)
Ανέρχονταν
σε 5 φορτώματα αξίας 100 άσπρων. Λαμβάνοντας υπόψιν το συντελεστή φορολογίας
13%, η παραγωγή σίκαλης του χωριού υπολογίζεται σε 38 φορτώματα, δηλαδή περίπου
38Χ140=5.320 οκάδες ή 6.810 Kgr..
5. Φόρος πιθανώς για Βίκο (burçak)
Ανέρχονταν
σε 5 φορτώματα αξίας 100 άσπρων. Λαμβάνοντας υπόψιν το συντελεστή φορολογίας
13%, η παραγωγή υπολογίζεται σε 38 φορτώματα, δηλαδή περίπου 38Χ140=5.320
οκάδες ή 6.810 Kgr., όσο
και η σίκαλη.
6. Ο
φόρος της δεκάτης για λαχανόκηπους (bostan)
Για τους λαχανόκηπους του χωριού
καταβαλλόταν φόρος δεκάτης 100 άσπρα.
7. Ο φόρος κρασιού με ρετσίνι λυγαριάς (bac-i hamr ki ez haric mürr-i ayid)
Για
κρασί αναμεμειγμένο με ρετσίνι λυγαριάς (bac-i hamr ki ez haric mürr-i ayid)
καταβαλλόταν φόρος 10 άσπρα. Η λέξη bac είναι
περσική, σημαίνει δασμό ή τέλος διαπυλίων. Χρησιμοποιείται για εισαγόμενα και
διακινούμενα προϊόντα στην αγορά μίας μικρής πόλης ή χωριού. Επομένως, ο όρος
bac-i hamr χρησιμοποιείται για τον δασμό ή τέλος κρασιού, το οποίο εισαγόταν
στο χωριό. Ενδιαφέρουσα είναι η πληροφορία ότι το εισαγόμενο κρασί ήταν
αναμεμειγμένο με ρετσίνι από λυγαριά
(καναπίτσα).
8. Ο νεωτερικός φόρος χοίρων (bid’ at-i hanzîr)
Καταβαλλόταν
νεωτερικός φόρος χοίρων 39 άσπρα. Ο φόρος ονομαζόταν από τους Βυζαντινούς
«Χοιροδεκατία» και ανέρχονταν σε ένα άσπρο ανά δύο
χοίρους σε κοπάδι, ενώ για τους οικόσιτους που εκτρέφονταν για τα Χριστούγεννα,
ανέρχονταν σε ένα άσπρο για κάθε χοίρο.
9. Φόρος δεκάτης κυψελών (küvvare)
Ο
φόρος προϋπήρχε επί βυζαντινής εποχής και ονομαζόταν «Μελισσονόμιον».
Σύμφωνα με τον Καννουναμέ των Τρικάλων καταβαλλόταν στον σπαχή τον Ιούλιο. Ο
φόρος καταβαλλόταν είτε σε είδος και αντιστοιχούσε στο δέκατο των μελισσοκόφινων,
είτε σε χρήμα και ανερχόταν σε μισό έως δύο άσπρα για κάθε μελισσοκόφινο,
ανάλογα με το έθιμο που επικρατούσε σε κάθε περιοχή. Οι κάτοικοι της Νίκοβας
κατέβαλλαν φόρο δεκάτης για τις κυψέλες 20 άσπρα. Βάσει μαθηματικού
υπολογισμού, η συνολική αξία της παραγωγής μελιού στη Νίκοβα ήταν 154 άσπρα
περίπου και αντιστοιχούσε σε πάνω από 70 κυψέλες.
10. Ο φόρος λειβαδιών (resm-i otlük)
Για
φόρο λειβαδιών καταβαλλόταν 264 άσπρα. Ο φόρος προϋπήρχε επί Βυζαντίου και
ονομαζόταν «Εννόμιον», «Νόμιστρον» και «Νόμιθρον» στη Θεσσαλία του 13ου
αιώνα. Ήταν φόρος δικαιώματος βοσκής και ανέρχονταν σε 6 άσπρα ανά οικογένεια.
11. Φόρος προβάτων μαζί με φόρο μαντριών (adet-i ağnam ma’a resm-i ağil)
Ο
φόρος προβάτων καταβαλλόταν από τους κατοίκους της Νίκοβας μαζί με φόρο
μαντριών και ανέρχονταν σε 1200 άσπρα. Οι φόροι αυτοί προϋπήρξαν επί Βυζαντίου
και ονομαζόταν «Προβατονόμιον» και «Μανδριάτικον». Ο φόρος προβάτων (âdet-i ağnâm) ανέρχονταν σε 1 άσπρο
για κάθε δύο πρόβατα ή γίδια.
12. Φόρος εγκληματιών (niyabet)
Καταβαλλόταν
φόρος εγκληματιών 82 άσπρα. Ο φόρος αυτός επιβάρυνε τους παραβάτες του νόμου
για ελαφρά και βαριά αδικήματα ή εγκλήματα.
13. Φόρος νύφης ή αρραβώνων μαζί με φόρο
παραβίασης βοσκοτόπων από αμνοερίφια (resm-i arusi ma’a deştbani)
Οι δύο
αυτοί φόροι καταβαλλόταν από τους κατοίκους της Νίκοβας μαζί και ανέρχονταν σε
50 άσπρα. Ο φόρος νύφης ή αρραβώνων αποτελεί τη συνέχεια του βυζαντινού φόρου
της «Παρθενοφθορίας» και τον κατέβαλλε ο πατέρας της νύφης. Επί οθωμανικής
κατοχής καταβαλλόταν 30 άσπρα για τα κορίτσια και 15 για τις χήρες.
Κλείνοντας, παρατίθεται συγκριτικός πίνακας των ποσών σε ακτσέδες της φορολογίας της Νίκοβας και του γειτονικού Τσερνοβιτίου, όπως παρουσιάζεται στο φορολογικό κατάστιχο TD 431 του 1539. Το 1539 ο πληθυσμός, κατά προσέγγιση, των δύο χωριών ήταν 234 κάτοικοι για τη Νίκοβα και 399 για το Τσερνοβίτι.
Είδος
φόρου |
Νίκοβα |
Τσερνοβίτι |
Σπέντζα (ispence) |
1.355 |
2.399 |
Σίτος (gendüm) |
1200 |
600 |
Κριθή (cev) |
400 |
400 |
Σίκαλη (çavdar) |
100 |
100 |
[…] πιθανώς
Βίκος (burçak) |
100 |
- |
Δεκάτη λαχανοκήπων (öşr-i bostan) |
100 |
140 |
Δεκάτη καρυδιών(öşr-i cevz) |
- |
30 |
Μούστος |
- |
100 |
Φόρος κρασιού αναμεμειγμένου με ρετσίνι λυγαριάς (bac-i hamr ki ez haric mürr-i ayid) |
10 |
50 |
Νεωτερικός φόρος χοίρων (bid’ at-i hanzîr) |
39 |
12 |
Δεκάτη κυψελών (öşr-i küvvare) |
20 |
- |
Φόρος λειβαδιών (resm-i otlük) |
264 |
450 |
Φόρος προβάτων μαζί με φόρο μαντριών (adet-i ağnam ma’a resm-i ağil) |
1200 |
141(μισός) |
Φόρος καλοκαιρινών βοσκοτόπων (resm-i yaylak) |
- |
20 |
Φόρος εγκληματιών (niyabet) |
82 |
286(μισός) |
Φόρος νύφης ή αρραβώνων μαζί με φόρο παραβίασης βοσκοτόπων από
αμνοερίφια (resm-i arusi ma’a deştbani) |
50 |
300 (160+140
αντίστοιχα) |
Τα ποσά του φόρου της σπέντζας σχετίζονται με τον πληθυσμό κάθε
χωριού. Επειδή το Τσερνοβίτι είχε περισσότερους κατοίκους, γι’ αυτό και πλήρωνε
περισσότερο φόρο.
Στη Νίκοβα πλήρωναν διπλάσιο φόρο για σιτάρι από αυτόν του
Τσερνοβιτίου. Το ίδιο ποσό φόρου πλήρωναν στα δύο χωριά για κριθάρι και σίκαλη.
Στη Νίκοβα πλήρωναν φόρο για βίκο.
Φόρο για καρύδια και μούστο πλήρωναν μόνο στο Τσερνοβίτι.
Περισσότερο φόρο για εισαγόμενο κρασί αναμεμειγμένο με ρετσίνι λυγαριάς
πλήρωναν στο Τσερνοβίτι.
Περισσότερο φόρο για χοίρους πλήρωναν στη Νίκοβα.
Φόρο για κυψέλες πλήρωναν μόνο στη Νίκοβα.
Αρκετά μεγαλύτερο είναι το ποσό για φόρο προβάτων και μαντριών που
κατέβαλλαν στη Νίκοβα ενώ περισσότερο φόρο για τα λιβάδια πλήρωναν στο
Τσερνοβίτι. Φόρο για θερινά λιβάδια πλήρωναν μόνο στο Τσερνοβίτι.
Συγκριτικά με το Τσερνοβίτι αρκετά χαμηλοί ήταν οι φόροι
εγκληματιών, νύφης ή αρραβώνων και παραβίασης βοσκοτόπων από αμνοερίφια που κατέβαλλαν
στη Νίκοβα.
Και στα δύο χωριά δεν απαντά φορολόγηση ελαιοδένδρων και
ελαιολάδου.