«Ο Ιταλός
στην Ελλάδα»; ποτές
Ο καταγόμενος από τη Στυλίδα Στέφανος Κ. Κουφιώτης, συμμετείχε
με το βαθμό του Λοχία στον Ελληνοϊταλικό πόλεμο του 1940-41, μέσα από τις
γραμμές του 2ου Λόχου του 42ου Συντάγματος Ευζώνων Λαμίας(Εικ.1,2). Ο 2ος Λόχος ανήκε
στο Ι/42 Τάγμα με Διοικητή τον Ταγματάρχη Ανδρέα Μάρκου Καραμέρη.
Στην Ομάδα «ΣΤΥΛΙΔΟΣ ΕΝΘΥΜΗΜΑΤΑ»
δημοσιεύτηκαν από το γιό του Ανδρέα δύο γράμματα, τα οποία έστειλε σε αγαπημένα
του πρόσωπα στη Στυλίδα από το μέτωπο της Αλβανίας, περιοχή Τεπελενίου. Εκεί,
μετά από τον Ιανουάριο του 1941, είχε εγκατασταθεί το 42ο Σύνταγμα
Ευζώνων Λαμίας.
♦
Α. Το πρώτο γράμμα είναι γραμμένο στις 29 Ιανουαρίου
1941 (Εικ.3). Γράφηκε σε «Επιστολικόν δελτάριον ατελές» (Εικ.4). Το απευθύνει προς τη θεία του
Άννα Μακρή:
«Αλβανία 29-1-41/
Σεβαστή μου
θεία/
Σε φιλώ/
Είχα καιρό να
λάβω γράμμα σου/
Γιατί; ο
γραμματέας σου δεν άδειαζε/
να σου γράψη;
Επί τέλους το έλαβα./
προχθές, μαζί
με το γράμμα της μητέ-/
ρας μου. Σ’
ευχαριστώ για όσα και/
τώρα κάμεις
για μένα. Οι ευχές σας/
και οι
παρακλήσεις μακάρι να εισα-/
κουσθούν
μόνον αυτές σ’ αυτόν τον άγριον
και τραχύ
αγώνα μας προστατεύουν./
Από υγεία δόξα
τω θεώ πολύ καλά, σεις/
πως είσθαι;
γράψτε μου τακτικά, εγώ/
όσον δύναμαι
καθημερινώς. Χαιρετίσ-/
ματα σ’ όλους
ιδιαιτέρως στη θειά Δέσπω
και δη
Κατινούλα της. Σε φιλώ με σεβασμό/
Στέφανος»
Την ημέρα που γράφηκε το πρώτο γράμμα, σύμφωνα με το
Πολεμικό Ημερολόγιο του Λαμιώτη Ηλία Γ. Κωστή, ο οποίος πολέμησε ως έφεδρος
Επιλοχίας του 42ου Συντάγματος Ευζώνων, συνέβησαν τα εξής γεγονότα:
«29-1-41
(Τετάρτη)
Ελαφρά δράση πυροβολικού. Τάς νυκτερινάς
ώρας από τον ασύρματο πληροφορούμεθα το θάνατο του Κυβερνήτου μας Ιωάννου
Μεταξά. Το θληβερό άγγελμα θεωρείται σοβαρό και μάλιστα στην κατάσταση που
βρίσκεται σήμερα το Έθνος μας. Προσωπικώς εύχομαι να μην έχει σοβαρό αντίκτυπο
στα μαχόμενα στρατευματά μας αλλά και στον Ελληνικό λαό.
Άλλωστε εκείνος, ως υπεύθυνος Κυβερνήτης
της Χώρας είπε το μεγάλο ΟΧΙ και ο λαός και στρατός ομόψυχα το χειροκρότησαν
και το ετίμησαν. Σε κείνον η τιμή και στο λαό και στρατό η δόξα. Ο πόλεμος με
τον ηρωϊκό Ελληνικό στρατό του θα συνεχίσει με τον ίδιο ενθουσιασμό και
αυτοθυσία. Πολιτικαί επιπτώσεις δεν είναι δυνατόν την κρίσημον αυτήν εποχήν να
συμβούν διότι θα είναι καθαρά προδοσία του ενδόξου Ελληνικού στρατού. Ας και
πρέπει να πρυτανεύσει η λογική». [Πηγή:
Πολεμικό Ημερολόγιο του εφέδρου επιλοχία Ηλία Γ. Κωστή. Μέρος Γ΄ ].
♦
Β. Το δεύτερο γράμμα είναι γραμμένο στις 24 Φεβρουαρίου
1941 (Εικ.5). Το απευθύνει στην
αγαπημένη του ξαδέλφη Αλεξάνδρα Παπακωνσταντίνου (το γένος Αλπόγλου):
«Αλβανία τη
24-2-41/
Αγαπημένη Ξαδέλφη
Αλεξάνδρα/
Χαίρε/
Δυστυχώς αν
και πέρασε τόσος καιρός/
εν τούτοις
όμως ούτε εγώ αλλ’ ούτε και/
σύ,
κατορθώσαμε να αλληλογραφίσου-/
με αν και
νομίζω ότι έπρεπε. Έχει καλώς/
έλαβα γράμμα
από το σπίτι μου, με/
λύπη μου είδα
να μου γράφη η μητέ-/
ρα μου ότι, ο
Χαρίδημος είναι και αυ-/
τός
στρατιώτης που και πότε δεν γνω-/
ρίζω. Δεν
πρέπει Αλεξάνδρα να στε-/
νοχωρείσαι
γιαυτό μη φοβάσαι καθόλου/
όλοι σώοι και
νικηταί θα γυρίσουμε/
οπίσω αν
βέβαια και ο θεός το θέλει/
Αναλογίζομαι
τη θέσι σου, αλλά δεν μπο-/
ρούσε αλλοιώς
να γίνη. «Ο Ιταλός στην/
Ελλάδα»;
ποτές. Φιλώ Αριστείδη/
Στέλλα και
Κωστάκη. Χαιρετίσματα/
σ’ όλους Με αγάπη/
Στέφανος»
Πληροφορίες για τον επιστρατευμένο Χαρίδημο, δίνει ο
κ.Κωνσταντίνος Αλπόγλου: «Χαρίδημος
Παπακωνσταντίνου, ο σύζυγος της αδελφής του πατέρα μου Αλεξάνδρας, στην οποία ο
θείος Στέφανος έστειλε από το μέτωπο ένα επιστολικό δελτάριο. Άνθρωπος
πολυταξιδεμένος, με χιούμορ και μεγάλη καρδιά. Πέθανε το 1982». Ο
Αριστείδης, η Στέλλα και ο Κωστάκης που αναφέρονται. είναι τα παιδιά του
Χαρίδημου και της Αλεξάνδρας.
Την ημέρα που γράφηκε το δεύτερο γράμμα, σύμφωνα με το
Πολεμικό Ημερολόγιο του Λαμιώτη Ηλία Γ. Κωστή, ο οποίος πολέμησε ως έφεδρος
Επιλοχίας του 42ου Συντάγματος Ευζώνων, συνέβησαν τα εξής γεγονότα:
«24-2-41
(Δευτέρα), 25-2-41, 26-2-41, 27-2-41 (Πέμπτη)
Ουδέν το σημαντικό από απόψεως
επιχειρήσεων. Πληροφορούμεθα ότι οι συμμαχοί μας Άγγλοι έχουν σημειώσει νίκας
στη ΛΙΒΥΗ. Ευχάριστον.». [Πηγή: Πολεμικό Ημερολόγιο του εφέδρου επιλοχία Ηλία Γ. Κωστή. Μέρος Γ΄ ].
Όπως προκύπτει από το Πολεμικό Ημερολόγιο του Ηλία Γ.
Κωστή, και τα δύο γράμματα γράφηκαν σε ανάπαυλα των πολεμικών επιχειρήσεων.
Τέλος, αναδημοσιεύονται εδώ ορισμένες φωτογραφίες του
Στέφανου Κ. Κουφιώτη από την πολιτική του ζωή στη Στυλίδα. όπου και διέμεινε
μετά το τέλος του πολέμου (Εικ.6-12).
Ευχαριστούμε τον κ. Ανδρέα Στ. Κουφιώτη
για την άδεια δημοσίευσης.
ΕΙΚΟΝΕΣ
Eικ.1
1939: Στέφανος Κ. Κουφιώτης.
Eικ.2
1939: Στέφανος Κ. Κουφιώτης. Στους βραχίονες φέρει τα
διακριτικά του Λοχία.
Eικ.3
Το πρώτο γράμμα από το μέτωπο.
Eικ.4
Το επιστολικό δελτάριο.
Eικ.5
Το δεύτερο γράμμα από το μέτωπο.
Eικ.6
1943: νιόπαντρος με τη γυναίκα του Νίνα Κουφιώτη.
Eικ.7
Φύλλο Πορείας.
Eικ.8
Αστυνομική ταυτότητα.
Eικ.9
2 Φεβρουαρίου 1957, Γραφεία ΕΛΑΙΟΥΡΓΙΚΗΣ: στο μέσον
Στέφανος K. Κουφιώτης.
Eικ.10
Δεκαετία 1960 στο λιμάνι της Στυλίδας: δεξιά με τα
γυαλιά ο Στέφανος K. Κουφιώτης.
Eικ.11
Πάσχα 1958: δεξιά ο Στέφανος Κουφιώτης. Πίσω τους η οδός
Καρκαλή όπως ήταν τότε.
Eικ.12
Πρώτος από αριστερά ο Στέφανος K. Κουφιώτης σέρνει το χορό (τσάμικο).
Eικ.13
1970: από την τελετή ορκομωσίας του γιού του Γιάννη
στη Σχολή Εμποροπλοιάρχων.
ΠΗΓΗ
1) Οικογενειακό φωτογραφικό αρχείο Ανδρέα Στ. Κουφιώτη.
2) «ΣΤΥΛΙΔΟΣ ΕΝΘΥΜΗΜΑΤΑ».
