Κώστας Στρογγυλός: Αιχμάλωτος πολέμου στη Μικρά Ασία, επιμέλεια Γιάννης Μακρής (αναδημοσίευση)

Σημείωμα σύνταξης: Με αφορμή το δημοσίευμα για την αιχμαλωσία του Κώστα Τζουάνα κάποιος συγχωριανός μας, μας ενημέρωσε ότι και ο Κώστας Στρογγυλός (Δολόρος ή Κατσιαμπάς) αιχμαλωτίσθηκε στη μικρασιατική εκστρατεία. Επικοινωνήσαμε με το γιό του Βαγγέλη στην Αθήνα κι όταν μας είπε ότι λόγω της κατάστασης της υγείας του δεν μπορεί να ταξιδέψει στη Λαμία, αποφασίσαμε σε κοινή συμφωνία να μας διηγηθεί τηλεφωνικά την περιπέτεια του πατέρα του. Παρακάτω παραθέτουμε όσα μας είπε σε δική μας διατύπωση, αποδίδοντας όσο πιο πιστά μπορούσαμε τις τρείς τηλεφωνικές συνομιλίες μας.

Ο πατέρας μου Στρογγυλός Κωνσταντίνος του Ιωάννη (Δολόρος) γεννήθηκε το 1900 και έλαβε μέρος στον πόλεμο της Μικράς Ασίας. Πήγε το 1921 και γύρισε στην πατρίδα τον Οκτώβριο του 1929! Έζησε στην Τουρκία 7 χρόνια ως αιχμάλωτος πολέμου!...

Οι Έλληνες στρατιώτες πολέμησαν γενναία και νίκησαν σε πολλές μάχες. Είχαν πάρει φαλάγγι τους Τούρκους, αλλά στο τέλος δεν είχαν δυστυχώς τροφές για τα ζώα και τους εαυτούς τους. Όσο ήταν κοντά στα παράλια τους τροφοδοτούσαν οι Έλληνες της Μικράς Ασίας. Πολεμώντας όμως και νικώντας προχώρησαν στην ενδοχώρα και δεν είχαν τροφοδοσία… Έλεγαν ενθουσιασμένοι πάμε για την «Κόκκινη Μηλιά», για να εκπληρώσουν το όνειρο της φυλής μας να ξαναζωντανέψουν τη Βυζαντινή Αυτοκρατορία…

Σε μια μάχη στον Κασαμπά (γι’ αυτό του κόλλησαν οι χωριανοί μας και νέο παρατσούκλι «Κατσιαμπάς») με το υδρόψυκτο οπλοπολυβόλο του τύπου μπάρ λοτ κράτησε μόνος του ολόκληρο τούρκικο τάγμα, ενώ γύρω του όλοι οι σύντροφοί του ήταν σκοτωμένοι ή τραυματισμένοι! Όταν τελείωσαν οι σφαίρες κρύφτηκε αλλά τον έπιασαν αιχμάλωτο. Τον έκλεισαν σε στρατόπεδο συγκεντρώσεως στο Εσκί-Σεχίρ για έξι μήνες.

Σύμφωνα με απόφαση της τουρκικής κυβέρνησης, όσοι αιχμάλωτοι ήθελαν να δουλέψουν δίνονταν σε Τούρκους τσιφλικάδες ως υπηρέτες. Δώσανε τον πατέρα μου σε έναν Τούρκο τσιφλικά και τον δούλεψε σκληρά και πιστά εξήμισι χρόνια. Ήταν πολύ εργατικός και κίνησε τη συμπάθεια των αφεντικών του. Στο μεταξύ βγήκε μια διαταγή να μουνουχίσουν (ευνουχίσουν) όλους τους Έλληνες αιχμαλώτους, για να μην μπορούν να παντρευτούν Τουρκάλες. Τον λυπήθηκαν, αλλά δεν μπορούσαν να τον κρύψουν. Τότε η κόρη του αφεντικού του του έδωσε ένα καρβέλι ψωμί και λίγο τυρί και του είπε να φύγει κρυφά και να πάει να παρουσιαστεί στον Ερυθρό Σταυρό. Ο πατέρας μου το ’σκασε και περιπλανήθηκε 27 ημέρες κινούμενος μόνο τη νύχτα, ενώ τη μέρα κρυβόταν. Ήξερε ότι, αν τον έπιαναν, θα τον σκότωναν.

Τέλος βρήκε το κλιμάκιο του Ερυθρού Σταυρού που ήταν νομίζω στη Σμύρνη. Εκεί τον κράτησαν τέσσερις μήνες και τον έβαλαν σε ένα καράβι για την Ελλάδα… Οι ταλαιπωρίες του ήταν αφάνταστες! Δεν θυμάμαι άλλες λεπτομέρειες…

Θυμάμαι ότι εκεί συνάντησε για λίγο και τον παπα-Θύμιο Καραναστάση, ο οποίος υπηρετούσε ως λοχίας. Του ζήτησε να μεσολαβήσει να τον πάρει κάποιος αξιωματικός ως ιπποκόμο, αλλά δεν έγινε τίποτα… Άλλους συγχωριανούς μας δεν ανέφερε…

Σ.σ. Η ειρωνία της τύχης είναι ότι αυτός ο ήρωας του Κασαμπά, αυτός που έζησε από το 1921 μέχρι το 1929 στην Τουρκία ως πολεμιστής ή ως αιχμάλωτος ή φυγάς είχε εντελώς άδοξο και άδικο τέλος. Τον παρέσυρε αυτοκίνητο στη δημοσία οδό Λαμίας-Καρπενησίου το 1983!

ΕΙΚΟΝΑ

 Εικ.1. Αριστερά ο Κώστας Στρογγυλός.

ΠΗΓΗ

Περιοδική Έκδοση Εκπολιτιστικού & Επιμορφωτικού Συλλόγου Σταυρού, Η Φωνή του Σταυρού, Φύλλο 16 [Απρίλιος-Μάϊος-Ιούνιος 2011], σελίδα 10.

Η διεξαγωγή των βουλευτικών εκλογών του 1859 στο Δήμο Φαλάρων

Από έρευνα στα ψηφιοποιημένα αρχεία της Ακαδημίας Αθηνών εντοπίσθηκε το αρχείο του Δημητρίου Χατζίσκου. Στο αρχείο του περιέχονται πολλά έγγραφα που αφορούν τη Φθιώτιδα. Ενδιαφέρον παρουσιάζουν ορισμένα έγγραφα, από τα οποία αντλούνται πληροφορίες για τη διεξαγωγή των βουλευτικών εκλογών του 1859.

Οι εκλογές προκηρύχθηκαν για τον Αύγουστο από την κυβέρνηση Αθανασίου Μιαούλη, γιού του ναυάρχου Ανδρέα Μιαούλη με υπουργούς τους Α. Κουμουνδούρο, Γ.Α. Ράλλη, Ρήγα Παλαμίδη, Θ.Α. Ζαΐμη, Α.Γ. Κουντουριώτη και Δ. Μπότσαρη. Σημειωτέον ότι το 1859 ο, καταγόμενος από τη Λαμία, Δημήτριος Χατζίσκος, ανηψιός του Κωλέτη, ήταν γερουσιαστής.

Στις περισσότερες επαρχίες του ελληνικού κράτους οι εκλογές διεξήχθησαν μέσα σε κλίμα τρομοκρατίας υπέρ της εκλογής των κυβερνητικών υποψηφίων. Παρατηρήθηκε και το φαινόμενο εξαγοράς ψήφων. Η κυβερνητική εφημερίδα «Ο Έλλην» (17.10.1859) γράφει σχετικά: «Τινές των βουλευτών δεν επλειοψήφησαν ει μή δι’ αδράς χρηματικής καταβολής. Αι ψήφοι αναφανδόν εδημοπρατήθησαν και εδόθησαν στους πλειοδοτούντας. Λέγεται ότι εις μίαν τινά επαρχίαν οι βουλευταί επλειοψήφησαν δυνάμει 30.000 δραχμών. Εις άλλην δε τινά δυνάμει 100.000. Αν λάβωμεν ως μέσον όρον 50 ή 60.000 δραχμών, επειδή όλαι αι επαρχίαι είναι 48, έν και ήμισυ εκατομμύριον ήθελεν αρκέσει ίνα σχηματισθή κατά το δοκούν η πλειοψηφία της Βουλής».

Στις 18 Αυγούστου οι δημότες Στυλίδας διαβεβαιώνουν το Γερουσιαστή Δημήτριο Χατζίσκο ότι θα συμμορφωθούν με τις αποφάσεις του υπουργείου σχετικά με τούς υποψηφίους βουλευτές (βλέπε το έγγραφο στην ηλεκτρονική διεύθυνση: http://psifiakaarxeia.academyofathens.gr/rec.asp?id=101998).

Όμως η τοπική εφημερίδα ΦΑΡΟΣ ΤΗΣ ΟΘΡΥΟΣ γράφει στις 26 Σεπτεμβρίου 1859:

«ΒΟΥΛΕΥΤΙΚΑ

Προ τινών ημερών ο Δήμαρχος Φαλάρων Μανσόλας εξέδωκε, το κατωτέρω δημοσιευόμενον έγγραφον, προς τους παρέδρους του Δήμου του, δι’ ού προσεκάλεσεν αυτούς και τινάς άλλους κατοίκους διά λόγους δήθεν υπηρεσίας, πράγματι δε, όπως τους κατηχήση διά τας εκλογάς∙ απήλθον αληθώς εις [Στυλίδα] ούτοι την παρελθούσαν Κυριακήν, αλλ’ αντί να εύρωσι τον Δήμαρχον εις το Δημαρχ. Κατάστημα, προσεκλήθησαν εις την οικίαν του Κυρι. Τυρτύπη εν ή ήσαν συνηγμένοι ο υποψήφιος Σκουμπουρδής, και τινές άλλοι οπαδοί του, υφ’ ών προετράπησαν και ηπειλήθησαν όπως ψηφοφορήσωσιν υπέρ των υπουργικών υποψηφίων τούτο ακούσαντες ανεχώρησαν οι Πάρεδροι αφήσαντες και τον υποψήφιον και τον Δήμαρχον χαίροντας δια την πλάνην των, ότι με τοιαύτα μέσα ήλπιζον να παρασύρωσι τους πολίτας.

          Ιδού το έγγραφον!

          Αριθ. 1207.

ΒΑΣΙΛΕΙΟΝ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ

Ο

ΔΗΜΑΡΧΟΣ ΦΑΛΑΡΩΝ

Προς άπαντας τους Παρέδρους του Δήμου.

          Άμα Λάβετε την παρούσαν να πάρετε μαζί σας χωρίς αναβολήν και δύο ή τρείς εκ των συγχωριανών σας και μεταβήτε ενταύθα την 20 Σεπτεμβρίου ημέραν Κυριακήν, διά λόγον υπηρεσίας.

Ο Δήμαρχος

(Τ.Σ.) Δ.Μανσόλας

          Ωσάν τε μη ήρκεσαν οι υπό του ανωτέρου Δημάρχου απειλαί, προσετέθη φανερά πλέον ως επικουρίαν και ο εκεί Δασονόμος, περιοδεύει λοιπόν εις τα χωρία, και ασυστόλως απειλεί τους κατοίκους ότι αν δεν ψηφοφορήσωσιν υπέρ των υπουργικών υποψηφίων, θα τους εμποδίσει τα καυσόξυλα και θα τους καταμηνύσει ως καταστροφείς των δασών, διάφορον αν κόψουν χαμόκλαδα. Σημειωτέον ότι ο Κύριος Δασονόμος κατηγγέλθη προχθές, αλλ’ αντί να περιορισθή από την αρμοδίαν Αρχήν, εθρασύνθη περισσότερον, καθ’ όσον πλησιάζει η ψηφοφορία.

          Τα τοιαύτα ολίγον θα ωφελήσουν τους εναντίους, αλλ’ ο Κύριος Νομάρχης δέον να μην ανεχθή μέχρι τέλους να διασύρεται η ειλικρίνεια της Κυβερνήσεως από τοιούτους υπαλλήλους παραγνωρίζοντας το καθήκον των».

(Εφημερίδα: ΦΑΡΟΣ ΤΗΣ ΟΘΡΥΟΣ 26/9/1859, : http://psifiakaarxeia.academyofathens.gr/rec.asp?id=102213)

Στις 5 Οκτωβρίου 1859 με επιστολή του κάποιος Σαπούνας ενημερώνει το Δημήτριο Χατζίσκο ότι στη Στυλίδα ο Πρόεδρος και ο Δήμαρχος επηρεάζουν τους ψηφοφόρους ή δεν δίνουν το δικαίωμα ψήφου σε άλλους με απώτερο σκοπό την αλλοίωση των αποτελεσμάτων (βλέπε την επιστολή: http://psifiakaarxeia.academyofathens.gr/rec.asp?id=102227).

Ενδεικτικό της οξυμένης κατάστασης είναι το πρόχειρο σημείωμα που αναφέρει πιθανότα αριθμό ατόμων που αποστέλλονταν στα χωριά Σπαρτιά και Τσερνοβίτι για τον επηρεασμό ή επιτήρηση της ψηφοφορίας:

«Εις Σπαρτιά 20-25-

Τζιρνοβίτ 7

Στέλνω τον Νικολάκη Γιαννούλη εκεί έως να αρχίση η ψηφοφορία και να επιστρέψητε εις Στυλίδα με τους ψηφοφόρους εν καιρώ εκλογής».

Το σημείωμα υπάρχει στην ηλεκτρονική διεύθυνση: http://psifiakaarxeia.academyofathens.gr/rec.asp?id=102410 (μας υποδείχθηκε από τον διαχειριστή του Ιστολογίου ΑΡΧΑΝΙ π.Ιωάννη Καραμέρη).

Στις 8 Οκτωβρίου 1859 στην εφημερίδα ΦΑΡΟΣ ΤΗΣ ΟΘΡΥΟΣ, ανάμεσα σε άλλες καταγγελίες για νοθεία, διατυπώνεται λεπτομερώς αναφορά-καταγγελία προς τη Βασιλική Νομαρχία Φθιωτιδοφωκίδος για ωμή παρέμβαση στη διαδικασία της ψηφοφορίας υπέρ των κυβερνητικών υποψηφίων στην έδρα του Δήμου Φαλάρων, στη Στυλίδα:

«Ιδού και άλλας αναφοράς καταγγελούσας τρομεράς παρανομίας.

Προς την Β.Νομαρχίαν Φθιωτιδοφωκίδος.

Εν Στυλίδι την 8^ην Οκτωβρίου 1859.

Άμα αρξαμένης σήμερον της ψηφοφορίας ενταύθα, επαρουσιάσθησαν 20 ψηφοφόροι εκ του χωρίου Σπαρτιά όντες εγγεγραμμένοι εις τον βουλευτικόν κατάλογον∙ αλλά τα 4 μέλη της εφορευτικής επιτροπής, φατριάζοντα αρχήθεν υπέρ των υπουργικών υποψηφίων, δεν παρεδέχθησαν αυτούς να ψηφοφορήσωσιν, επί λόγω ότι δεν τους γνωρίζουσι, πράγματι δε διότι δεν έφεραν ψηφοδέλτια υπέρ των υπουργικών υποψηφίων. Εις μάτην απέβησαν αι παρατηρήσεις του προέδρου της επιτροπής και των υποφαινομένων μελών της αντεφορευτικής επιτροπής, περί της γνησιότητος των ψηφοφόρων αυτών. Τα ρηθέντα τέσσερα μέλη και κυρίως ο Γ.Τριανταφυλλίδης γραμματεύς του ταμείου ήν διαρκώς εν τω ναώ της ψηφοφορίας και χρησιμεύων ως υποστηρικτής των ειρημένων 4 μελών, ούτε τα πρακτικά μας εχορήγησαν να καταχωρήσωμεν τας ενστάσεις μας. Αποκλεισθέντων των ανωτέρω ψηφοφόρων, ήρχισαν να έρχωνται ως τοιούτοι άνθρωποι άγνωστοι υπό πλαστά ονόματα, σημειούμενα μεν εν τω βουλευτικώ καταλόγω ανύπαρκτα όμως∙ ηρχίσαμεν να διαφιλονικώμεν την ταυτότητα των προσώπων αυτών, αλλά τα 4 μέλη της επιτροπής προεξάρχοντος του Γ.Τριανταφυλλίδου, ελάμβανον τα ψηφοδέλτια από τας χείρας των εν λόγω ψηφοφόρων, τα εμονόγραφεν αυθαιρέτωςο Αναστ. Σκουμπουρδής μέλος της επιτροπής και τα έρριπτεν εις την Κάλπην.

Ταύτα ηκολούθησαν μέχρι της ώρας 2 μ.μ. ότε παρατηρήσαντα τα 4 μέλη της επιτροπής ότι δεν υπάρχουσι έτεροι πλαστοί ψηφοφόροι πρόχειροι, επρόσθησαν μέσον αναβολής της ψηφοφορίας, διά να οικονομήσωσι τοιούτους∙ όθεν εκήρυξαν, ότι αναβάλλεται η ψηφοφορία επί δύο ημέρας, και παραλαβόντα τα εν λόγω μέλη, τον Γ.Τριανταφυλλίδην, τον Δήμαρχον Μανσόλαν και τον Συμβολαιογράφον Γ.Ριζόπουλον, διακεκριμένους φατριαστάς υπέρ των υπουργικών υποψηφίων, συνεσκέφθησαν μετ’ αυτών και εν τω κρυπτώ συνέταξαν έκθεσιν αναβολής της οποίας τα περιεχόμενα αγνοούμεν, και την υπέγραψαν άπαντες. Εις μάτην εζητήσαμεν επιμόνως να καταχωρήσωμεν τας παρατηρήσεις μας κατά της παρανόμου ταύτης πράξεως της αναβολής. Τα άνω ειρημένα πρόσωπα δεν ηθέλησαν να μας παραχωρήσωσι το δικαίωμα τούτο.

Τας σκανδαλώδεις ταύτας πράξεις υποβάλομεν υπ’ όψιν της Νομαρχίας, διά να ευαρεστηθή και ενεργήσει ταχέως ότι νόμιμον διά να εξακολουθήση η ψηφοφορία, της οποίας η στάσις κυρίως εγένετο προς τον σκοπόν του να λάβωσι πληροφορίας οι ενταύθα φίλοι και συγγενείς των υπουργικών υποψηφίων, περί του αριθμού των ψηφοφορησάντων καθ’ όλην την επαρχίαν, και αν η αντίθετος των υπουργικών μερίς πλειοψηφή τότε να ρίψωσιν εις την κάλπην τας ψήφους όλων των ανυπάρκτων προσώπων, των σημειουμένων εν τω βουλευτικώ καταλόγω του Δήμου τούτου, υπέρ των υπουργικών, ώς εβεβαιώθημεν παρ’ αυτών των ιδίων και παρ’ άλλων προσώπων.

Πεπηθότες ότι η Β. Νομαρχία, δεν θέλει πρώτη ανεχθεί εναντίον των αρχών του υπουργικού προγράμματος, τας σατανικάς ταύτας ενεργείας των εργατών των υπουργικών υποψηφίων, υποσημειούμεθα ευσεβάστως.

Ο Πρόεδρος

της εφορευτικής επιτροπής

Α.Κουτίμπας

Τα μέλη της αντεφορευτικής επιτροπής

Δ.Καραμήτζος

Γ.Φιλαρδής

Ι.Γερμανός»

[Εφημερίδα: ΦΑΡΟΣ ΤΗΣ ΟΘΡΥΟΣ 10/10/1859 : http://psifiakaarxeia.academyofathens.gr/rec.asp?id=103249 (Εικ.1 & 2)]:

ΕΙΚΟΝΕΣ

 Εικ.1 Η πρώτη σελίδα της εφημερίδας.

 Εικ.2 Η δεύτερη σελίδα της εφημερίδας.

ΠΗΓΕΣ

1)Ψηφιακά Αρχεία Ακαδημίας Αθηνών

2)Εφημερίδα ΒΗΜΑ: http://www.tovima.gr/relatedarticles/article/?aid=213476

Μπεκί: Οι γεωργοί του 1856, του Γιώργου Δημητρίου δημοσιογράφου (αναδημοσίευση)

Στα Γενικά Αρχεία του κράτους-Κεντρική Υπηρεσία (Φ.977) υπάρχει ένας κατάλογος που υπογράφει ο τότε δήμαρχος Κυριάκος Τασσίκας, με ημερομηνία 14 Αυγούστου 1856, ως απάντηση σε διαταγή της Βασιλικής Νομαρχίας Φθιωτιδοφωκίδος, στον οποίον περιλαμβάνονται οι τότε γεωργοί του Δήμου Λαμίας.

«…συνέταξα …ονομαστικόν κατάλογον μεθ’ όλης της ακριβείας...», όπως χαρακτηριστικά αναφέρει στο με αριθ. Πρωτ. 1598/16-8-1856 διαβιβαστικό του. Στον κατάλογο αυτόν συμπεριλαμβάνονται 25 Μπεκιώτες γεωργοί, έχει δε ως εξής:

α/α	Ονοματεπώνυμο	ηλικία	κατοικία	ιδιότητα	Οικογενειακή κατάσταση	Μέλη οικογέν.
1	Ευθύμιος Κούτρας	50	Μπεκί	Έλλην	έγγαμος	4
2	Δημήτριος Ευθ. Κούτρας	30	»	»	»	-
3	Γεώργιος Γαλάνης	55	»	»	»	6
4	Σπύρος Πεπερόπουλος	25	»	»	»	4
5	Κώνστας Λιάσκος	45	»	»	»	7
6	Λεωνίδας Τερτίπης	30	»	»	άγαμος	4
7	Νικόλαος Σάλτης**	45	»	»	έγγαμος	2
8	Αθανάσιος Σάλτης**	25	»	»	άγαμος	-
9	Αναγνώστης Πουρνάρας	50	»	»	έγγαμος	3
10	Αθανάσιος Πουρνάρας	40	»	»	»	4
11	Ταξιάρχης Στρογκυλός	25	»	»	»	4
12	Γεώργιος Νταουκλιώτης	40	»	»	»	5
13	Αντώνιος Νταουκλιώτης	40	»	»	»	5
14	Κώνστας Μασούτας	25	»	»	άγαμος	2
15	Θεόδωρος Τζιονάτος***	35	»	»	έγγαμος	5
16	Δημήτριος Λατζός***	30	»	»	έγγαμος	4
17	Νικόλαος Λατζός***	25	»	»	άγαμος	-
18	Κώνστας Καλέμης	35	»	»	έγγαμος	2
19	Θεόδωρος Καλέμης	30	»	»	έγγαμος	2
20	Νικόλαος Καλέμης	26	»	»	άγαμος	-
21	Κώνστας Μπαλάφας	30	»	»	έγγαμος	5
22	Αθανάσιος Καρδάρας	30	»	»	άγαμος	1
23	Ζήσης Καρδάρας	23	»	»	άγαμος	-
24	Αντώνιος Παραπράστης	35	» πάροικος****	»	»	3
25	Ευαγγέλης Κοντός	50	»	»	»	4

*Πολλοί την εποχή εκείνη, κυρίως γραμματικοί και συμβολαιογράφοι, …εκ-Μωραΐτιζαν τα ρουμελιώτικα επώνυμα με την προσθήκη της κατάληξης –όπουλος. Στο Σταυρό σώζεται επώνυμο Πέπερας. Αυτό έχει συμβεί πολλές φορές σε παλαιά συμβόλαια π.χ. Κουτρόπουλος (αντί Κούτρας), Καραναστασόπουλος (αντί Καραναστάσης), Λατσόπουλος (αντί Λατσός) κ.ά..

**Σώζεται μέχρι σήμερα επώνυμο Σάλτας.

***Πολλοί επίσης τότε έγραφαν το τα ως τζ Τζιονάτος (αντί Τσονάτος), Λατζός (αντί Λατσός) κ.ά..

****Εννοεί το μη μόνιμο κάτοικο.

Σημείωμα σύνταξης: Ευχαριστούμε τον καλό φίλο Γιώργο Δημητρίου για την ευγενή παραχώρηση του καταλόγου αυτού με σκοπό τη δημοσίευσή του στην εφημερίδα μας. Θα αναφερθούμε μόνο με την άδειά στου, που την εξασφαλίσαμε προφορικά, σε μερικά σημεία για την καλύτερη κατατόπιση των αναγνωστών μας.

1.Από το 1833 που είναι έτος απελευθέρωσης της περιοχής μας από του Τούρκους έως το 1914 ίσχυε το δημοτικό σύστημα διοίκησης και η Μπεκή ανήκε και τότε (όπως και τώρα) στο Δήμο Λαμιέων. Γι’ αυτό κι ο τότε δήμαρχος συμπεριέλαβε τους γεωργούς της Μπεκής στον κατάλογο του δήμου της αρμοδιότητάς του. (Από το 1914 έως το 1998 ίσχυε το κοινοτικό σύστημα διοίκησης και είχαμε την κοινότητα Μπεκής ή Μπεκίου μέχρι το 1927 και την κοινότητα Σταυρού μετά το 1927, όταν άλλαξε όνομα το χωριό). Από το 1998 ισχύει και πάλι το δημοτικό σύστημα διοίκησης, το επονομαζόμενο «Καποδίστριας 1».

2.Τον Αύγουστο του 1856 που συντάχθηκε αυτός ο κατάλογος δεν είχε περάσει καλά-καλά χρόνος από το θάνατο του Κεμπρέκου (Νοέμβριος 1855) και οι κληρονόμοι του βρίσκονταν στα δικαστήρια για να ξεκαθαρίσουν τα κληρονομικά τους. Αυτό έγινε το 1857 και αμέσως μετά άρχισαν οι αγοραπωλησίες χωραφιών στη Μπεκή, γιατί οι αγωγιάτες, κτίστες, φουρνάρηδες κτλ. Ηπειρώτες κληρονόμοι του Κεμπρέκου δεν ήταν εύκολο από τη μια στιγμή στην άλλη να μετατραπούν σε γεωργούς και άρχισαν να πουλάνε το…λαχείο που τους έλαχε. Καθένας κληρονόμησε 1.600 περίπου στρέμματα γης στο Σταυρό! Άρχισαν λοιπόν οι αγοραπωλησίες χωραφιών και τότε, εκτός από τους ντόπιους, ήρθαν και αγόρασαν γη και έγιναν γεωργοί-όχι αμέσως-πολλοί ξενοχωρίτες, κτηνοτρόφοι κυρίως.

3.Οι αναφερόμενοι στον παραπάνω κατάλογο γεωργοί της Μπεκής πρέπει να ήταν οι κολίγοι του Κεμπρέκου. Και ένας λογικός αριθμός κολίγων, επειδή η καλλιέργεια γινόταν κατά ντάμ’κες, η μισή περίπου καλλιεργήσιμη έκταση. Η καλλιεργήσιμη έκταση τότε δεν μπορούσε να ήταν περισσότερη από 7-8.000 στρέμματα (12.500 μείον 2.500 ημιορεινή χορτολιβαδική έκταση, μείον Βαρκά στα σύνορα με τη Λυγαριά, μείον βαρκό Μπουγά, Τσαΐρια (Αρμακάδες), Σμάκια κτλ.). Επομένως το μισό της καλλιεργήσιμης έκτασης θα ήταν γύρω στα 4.000 στρέμματα το χρόνο. Στους 25 κολίγους αναλογούσαν 150 στρέμματα στον καθένα.

Μήπως θα μπορούσαν να κληρονομήσουν περισσότερα με το ζευγάρι τα βόδια; Επίσης στο συμβόλαιο με αριθμό 8294/1857του συμβολαιογράφου Αλεξ. Χατζίσκου αναφέρεται ότι ο Χρ. Βλαχάκης, ιδιοκτήτης του ενός τεμαχίου (ενός ογδόου) του κτήματος της Μπεκής, εκτάσεως 1.600 στρεμμάτων περίπου ενοικίασε τα 500 στρέμματα τριτάρικα, σε τέσσερις κολίγους: τον Καλέμη Κ., Παναγιώτου Κ., Ευθυμίου Τρ., και Μπαλάβρα (ή Παλάβρα ή Μπόμπα) Ευθ., κατοίκους Μπεκίου. (500 δια 4 ίσον 125 στρέμ.).

4.Από τους αναγραφόμενους στον κατάλογο του 1856 γεωργούς της Μπεκής, μόνον οι 6 βρίσκονται γραμμένοι και στον εκλογικό κατάλογο του 1879 (κοίτα βιβλίο «Η Ιστορία του Σταυρού», σελ. 17-19), αυτοί που έχουν αύξοντα αριθμό καταλόγου 4, 6, 11, 17, 18, και 21. Είναι γραμμένα το 1879, δηλαδή 23 χρόνια αργότερα, τα παιδιά άλλων 12 των με αύξοντα αριθμό 1, 3, 5, 7, 9, 10, 12, 13, 14, 15, 16 και 21. Του καταλόγου αυτού ας μετοίκησαν στο μεταξύ οι δύο πάροικοι και 4-5 άλλοι, που δεν είναι ούτε οι ίδιοι ούτε τα παιδιά τους γραμμένα το 1879.

Οι υπόλοιποι πρέπει να πέθαναν! Που σημαίνει ότι τότε πέθαιναν νέοι οι άνθρωποι. Όλοι όσοι ήταν από 40 έως 55 ετών το 1856 δεν είναι γραμμένοι το 1879, τότε που θα ήταν 63 έως 78 ετών, ενώ είναι γραμμένα τα παιδιά τους.

5.Από τις 25 οικογένειες μόνον οι 5-6 μπορούν να θεωρηθούν πολύτεκνες.

6.Οι 16 από τους γεωργούς του 1856 αγόρασαν χωράφια στη Μπεκή το 1857 και ένας το 1858. Άξιον περιεργείας είναι το ότι δεν συμπεριλαμβάνονται στους γεωργούς το 1856 κάποιοι που αναφέρονται ως κάτοικοι Μπεκής σε παλαιότερα συμβόλαια, όπως π.χ. (εντός παρενθέσεως το έτος του συμβολαίου) Καραγάτσος Αθανάσιος (1839), Καραγάτσος Νικόλαος (1855), Καραναστάσης Αθανάσιος (1837) κ.ά. Βέβαια, ίσως ο πρώτος και ο τρίτος από αυτούς να πέθαναν στο μεταξύ (ήταν και οι δυο τους αγωνιστές του 1821), αλλά γιατί δεν ήταν γραμμένο κάποιο παιδί τους;

ΠΗΓΗ

Εφημερίδα «Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ», Αριθμός φύλλου 9 (Ιούλιος-Αύγουστος-Σεπτέμβριος 2009) Περιοδική Έκδοση Εκπολιτιστικού & Επιμορφωτικού Συλλόγου Σταυρού, Λαμία 2009, σελίδα 5.