[Περιγράφεται η παραμονή σε εφεδρεία στην περιοχή Αργυροκάστρου και ο εορτασμός των Χριστουγέννων. Ακολουθεί η μετάβαση στην περιοχή Τεπελενίου προς αντικατάσταση του 11ου Συντάγματος Πεζικού Τριπόλεως της IVης Μεραρχίας Πελοποννήσου]
-22-
8-12-40
Η διοίκησις του Συν/τος και το ΙΙΙ/42 Τάγμα το οποίο έχει αποδεκατισθεί με τας τόσας του απωλείας και κυρίως στο φονικό 669 ύψωμα, μένει στο Χωριό ΑΝΩ ΕΠΙΣΚΟΠΗ. Τα δε άλλα Ταγματά μας εκεί κοντά.
Η ηλιόλουστος ημέρα μας διευκολύνει να ασχοληθούμε με την ατομικήν μας περιποίησιν και προ παντός το ξεψείριασμα, δηλαδή τη Δευτέρα εξόντωση της στρατιάς του Μουσολίνη, η οποία άοπλος μεν αλλά δύσκολος σε μέσα.
Περιεργάζομαι τα απλωμένα ρούχα στον ήλιο, δήθεν πλυμένα τα εσωρουχά μου με κρύο νερό και χωρίς σαπούνι, που όσο στεγνώνουν τόσο την πολυχρωμία τους φανερώνουν. Και αναλογίζομαι πόσες βραδυές κοιμήθηκα μουσκιμένος μέχρι το κόκκαλο και όμως όχι κρυολόγημα δεν έπαθα αλλά ούτε απλό συνάχι. Και αναρωτιέμαι. Που οφείλεται αυτό; Στην υπερένταση του οργανισμού ή στην ευλογία του Θεού;
Ακόμα και οι βρωμερές ψείρες έχουν τη χάρι τους στον πόλεμο. Γιατί; Γιατί με τα τσιμπηματά τους δεν σε αφίνουν να κοιμηθής βαρυά και έτσι πάντα λαγοκοιμάσαι. Αστείο αλλά δεν απέχει από την πραγματικότητα. Ακόμα και βεντούζες σου παίρνουν κάθε βράδυ. Ευλογιμένες και αυτές.
9-12-40 έως 23-12-40
Παραμένομεν σε επισταθμία στην ΑΝΩ ΕΠΙΣΚΟΠΗ, Ελληνικό Χωριοδάκι φτωχό αλλά φιλόξενο. Από την αλλαγή της τακτικής μας η ημέρα μας φαίνεται χρόνος. Μάθαμε νιστικοί και δεν κάνουμε χορτάτοι όπως λέει και η παροιμία.
Το βροντερό κανόνι ακούγεται μακρυά μας. Μόνο το διάβα των αεροπλάνων μας θυμίζει πόλεμο.
Επί τέλους μας έρχεται και η καθυστερημένη αλληλογραφία. Ο ταχυδρόμος εκτός από τα γράμματα, ως και οι μεταγωγικοί, μας φέρνουν και τα νέα. Ένα από τα σπουδαιότερα είναι το μέγα λάθος της ΙΥ Μεραρχίας, που μπορούσε να κοστίσει τρομερά, αν αληθεύει είναι ασυγχώρητο. Κατά την πληροφορίαν πάντοτε η Μεραρχία διερχομένη διά της Δημοσίας οδού ΑΡΓΥΡΟΚΑΣΤΡΟΥ, αντί να προχωρίσει ολοταχώς προς διατήρησιν της επαφής με τον εχθρό, ενθουσιάσθη από την υποδοχήν των κατοίκων, με το πολύ Ελληνικό στοιχείο, εγκαταλείπει την Δημοσίαν οδόν και μπαίνει στην πόλι προς παρέλασιν. Η καθυστερησίς της όμως αυτή εστοίχισε ακριβά στην ίδια, αλλά και παραλίγο στην ΙΙΙη Μεραρχία δεξιά της η οποία ακάλυπτος από το αριστερό της προχώρησε αρκετά σε βάθος καταδιώκοντας τον υποχωρούντα εχθρό. Πλέον αυτού δεν είχε την πρόνοια να προωθήσει ένα τμήμα της προς προστασίαν της Γεφύρας ΠΑΛΑΙΟΚΑΣΤΡΟΥ ή ΝΤΟΥΝΑΣ, της μεγαλυτέρας και σπουδαιοτέρας αυτής γεφύρας. Την 5ην μ.μ. ο εχθρός, παρά την άτακτον φυγήν του με δύο ελαφρά άρματα την ανατίναξε, οπότε το Ελληνικό μηχανικό χρειάστικε εβδομάδα και πλέον διά την πρόχειρον κατασκευήν της. Πλέον αυτού και η ίδια Μεραρχία ηναγκάσθη να διπλασιάσει την πορείαν της και να τον διαβεί στο σημείο που διχάζεται παρά το Χωριό ΓΑΡΔΙΚΗ. Ευτυχώς που ο εχθρός δεν αντελήφθη το αριστερόν ακάλυπτον της ΙΙΙης μεραρχίας.
24-12-40
Παραμονή Χριστουγέννων το Αλβανικό αλλά με Έλληνας κατοίκους Χωριό διατηρεί τα γιορτινά ήθη, ακόμα και την διατήρησιν της σφαγής γουρουνιών. Οι Χωρικοί με την διπλήν των χαρά της γεννήσεως του θεανθρώπου και την απελευθερωσή των ύστερα από 26 χρόνια σκλαβιάς. Παρακολουθούμε με περιέργεια όλας τους τας κινήσεις και τα έθιμα που δεν διαφέρουν σχεδόν καθόλου από των δικών μας Χωριών.
25-12-40
Είναι 6η ώρα το πρωί. Τον ήσυχο ύπνο μας διακόπτει η κάμπάνα της Εκλησίας του Χωριού. Καλεί τους Χριστιανούς να προσέλθουν στον οίκο του Θεού να γιορτάσουν τη γέννηση του Χριστού.
Οι Χωριανοί προσέρχονται καλοντυμένοι και ευλαβείς να παρακολουθήσουν την θείαν λειτουργίαν. Σε λίγο η Εκκλησούλα έχει γεμίσει από Χωριανούς και στρατιώτες. Ο γερο Παππάς ευλογεί το εκκλησιασμά του. Μετά το πέρας της λειτουργίας εκφωνεί εμπνευσμένον και πατριωτικόν λόγον εύχεται και ευλογεί τα Ελληνικά όπλα διά την νίκην των και ευχαριστεί τους στρατιώτες διά την απελευθερωσίν των.
Το κρύο είναι τσουχτερό και οι στρατιώτες μαζεύτικαν στις τρόγλες των. Ακούω ένα στρατιώτη της Διμοιρίας μου να λέει. Άντε μαζέψται ξύλα να φκιάσωμε το γλυκό μας. Τι γλυκό είπα μέσα μου. Βλέπω όμως ένα μικρό ξεγάνωτο καζάνι να μπαίνει στη φωτιά με νερό. Μόλις ζεστάθηκε ρίχνουν μέσα χοντροκωμένο μπουμποτάλευρο και ζάχαρι. Με ένα κέδρινο παλούκι το ανακατεύουν συνέ-
-22-
χεια. Σε λίγο το γλυκό έτοιμο. Για μας είναι πλούσιο γλυκό αλλά για κείνους που μάχονται σκληρά μέσα στα χιόνια και το κρύο στερούνται και αυτό. Έτσι πέρασε η μεγάλη γιορτή.
26-12-40
Στο βάθος ακούγονται αι ομοβροντίες κανονιών. Ασφαλώς επίθεσις γίνεται αλλά από ποιους ο Θεός ξέρει.
27-12-40
Μετέβην με το διοικητή στην ΚΑΤΩ ΕΠΙΣΚΟΠΗ προς επιθεώρησιν του ΙΙ/42 Τάγματος. Παράπονα των στρατιωτών ότι δεν παίρνουν αλληλογραφία. Ψίλλους στα άχυρα ζητούν. Για τα τρόφιμα δεν παραπονιούνται αλλά γιατί; Έχουν συνηθίσει στην αυστηρά δίαιτα.
28-12-40
Ξημερώνη και η μέρα αυτή που συμπληρώνει το δεύτερο μήνα του πολέμου. Στο βάθος το βροντερό κανόνι μαίνεται και ο αποηχός του ανάμεσα στις χαράδρες και τους βράχους ακούγεται και μοιάζει με το μούγκρισμα του λιονταριού που παλεύει.
29-12-40
Λίαν πρωί εμφανίζονται τα πρώτα σμήνη εχθρικών αεροπλάνων με κατεύθυνσι τα Γιάννενα. Ακολουθεί και δεύτερο σμήνος βομβαρδιστικών συνοδευόμενον από 22 καταδιωκτικά προς την αυτήν κατεύθυνσιν.
Την 10.10 π.μ. τρομακτικοί κρότοι βομβαρδισμών ακούγονται και νέφη καπνού συκώνονται από την Πόλιν του ΑΡΓΥΡΟΚΑΣΤΡΟΥ και των γύρω Χωριών.
Ώρα 11.05 νέοι κρότοι βομβαρδισμού συγκλωνίζουν τας χαράδρας. Βομβαρδίζεται σφοδρά το απέναντί μας Χωριό ΓΕΩΡΓΟΥΤΣΑΔΕΣ. Ένα νέφος μαύρου καπνού καλύπτει ολόκληρο το Χωριό. Είναι ίσως η μοναδική φορά της μεγάλης των επιτυχίας. Στο χωριό αυτό ευρίσκεται και το δικό μας Ι/42 Τάγμα. Το αποτέλεσμα άγνωστο. Ο ασύρματος προσπαθεί συνεχώς να συνδεθεί με το Τάγμα ματαίως όμως. Η ανησυχία μας μεγαλώνει περσότερο.
Ειδοποιούμεθα διά την αναχωρησίν μας την 5.00 μ.μ. Τα πάντα έτοιμα. Στις 5.30 μ.μ. αναχωρούμε με κατεύθυνση το ΑΡΓΥΡΟΚΑΣΤΡΟ. Οι κάτοικοι μας αποχαιρετούν με τας ευχάς των. Προπορεύονται πέντε έφιπποι, που από την προηγουμένην έχουν αναγνωρίσει το δύσκολο δρομολόγιο. Ακολουθεί η διοίκησις του Συν/τος και εν συνεχεία το ΙΙΙ/42 Τάγμα. Η διαδρομή είναι μαρτυρική. Περνάμε μονοπάτια και απότωμες χαράδρες, που αν ήταν μέρα δύσκολα θα αποφάσιζε κανείς να περάσει. Όλα μέσα στο πρόγραμμα.
Επί τέλους στις 11.45 πατά το πόδι μας την άσφαλτο της οδού ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ-ΑΡΓΥΡΟΚΑΣΤΡΟΥ. Γίνεται στάσις για να φτάσουν και τα τελευταία τμήματα. Το τσουχτερό όμως κρύο μας παγώνει.
Την 1.35 π.μ. ευρισκόμεθα προ των στρατώνων του ΑΡΓΥΡΟΚΑΣΤΡΟΥ που και ο προορισμός μας. Σα να μην έφτανε η κούρασις και το τσουχτερό κρύο, η κακή μοίρα μας κυνηγάει. Ο βομβαρδισμός της προηγουμένης έχει μεταβάλλει τις στρατώνες σε σκόνη. Και αυτό μόνον . Φλόγες καπνοί και εκρίξεις πυρομαχικών του εχθρού συνεχίζουν. Σταματούμε κάπως κοντά στις στρατώνες. Κάθε ώρα που περνάει είναι μαρτυρική από το δρυμή ψύχος που μας έχει μεταβάλλει σε αγάλματα. Τι να υποφέρωμε την κούραση, την αϋπνία ή το τσουχτερό κρύο. Φθάνουν ξημερώματα και αποφασίζεται η μεταβασίς μας στο χωριό ΛΑΖΑΡΑΤΕΣ Β.Α. του ΑΡΓΥΡΟΚΑΣΤΡΟΥ. Προχωρούμε μέσα σε μία χαράδρα βραχώδη και απότωμη με δρόμο μια κατσικόστρατα. Μετά 45 λεπτά της ώρας φθάνομε στο υποτιθέμενο χωριό, κτισμένο σε μια απότωμη βραχώδη πλαγιά με αραιά σπίτια κτισμένα με ξηρολιθοδομή με πολλές αχυρώνες, αλλά ακατοίκητο και ετοιμόρωπα όλα τα υποθετικά σπίτια. Μάλλον μοιάζει με κτηνοτροφικό συγκρότημα παρά σε χωριό. Έχει ήδη ξημερώσει και ο καθένας μας προσπαθεί να βρή μια γωνιά να αλφαδιάσει το ταλαιπωρημένο του σώμα. Μπήκα σε μια μισογκρεμισμένη αχυρώνα με χόρτο έμπασα και το αλογό μου μέσα και έπεσα νεκρός στον ύπνο.
Μέσα στο βαθύ ύπνο μου ακούω σαν σε όνειρο, να κουνιώνται τα πάντα από τον βομβαρδισμό των εχθρικών αεροπλάνων, αλλά και την ξερολιθιά του τοίχου που ακομπούσα να πέφτουν οι πέτρες του. Δεν το κούνισα καθόλου διότι μόλις τα πόδια μου χωμένα στο χόρτο έχουν ζεσταθεί. Αν το εργοστάσιο του μουσολίνη έβγαλε και τη δική μου καλώς να έλθει.
30-12-40
Αναμένομεν διαταγήν αναχωρήσεώς μας διά την πρώτην γραμμήν.
31-12-40
Την 5.05 μ.μ. αναχωρούμε με κατεύθυνσιν τα υψώματα ΤΕΠΕΛΕΝΙΟΥ
-23-
όπου μάχονται το 11ο Συν/μα και τα δύο προωθηθέντα Τάγματα μας Ι/42 και ΙΙ/42. Όλην την ημέρα η εχθρική αεροπορία κατά σμήνη περνά επάνω μας αλλά στόχος της είναι το ΑΡΓΥΡΟΚΑΣΤΡΟ.
Τα τμήματά μας ετέθησαν σε πορεία. Ξεκινά το πρώτο κλιμάκιο του ΙΙΙ/42 Τάγματος και ακολουθεί η Διοίκησις του Συν/τος με Διοικητήν τον ΓΕΩΡΓΙΟ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ μέχρι τώρα ΥποΔ/την. Ο Ιποκρ. Παπαδημητρόπουλος δεν επέστρεψε από την δήθεν άδειάν του ενώ ουσιαστικά αντικατεστάθη μετά την διαφωνίαν του με το Μέραρχο του 669 υψώματος.
Η νύχτα αρχίζει να απλώνει το νεκροσαβανό της και με την ενύσχηση της ομίχλης το σκοτάδι από μαύρο γίνεται κατάμαυρο. Προχωρούμε ο ένας κοντά στον άλλον σαν τους στραβούς στον άδη. Επί τέλους τελειώνει το μαρτύριο της κακοτοπιάς και πατούμε το Δημόσιο Δρόμο. Σε λίγη ώρα είμαστε κάτω από την Πόλιν του ΑΡΓΥΡΟΚΑΣΤΡΟΥ. Έφιππος πλέον, παρά το τσουχτερό κρύο, το μάτι μου προσπαθεί να διακρίνει την Πόλιν. Δυστυχώς όμως δεν υπάρχει τίποτα που να την προδίδει. Είναι βυθυσμένη στη νεκρική της σιγή και το σκότος. Οι συνεχής βομβαρδισμοί των τελευταίων ημερών έχουν απομακρίνει τους περισσοτέρους των κατοίκων της. Προσπερνούμε χωρίς να τη δούμε.
Ώρα 7.45 διατάσσεται στάσις για να φτάσουν και τα βραδυπορούντα τμήματα. Το κρύο έχει κάπως μετριάσει αλλά άρχισε να ψιλοβρέχει. Ο έφιππος που είχε σταλεί στην ουρά μας πληροφορεί ότι έφτασαν όλοι και η φάλαγξ τίθεται σε κίνηση. Προχωρούμε αθόρυβα και μόνον τα βήματα των αλόγων ακούγονται στην άσφαλτο. Συχνά μας διακόπτουν τη φάλαγγα σειρές αυτοκινήτων πού πορεύονται με ταχύτητα προς τη γέφυρα ΜΠΟΥΝΑΣ. Οι άνδρες τους αφού έμαθαν το Συν/μά μας, χαιρετούν με ενθουσιασμό και μεγαλοφώνως λένε το όνομά τους και το χωριό τους φυσικά της περιφερείας Λαμίας. Άκουσα πολλά ονόματα γνωστά και συγγενικά. Είναι οι ενισχύσεις που συνεχώς καταφθάνουν.
Ώρα 11.35 ένα χιλιόμετρο πρό της γεφύρας του ΠΑΛΙΟΚΑΣΤΡΟΥ αφίνομε το Δημόσιο δρόμο και αριστερά προχωρούμε προς το Χωριό ΜΠΟΥΝΑ. Από τα πρώτα βήματα καταλάβαμε το μαρτύριο που μας περιμένει. Η βροχή αυξάνει το βάρος του φόρτου. Η λάσπη και η ανιφόρα είναι τα μαρτυρικά μας επακόλουθα. Όσο προχωρούμε τόση κούραση και αγανάκτηση μας καταλαμβάνει. Μέσα στο σκοτάδυ δεν ακούγεται τίποτε άλλο από το θόρυβο της λάσπης και το λαχανιασμένο αναστεναγμό των στρατιωτών. Και να θελήσης να σταματήσης πάνω στο στιβαγμένο και παγωμένο χιόνι, είναι σα να τολμήσης να καθήσης πάνω σε ηλεκτρική καρέκλα. Ο καινούριος χρόνος ήλθε αλλά μας βρήκε στα κακά μας χάλια. Αλλά που είμαστε. Στον πόλεμο. Και πόλεμος δεν είναι μόνο μάχη αλλά και κακουχία και στέρησις.
Κατερχόμενοι ημιονηγοί της ΙΥης Μεραρχίας μας πληροφορούν ότι απέχομε δύο ώρας ακόμα από το Χωριό ΚΟΛΩΝΙΑ που προοριζόμεθα. Πληροφορία θάνατος ποιος αντέχει να τερματίσει. Τα πόδια μετά βίας κινούν το σώμα. Διατάσσεται μικρή στάσις με την εντολή και παράκληση να μην καθίσει κανείς πάνω στο παγωμένο χιόνι. Κανείς όμως δεν υπακούει. Όλοι ξαπλώνουν στο χιόνι. Ξεκινούμε και πάλι αλλά σά να βαδίζομε με χέρια και πόδια. Επί τέλους στις 4.10 πρωινήν φθάνουν τα πρώτα τμήματα στο περίφημο χωριό ΚΟΛΩΝΙΑ.
Δεν διακρίνονται ακόμη καλά τα σπίτια, αλλά τα πρώτα σημάδια δείχνουν ότι πρόκειται περί κατεστραμένου από τους βομβαρδισμούς Χωριό. Μόνο να απαγκιάσει κανείς μπορεί όχι και να στεγασθεί. Από το χειρότερο καλό.
1-1-41
Έχει πλέον ξημερώσει και τα λίγα και αραιά σπίτια διακρίνονται καθαρά. Επισκέπτωμαι πλέον των 10 από αυτά αλλά κανένα δεν είναι για στέγαση. Σε πολλά μάλιστα υπάρχουν και πτώματα ανθρώπων. Διάλεξα από τα χειρότερα το καλύτερο. Αλλά μήπος είναι αναγκαία η στέγαση; Στρατιώτες είμαστε και αποστολή μας το χαράκωμα και σε αυτό θα πάμε αύριο ή το πολύ μεθαύριο.
Σε μια γωνιά μιάς καταστραμένης οικοδομής που κρέμεται ένας τσίγγος μπορεί να με στεγάσει κάπως. Δίπλα ένα τζάκι έχει κάμποσα ξύλα. Τυχαιρό μου και αυτό. Σκεπασμένο όμως με χιόνι και προσπαθώ να το ξεχιονίσω. Έρχεται και ο στρατιώτης Τενές Λάμπρος από τη Μουσονίτσα. Ένα νέο γερό παλικάρι. Με τα πεσμένα ξύλα της στέγης στεριώνει κάπως τη σκηνή και ασχολείται με το άναμα του τζακιού, δύσκολα όμως.
Όρθιος ακουμπισμένος στον τοίχο κοντά στο τζάκι προσπαθώ να ανάψω ένα τσιγάρο. Τα παγωμένα και βρεγμένα μου χέρια δεν τα καταφέρνουν. Το αναβάλω. Ο Λάμπρος αγωνίζεται με το άναμα του τζακιού και σά να καταφέρνει με
-24-
κάτι ξύλα της στέγης που είναι κάπως στεγνά. Ίσως για το κατώρθωμά του αρχίζει το τραγούδι «σήκωσ’ απάνω Γιάννο μου….» που τη βρήκε την όρεξη. Και όμως νειάτα γαρ. Η φωτιά άναψε. Από τον καπνό κλάματα. Αφού ζεστάναμε κάπως τα χέρια μας, βγάζουμε τις χλαίνες μας και τις κρεμούμε δίπλα στο τζάκι. Έχομε κάπως ζεσταθεί αλλά η πείνα μας έχει θερίσει. Οι καπνοί έχουν σκεπάσει το Χωριό , ποιός υπολογίζει την εχθρική αεροπορία μέσα στα χάλια μας. Τα μεταγωγικά δεν έχουν φθάσει ακόμα καί έτσι το πρωτοχρονιάτικο δώρο η πείνα. Μαθημένα τα βουνά από τα χιόνια.
Μέσα στα ερείπια του διπλανού δωματίου, προσπαθώ να ξεθάψω μερικά ξύλα της στέγης. Στην προσπαθειά μου αυτή και τη μετατόπιση των κεραμμυδιών διακρίνω ανθρώπινο κεφάλι με υπόξανθα μαλλιά και μαυρισμένο πρόσωπο. Το θέαμα δεν με τρομάζει. Είναι από τα ποιό συνηθισμένα εδώ. Αλλά απλώς από περιέργεια ανασκαλεύω να διαπιστώσω την εθνικοτητά του. Διακρίνω από το μπράτσο του την Ελληνική στολή. Τα ορθάνοιχτα μάτια του και η αλλαγή του χρώματος των μαλλιών μαρτυρούν ότι έχει σκοτωθεί από μέρες. Είναι και αυτός ένας από τους αιωνίους φρουρούς της Πατρίδος που τα άταφα κοκκαλά του θα αντανακλούν στις ακτίνες του ηλίου και θα φωτίζουν τις ερχόμενες γενεές.
Η πείνα έχει γίνει ανυπόφορος. Ψάχνω στο σακκιδιό μου και βρίσκω μερικά σύκα και σταφίδες σχεδόν διαλυμένα από το νερό αλλά ποιός δίνει σημασία στην καταστασή τους.
2-11-41
Την 4.15 π.μ. αναχωρούμε με οδηγούς του 11ου Συν/τος το οποίο και πρόκειται να αντικαταστήσουμε, για ΜΑΛΙ ΣΠΑΤ. Η απόσταση, κατά πληροφορίες είναι 3-4 ώρες. Ανεβαίνομε απότωμες και χιονισμένες πλαγιές πάνω στο ευτυχώς παγωμένο χιόνι που το ύψος του υπερβαίνει τα δύο μέτρα. Προχωρούμε χωρίς στάσεις διότι το κρύο είναι τόσο τσουχτερό που τα χνώτα μας μόλις βγαίνουν παγώνουν στα πέτα μας. Βρισκόμαστε στο ύψωμα 1427 χέρια και πόδια έχουν παγώσει, αν και βαδίζομε ανυφορικό δρόμο. Ώρα 8.05 επί τέλους φθάνομε στη Διοίκηση του 11ου Συν/τος μέσα σε μιά χαράδρα. Η πυκνή ομίχλη μας προστατεύει από την εχθρική αεροπορία και διευκολύνει και την αντικαταστασή μας, η οποία δεν έγινε αντιληπτή από τον εχθρό, πλήν του 9ου Λόχου, στο ποιό προχωρημένο σημείο, η κίνηση του οποίου έγινε αντιληπτή και ο εχθρός άνευ εκδηλώσεως πυρών μέσω χαράδρας αιφνιδιάζει τον ακατατόπιστο ακόμα Λόχο μας αλλά χάρις στην ψυχραιμία και γνωστή παληκαριά του Διοικητού του, ενεργεί κεραυνοβόλως αντεπίθεση. Όρθιος με το πιστόλι στο χέρι εμψυχώνει και ενθαρύνει τους άνδρας του και με το γνωστό φούσκοστον του τσολιά τρέπει εις άτακτον φυγήν τους φρατέλους.
Μετά την αποτυχίαν του αιφνιδιασμού και την απομάκρυνσίν του εξαπολύει καταιγισμόν πυρών αυτομάτων όπλων και όλμων με προτοφανή ευστοχίαν κατά του Λόχου μας με αρκετάς απωλείας σε νεκρούς και τραυματίας.
Μεταξύ των νεκρών είναι και ο ηρωικός Διοικητής του Έφεδρος Λοχαγός Παπαθεμιστοκλέους τον οποίο βλήμα όλμου διεμέλησε κυριολεκτικώς. Τιμή και δόξα στον ήρωα αυτόν Αξ/κό. Θα βρεθεί άραγε λίγο χώμα να τον σκεπάσει; Αλλά τι αξία έχουν οι σάρκες και τα κόκκαλα όταν η ψυχή φύγει και μάλιστα εδώ που το ευτελέστερο είναι ο θάνατος.
Τα τμήματά μας τίθενται προσωρινώς υπό την Διοίκησιν του 11ου Συν/τος μέχρι πλήρους αντικαταστάσεως.
3-1-41
Συνεχής επιθέσεις του εχθρού όλην την ημέραν αλλά ως συνήθως τας πληρώνει με αρκετό αίμα. Έμψυχο υλικό έχει, ας θυσιάσει και μερικούς.
4-1-41
Ησυχία επικράτησε όλην την ημέραν, ίσως από την σφοδράν κακοκαιρίαν που επικρατεί. Επί τέλους καταφθάνουν τα μεταγωγικά με τρόφιμα, γράμματα και πολλά δέματα καθυστεριμένα.
5-1-41
Ολοκληρώνεται η αντικατάσταση του 11ου Συν/τος. Πολλοί τραυματίες και κυρίως κρυοπαγέντες καταφθάνουν και προωθούνται στα χειρουργεία.
6-1-41
Η εχθρική αεροπορία μας βομβάρδισε πολλές φορές σήμερα με τη συνήθη αποτυχία της. Επίθεσις όμως δεν σημειώθηκε.
7-1-41
Φαίνεται από την χθεσινήν αεροπορικήν αναγνώρισιν επισημάνθη η θέσις
-25-
μας και από τα χαράματα δεχόμεθα σφοδρό εχθρικό βομβαρδισμό του εχθρικού βαρέως πυροβολικού άνευ θυμάτων όμως. Είναι γνωστή και συνήθης η αστοχία του.
8-1-41
Στον τομέα μας ησυχία σήμερα. Το κανόνι του εχθρού μας πληροφορεί ότι σφοδρή μάχη συνάπτεται στο δεξιό μας. Αλλά και το Π1 του πυροβολικού μας επιβεβαιώνει τούτο.
9-1-41
Και σήμερα την τιμητικήν του έχει ο δεξιός τομέας. Το κανονίδη εκατέρωθεν μαίνεται συνεχώς. Σε μας αραιό κανονίδη να μην τυχόν μας πάρει ο ύπνος.
10-1-41
Προς ανακούφισιν του πιεζομένου δεξιού μας τομέα ενεργούμε επίθεσιν και καταλαμβάνομεν δύο εχθρικά υψώματα μεγάλης στρατηγικής σημασίας με 48 αιχμαλώτους φρατέλους.
11-1-41
Πληροφορίες αναφέρουν ότι ύστερα από τολμηράς και αποφασιστικάς επιθέσεις του δεξιού μας τομέως κατελήφθη η ΚΛΕΙΣΟΥΡΑ με υπερπεντακοσίους αιχμαλώτους και πλούσιο πολεμικό υλικό.
12-1-41
Επιβεβαιούται η πτώσις της ΚΛΕΙΣΟΥΡΑΣ κατόπιν των σκληρών και επιμόνων επιθέσεων των τμημάτων μας, με πολλάς απωλείας όμως. Τι να γίνει όμως γάμος χωρίς κόκκαλα δεν γίνεται, και πόλεμος χωρίς θυσίας.
Εχθρική επίθεσις μέσω της χαράδρας του 1200 νεκρού υψώματος και του 1029 απεκρούσθη κατόπιν σθεναράς αντιστάσεώς μας με βαρυτάτας απωλείας του εχθρού. Μαύρισαν τα χιόνια από τα εχθρικά πτώματα και τραυματίας των. Από αιχμαλώτους τραυματίας πληροφορούμεθα ότι ο Μουσολίνη έχει ρίξει νέες δυνάμεις στο μέτωπο. Καλοσήρθαν και θα καλοπεράσουν.
Η μάχη στο δεξιό μαίνεται, ομοβροντίες κανονιών αλλά και ελαφρών όπλων ακούγονται όλη την ημέρα.
13-1-41
Ησυχία παντού σήμερα εκτός από αραιάς βολάς του εχθρικού πυροβολικού. Ο καιρός άστατος.
14-1-41
Ησυχία επικρατεί και σήμερα εκτός της εκατέρωθεν δράσεος των πυροβολικών. Το χιονόνερο και το χαλάζη μας έχει λυώσει.
15-1-41
Και σήμερα έχομαι ησυχία με βελτίωση του περίεργου καιρού, χιόνι χαλάζι βροχή λιακάδα.
16-1-41
Ύστερα από τη σχετική βελτίωση του καιρού δοκιμάζομε και το νερό, χιονόνερο φυσικά, που το έχομε στερηθεί ολόκληρες μέρες. Το θολό νερό τρέχει στα χαντάκια και θα περιέχει ασφαλώς ζουμιά πτωμάτων αλλά ποιός δίδει σημασία νεράκι το λένε.
17-1-41
Την 3ην πρωινήν ώραν ο εχθρός αφού αιχμαλώτισε την περίπολον και το σκοπό του 5ου Λόχου, επιτήθεται αιφνιδιαστικώς με χειροβομβίδες κατά του Λόχου, ο οποίος παρά τον αιφνιδιασμόν του, ψύχραιμα και γεναία αντεπιτίθεται και αποκρούει σώμα προς σώμα σχεδόν τον εχθρό, ο οποίος κατά την υποχωρησή του ρίχνει κόκκινη φωτοβολίδα, που επισημαίνει την θέσιν του Λόχου ο οποίος στη συνέχεια δέχεται βροχήν οβίδων πυροβολικού και όλμων επί αρκετήν ώραν και με πολλάς απωλείας. Πρωτοφανές θάρρος και τόλμη των αθλίων φρατέλων.
18-1-41 (Σάββατο)
Εορτή του Αγίου Αθανασίου. Νύχτα μαρτυρική και αλησμόνητη. Ο αέρας μαίνεται με όλη του τη δύναμη. Οι σκηνές μας, που ήταν πρόχειρα στημένες, ξανεμίζουν σαν φθινοπορινά πλατανόφυλλα πάνω στο παγωμένο χιόνι. Ο ουρανός ολοκάθαρος και το Γιναριάτικο φεγγάρη ολόλαμπρο μας διευκολύνει να κυνηγάμε σκηνές και κουβέρτες. Ευτυχώς που τηλίγονται στα πόδια μας. Όλοι επί ποδός. Πολλές σκηνές έχουν περάσει στο απέναντι ύψωμα. Ελάχιστες έχουν μείνει όρθιες, μεταξύ αυτών και του Διοικητού. Και όσοι τις έπιασαν τις κρατάν σφιχτά στην αγκαλιά τους, χωρίς να τολμούν να σκεπαστούν από τον ισχυρό αέρα. Έχουν περάσει μεσάνυχτα, ύπνο είναι αδύνατο και να τον σκευθεί κανείς ακόμα μέσα στην τρομερή παγωνιά. Κάνομε βόλτες να μη παγώσουν τα ήδη παγωμένα πόδια μας.
Μέσα στα χάλια μας το ρίχνομε στο καλαμπούρι και το γλέντη με τους Θανάσιδες.
-26-
Το πανηγύρι φουντώνει τις πρωινές ώρες, που δεν περνούν εύκολα και ακούς ότι θέλεις. Άλλος παριστάνει το γαλατά, άλλος το μανάβι, αλλά το ξεκαρδιστηκότερο είναι το κουτσομπόλεμα των Κερκυραίων που δεν μπορούν να προφέρουν Ρουμελιώτικα το φούσκοστον “φούσκοστον” αλλά με Κερκυραϊκήν προφοράν. Σωστή θεατρική κωμωδία. Ο Μωραΐτης όμως πρωταγωνιστής της βραδυάς. Άρχισε τις γνωστές καντάδες στον ίδιο σκοπό αλλά με λόγια αλλαγμένα….χυδαία και χορευτά. Όλοι έχουν σπαρτάρει στα γέλια, που τα βρίσκουν; Και όμως χτυπάει τις όρθιες σκηνές, προφέρει διάφορα χαϊδευτικά γυναικεία ονόματα με γλυκές κουβεντούλες. Τρομάρα σου Μωραΐτη φωνάζει κάποιος. Ο νειστικός καρβέλια νειρεύεται απαντά ο Μωραΐτης και συνεχίζει. Έρχεται και η σειρά της σκηνής του Διοικητού, ο οποίος παρακολουθεί την όλη κομωδία ασφαλώς και θα έχει σπαρτάρει στα γέλια όπως όλοι. Αφού προετοίμασε το έδαφος με ένα ξεροβήξιμο, χτυπάει την πόρτα και λέει. Να τα πούμε μπάρπα; Ναι ναι απαντάει μια μισοπνιγμένη φωνή από γέλια. Αρχίζει τα κάλαντα στη γλώσα του….όμως. Τελειώνει την πρώτη στροφή και φωνάζει. Έχει πολύ κονιάκ το παγούρι σου να συνεχίσω μπάρπα; Εδώ κλατάρισαν όλοι στα γέλια. Από πού βγαίνουν όμως ο Θεός ξέρει. Τελικά το άδειασε το παγούρι ο Μωραΐτης και φεύγοντας άρχισε την κοροϊδία. Έτσι πέρασε η μαρτυρική βραδυά και δε βρεθήκαμε αγάλματα το πρωΐ.
19-1-41
Ούτε κανονιά δεν ακούγεται πουθενά. Ημέρα ηλιόλουστος, το κρύο όμως τσουχτερό και το χειρότερο το χιόνι μας έχει θαμπώσει μέχρι που να κλαίνε τα μάτια τους. Πολλοί χρησιμοποιούν τα μαντίλια τους, όσοι έχουν φυσικά, στα μάτια τους. Όμως είναι και η μόνη ημέρα που μας δίδει την ευκαιρία να προσανατολισθούμε και να γνωρίσουμε τα αγριοβούνια του ΤΕΠΕΛΕΝΙΟΥ.
Τα υψώματα παρουσιάζουν μίαν περίεργον διάταξιν και μορφήν. Στο σύνολό τους μοιάζουν σαν ένα καφάσι με κακοτοποθετημένα αυγά. Είναι τα θρυλικά και πολύπαθα βουνά που η ιστορία έχει γράψει τόσα και τόσα για τις γιγαντομαχίες των Ελλήνων. Είναι το νεκροταφείο που έχει καταβροχθίσει και συνεχίζει χιλιάδες Ελληνικά κορμιά προηγουμένων και του τωρινού πολέμου.
Κοντά στο μεσημέρι άρχισε και η κίνησις της εχθρικής αεροπορίας. Αλοίμονό μας σήμερα που και οι σκηνές μας είναι ακάλυπτες. Περνούν κατά σμήνη από πάνω μας. Ακίνητοι περιμένουμε τα κουφέτα τους. Έχουν φαίνεται άλλο στόχο και μάλλον το ΑΡΓΥΡΟΚΑΣΤΡΟ που έχει γίνει βληματοδόχος. Ευτυχώς και άρχισε αραιά ομίχλη ο περίεργος εδώ καιρός.
Έφτασαν και τα τρόφιμα μαζύ με το καθυστεριμένο ταχυδρομείο με γράμματα δέματα. Ο ταχυδρόμος μόλις κατέβασε το σάκκο με τα γράμματα της Διοικήσεως, μπήκε σε μία σκηνή περικυκλωμένος από όλους σχεδόν και άρχισε να φωνάζει κάπως δυνατά τα ονόματα εκείνων που έχουν γράμματα. Μόλις ο καθένας παίρνει το γράμμα το ανοίγει βιαστικά χωρίς να απομακρινθεί διότι ίσως έχει και άλλα.
Το γράμμα είναι το μεγαλύτερο δώρο στον πολεμιστή. Μαθαίνει για τους γονείς του, τα παιδιά του, τη γυναίκα του και την καλή του. Μετά το τέλος της διανομής όλοι στις σκηνές τους διαβάζουν δυό και τρείς φορές το κάθε γράμμα να το χορτάσουν. Κρίμα σε κείνους που δεν πήραν γράμμα αλλά και σε κείνους που το γράμμα τους έφερε κακά μαντάτα.
Σε λίγο ξαναβγαίνουν από τη σκηνή των και μεταφέρουν τα νέα που διάβασε ο καθένας.
20-1-41
Ησυχία επικρατεί τόσο στον τομέα μας όσο και στους γειτονικούς τομείς. Ούτε κανονιά δεν ακούγεται. Πληροφορία ότι η ΙΙΙη Μεραρχία μας προχώρησε αρκετά σε βάθος. Πως και που όμως άγνωστο.
21-1-41
Ουδέν αξιοσημείωτον επιχειρήσεων. Το βραδυνό χιόνι σταθερωποίησε και καμουφλάρισε τις σκηνές μας. Τα κρυοπαγήματα στο φόρτε τους. Καθημερινά προωθούνται στρατιώτες μας στα Νοσοκομεία. Σχετικά με τα κρυοπαγήματα γίνεται το εξής σχόλιο, το οποίο ίσως να μην απέχει της αληθείας, ότι όλοι σχεδόν οι κρυοπαγέντες είναι εκείνοι που φόρεσαν τα Εγκλέζικα άρβυλλα τα οποία, ως λέγεται είναι από χοιρινό δέρμα και μπάζουν όλο το νερό. Τους παρέσειρε η φυγούρα τους και αντικατέστησαν τα Ελληνικά που είναι ασυγκρίτως καλύτερα. Είναι σύμπτωση ή πραγματικότης; Άγνωστον
22-1-41
Κάπου-κάπου ακούγεται καμιά βολή εχθρικού πυροβολικού. Δεν πειράζει
-27-
έχουν ας τα ξοδέψουν.
23-1-41
Αραιό κανονίδη. Πληροφορούμεθα ότι η ΙΥ μεραρχία έρχεται εις αντικαταστασίν μας. Ας το πιστέψομεν.
24-1-41
Το βαρύ πυροβολικό του εχθρού από του μεσονυκτίου σφυρωκοπεί συνεχώς τάς θέσεις μας. Επίθεσις προμηνύεται. Με το καλό θα τους δεχθούμε. Και όμως δεν την πραγματοποίησαν. Μάλλον τον ύπνον ήθελαν να μας χαλάσουν. Καλοσύνη τους.
25-1-41 (Σάββατο)
Το κανονίδι μαίνεται από τα χαράματα. Το βαρύ μας πυροβολικό βάλλει συνέχεια στο δεξιό μας. Αλλού ο γάμος σήμερα. Το Π1 της πυροβολαρχίας Τσάμη μας πληροφορεί ότι από την κατεύθυνση Σαλαρίας και διδύμων λόφων ο εχθρός έχει προωθήσει βαρύ πυροβολικό και μεγάλο αριθμό ορειβατικού, που βάλλουν συνέχεια τάς θέσεις μας με ομοβροντίας. Η ημέρα αυτή μας θυμίζει ημέρες ΚΑΛΠΑΚΙΟΥ. Ο εχθρός μας στέλνει 1000 οβίδες την ώρα περίπου. Οι περισσότερες κατευθύνονται προς την πυροβολαρχίαν Τσάμη, η οποία έχει σιγήσει, χωρίς φυσικά βλάβην, αλλά διά οικονομίαν πυρομαχικών, διότι τα βληματά μας άρχισαν να είναι μετρημένα. Ο εχθρός δεν έχει εκδηλώσει επίθεση σε μας. Το δεξιό μας όμως καίγεται. Διακρίνεται η λειτουργία και των ελαφρών όπλων ακόμα. Μεγάλη επίθεσις φαίνεται. Ο Θεός βοηθός.
Ημείς δεν έχομε θύματα. Μας αποδεκατίζουν όμως τα κρυοπαγήματα. Περισσότεροι από αυτά και λιγότεροι από σφαίρες.
26-1-41 (Κυριακή)
Πάλι παράξενος καιρός. Καλοκαιρινή λιακάδα σήμερα και χθές. Έχουν λυώσει αρκετά χιόνια. Τα παράξενα κοράκια της Αλβανίας κάτασπρα με μαύρες μύτες, κατά κοπάδια με το κρά-κρά τους κατακλίζουν τα υψώματα και τις χαράδρες. Έχουν το σκοπό τους φυσικά. Όπου τα χιόνια έλυωσαν ξέχωσαν τα πτώματα των Δεκεμβριανών μαχών και ασχολούνται με τον ενταφιασμό τους. Καλό κάνουν και αυτά.
27-1-41 (Δευτέρα)
Αραιά δράσις πυροβολικού εκατέρωθεν. Ο καιρός εξακολουθεί καλός. Μέρα κατάλληλη για ξεψείριασμα. Πολλοί ασχολούνται με αυτό. Παρακολουθώ μια παρέα τσολιάδων που έχει ανοίξει μια τρύπα στο χιόνι και ρίχνει μέσα τις ψείρες να κρυοπαγήσουν και αυτές. Καλά τις κάνουν αλλά που να σωθούν οι άτιμες. Μας έχουν ρουφίξει το αίμα.
28-1-41 (Τρίτη)
Η ησυχία εξακολουθεί όπως και ο καλός καιρός. Συμπληρώνονται τρείς μήνες του πολέμου και οι προσδοκίες του Μουσολίνη όχι μόνον δεν πραγματοποιήθηκαν αλλά ρεζιλεύτικαν τα οκτώ εκατομμύρια των λόγχων του από τη μικρή σε δύναμη αλλά μεγάλη σε ψυχή και ηρωϊσμό Ελλάδα.
29-1-41 (Τετάρτη)
Ελαφρά δράση πυροβολικού. Τάς νυκτερινάς ώρας από τον ασύρματο πληροφορούμεθα το θάνατο του Κυβερνήτου μας Ιωάννου Μεταξά. Το θληβερό άγγελμα θεωρείται σοβαρό και μάλιστα στην κατάσταση που βρίσκεται σήμερα το Έθνος μας. Προσωπικώς εύχομαι να μην έχει σοβαρό αντίκτυπο στα μαχόμενα στρατευματά μας αλλά και στον Ελληνικό λαό.
Άλλωστε εκείνος, ως υπεύθυνος Κυβερνήτης της Χώρας είπε το μεγάλο ΟΧΙ και ο λαός και στρατός ομόψυχα το χειροκρότησαν και το ετίμησαν. Σε κείνον η τιμή και στο λαό και στρατό η δόξα. Ο πόλεμος με τον ηρωϊκό Ελληνικό στρατό του θα συνεχίσει με τον ίδιο ενθουσιασμό και αυτοθυσία. Πολιτικαί επιπτώσεις δεν είναι δυνατόν την κρίσημον αυτήν εποχήν να συμβούν διότι θα είναι καθαρά προδοσία του ενδόξου Ελληνικού στρατού. Ας και πρέπει να πρυτανεύσει η λογική.
30-1-41 (Πέμπτη)
Οι εξευτελισμένοι του Μουσολίνη πληροφορήθηκαν φαίνεται τον θάνατον του Μεταξά και θέλουν να τον εκμεταλευτούν, πιστέβοντας εις την ψυχολογικήν κατάπτωσιν του στρατού μας και εξαπολύουν μεγάλην επίθεσιν εις όλους τους τομείς, αλλά η σθεναρά αντιστασίς μας τους κατετρόπωσε και τους ανάγκασε να αλλάξουν γνώμη.
31-1-41 (Παρασκευή)
Στον τομέα μας απόλυτος ησυχία. Καταφθάνει εκ των εμπέδων δύναμις 380 ανδρών και 120 κτηνών προς συμπλήρωσιν του Συν/τός μας εκ των απωλειών.
-28-
ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ 1941
1-2-41 (Σάββατο)
Σε μας ησυχία. Το λόγο έχει ο αριστερός τομέας ΧΕΙΜΑΡΑΣ. Από τα μεσάνυχτα το κανονίδι μαίνεται και τα χαράματα δυναμώνει. Ασφαλός επίθεσις γίνεται. Από τον ασύρματο πληροφορούμεθα ότι ο εχθρός επιχείρησε απόβαση την οποία ο στρατός μας αντιμετώπισε με την σθεναράν άμεινά του.
2-2-41 (Κυριακή)
Τας νυκτερινάς ώρας συνελήφθη εχθρική περίπολος 8 ανδρών από την οποίαν πληροφορούμεθα την άφιξιν νέων και επιλέκτων δυνάμεων του Μουσολίνη. Καλή τους τύχη. Θα τους δεχθούμε με κλειστάς αγκάλας.
3-2-41 (Δευτέρα)
Στον τομέα ΧΕΙΜΑΡΑΣ γίνονται πεισματώδεις μάχες. Ο εχθρός επιμένει να επιτύχει την απόβασί του. Διαθέτει δε μεγάλας δυνάμεις και μέσα πυρός. Πιεζόμενος ο τομέας ζητά βοήθεια. Η ΙΥ Μεραρχία σπεύδει προς βοήθειάν του. Έτσι η ελπίδα αντικαταστάσεώς μας χάνεται προς το παρόν.
Νυχτερινή διαταγή της Μεραρχίας διατάσει επίθεσιν σε όλο το μήκος του τομέως, ίσως και όλων των τομέων, προς ανακούφισιν προφανώς, του πιεζομένου τομέως της ΧΕΙΜΑΡΑΣ.
Το ηθικόν του στρατού άριστον και με χαρά απεδέχθη τη διαταγή επιθέσεως. Επί τέλους έχομεν αποκάμει με την παθητική άμυνα, η οποία μας έχει αποδεκατίσει κυρίως από τα κρυοπαγήματα. Η προετοιμασία αρχίζει και μαζύ της τα αστεία. Μάγειρα στο ΤΕΠΕΛΕΝΙ σήμερα τη φασουλάδα. Μάγειρας φυσικά δεν υπάρχει και ζεστό φαγητό έχομε καιρό να γευστούμε, αλλά πόθος και ελπίδα εκφράζεται. Άλλος όσοι μείνουμε σήμερα ρέ παιδιά να πέσει το άτιμο το ΤΕΠΕΛΕΝΙ. Έχομε μαραζώσει εδώ επάνω στα χιόνια να πατήσωμε επί τέλους και χώμα.
Το κρύο τσουχτερό, αλλά μήπως ασυνήθιστο; Τα τμήματα ετοιμάζονται διά τάς θέσεις εξορμήσεως. Ώρα 5.45. Ξεκινούν οι πρώτες ομάδες διά την καταστροφήν των εχθρικών συρματοπλεγμάτων. Προτού πλησιάσουν όμως δέχονται καταιγιστικά πυρά αυτομάτων όπλων και όλμων ακόμα. Ο αιφνιδιασμός απέτυχε. Οι όλμοι μας το πυροβολικό και τα πολυβόλα μας σφυροκοπούν αγρίως και επιτυχώς τάς εχθρικάς θέσεις. Ανταπόκριση εχθρικού πυροβολικού δεν υπάρχει προς το παρόν.
Η επίθεση άρχισε τα συρματοπλέγματα κατεστράφησαν και ευτυχώς δεν ήταν ναρκωθετημένα. Αλλά μήπως έχουν μίαν μόνον σειράν οι άτιμοι φοβιτσιάριδες. Χαράστον που θα γλυτώσει σήμερα. Η μάχη μαίνεται πεισματώδης και αποφασιστική. ΕΙΣ ΟΙΩΝΟΣ ΑΡΙΣΤΟΣ ΑΜΥΝΕΣΘΑΙ ΠΕΡΙ ΠΑΤΡΗΣ. Οι ομάδες μας προχωρούν αλλά αποδεκατίζονται από τα πυκνά πυρά του εχθρού με αποτέλεσμα οι επιθέσεις μας να αποτυγχάνουν.
Επί τέλους Λόχος μας κατόπιν αποφασιστικής επιθέσεως καταλαμβάνει το πρώτο ύψωμα σημαντικής συμασίας διότι με την καταληψή του πλαγιοβάλεται ο εχθρός ο οποίος εξακολουθεί να υπεραμύνεται των θεσεών του. Συνεχείς επιθέσεις εξακολουθούν μέχρι το μεσημέρι.
Ώρα 1.30. Εχθρική αντεπίθηση διά την ανακατάληψιν του υψώματος το οποίο καίγεται από τα συγκεντρωτικά πυρά. Πρωτοφανής σε θάρρος εχθρική επίθεση.
Ώρα 2.15. Η δυναμή μας του καταληφθέντος υψώματος ενυσχύεται σχηματίζει βάσιν πυρός και επιτίθεται και κατά μέτωπον στα συνεχόμενα υψώματα. Παρακολουθόντας την μάχην αυτή το αίμα έχει φθάσει στο κεφάλι. Η πάλη συνεχίζεται αγρίως σώμα προς σώμα και η ξιφολόγχη του ήρωα τσολιά θαυματουργεί και αναγκάζει τον εχθρό σε άτακτο φυγή. Αυτή δεν ήταν μάχη αλλά ένα φανταστικό θαύμα. Μόνον η βοήθεια του Θεού την δικαιολογεί. Ανάσα βαθειά βγαίνει από το στήθος μου. Ο εχθρός με την υποχωρησή του βάλλεται δαιμονιωδώς. Έχουν ανάψει οι κάνες των κανονιών και των αυτομάτων όπλων. Ο Λόχος προχωρεί ανενόχλητος από εχθρικά πυρά και καταλαμβάνει δύο υψώματα ακόμα. Το φούσκοστον του τσολιά αντηχεί πέρα ως πέρα στα υψώματα και τις χαράδρες σκορπίζοντας το φόβο και τον τρόμο στον εχθρό. Μετά την κατάληψιν των υψωμάτων τα πυρά σταμάτησαν μέχρι τη νύχτα.
Κατά ανεπιβεβαιώτους πληροφορίας οι νεκροί μας υπερβαίνουν τους 40 και με πολλούς τραυματίας. Τα λάφυρα πλούσια σε είδος και αριθμό.
4-2-41 (Τρίτη)
Ο εχθρός όλη τη νύχτα χωρίς διακοπή σφυρωκοπεί τα καταληφθέντα υψώματα.
-29-
Αλλά τα εργατικά χέρια των Ιταλών τα έχουν οχειρωμένα με μόνιμα σκέπαστρα που μας προστατεύουν. Καλοσύνη τους.
5-2-41 (Τετάρτη)
Μετά τη θύελλα νυναιμία. Ησυχία επικρατεί σε μας και τους γειτονικούς τομείς.
6-2-41 (Πέμπτη)
Ηρεμία παντού και καλός καιρός. Μετάβασις μετά του Διοικητού στο ΓΟΥΛΕΜΗ όπου το ΙΙ/42 Τάγμα. Παντού παραπονούνται για το γενικό δελτίο πληροφοριών των άλλων μετώπων.
7-2-41 (Παρασκευή)
Αραιά πυρά βαρέως πυροβολικού εχθρικού. Μετάβαση μετά του Διοικητού στο ΜΑΛΙ-ΣΠΑΤ όπου το ΙΙΙ/42 Τάγμα. Ο διοικητής έχει σύσκεψη με το Διοικητή και Αξ/κούς του Τάγματος πλέον της ώρας. Στο διάστημα αυτό είδα πολλούς στρατιώτες και ο φόβος των είναι τα κρυοπαγήματα.
8-2-41 (Σάββατο)
Το κανόνι δεν ακούγεται πουθενά. Ησυχία σε όλους τους τομείς. Το μεσημέρι μας ήλθε και αλληλογραφία. Έχω πολλά γράμματα. Το ένα από αυτά μου φέρνει δυσάρεστο είδηση. Είναι από τον πατέρα μου και με πληροφορεί το θάνατο του επ’ αδελφή γαμπρού μου Χρήστο Καπούλα που σκοτώθηκε μαζύ με τον πρώτο μου εξάδελφο Σπύρο Μπακογιάννη στη μάχη της καταλήψεως της ΚΛΕΙΣΟΥΡΑΣ. Αυτά έχει ο πόλεμος και κανείς δεν ξέρει το τέλος του εδώ επάνω. Το λυπηρό είναι ότι έμειναν δύο ορφανά κοριτσάκια από μάνα και πατέρα. Στο ίδιο γράμμα με πληροφορεί ότι τα δύο άλλα αδέλφια μου ο Ανθ/γός Τάκης και ο Υπολ/γός Κώστας είναι καλά και είχα καιρό πολύ να μάθω.
9-2-41 (Κυριακή)
Ο δεξιός τομέας έχει σήμερα την τιμητική του. Από χαράματα το εχθρικό κανονίδη έχει αφινιάσει. Επίθεση ασφαλώς γίνεται αλλά τα ελαφρά όπλα δεν ακούγονται να δουλεύουν. Στις 2.10 παρακολουθούμε αερομαχίαν εχθρικών αεροπλάνων με συμμαχικά μας. Κατερίφθησαν πέντε εχθρικά και ένα συμμαχικό του οποίου ο πιλότος εσώθη σε φίλιο έδαφος.
10-2-41 (Δευτέρα)
Καλός καιρός και ησυχία επικρατεί. Εορτή του Αγίου Χαραλάμπους. Γιορτάζει ο Μεραρχός μας Χαράλαμπος Κατσιμήτρος. Χρόνια του πολλά.
11-2-41 (Τρίτη)
Πλέον της εβδομάδος κυκλοφορούμε ακάλυπτοι και ήσυχοι. Το ίδιο και οι Ιταλοί απεναντί μας λές και έχομε συνθηκολογίσει. Μετάβαση με το Διοικητή και τους Ταγ/χας Εμμανοηλίδη Χρυσοχόου Ασημακόπουλο Λοχαγό Παπασπύρο και Υπολ/γό Κάρολο στο ΚΟΣΜΑΡΙ σκοπός μας η αναγνώρηση.
12-2-41 (Τετάρτη)
Η ανεπίσημη συνθηκολόγηση εξακολουθεί. Από ένα ύψωμα του Π2 του πυροβολικού μας παρακολουθώ απέναντι τους Ιταλούς να τραγουδούν και να παίζουν χιονιές. Το ίδιο και ημείς. Το μεσημέρι γυρίζω στην πυροβολαρχία του Τσάμη. Στη σκηνή του Διοικητού ένα κρεμασμένο σιδηρένιο κυβότιο βλημάτων εχθρικού πυροβολικού χρησιμεύει για θερμάστρα με ξύλα επίσης κιβοτίων. Μου πρόσφεραν κονιάκ σταφίδες και αργότερα ζεστή φασουλάδα με ρέγγες. Βασιλικό γεύμα. Έφαγα για σκάσιμο διότι είχα καιρό να φάω ζεστό φαγητό και μάλιστα την αγαπημένη μου φασουλάδα. Το απόγευμα επέστρεψα στην έδρα μου.
13-2-41 (Πέμπτη)
Ηλιόλουστος ημέρα. Τα βραχάκια έχουν γεμίσει από απλωμένες κουβέρτες.
14-2-41 (Παρασκευή)
Κατεβαίνω με δύο στρατιώτες στο ΚΟΛΙΟΝΙΟΝ όπου ο εφοδιασμός μας και τα άλογά μας. Έχω επιθυμίσει τη φοραδίτσα μου την Κούλα και διεπίστωσα με χαρά ότι είναι σε κάπως καλή κατάσταση. Εκεί είχα και επιταγές πλέον των 15.000 χιλιάδων συγγενών και φίλων. Τι να τα κάνω όμως; Να αγοράσω τι και από πού εδώ στα αγριοβούνια; Ψείρες θα φωλιάσουν και σε αυτά όπως και σε εκείνα που έχω.
15-2-41 (Σάββατο)
Η μέρα πέρασε με την αλληλογραφία. Έγραψα αρκετά γράμματα σε συγγενείς και φίλους.
16-2-41 (Κυριακή)
Η ανακοχή συνεχίζεται. Οι φρατέλοι έχουν ξεθαρρέψει και αποθρασυνθεί. Φωνάζουν την ώρα του φαγητού τους. Γκρέκο μαντζαρία και η διανομή γίνεται
-30-
κανονικά στη γραμμή. Που θα πάει το βιολί αυτό και έως πότε; Ένας θεός το ξέρει.
17-2-41 (Δευτέρα)
Στις 9 το πρωί πήγαμε με το Διοικητή στο Λόχο Μηχανημάτων. Καθήσαμε στον ήλιο με το Διοικητή του Λόχου και κουτσουμπολεύομε τους απεναντί μας Ταλιάνους που τραγουδούν και παίζουν χιονιές ξέγνοιαστοι.
18-2-41 (Τρίτη)
19-2-41
20-2-41
21-2-41
22-2-41(Σάββατο)
Τίποτε το αξιόλογο. Πλήν του καιρού πού μετεβλήθη σε άθλιο βροχερό.
23-2-41 (Κυριακή)
Σήμερα έχουν την τιμητική των τα δικά μας αεροπλάνα. Βομβαρδίζουν συνεχώς το ΤΕΠΕΛΕΝΙ και εχθρικάς θέσεις. Παράξενο μας φάνηκε η σημερινή της δραστηριότης. Είχαμε πολύ καιρό να τα δούμε και τα θεωρούσαμε ανύπαρκτα, όπως και τα άρματα μάχης. Φαίνεται τώρα έφτασε η συμμαχική βοήθεια.
24-2-41 (Δευτέρα)
25-2-41
26-2-41
27-2-41 (Πέμπτη)
Ουδέν το σημαντικό από απόψεως επιχειρήσεων. Πληροφορούμεθα ότι οι συμμαχοί μας Άγγλοι έχουν σημειώσει νίκας στη ΛΙΒΥΗ. Ευχάριστον.
28-2-41 (Παρασκευή)
Συμπληρώνομε τον τέταρτο μήνα του ιερού μας αγώνα. Η εχθρική αεροπορία δρα σήμερα. Κατά σμήνη διέρχονται τα παληκάρια του Ντούτσε. Βρήκαν όμως το μπελά τους από τα γεράκια μας. Παρακολουθούμε αερομαχία υπεράνω της πρώτης γραμμής. Απολαυστικόν θέαμα. Εναντίον τεσσάρων εχθρικών βομβαρδιστικών επιτίθεται ένα γεράκι μας καταδιωκτικό που σαν κλέφτης ξεφύτρωσε από μια χαράδρα και με ιλιγγιώδη ταχύτητα τους επιτίθεται. Με τον πρώτο μυδραλιοβολισμό του μεταβάλλει το πρώτο σε νέφος καπνού. Ύστερα από ένα ελιγμό επιτίθεται κατά του δευτέρου και με επιτυχίαν το μυδραλιοβολεί και το καταστρέφει. Η μηχανή του μουγκρίζει, αναπτύσει ταχύτητα με κατεύθυνση των δύο άλλων τα οποία έχουν απομακρυνθεί. Φαίνεται ότι και αυτό έπαθε κάποια βλάβη από τα εχθρικά πυρά διότι ολοταχώς κατευθύνεται προς την βάσιν του αλλά χάνει συνεχώς ύψος και αμφιβάλλομεν αν τελικά θα φθάσει στη βάση του.
ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου